Studieschuld is vragen om problemen!
Studenten zijn het kind van de rekening
Mijn zoon moest laatst op zondagavond naar Amsterdam met de trein. Hij studeert daar en heeft een week-OV, daarom moest hij een kaartje kopen op het station, om nog net de laatste trein te kunnen halen. Kort na zijn afscheid belde hij al weer. “Ik sta hier en ik kan niet meer pinnen …” of we hem maar weer even op wilden halen. Mijn spontane reactie was: “Die staat € 1000,- in het rood”. En mijn vermoeden was juist. De bank heeft hem een studentenpas verstrekt en daar zit automatisch een krediet op voor dat bedrag. Hij was zich dat wel bewust, maar had niet in de gaten dat het zo snel zou gaan. Mijn verbazing over het gebrek aan inzicht in zijn toch vrij beperkte financiën steeg, toen hij opbiechtte dat hij eigenlijk nooit op zijn bankafschriften kijkt. Hij ziet wel!
Dit leidde tot een discussie over studenten en geld en dat leverde het schrijnende inzicht op dat vrijwel elke student in de schuld zit. Nou was dat in mijn tijd niet anders, maar tegenwoordig neemt het vormen aan die elke verbeelding tart. Het stelsel van studiefinanciering stelt studenten in staat elke maand boven hun basisbeurs geld te lenen van de overheid. En omdat studenten ook nog eens heel snel hun studie af moeten ronden, is er weinig tijd voor bijbaantjes, zodat lenen zonder enige drempel een wel heel gemakkelijke uitkomst is. Lenen doet namelijk op het moment van opnemen van het geld niet zeer en het kost niets. De pijn komt later als de studenten, eenmaal afgestudeerd, hun carrière beginnen met een startschuld die kan oplopen tot enkele tienduizenden euro’s, waar nog jarenlang rentedragend op afgelost moet worden. Wat betekent dit op lange termijn voor onze maatschappij? Ik waag me aan een voorspelling.
Schuldproblemen in vogelvlucht
Er groeit een generatie jonge mensen op die over een aantal jaren verantwoordelijk is voor het welslagen van onze samenleving en het draaiend houden van onze economie. Dat is de generatie die is opgegroeid in weelde, met mobieltjes, internet, veel vrijheid en die zich het best laat typeren als “spenders”. Deze jongelui kopen uit impuls, bekommeren zich daarna om de financiering van hun aankoop en denken pas als laatste na over de terugbetaling van die financiering. En als dat terugbetalen even niet lukt, is er geen man overboord, want de schuldeiser wacht wel tot er weer geld is. Deze betalingsmoraal nestelt zich tussen de oren van de spenders omdat ze gewend zijn aan het gemak waarmee ze schulden aan kunnen gaan zonder zich druk te maken over de toekomst. Slechts een enkeling heeft geleerd wat sparen is, van ouders die zich echt van de oude stempel mogen noemen, want wees nou eerlijk: hebben wij de laatste decennia aan onze jeugd altijd het goede voorbeeld gegeven?
Schuld is inmiddels een maatschappelijk probleem geworden waar iedereen last van heeft: studenten, hun ouders, bedrijven en zelfs landen. Dat komt natuurlijk omdat er tegenwoordig te weinig geld is om nog gemakkelijk schulden te maken. Geld is een schaars product geworden en dat wordt alleen maar erger. Daarom gaan er nog steeds zo veel bedrijven failliet, want wie geen geld heeft, kan niet betalen en dan houdt alles op. Ondernemers die zich in het economisch verkeer bewegen, moeten hier ernstig rekening mee houden om zelf hun bedrijf overeind te houden. De tijd dat een verstuurde factuur na de levering keurig binnen de termijn werd betaald, omdat dat nu eenmaal zo hoort, ligt ver achter ons en de crisis heeft ons één ding geleerd: niets is meer vanzelfsprekend, ook niet het betalen van facturen. Ondernemers doen er dus goed aan hun attitude te veranderen, noem het maar Het Nieuwe Ondernemen. En les 1 daarbij leert: cash is king! Elke ondernemer kan daar alles over leren op 12 april in het Willem II stadion in Tilburg. Kijk op www.cashisking2012.nl en zorg dat u er bij bent. Het is belangrijk genoeg om te overleven in deze barre tijden, en dat hebt u zelf in de hand.
