Publicatie
WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 15
[news-type] => publicatie
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 15
[news-type] => publicatie
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => publicatie
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => publicatie
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => publicatie
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 28
[name] => Publicatie
[slug] => publicatie
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 28
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 158
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 28
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (28)
) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 140, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 1331
[post_author] => 26
[post_date] => 2013-03-12 00:00:00
[post_date_gmt] => 2013-03-12 00:00:00
[post_content] => 
In deze zaak hebben partijen hun relatie beëindigd. Zij hebben samen een kind. De vader heeft zijn zoon erkend. Ook heeft hij het gezag over hem. Na het verbreken van de relatie hebben partijen afgesproken dat een omgangsregeling zou gelden tussen de vader en zijn zoon van één weekend per 14 dagen. De omgangsregeling verliep goed tot het moment waarop de zoon niet meer naar zijn vader wilde gaan. De moeder heeft hierop een verzoekschrift ingediend bij de rechtbank, waarin zij de rechter verzoekt om de omgangsregeling tussen de vader en zijn zoon te schorsen dan wel te ontzeggen. De rechtbank heeft een onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming nodig om meer informatie te krijgen. In een rapport adviseert de Raad de rechtbank om de omgang tussen vader en zoon voor een jaar te schorsen. De rechtbank neemt het advies van de Raad voor de Kinderbescherming over en oordeelt dat de vader en zijn zoon voor de duur van een jaar elkaar niet mogen zien. De vader is het niet eens met de beslissing van de rechtbank en vecht de uitspraak aan bij het gerechtshof.
Het gerechtshof overweegt dat als uitgangspunt moet worden genomen dat de met het gezag be-klede ouder recht heeft op een zorgregeling met zijn kind, omdat het zorgen voor een kind een wezenlijk onderdeel uitmaakt van het ouderlijk gezag. Toch kan in sommige situaties het belang van het kind vereisen dat een ouder tijdelijk wordt verboden om contact met een kind te hebben. Ook is het mogelijk dat een ouder het recht op omgang kan worden ontzegd, als de omgang in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind. Echter, een zodanige beslissing is aan te merken als een inbreuk op het privéleven en het familie- en gezinsleven zoals bedoeld in artikel 8 EVRM. Oftewel, dit soort beslissingen kunnen niet zomaar worden genomen door de rechter en moeten uitgebreid worden gemotiveerd.
Het gerechtshof oordeelt dat de beslissing van de rechtbank in stand blijft en vindt dat de vader een jaar lang geen recht op omgang heeft met zijn zoon. Hoe komt het gerechtshof tot dit oordeel? Tijdens het onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming is bij de zoon de diagnose PDD-NOS vastgesteld. De moeder heeft na de procedure bij de rechtbank talloze maatregelen genomen ten behoeve van de ontwikkeling van de zoon. Zo heeft moeder op eigen initiatief zich gewend tot hulpinstanties, zodat zij leert omgaan met de gestelde diagnose. Dit in tegenstelling tot de vader. Hij heeft geen aantoonbare maatregelen genomen om meer inzicht te krijgen in de belevingswereld van zijn zoon.
Het gerechtshof is van oordeel dat de vader pas omgang kan hebben met zijn zoon als hij meer inzicht heeft gekregen in de zeer ernstige problematiek van zijn zoon. Het gerechtshof vindt dat vader eerst in staat moet zijn om zijn zoon te benaderen op een wijze die in het belang van zijn zoon is. Pas wanneer vader uit eigen beweging hulp zoekt om te leren omgaan met een kind met PDD NOS kan worden onderzocht of alsnog een omgangsregeling tussen de vader en het kind mogelijk is. Een zorgregeling tussen de vader en zijn zoon is onder de aanwezige omstandigheden in strijd met de zwaarwegende belangen van het kind, aldus het gerechtshof.
Als het aankomt op een afweging van de belangen van alle betrokkenen bij omgang prevaleren uiteindelijk de belangen van het kind. De rechter kan het recht op omgang ontzeggen indien de omgang ernstig nadeel oplevert voor de geestelijke of lichamelijke ontwikkeling van het kind, de ouder kennelijk ongeschikt of kennelijk niet in staat moet worden geacht tot omgang, dat het kind tot 12 jaar of ouder ernstige bezwaren tegen de omgang met zijn ouder heeft of omgang anderszins in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind. Kortom, als een rechter tot de conclusie komt dat ontzegging van de omgang in het belang van een kind is gelden er zware motiveringseisen. Het uitgangspunt is dat een ouder omgang dient te hebben met zijn kind.
dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling", maart 2013
[post_title] => Vader mag zoon jaar lang niet zien
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => vader-mag-zoon-jaar-lang-niet-zien
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-12-23 12:01:08
[post_modified_gmt] => 2021-12-23 11:01:08
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2013/03/12/vader-mag-zoon-jaar-lang-niet-zien/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 1241
[post_author] => 16
[post_date] => 2012-11-26 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-11-26 00:00:00
[post_content] =>
Veel mensen die vroeger met asbest hebben gewerkt of op een andere wijze zijn blootgesteld aan asbest hebben een grote kans ziek te worden. Sinds 1993 is het verboden om met asbest te werken. Vaak wordt men pas ziek na tientallen jaren. Is de schade dan nog te verhalen?
Asbestziekten
Mensen die vroeger met asbest hebben gewerkt hebben de zeer kleine asbestvezels ingeademd. Zij lopen de kans een ernstige longaandoening zoals mesothelioom, asbestose of longkanker op te lopen. De vezels kunnen tot diep in de blaasjes van de longen doordringen. Soms kan het wel 40 jaar duren voor de ziekte zich openbaart.
Verjaring van de vordering
In Nederland kennen we een verjaringstermijn van 5 jaar. Dit betekent dat een vordering tot vergoeding van schade niet meer mogelijk is na 5 jaar. De termijn gaat in op het moment dat slachtoffer met schade en aansprakelijke persoon bekend is geworden. Dit houdt in dat het slachtoffer de schade bij zijn [oud] werkgever of aansprakelijk bedrijf kan vorderen tot 5 jaar nadat hij ziek is geworden.
Verjaring 30 jaar
We kennen echter ook een algemene verjaringstermijn van 30 jaar; 30 jaar nadat de omstandigheden die tot schade hebben geleid verjaart de vordering.
