Praten over kinderen:
Per 1 maart 2009 is er een en ander veranderd in echtscheidingsland. De wetgever heeft tot uiting willen brengen dat het voor de ontwikkeling van een kind belangrijk is ook na de scheiding van zijn ouders contact te hebben met beide ouders. Ook vindt men het belangrijk dat ouders zich gezamenlijk verantwoordelijk blijven voelen voor de verzorging, opvoeding en ontwikkeling van hun kinderen. De wetgever heeft daarom verplicht gesteld dat ouders vóór de echtscheiding al nadenken over de invulling van het ouderschap na de echtscheiding en hierover goede afspraken maken zodat onnodige conflicten worden voorkomen.
Ouders zijn verplicht een ouderschapsplan te voegen bij een verzoek tot echtscheiding, beëindiging van een geregistreerd partnerschap of scheiding van tafel en bed. Deze verplichting geldt ook voor samenwonende ouders die gezamenlijk het gezag over hun kinderen uitoefenen. Ouders moeten in het ouderschapsplan in ieder geval over drie onderwerpen afspraken maken: de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken, de kinderalimentatie en de informatie-uitwisseling over de kinderen. Ouders mogen ook andere afspraken in het ouderschapsplan vastleggen. Onder het ouderschapsplan moet de handtekening van beide ouders staan. Als het niet lukt om samen een ouderschapsplan op te stellen dan zal de advocaat bij het indienen van een verzoekschrift tot echtscheiding moeten aangeven waarom dit niet gelukt is. De advocaat moet altijd aangeven op welke wijze kinderen betrokken zijn bij het opstellen van het ouderschapsplan. Uitgangspunt is dat ieder kind recht heeft op gelijkwaardig ouderschap na de scheiding. Ook dit is in de wet vastgelegd, net als de verplichting van een ouder om de ontwikkeling van de band van het kind met de andere ouder te bevorderen.
Door al deze wetsveranderingen heeft de wetgever aan willen geven dat het belang van het kind voor, tijdens en na het huwelijk voor ouders centraal dient te staan.
