BKR en het recht om vergeten te worden
Met de inmiddels bekende AVG doet zich een interessante strijd voor tussen twee leerstukken: het recht op kennis over schuldenproblematiek vs. het recht om vergeten te worden.
Wat is het doel van een BKR-registratie?
Kredietverstrekkers zijn wettelijk verplicht om elke lening aan te melden bij Stichting BKR (Bureau Krediet Registratie). Het achterliggende doel van Stichting BKR is Nederland financieel gezond te maken: enerzijds door overfinanciering van consumenten te voorkomen en anderzijds door het beschermen van kredietaanbieders voor consumenten van wie is gebleken dat zij hun lening niet (kunnen) aflossen. Wanneer je met een BKR-registratie te maken krijgt, kan dit behoorlijk vervelend zijn. De gevolgen kunnen je immers nog jarenlang achtervolgen.
Hoe pakt het uit in de praktijk?
De voorzieningenrechter te Amsterdam deed vorig jaar een interessante uitspraak over een verzoek om verwijderd te worden uit het BKR-register (ECLI:NL:RBAMS:2019:3857). De consument heeft een BKR-registratie en de kredietverschaffer weigert deze door te laten halen. Daardoor krijgt de consument geen hypotheek. De consument ziet zich genoodzaakt de voorzieningenrechter om hulp te vragen.
Als hoofdregel geldt dat een persoon vanwege zijn specifieke situatie bezwaar kan maken tegen de verwerking van zijn persoonsgegevens. De kredietverschaffer moet dit bezwaar honoreren, tenzij hij dwingende gerechtvaardigde gronden aanvoert voor de verwerking van de persoonsgegevens, die zwaarder wegen dan de belangen, rechten en vrijheden van de betrokken persoon. Als dit bezwaar geweigerd wordt, kan de rechter de gemaakte belangenafweging toetsen.
De voorzieningenrechter merkt op dat de consument weliswaar niet alle verplichtingen is nagekomen destijds, maar dat de lening drie jaar geleden volledig is afgelost en dat de op enig moment gesloten betalingsregeling correct is nagekomen. De consument verkeert al drie jaar in een financieel stabiele situatie en heeft geen schulden. Een BKR-registratie beschermt kredietverschaffers tegen wanbetaling, maar daar is dus hier geen sprake (meer) van. De slotsom luidt: “In deze omstandigheden kan niet worden gezegd dat de belangen van maatschappelijk verantwoorde dienstverlening op financieel gebied worden geschaad als de registratie nu zou vervallen in plaats van over twee jaar.”
Een geheel begrijpelijke en terechte uitkomst. Deze uitspraak laat zien dat BKR-registratie niet altijd in beton gegoten hoeven te zijn en dat bezwaar, eventueel getoetst door de rechter, wel degelijk kan lonen. In dit geval heeft het er in ieder geval toe geleid dat de consument een huis kon kopen.
Indien u vragen heeft over een BKR-registratie, kunt u uiteraard contact opnemen.