Als de ziekte zich dus pas openbaart na 30 jaar is de vordering verjaard. Als er echter bijzondere omstandigheden zijn kan de rechter de geldende verjaringstermijn van 30 jaar doorbreken. Dit betreft uitzonderlijke gevallen.
Voormalig werkgever aanspreken
Vaak is het moeilijk om de [oud] werkgever te achterhalen. Als deze wel bekend is, is het van belang om deze zo spoedig mogelijk aan te spreken. Het slachtoffer hoeft alleen maar aan te tonen dat hij tijdens zijn werkzaamheden is blootgesteld aan asbest en een asbestziekte heeft opgelopen. Mesotholioom [longvlieskanker] kan alleen zijn veroorzaakt door asbest.
Het is vervolgens aan de [oud] werkgever om aan te tonen dat de ziekte niet het gevolg is van blootstelling op het werk. Ook moet hij aantonen dat hij aan zijn zorgplicht heeft voldaan. Juridisch betekent dit o.a. dat ook vóór 1993 een asbestverwerkingsbedrijf voorzorgsmaatregelen had moeten nemen. Immers de gevaren van asbest waren al vóór 1993 algemeen bekend.
Schadevergoeding van de overheid
Wellicht bestaat de oud werkgever niet meer. Ook kan het zijn dat de zaak is verjaard. Een schadevergoeding is dan niet meer aan de orde. In dat geval komt de overheid tegemoet en verstrekt in het voorkomende geval een eenmalige uitkering van ongeveer € 17.000,00.
Voorschot op schadevergoeding
Het onderzoek op het recht van een schadevergoeding vergt zeer veel tijd. Vaak is het slachtoffer al overleden en volgt er dan pas een uitkering. De overheid verstrekt daarom een voorschot van ongeveer € 17.000,00 op de schadevergoeding. Als de werkgever[of diens verzekeraar] uiteindelijk tot het vergoeden van de schade overgaat moet het voorschot worden terugbetaald aan de overheid. Als er onverhoopt geen uitkering volgt van de [oud]werkgever hoeft het voorschot niet te worden terugbetaald. Het voorschot is immers gelijk aan de eenmalige uitkering van de overheid.
Huisgenoten slachtoffer asbest
Ook huisgenoten kunnen schadevergoeding vorderen. Het kan immers zo zijn dat zij ziek zijn geworden van asbestvezels die via de kleding van de werknemer in het huis gaat rondzwerven en wordt ingeademd door de huisgenoten.
Nieuwe gevallen
In het verleden werd in de bouw veel asbest gebruikt. Asbest in gebonden vorm is niet gevaarlijk. Echter gebouwen waar asbest in zit kunnen beschadigd raken waardoor asbestdeeltjes in de omgeving vrijkomen. De gezondheidsrisico’s zijn dan wel aanzienlijk. Het is van belang dat de vaststelling van asbest in gebouwen en de sloop op verantwoorde manier gebeurt.
Ook gelet op het feit dat je mogelijk pas na 30 a 40 jaar ziek wordt zijn er nu nog steeds mensen die van de een op de andere dag de ziekte krijgen.
Helaas krijgen nog steeds teveel mensen een asbestziekte ondanks het verbod op verwerking van asbest. De nasleep is massaal en betreurenswaardig.
Dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling" d.d. 26 november 2012
[post_title] => Asbestziekten; schade nog te claimen na zoveel jaar?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => asbestziekten-schade-nog-te-claimen-na-zoveel-jaar
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-06-22 06:52:41
[post_modified_gmt] => 2016-06-22 04:52:41
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/11/26/asbestziekten-schade-nog-te-claimen-na-zoveel-jaar/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 1273
[post_author] => 26
[post_date] => 2012-11-12 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-11-12 00:00:00
[post_content] =>
Voor met name veel ondernemers is een van de belangrijkste redenen om huwelijkse voorwaarden te maken, het gezin te beschermen tegen een eventueel faillissement. De bedoeling is ondermeer dat de echtelijke woning wordt veiliggesteld. Bij huwelijkse voorwaarden wordt dan de echtelijke woning op naam van de niet-ondernemende partner gesteld. Het Gerechtshof in Arnhem heeft vorig jaar een uitspraak gedaan waaruit blijkt dat huwelijkse voorwaarden niet voldoende zijn.
Wat is er gebeurd?
Man en vrouw zijn in 2000 gehuwd en hebben huwelijks voorwaarden gemaakt. Voor het huwelijk had mevrouw een appartement gekocht waarop een hypotheek rustte. Tijdens het huwelijk heeft de vrouw het appartement verkocht. Vervolgens heeft zij een woning gekocht welke woning de echtelijke woning is geworden. Voor de aankoop van de woning is de overwaarde van het appartement gebruikt en is er een extra hypotheek opgenomen waarvoor zowel meneer als mevrouw hoofdelijk aansprakelijk zijn.
De man had een onderneming welke onderneming in 2008 failliet is verklaard.
De curator is vervolgens een procedure bij de rechtbank gestart tegen de vrouw, en heeft de rechtbank verzocht te bepalen dat de echtelijke woning in de failliete boedel zou vallen. Hierdoor kan dan de curator de woning verkopen en met de opbrengst, na aflossing van de hypotheek, de crediteuren van de failliet voldoen. Ook heeft de curator de rechtbank verzocht om te bepalen dat het gezin per omgaande de woning dient te ontruimen.
De curator stelt dat de lasten van de woning niet alleen met privégeld van de vrouw zijn betaald en derhalve valt de woning in de failliete boedel. De vrouw heeft uiteraard verweer gevoerd.
Over het algemeen is het niet bijzonder lastig om te bewijzen wie de eigendom van de woning heeft. Meestal blijkt dit uit de akte van levering en/of uit het kadaster.
Daarnaast diende de vrouw te bewijzen dat zij de woning geheel met eigen middelen heeft betaald, hetgeen een zeer lastige opgave bleek.
Na de procedure bij de rechtbank, die de curator gelijk heeft gegeven heeft het Gerechtshof bepaald dat nu in dit geval de vrouw niet kon bewijzen dat de lasten van de woning geheel door haar met eigen middelen zijn gefinancierd, de woning in de failliete boedel valt.
