Kubus van Rubik
Wie kent hem niet, de Rubik’s Cube. Aan iedere zijde een andere kleur en nadat alle kleuren zijn gemixt, proberen om weer alle kleuren op hun plaats te krijgen. De kubus is al jaren populair en het verbaast niet dat hij werd nagemaakt. Rubik was het daar niet mee eens en startte een procedure. Hij deed primair een beroep op het auteursrecht op de kubus zonder de kleurenopdruk, waarbij het dus gaat om de vorm van de kubus, de samenstelling en de draaibaarheid. Subsidiair deed Rubik [volgens het Hof] een beroep op het auteursrecht op de kubus inclusief de kleurvakken, waarbij de vormgeving bestaat uit zes kleurvlakken en de beweegbaarheid waardoor eindeloos veel kleurvariaties mogelijk zijn.
In hoger beroep heeft het Hof het in kort geding gegeven vonnis vernietigd en geoordeeld dat de kubus an sich - zonder de kleurvlakken- niet auteursrechtelijk is beschermd omdat de vorm technisch bepaald is. Dat ook andere vormen mogelijk zijn, doet daaraan niet af. Wel acht het Hof de kubus beschermd inclusief de bekende kleurvlakken waarmee hij op de markt is gebracht: rood, oranje, geel, wit, blauw en groen. De keuze voor die kleuren geeft de kubus een oorspronkelijk karakter en daardoor kan de kubus in die vorm auteursrechtelijk worden beschermd.
Dit vonnis van het Hof betekent dus dat andere partijen de kubus in andere kleuren op de markt kunnen brengen [de kubus an sich is immers niet beschermd door auteursrecht].
Rubik was het daarmee oneens in ging in cassatie bij de Hoge Raad omdat Rubik vond dat het Hof had moeten onderzoeken of er binnen de technische eisen van de kubus an sich ruimte was voor persoonlijke creatieve keuzes. Ook de ‘namaker’ heeft in cassatie gesteld dat het Hof niet juist oordeelde en wel dat door Rubik geen subsidiair beroep gedaan zou zijn op bescherming op basis van de kleurvlakken en voorts dat de kleurvlakken niet oorspronkelijk zijn. [dus de “namaker wilde de kubus in alle kleuren op de markt kunnen brengen ook in de originele kleuren”]
Op 19 september jl. heeft de Hoge Raad arrest gewezen en daaruit blijkt dat de Hoge raad van mening is dat het Hof op juiste gronden heeft geoordeeld.
De kubus mag dus in andere kleurstellingen op de markt worden gebracht. Wel moest de “namaker” in cassatie relatief veel advocaatkosten betalen aan Rubik en Rubik niet aan de “namaker” omdat deze te laat haar vordering zou hebben ingediend. Dat was nog een schrale troost voor de bedenker van de populaire kubus.
