Het komt helaas vaak voor dat facturen van accountants niet of later worden betaald. Accountants moeten opletten dat hun onbetaalde facturen niet verjaren. Betaling van de factuur kan na verjaring namelijk niet meer worden afgedwongen. De verjaringstermijn kan telkens verlengd worden door stuiting. Dat gebeurt door een mededeling waaruit duidelijk blijkt dat de betaling nog steeds wordt verwacht. Problematiek rondom stuiting speelde in de uitspraak van de rechtbank Overijssel van 17 januari 2023.
Casus
Een accountant verzorgde voor een lange periode de boekhouding van een vennootschap onder firma (hierna: de ‘’vof’’). De vof, bestaande uit twee vennoten, hield zich voornamelijk bezig met het beheer en de verhuur van horecapanden. De facturen van de accountant werden vanaf een bepaald moment niet meer betaald tot een bedrag van €122.421,96. In de zaak ging het erom of de verjaringstermijn de verjaringstermijn van de facturen was gestuit door een waarschuwing van de accountant in de jaarstukken.
De rechtbank behandelde ook de vraag of de accountant zich schuldig maakte aan wanprestatie door een van de twee vennoten niet te informeren over zijn werkzaamheden. De (niet-geïnformeerde) vennoot had een vrijwel onbeperkte volmacht aan zijn medevennoot verleend.
In 2020 overleed één van de vennoten (hierna: ‘’
vennoot A’’), waarna de vof werd ontbonden. De accountant stuurde in 2022 een betalingsverzoek voor de verrichte boekhoudwerkzaamheden tussen 2011 en 2015. Aan dit verzoek heeft de nog levende vennoot (hierna: ‘’
vennoot B’’) geen gevolg gegeven. Vennoot B had lang geleden voor zich in privé en in zijn hoedanigheid van beherend vennoot een algehele volmacht aan zijn medevennoot verleend. De accountant had hierdoor alleen contact met vennoot A.
De accountant vordert dat dat vennoot B veroordeeld wordt tot het betalen van de facturen. Vennoot B beroept zich echter op verjaring. De termijn was volgens de accountant gestuit. Vennoot A had namelijk jaren geleden met de accountant afgesproken dat uitstel van betaling ten aanzien van de facturen werd verleend. Dit werd opgenomen in de jaarstukken en dit werd ook besproken. Verder stelt vennoot B dat de accountant zich schuldig heeft gemaakt aan wanprestatie, aangezien deze hem onvoldoende heeft ingelicht over zijn werkzaamheden.
Stuiting van de verjaringstermijn
De rechtbank oordeelt dat de jaaroverzichten kunnen worden gezien als een schriftelijke mededeling in de context van stuiting. Hierbij zijn de formulering, opzet en context van de mededeling van belang. Volgens de rechtbank waarschuwen de jaarrekeningen de vof (
‘’Bijgaand een overzicht van de nog aan mij verschuldigde nota’s en rente’’) dat de administratie en bewijsmateriaal bewaard moeten worden, zodat de vof zich na het verstrijken van de verjaringstermijn tegen een mogelijke vordering van de accountant kan verweren.
Hoewel de jaaroverzichten enkel aan vennoot A waren gericht, zijn deze wel aan de postbus van de vof geadresseerd. Uit correspondentie tussen de accountant en de dochter van vennoot A blijkt dat de dochter samen met de partner van vennoot B het kantoor van de vof opgeruimd. Zij zijn hierbij de jaaroverzichten tegengekomen en hebben hier kopieën van gemaakt. Het feit dat de dochter bevestigt dat zij de jaaroverzichten heeft ontvangen en daarvan kopieën heeft gemaakt, betekent dat de vof deze jaaroverzichten heeft ontvangen. Daarom is er sprake van een schriftelijke mededeling die de verjaring stuit.
Wanprestatie van de accountant?
Vennoot B stelt verder dat de accountant is tekortgeschoten bij zijn werkzaamheden. Zo zou de accountant volgens de vennoot de op hem rustende onderzoeks-, informatie-, waarschuwings- en vergewisplicht hebben geschonden. Dit omdat de accountant nooit contact met vennoot B heeft opgenomen over de jaarlijks toegekende vergoeding van vennoot A. Vennoot B vindt dat hij hierover geïnformeerd moest worden. Omdat de accountant dit heeft nagelaten, heeft hij volgens vennoot B niet gehandeld zoals van een redelijk bekwaam en redelijk handelend accountant verwacht had mogen worden.
De rechter oordeelt dat de taak van de accountant beperkt was tot het samenstellen van de jaarverslagen van de vof, het doen van belastingaangiften van de vennoten en het tijdig indienen van de goedgekeurde jaarverslagen. Er kan daarom niet worden vastgesteld dat de accountant meer had moeten doen.
Daarnaast kijkt de rechter naar de inhoud van de volmacht, die bepaalde dat vennoot A bevoegd was om ‘
’alle aangiften te ondertekenen, alle belastingen en heffingen te voldoen en alle bezwaar- en verzoekschriften, al dan niet op geschillen betrekking hebbende, in te dienen.’’. De volmacht verplichtte de accountant niet om vennoot B te informeren voordat de jaarstukken werden goedgekeurd en ingediend.
De accountant hoefde vennoot B daarom niet in te lichten. Het was ook aan vennoot B om vennoot A aan te spreken en de volmacht in te trekken als hij van mening was dat de vergoeding die vennoot A ontving onevenredig was. Die kwestie gaat over de verhouding tussen de vennoten, waar de accountant als derde buiten staat.
Bij vragen kunt u contact opnemen met de sectie
Ondernemingsrecht.
ECLI:NL:RBOVE:2023:243