NIEUW SINDS 1 JANUARI 2012:
Wetswijziging 1 januari 2012 voor meer dan de helft met eigen middelen gefinancierd.
Naar aanleiding van de wijziging van het huwelijksvermogensrecht per 1 januari 2012 is de Faillissementswet ook gewijzigd. Als gevolg van deze wijziging hoeft de niet-failliete partner niet meer te bewijzen dat hij/zij de woning geheel, maar “slechts” voor meer dan de helft met eigen middelen heeft betaald.
In de praktijk betekent dit dat de niet-failliete partner moet bewijzen dat de hij/zij de rentelasten en voor zover van toepassing, de aflossingen van de echtelijke woning voor meer dan de helft heeft betaald. Dit kan op grond van de Faillissementswet alleen maar worden aangetoond met schriftelijke bewijzen en dus niet met bijvoorbeeld getuigenverklaringen.
Als de niet-failliete partner er niet in slaagt te bewijzen dat alleen hij/zij de eigendom van de woning heeft en dat hij/zij de woning voor meer dan de helft met privé middelen heeft betaald, valt de woning in de failliete boedel. De niet-failliete partner kan de woning dan niet terugnemen. Het enige wat de niet-failliete echtgenoot nog heeft is dan een persoonlijke vordering op de failliete echtgenoot. Die vordering bestaat uit al hetgeen hij/zij heeft besteed aan eigen middelen in de echtelijke woning. Deze vordering kan hij/zij dan wel indienen bij de curator maar in de meeste gevallen blijft hij/zij dan met lege handen achter.
Enkel huwelijkse voorwaarden waarin de echtelijke woning op naam van de niet-ondernemende partner wordt gesteld is dus onvoldoende om deze woning buiten de boedel te houden indien een van de echtgenoten failleert. Wel kunnen de risico’s voorafgaande aan een faillissement worden beperkt. In ieder geval moeten de ondernemer en de partner huwelijkse voorwaarden overeenkomen, eventueel zelfs nadat zij zijn gehuwd.
Het bizarre is, dat bijna niemand dit weet terwijl het bijna iedereen aangaat!
Dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling" d.d. 29 oktober 2012.
[post_title] => Huwelijkse voorwaarden; Mij kan niets gebeuren! Of toch wel?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => huwelijkse-voorwaarden-mij-kan-niets-gebeuren-of-toch-wel
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2019-08-14 15:33:37
[post_modified_gmt] => 2019-08-14 13:33:37
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/11/12/huwelijkse-voorwaarden-mij-kan-niets-gebeuren-of-toch-wel/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 1315
[post_author] => 16
[post_date] => 2012-10-08 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-10-08 00:00:00
[post_content] =>
Uw hond raakt gewond door het agressieve gedrag van een andere hond. Uw hond loopt letsel op. U laat uw hond behandelen en krijgt een hoge rekening van de dierenarts. Kunt u dit verhalen op het baasje c.q. diens verzekeraar van de aanvallende hond?
Aansprakelijkheid
Het schadevergoedingsrecht gaat uit van het beginsel dat ieder zijn eigen schade draagt, tenzij iemand anders aansprakelijk is voor de schade.
Dierenbezitters zijn aansprakelijk voor de schade die hun dieren veroorzaken.
Het moet dan wel gaan om eigen gedragingen van de hond. Dus als de wederpartij zijn/haar hond een commando geeft om aan te vallen is dit geen eigen gedraging meer van de hond en kan u op dit artikel geen beroep doen. Uiteraard kunt u dan wel bij onterecht bevel de ‘bevelgever’ aansprakelijk stellen.
De grondslag van de aansprakelijkheid is het gevaar dat in de eigen energie van het dier schuilt en het onberekenbare element dat daarin is gelegen. Het betreft een risico aansprakelijkheid. Als de hond bv uit eigen energie een kind aanvalt is de bezitter aansprakelijk. Als de hond door een ander wordt uitgelaten dan de bezitter blijft de bezitter in principe aansprakelijk voor toegebrachte schade.
Alhoewel het een risicoaansprakelijkheid betreft kan de aansprakelijkheid afgewezen worden als de schade mede te wijten is aan een omstandigheid die de benadeelde kan worden toegerekend. Bijvoorbeeld de aanval van de ene hond is te wijten aan het gedrag van de andere hond c.q. zijn baasje.
Schade
Als aansprakelijkheid vast staat zal de aangerichte schade voldaan moeten worden door de bezitter van de hond. Veelal heeft deze hiervoor een WA verzekering en zal de verzekeraar de schade betalen.
In het algemeen kan de schade door een hond toegebracht bestaan uit kapotte vazen, letselschade door hondenbeten bij mensen maar het kan ook gaan om letselschade bij andere dieren. Hoe zit het dan?
Vergoeding dierenartskosten?
Een voorbeeld: uw hond loopt ernstig letsel op door beten van een andere hond. Beide hondenbezitters brengen de gewonde hond met spoed naar de dierenarts. De aansprakelijke bezitter geeft aan dat hij goed verzekerd is. Er volgt een spoedoperatie die uiteindelijk € 2.500,00 kost.
Standpunt WA verzekeraar
De WA verzekeraar van de aansprakelijke bezitter erkent aansprakelijkheid maar betaalt niet of slechts een klein gedeelte van de operatiekosten.
De verzekeraar gaat ervan uit dat een hond juridisch wordt gezien als een zaak. Dus te vergelijken met bijvoorbeeld schade aan de auto. Een expert zal bij autoschade de herstelkosten bepalen alsmede de dagwaarde. Indien de dagwaarde lager is dan de herstelkosten wordt de dagwaarde vergoed.
Dagwaarde / herstelkosten hond?
In het geval van de hond bedroegen de ‘herstelkosten’ ruim € 2.500,00. De dagwaarde van de hond wordt bepaald door vraag en aanbod van een gelijkwaardig dier. De verzekeraar komt op € 400,00. Dit betekent dat de herstelkosten [€ 2.500,00] de dagwaarde overtreffen. De verzekeraar keert € 400,00 uit ......
De Wet
Conform de wet is dit standpunt [helaas] helemaal correct. Echter een huisdier is meer dan een zaak. De emotionele waarde van een dier is niet te vergelijken met de bepaling van de dagwaarde van een auto.
