Zijn de erfgenamen aansprakelijk voor de uitvaartkosten?
Het verkrijgen en afwikkelen van een erfenis brengt vaak veel vragen met zich mee. Zo ook het onderwerp van de betaling van de uitvaartkosten. Erfgenamen worden steeds vaker geconfronteerd met een negatieve nalatenschap. In de wet staat niet geregeld wie de uitvaart moet verzorgen. Wie is verantwoordelijk voor het betalen van de uitvaartkosten? Oftewel, op wie kan de uitvaartondernemer de gemaakte kosten verhalen?
De eerste vraag die beantwoord moet worden is wie heeft de opdracht gegeven aan de uitvaartverzorger?
Heb je als erfgenaam de nalatenschap zuiver aanvaard en zelf opdracht gegeven tot het verzorgen van de uitvaart, dan ben je automatisch in privé aansprakelijk voor het betalen van deze schuld. Heeft de zuiver aanvaarde erfgenaam geen opdracht gegeven, dan blijft hij of zij toch verantwoordelijk voor het betalen van de uitvaartkosten via artikel 4:184 BW. Hierin staat opgenomen dat een erfgenaam die de nalatenschap zuiver heeft aanvaard, verplicht is om de uitvaartkosten te betalen, ook al is deze persoon niet de opdrachtgever. Let dus op met het zuiver aanvaarden van een nalatenschap, ook de uitvaartkosten moeten dan volledig worden betaald.
Wanneer de nalatenschap door een erfgenaam beneficiair is aanvaard dan geldt het volgende. Heeft de beneficiair aanvaarde erfgenaam opdracht gegeven tot de uitvaart dan is hij of zij volledig aansprakelijk voor deze schuld. Heeft de beneficiair aanvaarde erfgenaam geen opdracht gegeven voor de uitvaart dan kan de uitvaartverzorger zich slechts verhalen tot aan het bedrag dat de beneficiair aanvaarde erfgenaam al heeft ontvangen uit de nalatenschap. De beneficiair aanvaarde erfgenaam is niet geheel in zijn of haar privévermogen aansprakelijk. Dit is slechts tot het bedrag dat hij of zij reeds heeft gekregen uit de nalatenschap.
De wet legt op niemand de verplichting om de uitvaart te regelen. Om te voorkomen dat de uitvaart niet wordt geregeld, kan in een testament iemand worden aangewezen om dit te doen.
Is er geen testament en wil niemand de uitvaart verzorgen dan is de burgemeester op grond van artikel 21 van de Wet op de lijkbezorging de aangewezen persoon. De burgemeester moet de uitvaart dan regelen. Via artikel 19 van de Wet op de lijkbezorging kan de burgemeester wel naaste verwanten aanspreken voor de kosten van de lijkbezorging. Het verwerpen van een nalatenschap lost dus niet alles op!
Het komt ook wel eens voor dat een niet erfgenaam de kosten van de uitvaart voorschiet, zodat de uitvaart toch kan plaatsvinden. Via het verbintenissenrecht is deze opdrachtgever met zijn of haar gehele vermogen aansprakelijk voor het betalen van deze kosten. De uitvaartondernemer kan zich daarnaast verhalen op goederen uit de nalatenschap. De erfgenamen zijn in deze situatie niet met hun privévermogen aansprakelijk. Ook niet bij zuivere aanvaarding. Dit volgt uit artikel 4:184 lid 2 sub a BW. Via dit artikel wordt bepaald dat de schuld niet rust op de erfgenamen, maar op de opdrachtgever.
Zoals aangegeven kan de uitvaartverzorger op grond van artikel 4:184 BW ter zekerheid van zijn vordering zich verhalen op de goederen van de nalatenschap. De niet erfgenaam die opdracht heeft gegeven tot het uitvoeren van de uitvaart alsmede de betaling van de kosten voor zijn of haar rekening heeft genomen kan dit niet. Dit is een leemte in de wet. Voldoet de niet erfgenaam de kosten van de uitvaart, dan heeft deze persoon geen directe verhaalsmogelijkheden bij de erfgenamen. Misschien via de ongerechtvaardigde verrijking, maar dan zal een rechter een oordeel hierover moeten vellen.
Let dus op als je als niet erfgenaam een bedrag voorschiet ten behoeve van de betaling van een uitvaart. Het is niet zeker of dit bedrag kan worden verhaald op de erfgenamen.
