Puma vs. Van Hilst: Een strijd om ontwerpen in de modewereld
In de modewereld is het ontwerp van producten, zoals schoenen, van cruciaal belang. Deze ontwerpen worden vaak beschermd om te voorkomen dat anderen exact dezelfde producten maken en verkopen. Maar wat gebeurt er als twee partijen in conflict raken over zo’n ontwerp? Dit was het geval in een recente zaak tussen Puma en Handelsmaatschappij J. Van Hilst, een Nederlandse onderneming.
Het conflict
Puma, een sportmerk uit Duitsland, kwam in een juridische strijd met Van Hilst. Het draaide allemaal om een specifiek ontwerp van schoenen, namelijk het “creeper-model”. Puma had dit ontwerp geregistreerd omdat zij dit wilde beschermen. Van Hilst vocht deze registratie aan met het verzoek om het modelrecht ongeldig te verklaren.
Om een model te kunnen registreren moet het ontwerp namelijk een eigen karakter hebben en nieuw zijn. Dit laatste vereiste houdt in dat het ontwerp nog niet aan het publiek beschikbaar is gesteld voorafgaand aan het depot, dan wel dat het binnen één jaar na openbaarmaking gedeponeerd wordt.
Van Hilst beweerde dat het ontwerp al eerder openbaar was gemaakt door Puma zelf, voordat het officieel werd geregistreerd.
De rol van Rihanna
Een interessant detail in deze zaak is de betrokkenheid van zangeres Rihanna, die op dat moment was aangesteld als creative director bij Puma. Rihanna droeg de betwiste schoenen in een post op haar eigen Instagram-account en op foto’s in verschillende nieuwsartikelen voordat het ontwerp officieel werd geregistreerd. Deze posts en artikelen werden door Van Hilst gebruikt als bewijs dat het ontwerp al openbaar was gemaakt.
De uitspraak
Het Europese Hof, dat zich over deze zaak boog, moest beslissen of het ontwerp van Puma inderdaad al openbaar was gemaakt voordat het werd geregistreerd. Het Hof oordeelde dat de Instagram-posts en nieuwsartikelen inderdaad bewezen dat het ontwerp al bekend was bij het publiek. De omstandigheden zoals aangedragen door Puma – o.a. dat de schoenen niet centraal stonden in de foto en slecht zichtbaar waren – doen daar niet aan af. Dit betekent dat het ontwerp van Puma niet als nieuw kon worden beschouwd en dus niet beschermd kon worden met een modelrecht.
Wat betekent dit?
Deze uitspraak laat zien hoe belangrijk het is voor bedrijven om hun ontwerpen tijdig te registeren en hoe openbaar gemaakte informatie kan worden gebruikt in juridische geschillen over het intellectueel eigendomsrecht. Het benadrukt ook de invloed van beroemdheden en sociale media op de modewereld en hoe deze platforms kunnen bijdragen aan de bekendheid van een ontwerp.
Conclusie
De zaak tussen Puma en Van Hilst is een perfect voorbeeld van de complexiteit van het intellectueel eigendomsrecht in de mode-industrie. Het toont aan dat het beschermen van ontwerpen een zorgvuldig proces is, waarbij timing en openbaarmaking sleutelrollen spelen. Voor bedrijven in de mode-industrie is het een belangrijke herinnering om strategisch na te denken over hoe en wanneer ze hun ontwerpen delen met de wereld.
Deze zaak benadrukt het belang van intellectueel eigendomsrecht en hoe het kan helpen of hinderen in de snelle wereld van mode en design. Het is een leerzaam moment voor zowel ontwerpers als bedrijven in de modesector.
Artikel is geschreven door Britt van den Branden en Mustafa Kahya.
Heeft u vragen? Neemt u dan gerust vrijblijvend contact op.