De rechter
Inmiddels heeft een enkele rechter uitgesproken dat huisdieren als honden en katten deel uitmaken van een gezin waarbinnen zij een zekere emotionele rol vervullen.
Hierdoor kan er geen sprake zijn van een vaststaande dagwaarde [in dit geval een kat die nog € 50,00 waard was]. De verzekeraar van de aansprakelijke bezitter moest in deze zaak alsnog de volledige rekening van de dierenarts voldoen.
Dus laat je als benadeelde van een gewond huisdier niet met een kluitje in het riet sturen door de verzekeraar.
Er komt wellicht een wet waarin onder meer wordt bepaald dat een huisdier niet meer langer als een zaak kan worden gezien en dus gewoon de schade vergoed moet worden onafhankelijk van de ‘dagwaarde’. Deze onsmakelijke discussie hoeft dan niet meer gevoerd te worden.
Dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling" d.d. 8 oktober 2012
[post_title] => Schade aan hond door hond. Verzekeraar bijtende hond betaalt?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => schade-aan-hond-door-hond-verzekeraar-bijtende-hond-betaalt
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-23 09:42:36
[post_modified_gmt] => 2015-12-23 09:42:36
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/10/08/schade-aan-hond-door-hond-verzekeraar-bijtende-hond-betaalt/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 1279
[post_author] => 6
[post_date] => 2012-08-21 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-08-20 22:00:00
[post_content] =>
Het kan ook u overkomen. Op een ochtend meldt zich een deurwaarder bij uw receptie met de mededeling dat hij toestemming heeft van de rechter om te onderzoeken of u illegale software aanwezig heeft in uw bedrijf. De rechtbank heeft dan toestemming verleend voor het doorzoeken van het bedrijfspand en het beslag mogen leggen op computers, laptops, etc. in het bedrijfspand. De deurwaarder wordt daarvoor dan vergezeld van it-deskundigen. Na afloop ontvangt het bedrijf een rapport waarin een overzicht wordt gegeven van alle aangetroffen software. Vaak wordt opgetreden voor softwareleveranciers als Adobe en Microsoft.
De actie is georganiseerd door de Business Software Alliance (BSA);" de softwarepolitie". De BSA is niet meer en niet minder dan een door de software ontwikkelaars ondersteunde organisatie die uit naam van die software ontwikkelaars zoekt naar illegale software bij bedrijven. De kosten van het onderzoek, de ingeschakelde deurwaarder en de ingeschakelde advocaat moeten vervolgens betaald worden door het bedrijf waar illegale software s aangetroffen.
Wanneer is sprake van "illegale software"?
Bijvoorbeeld:
- op de server wordt een programma geïnstalleerd en daarbij wordt de software voor een hoger aantal gebruikers ingesteld dan waarvoor een licentie wordt afgenomen;
- op de privé laptop van een medewerker, die in het bedrijf ook bedrijfsmatig wordt gebruikt, staat illegale sofware;
- van een programma is de versie 2011 aangeschaft. Om technische redenen wordt de oudere versie 2008 gebruikt. Maar er is geen licentie voor die 2008 versie, wel voor de 2011 versie.
Schikking
De BSA stuurt na de inval een overzicht van de aangetroffen sofware. Het bedrijf moet dan vervolgens bewijzen dat deze software en deze licenties rechtmatig zijn verkregen. En dus moeten originele licenties, facturen, etc. worden verstrekt. Indien u dat niet kunt dan is het uitgangspunt dat de software illegaal is en zult u daar alsnog/nogmaals een vergoeding voor moeten betalen.
Bovenop de aanschafvergoeding van de software wordt een boete van 150 - 200 % gevorderd.
Met het betalen van een schikkingsbedrag is het verleden geregeld. Het bedrijf zal voor de toekomst (nogmaals) licenties moeten aanschaffen voor die "illegale " software. Dit wordt door veel ondernemers als onrechtvaardig ervaren. Naast het aanschafbedrag en de boete moet men dan ook nog voor toekomstig gebruik betalen.
Rechtspraak
In veruit de meeste gevallen komt het tot een schikking. Het bedrijf ziet dat er, vaak niet opzettelijk, onvoldoende licenties zijn betaald, instellingen over het aantal gebruikers niet juist zijn, werknemers zonder toestemming illegale software op hun laptop/pc hebben staan, etc. En dus wil men schikken en is men bereid om zelfs een boete te betalen.
In een aantal gevallen is het wel voorgelegd aan een rechter. De rechter is dan zeer kritische over de geclaimde “boete” en kosten.
Tips:
- maak een protocol voor de situatie dat een inval plaats vindt door bv de NMa, de deurwaarder met de BSA, etc. Neem hierin op wie wat moet doen en wie er gewaarschuwd moet worden ( o.a. uw advocaat).
- indien u een externe ICT beheerder heeft dan zou u deze verantwoordelijk en aansprakelijk kunnen maken voor de aanwezigheid van enkel legale software op de systemen, laptops, etc. in uw bedrijf. Let op!: in de algemene voorwaarden van uw ICT beheerder is waarschijnlijk de aansprakelijkheid voor illegale software beperkt of zelfs uitgesloten. U dient dan aanvullende afspraken hierover te maken.
- indien u wilt laten onderzoeken of er "illegale software" in uw bedrijf aanwezig is dan zou u daar een externe voor kunnen inschakelen zoals een IT auditor aangesloten bij de beroepsorganisatie Norea.
[post_title] => Inval door de softwarepolitie BSA
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => inval-door-de-softwarepolitie-bsa
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-12-23 12:00:00
[post_modified_gmt] => 2021-12-23 11:00:00
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/08/21/inval-door-de-softwarepolitie-bsa/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 1351
[post_author] => 6
[post_date] => 2012-07-17 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-07-16 22:00:00
[post_content] =>
Een kapitaalfonds wilde investeren in een onderneming die een innovatief product wilde gaan maken. Het op te richten bedrijf zou vegetarische vleesvervangers gaan maken uit restproducten van de verwerking van groenten. Daarvoor zou het bedrijf gebruik gaan maken van technieken waar octrooien voor waren verleend en waar andere octrooien voor waren aangevraagd. Het bedrijf zou daarnaast gebruik gaan maken van een unieke receptuur voor de verschillende varianten vegetarische vleesvervangers.
Jos van der Wijst heeft voor het kapitaalfonds een onderzoek verricht naar de intellectuele eigendomsrechten: octrooien, auteursrecht [op de receptuur] en merken. Daarbij is onderzocht of er gebreken kleven aan de registratie van de merken, octrooien. Verder is onderzocht op welke wijze de receptuur was beschermd.
Mede op basis van het onderzoek heeft het kapitaalfonds besloten te investeren in het op te richten bedrijf. Jos heeft vervolgens de participatie-overeenkomst, aandeelhoudersovereenkomst en licentie-overeenkomst opgesteld. De participatie is succesvol afgerond en het innovatieve bedrijf gaat een bloeiende toekomst tegemoet.
[post_title] => participatie in innovatief product
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => participatie-in-innovatief-product
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-05-31 13:39:46
[post_modified_gmt] => 2016-05-31 11:39:46
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/07/17/participatie-in-innovatief-product/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 1305
[post_author] => 16
[post_date] => 2012-07-10 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-07-10 00:00:00
[post_content] =>
De vakantie staat voor de deur. Auto gepakt en op weg naar de vakantiebestemming. Helaas; ook dan is het mogelijk dat u betrokken raakt bij een ongeval.
Wat moet u doen?
Welke wettelijke regeling is van toepassing in het buitenland?
In de regel is het recht van het land waar het ongeluk plaats vindt van toepassing. Een uitzondering hierop is slechts aan de orde als bijvoorbeeld twee Nederlandse auto’s op elkaar rijden. Dan is Nederlands recht van toepassing. Let wel; uiteraard blijven wel de verkeersregels van het land waar de aanrijding plaatsvond gelden. De afwikkeling van de schade vindt alleen naar Nederlands recht plaats.
Andere vergoedingssystemen
Het recht van het land waar het ongeval plaatsvond kan aanzienlijk verschillen van het recht van Nederland. Vaak zijn bijvoorbeeld de termijnen voor het indienen van een claim veel korter.
Ook kan het zijn dat u andere [lagere] vergoedingen ontvangt dan wanneer Nederlands recht van toepassing is. Bijvoorbeeld: als het ongeval in België plaatsvindt is Belgisch recht van toepassing. In België zijn vaste bedragen bepaald voor letselschade. Mogelijk dat u dus, in geval van letselschade, een lager bedrag ontvangt dan bij een ongeval in eigen land. Het is dus handig om voor uw reis uw verzekeraar te raadplegen voor een eventueel aanvullende verzekering.
Hoe te handelen bij een ongeval?
Net als in Nederland moet u nooit doorrijden na een ongeval. Ook in het buitenland is dit strafbaar. Zelfs na een lichte aanrijding moet u aangifte doen bij de politie.
Europees Schadeformulier
Neem vanuit Nederland een Europees schadeformulier mee. Dit formulier is in elke lidstaat identiek opgesteld zodat de eventuele taalproblemen tot een minimum worden beperkt. Vul dit samen met de wederpartij zo volledig mogelijk in. Dus ook kenteken, verzekeraar e.d. van de wederpartij. Controleer dit zo mogelijk met zijn/ haar groene kaart.
Een door beiden ondertekend schadeformulier kan de schadeafhandeling versnellen.
Maar onderteken het formulier alleen als de situatie volgens u goed op papier staat. Het schadeformulier is namelijk één van de bewijsmiddelen voor de toedracht van het ongeval.
Overige bewijsmiddelen
Maak foto’s van de betrokken voertuigen, maar ook van de weg, eventuele remsporen, brokstukken e.d. . Neem ook foto’s van de algehele verkeerssituatie zoals verkeersborden, verkeerstekens die ter plaatse zijn. Als u geen foto’s kunt nemen maak dan een situatieschets en neem ook de breedte van de weg op. Neem namen en adressen van getuigen op.
Laat u niet uit over de schuldvraag en zeg geen schadevergoeding toe. Uiteindelijk zal uw verzekeraar de situatie beoordelen en dus beslissen of u aansprakelijk bent. Als de politie een proces verbaal opmaakt vraag dan naar het nummer.
Onbekende of onverzekerde tegenpartij
Als de tegenpartij onbekend of niet verzekerd is, is het moeilijk om uw schade te verhalen. In Nederland hebben we dan het Waarborgfonds, die zowel materiële als letselschade uitkeert [onder bepaalde voorwaarden]. Op een enkel land na kent het buitenland een dergelijke uitgebreide regeling niet. Wel is het mogelijk om letselschade bij het Waarborgfonds in een EU land te claimen indien de tegenpartij onbekend is.
Afhandeling in Nederland
Aanrijding binnen de EU
De Europese richtlijn motorrijtuigverzekering bepaalt dat elke verzekeringsmaatschappij in de EU een vertegenwoordiger in een ander land moet aanwijzen. U kunt dus via deze vertegenwoordiger uw schade in Nederland en in de Nederlandse taal afwikkelen.
De vertegenwoordiger kunt u vinden op de website van het Nederlands Bureau der Motorrijtuigverzekeraars: www.wbf.nl. U schrijft deze aan en claimt uw schade. Uiteraard kunt u dit ook overlaten aan uw rechtsbijstandverzekeraar of advocaat. Zeker bij een ernstig ongeval met letsel is dit aan te raden.
Aanrijding buiten de EU
Er is geen vertegenwoordiger in Nederland. U moet de buitenlandse verzekeraar rechtstreeks aansprakelijk stellen. Afwikkeling zal helaas langer duren.
Meldt het ongeval zo spoedig mogelijk bij uw autoverzekeraar en/of reisverzekeraar en volg diens aanwijzingen op.
Hopelijk zal bovenstaande allemaal niet nodig zijn en kunt u van een rustige en ongevalvrije vakantie genieten.
Dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling" d.d. 9 juli 2012
[post_title] => Ongeval in het buitenland
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => ongeval-in-het-buitenland
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-23 09:48:48
[post_modified_gmt] => 2015-12-23 09:48:48
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/07/10/ongeval-in-het-buitenland/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 1309
[post_author] => 16
[post_date] => 2012-06-11 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-06-11 00:00:00
[post_content] => Een overval gaat vaak gepaard met grof geweld en kan ernstige gevolgen hebben voor de betrokken werknemers. Naast fysiek letsel heeft een overval natuurlijk ook een grote psychische impact. Uiteraard is het de overvaller die aansprakelijk is voor de [letsel]schade die hij veroorzaakt. Maar meestal is hij de spreekwoordelijke kale kip en valt daar weinig te halen. Kan de werknemer zijn werkgever aanspreken?
Zorgplicht werkgever
Wettelijk heeft de werkgever een zorgplicht voor de veiligheid van zijn werknemers. Het is echter geen risico aansprakelijkheid. Alleen het feit dat een bedrijf is overvallen maakt de werkgever dus nog niet aansprakelijk. Ook in het kader van een overval is de vraag of de werkgever heeft voldaan aan zijn zorgplicht.
Welke maatregelen mogen verwacht worden?
In ieder geval preventie, waarschuwingen, instructie en toezicht op naleving van de instructies. Inzake preventie kan je denken aan beveiligers, cameratoezicht, alarminstallaties, goede verlichting, met meerdere personen tegelijk werken etc.
Ook zal een werkgever zijn werknemers moeten instrueren [trainingen aanbieden] hoe te handelen in geval van een overval.
Uitspraken
Een werkneemster werd neergeschoten tijdens het aanhouden van een dief en liep een dwarslaesie op. De werkgever had camera’s geplaatst en had eveneens een beveiliger aangenomen. Ook hadden de werknemers een introductietraining gevolgd met betrekking tot winkeldiefstal. De kantonrechter was van oordeel dat de instructie tot het aanhouden van een winkeldief enig risico met zich meebrengt, maar acht dit risico verantwoord nu geen absolute veiligheidsgaranties kunnen worden verwacht. De kantonrechter besliste dat er geen sprake was van werkgeversaansprakelijkheid.
Wel gaf de rechter aan dat de gevolgen van een schietincident niet uitsluitend ten laste van de werkneemster mag komen. De werkgever dient als goed werkgever een behoorlijke verzekering af te sluiten.
Immers in deze zaak had het schietincident plaatsgevonden op de werkplek van de werkneemster, tijdens haar werktijd en in de uitoefening van haar werkzaamheden. Hieronder valt ook het aanhouden van winkeldieven en het verlenen van assistentie bij de aanhouding van winkeldieven. Aan deze activiteit zijn risico’s verbonden.
Ook het Hof Den Bosch nam een verzekeringsplicht aan. Hierbij ging het over een geval waar een medewerker van een TBS instelling meerdere malen door een TBS patiënt was geslagen.
Verzekeringsplicht?
Het blijft een feit dat een overval een van buiten komend onheil is. Dit kan moeilijk geheel kan worden weggenomen. Ook als de werkgever allerlei maatregelen heeft genomen. Op basis van goed werknemerschap kan je stellen dat de werkgever voor dergelijke gevallen een behoorlijke verzekering moet afsluiten. De Hoge Raad heeft eerder uitgemaakt dat er een verzekeringsplicht kan gelden bij verkeersongevallen tijdens werktijd. Geldt dit nu ook in andere gevallen?
Hoge Raad denkt er anders over
De Hoge Raad roept echter een halt toe aan uitbreiding van de verzekeringsplicht van de werkgever.
Het oordeel van het Hof Den Bosch hield dus geen stand. De Hoge Raad oordeelde overigens wel dat de TBS instelling de zorgplicht had geschonden. De TBS instelling is dus wel aansprakelijk op basis van werkgeversaansprakelijkheid.
Maar een uitbreiding van de verzekeringsplicht werd niet aangenomen.
Gelet op deze uitspraak van de Hoge Raad zou in het schietincident de uitspraak van de kantonrechter geen stand houden.
Conclusie
Het advies aan werkgevers in de detailhandel is om te zorgen voor preventie, waarschuwing, instructie en naleving van de instructies. Pas dan heeft de werkgever aan haar zorgplicht voldaan.
Het afsluiten van een behoorlijke verzekering is dus niet verplicht gesteld door de Hoge Raad.
Dit neemt niet weg dat een verzekering wenselijk blijft. De wetgever zou zich daarom kunnen buigen over een verzekeringsstelsel voor dit soort zaken.
Overigens kunnen slachtoffers zich ook wenden tot het schadefonds geweldsmisdrijven waar zij mogelijk een tegemoetkoming kunnen krijgen. Echter de volledige schade wordt niet vergoed vanuit dit fonds. Uiteraard kan de schade nogal oplopen zeker als er arbeidsongeschiktheid ontstaat.
Dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling" d.d. 11 juni 2012
[post_title] => Overvallen in de detailhandel. Is de werkgever aansprakelijk voor de gevolgen? Verzekeringsplicht voor de werkgever?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => overvallen-in-de-detailhandel-is-de-werkgever-aansprakelijk-voor-de-gevolgen-verzekeringsplicht-voor-de-werkgever
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-11-08 16:47:21
[post_modified_gmt] => 2022-11-08 15:47:21
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/06/11/overvallen-in-de-detailhandel-is-de-werkgever-aansprakelijk-voor-de-gevolgen-verzekeringsplicht-voor-de-werkgever/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 1347
[post_author] => 16
[post_date] => 2012-05-14 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-05-14 00:00:00
[post_content] =>
Helaas gebeuren er in de bouw veel arbeidsongevallen. Bij verschillende daarvan zijn ZZP’ers [zelfstandigen zonder personeel] betrokken. Door bouwondernemers wordt vaak gebruik gemaakt van ZZP’ers. Kan een ZZP’er als hij een ongeval krijgt tijdens zijn werkzaamheden een beroep doen op de werkgeversaansprakelijkheid?
Werkgeversaansprakelijkheid
Op basis van de wet heeft een werkgever een zorgplicht voor de veiligheid van de werkomgeving van de werknemer. De werkgever is aansprakelijk voor schade die een werknemer lijdt tijdens zijn werk, tenzij de werkgever kan bewijzen dat hij voldoende maatregelen heeft genomen om een ongeval en schade te voorkomen.
Tussen werkgever en werknemer bestaat een arbeidsverhouding. Deze arbeidsverhouding ontbreekt als een bouwonderneming gebruik maakt van een ZZP’er. Immers tussen de ondernemer en de ZZP’er wordt een overeenkomst van opdracht gesloten en niet een arbeidsovereenkomst.
Geniet de ZZP’er dan toch de bescherming als ware hij een werknemer? De literatuur op dit gebied laat verschillende meningen zien. Ook de [lagere]rechters hebben uiteenlopende uitspraken gedaan.
Argumenten tegen
- De wetgever heeft de bescherming niet bedoeld voor zelfstandigen;
- De ZZP’er heeft een volledig zelfstandige en onafhankelijke positie en heeft er ook bewust voor gekozen om aan het keurslijf van een arbeidsovereenkomst te ontkomen. Het heeft voordelen en nadelen;
- De ZZP’er werkt [ in beginsel] niet alleen voor eigen rekening maar ook voor eigen risico. Hij zal dan ook zelf de nodige maatregelen [verzekering] moeten treffen.
Argumenten voor
- ZZP’er is vaak een ‘schijn’ zelfstandige; is vaak een opdrachtnemer die in de praktijk feitelijk afhankelijk is van een enkele opdrachtgever; vaak is dat de ex werkgever;
- een behoorlijke [arbeidsongeschiktheids]verzekering is vaak te duur voor een ZZP’er;
- een opdrachtgever komt onder werkgeversaansprakelijkheid uit als hij gebruik maakt van ZZP’ers in plaats van eigen werknemers. De zorgplicht zou dan op een laag pitje kunnen staan.
Uitspraak Hoge Raad 23 maart 2012
De Hoge Raad heeft een einde gemaakt aan de verdeeldheid en discussie over dit onderwerp. In haar arrest van 23 maart heeft zij bepaald dat ook een zelfstandige, zoals een ZZP’er zich kan beroepen op werkgeversaansprakelijkheid. In deze zaak verrichtte de ZZP’er werkzaamheden aan een vezelverwerkingsmachine. Er vond een ernstig ongeval plaats met als gevolg dat het rechterbeen van de ZZP’er moest worden geamputeerd. De ZZP’er had geen arbeidsongeschiktheidsverzekering afgesloten.
Als voorwaarde stelt de Hoge Raad wel dat er sprake moet zijn van werkzaamheden “in de uitoefening van zijn bedrijf of beroep”. Dit betekent, simpel gezegd, dat de activiteiten van de ZZP ‘er ook door de eigen werknemer van de opdrachtgever verricht zouden kunnen worden.
Bijvoorbeeld; een stukadoorsbedrijf geeft een ZZP ‘er de opdracht om te stuken. De ZZP’er overkomt tijdens deze werkzaamheden een ongeval. Deze ZZP’er kan dan een beroep doen op de werkgeversaansprakelijkheid. Een stukadoorsbedrijf geeft een ZZP’er [glazenwasser] opdracht om de ramen te wassen. De ZZP’er overkomt tijdens deze werkzaamheden een ongeval. Deze ZZP’er kan dan geen beroep doen op de werkgeversaansprakelijkheid. Hetgeen ook logisch is omdat ramen wassen niet tot de activiteit van het inhurende bedrijf behoort.
Geen risico aansprakelijkheid
Alhoewel de [zware] bewijslast inzake werkgeversaansprakelijkheid bij de werkgever ligt is de werkgeversaansprakelijkheid [nog] geen risico aansprakelijkheid.
Wel hoeft de werknemer alleen maar aan te tonen dat hij een ongeval heeft gehad en hierdoor schade heeft geleden. De werkgever kan aansprakelijkheid dan alleen nog afhouden als hij kan bewijzen dat hij aan zijn zorgplicht heeft voldaan. Eigen schuld van de werknemer speelt geen rol en verdeelt de schade ook niet.
Oude gevallen
Thans blijkt dat deze vergaande bescherming dus ook voor de ZZP’er geldt. Het loont dan ook de moeite om ook in ‘oude’ gevallen de opdrachtgever alsnog aansprakelijk te stellen. Dit kan tot 5 jaar na datum ongeval. Ook in die gevallen waar de ZZP’er wel een arbeidsongeschiktheidsverzekering [AOV] had afgesloten. Immers de schade is vaak hoger dan de uitkering die een AOV verzekeraar heeft gedaan. Het inkomen is vaak niet volledig verzekerd en ook ander schadeposten, zoals smartengeld, ziektekosten e.d., komen voor vergoeding in aanmerking.
Dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling", 14 mei 2012.
[post_title] => ZZP’er, bedrijfsongeval en de Hoge Raad
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => zzper-bedrijfsongeval-en-de-hoge-raad
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2019-06-05 11:55:53
[post_modified_gmt] => 2019-06-05 09:55:53
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/05/14/zzper-bedrijfsongeval-en-de-hoge-raad/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 1249
[post_author] => 26
[post_date] => 2012-05-08 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-05-08 00:00:00
[post_content] =>
Juridisch de grens opzoeken met bijzondere vondsten is slechts een enkele advocaat gegeven. Carrie Jansen* heeft onlangs de rechtbank overtuigd van haar gelijk met de Big Mac Index voor het vaststellen van de hoogte van alimentatie. The Economist heeft ontdekt dat in elk land ter wereld de Big Mac evenveel waard is omdat die overal uit dezelfde ingrediënten bestaat, zoals brood, vlees, groente, saus, verpakking, arbeid en energie. Maar overal heeft de Big Mac een andere prijs. Als je die prijs in verschillende landen met elkaar vergelijkt, zou je daaruit dus het verschil in levensstandaard af kunnen leiden. Kost een Big Mac in Nederland € 3,50 en in Roemenië omgerekend € 1,75 dan is de levensstandaard in Roemenië ongeveer de helft van die in Nederland. De rechter die daar rekening mee houdt, legt aan de alimentatieplichtige man de helft op van wat hij had moeten betalen als hij in Nederland zou hebben gewoond. En dat allemaal dankzij de Big Mac Index!
Dit is curieuze rechtspraak, omdat het de deur open zet naar indexen die vergelijkbaar toepasbaar zijn voor vragen waarvan het antwoord afhankelijk is van de levensstandaard in een land, provincie of stad. Neem bijvoorbeeld de KFC Chicken Wings Index voor het vergelijken van de levensstandaard bij de toekenning van subsidie. Vanzelfsprekend! Of de Dubbele Whopper Index voor dezelfde vergelijking bij het verlenen van voedselhulp. Tuurlijk! Allemaal aardige gedachten, maar we kunnen er in de praktijk weinig mee. Hoewel, dat is misschien anders als we het op kleine schaal met een selecte groep mensen toepassen?
Daarom denk ik als geboren en getogen Tilburger aan een sympathiek plaatselijk initiatief: de Broodje Jantje index. Een écht Jantje is namelijk maar op één plaats te krijgen: in Tilburg en het kost altijd evenveel. De hoeveelheid Jantjes die in een weekend verkocht wordt, is dus gemiddeld genomen maatgevend voor de welgesteldheid waarmee Tilburgers hun avondje stappen afronden. Laat Broodje Jantje elke maandagochtend publiceren hoeveel Jantjes er dat weekend verkocht zijn en we weten precies hoe het staat met de welstand van Tilburgers. We hoeven ons dan niet meer af te vragen of we het goed of slecht hebben: De Broodje Jantje Index liegt nooit.
Gouden vondst!
Marc Heuvelmans
*Advocatenblad 4/2012
dit artikel is geplaatst in Regio Business mei/juni 2012
[post_title] => Big Mac Index
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => big-mac-index
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-12-23 11:52:56
[post_modified_gmt] => 2021-12-23 10:52:56
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/05/08/big-mac-index/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 1331
[post_author] => 26
[post_date] => 2013-03-12 00:00:00
[post_date_gmt] => 2013-03-12 00:00:00
[post_content] =>
In deze zaak hebben partijen hun relatie beëindigd. Zij hebben samen een kind. De vader heeft zijn zoon erkend. Ook heeft hij het gezag over hem. Na het verbreken van de relatie hebben partijen afgesproken dat een omgangsregeling zou gelden tussen de vader en zijn zoon van één weekend per 14 dagen. De omgangsregeling verliep goed tot het moment waarop de zoon niet meer naar zijn vader wilde gaan. De moeder heeft hierop een verzoekschrift ingediend bij de rechtbank, waarin zij de rechter verzoekt om de omgangsregeling tussen de vader en zijn zoon te schorsen dan wel te ontzeggen. De rechtbank heeft een onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming nodig om meer informatie te krijgen. In een rapport adviseert de Raad de rechtbank om de omgang tussen vader en zoon voor een jaar te schorsen. De rechtbank neemt het advies van de Raad voor de Kinderbescherming over en oordeelt dat de vader en zijn zoon voor de duur van een jaar elkaar niet mogen zien. De vader is het niet eens met de beslissing van de rechtbank en vecht de uitspraak aan bij het gerechtshof.
Het gerechtshof overweegt dat als uitgangspunt moet worden genomen dat de met het gezag be-klede ouder recht heeft op een zorgregeling met zijn kind, omdat het zorgen voor een kind een wezenlijk onderdeel uitmaakt van het ouderlijk gezag. Toch kan in sommige situaties het belang van het kind vereisen dat een ouder tijdelijk wordt verboden om contact met een kind te hebben. Ook is het mogelijk dat een ouder het recht op omgang kan worden ontzegd, als de omgang in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind. Echter, een zodanige beslissing is aan te merken als een inbreuk op het privéleven en het familie- en gezinsleven zoals bedoeld in artikel 8 EVRM. Oftewel, dit soort beslissingen kunnen niet zomaar worden genomen door de rechter en moeten uitgebreid worden gemotiveerd.
Het gerechtshof oordeelt dat de beslissing van de rechtbank in stand blijft en vindt dat de vader een jaar lang geen recht op omgang heeft met zijn zoon. Hoe komt het gerechtshof tot dit oordeel? Tijdens het onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming is bij de zoon de diagnose PDD-NOS vastgesteld. De moeder heeft na de procedure bij de rechtbank talloze maatregelen genomen ten behoeve van de ontwikkeling van de zoon. Zo heeft moeder op eigen initiatief zich gewend tot hulpinstanties, zodat zij leert omgaan met de gestelde diagnose. Dit in tegenstelling tot de vader. Hij heeft geen aantoonbare maatregelen genomen om meer inzicht te krijgen in de belevingswereld van zijn zoon.
Het gerechtshof is van oordeel dat de vader pas omgang kan hebben met zijn zoon als hij meer inzicht heeft gekregen in de zeer ernstige problematiek van zijn zoon. Het gerechtshof vindt dat vader eerst in staat moet zijn om zijn zoon te benaderen op een wijze die in het belang van zijn zoon is. Pas wanneer vader uit eigen beweging hulp zoekt om te leren omgaan met een kind met PDD NOS kan worden onderzocht of alsnog een omgangsregeling tussen de vader en het kind mogelijk is. Een zorgregeling tussen de vader en zijn zoon is onder de aanwezige omstandigheden in strijd met de zwaarwegende belangen van het kind, aldus het gerechtshof.
Als het aankomt op een afweging van de belangen van alle betrokkenen bij omgang prevaleren uiteindelijk de belangen van het kind. De rechter kan het recht op omgang ontzeggen indien de omgang ernstig nadeel oplevert voor de geestelijke of lichamelijke ontwikkeling van het kind, de ouder kennelijk ongeschikt of kennelijk niet in staat moet worden geacht tot omgang, dat het kind tot 12 jaar of ouder ernstige bezwaren tegen de omgang met zijn ouder heeft of omgang anderszins in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind. Kortom, als een rechter tot de conclusie komt dat ontzegging van de omgang in het belang van een kind is gelden er zware motiveringseisen. Het uitgangspunt is dat een ouder omgang dient te hebben met zijn kind.
dit artikel is geplaatst in "De Uitstraling", maart 2013
[post_title] => Vader mag zoon jaar lang niet zien
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => vader-mag-zoon-jaar-lang-niet-zien
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-12-23 12:01:08
[post_modified_gmt] => 2021-12-23 11:01:08
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2013/03/12/vader-mag-zoon-jaar-lang-niet-zien/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 158
[max_num_pages] => 16
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => ddd028ddf17539295d48efa682ba3144
[query_vars_changed:WP_Query:private] =>
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
