WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 138
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 138
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1425
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 1370, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 7010
[post_author] => 26
[post_date] => 2012-10-25 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-10-25 00:00:00
[post_content] => Als werkgever bent u er ongetwijfeld mee bekend dat wanneer meer dan drie voor bepaalde tijd aangegane arbeidsovereenkomsten elkaar hebben opgevolgd met tussenpozen van niet meer dan drie maanden, de laatste arbeidsovereenkomst [het vierde contract] geldt als aangegaan voor onbepaalde tijd.
Het enkele feit dat u als werkgever met de werknemer overeenkomt dat een werknemer na verloop van drie maanden weer in dienst wordt genomen wordt niet als ontduiking van de wet gekwalificeerd. Dit kan echter anders zijn wanneer er sprake is van een schijnhandeling. De concrete feiten en omstandigheden van het geval bepalen of van zo'n schijnhandeling sprake is.
De navolgende feiten leveren naar de mening van de Kantonrechter te Amsterdam zo'n schijnhandeling op. De werknemer heeft gedurende drie opeenvolgende arbeidscontracten [van zes maanden] goed gefunctioneerd. Voorafgaand aan het einde van het derde contract laat de werkgever weten eigenlijk met de werknemer door te willen maar een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd te willen vermijden. Werkgever stelt voor dat werknemer voor drie maanden uit dienst gaat en voor die periode een WW-uitkering aanvraagt, waarna werknemer weer in dienst kan treden. Werkgever is bereid het verschil tussen het loon van de werknemer en de WW-uitkering te compenseren.
Werknemer slaat het aanbod af. Werkgever stelt daarna dat het derde arbeidscontract van rechtswege is geëindigd. Werknemer vordert in kort geding wedertewerkstelling en doorbetaling van zijn salaris en stelt dat van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd inmiddels sprake is.
De Kantonrechter tilt zwaar aan het feit dat de werkgever aan werknemer het bod heeft gedaan gedurende drie maanden het verlies aan inkomsten ten gevolge van WW, te compenseren. Dit aanbod heeft volgens de Kantonrechter een dubbel karakter. Enerzijds het vermijden van een contract voor onbepaalde tijd en anderzijds de werknemer voor het bedrijf willen behouden. Op basis hiervan en nu van een wezenlijk disfunctioneren van werknemer niet sprake is, oordeelt Kantonrechter dat de werkgever in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onredelijk heeft gehandeld en met het gedane aanbod een schijnhandeling heeft verricht. De arbeidsovereenkomst blijkt vervolgens niet te zijn geëindigd en voor onbepaalde tijd te gelden.
Gelet op deze uitspraak is onduidelijk waar de grens ligt tussen de – op zich toegestane – afspraak werknemer na verloop van drie maanden weer in dienst te nemen en de ongeoorloofde wetsontduiking die afspraak te laten vergezellen van een aanbod tot financiële compensatie in verband met lagere WW.
De juridische moraal van dit verhaal is dat u als werkgever aan het einde van een derde contract voor bepaalde tijd, een duidelijke keuze moet maken. Of u gaat een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd aan of het dienstverband eindigt van rechtswege en dat laatste geval neemt u het risico dat na drie maanden blijkt dat de werknemer zijn of haar heil toch elders zoekt.
En voorkom zoals deze zaak illustreert, dat de werknemer later op enigerlei wijze kan aantonen dat u als werkgever hebt geprobeerd de voor u nadelige gevolgen van die keuze uit de weg te gaan.
[post_title] => Een vierde arbeidscontract [voor onbepaalde tijd] niet gewenst? Voorkom schijnhandelingen!
[post_excerpt] => Als werkgever bent u er ongetwijfeld mee bekend dat wanneer meer dan drie voor bepaalde tijd aangegane arbeidsovereenkomsten elkaar hebben opgevolgd met tussenpozen van niet meer dan drie maanden, de laatste arbeidsovereenkomst [het vierde contract] geldt als aangegaan voor onbepaalde tijd.
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => een-vierde-arbeidscontract-voor-onbepaalde-tijd-niet-gewenst-voorkom-schijnhandelingen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-19 10:48:01
[post_modified_gmt] => 2015-12-19 10:48:01
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/10/25/een-vierde-arbeidscontract-voor-onbepaalde-tijd-niet-gewenst-voorkom-schijnhandelingen/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 6922
[post_author] => 24
[post_date] => 2012-10-22 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-10-22 00:00:00
[post_content] => Veel vastgoedbeleggers en eigenaren van leegstaande huizen en leegstaande panden zonder woonbestemming kunnen wellicht uitzien naar een verruiming van de termijnen voor tijdelijke bewoning.
Demissionair minister Spies heeft onlangs een wijziging van de Leegstandswet naar de Tweede Kamer gezonden. Hierin stelt zij voor dat in de Leegstandswet wordt opgenomen dat de maximale termijn voor tijdelijke verhuur als woning van leegstaande gebouwen die geen woonbestemming hebben, verdubbeld naar tien jaar. Zo wordt het, in afwachting van een definitieve bestemming van het leegstaande gebouw, voor investeerders interessanter om kantoorgebouwen tijdelijk te laten bewonen.
De maximale periode voor tijdelijke verhuur van woningen die bestemd zijn voor sloop of renovatie wordt verlengd naar maximaal zeven jaar, waar dat voorheen nog maar vijf jaar was.
Huiseigenaren die met een in de verkoop staande, tweede woning zitten, kunnen straks ook hun woning beter verhuren. Er zou geen maximumhuurprijs op basis van het puntenstelsel meer gelden en de gemeente mag geen extra voorwaarden meer verbinden aan de af te geven verhuurvergunning.
Ik merk bij het bovenstaande op dat de brief van de minister nog maar een voorstel is, en dus nog niet in de wet is opgenomen. Bovendien kunnen de zaken in een nieuw gevormd kabinet heel anders komen te liggen. Ik houd u op de hoogte
[post_title] => Vereenvoudiging verhuur kantoren en huizen komt dichterbij
[post_excerpt] => Veel vastgoedbeleggers en eigenaren van leegstaande huizen en leegstaande panden zonder woonbestemming kunnen wellicht uitzien naar een verruiming van de termijnen voor tijdelijke bewoning.
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => vereenvoudiging-verhuur-kantoren-en-huizen-komt-dichterbij
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-23 09:41:51
[post_modified_gmt] => 2015-12-23 09:41:51
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/10/22/vereenvoudiging-verhuur-kantoren-en-huizen-komt-dichterbij/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 6921
[post_author] => 24
[post_date] => 2012-10-15 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-10-15 00:00:00
[post_content] => Iedereen die [bedrijfsmatig] te maken heeft met huur en verhuur kent ze wel: de ROZ-modellen. De raad voor onroerende zaken [ROZ] stelt model- huurovereenkomsten op haar website ter beschikking. Die huurovereenkomsten zijn grotendeels ingestoken vanuit het perspectief van de verhuurder, en dus verhuurdersvriendelijk. Per 2 oktober 2012 is een nieuw model huurovereenkomst winkelruimte gepubliceerd door de ROZ.
Het model huurovereenkomst winkelruimte van de ROZ ging eigenlijk ten onder aan zijn eigen succes. Het model was dusdanig op de hand van de verhuurder geschreven, dat maar weinig huurders deze huurovereenkomst accepteerden, en hun uitvlucht liever zochten in andere voorbeeldovereenkomsten, zoals die van detailhandel Nederland. Omdat van de huurovereenkomst winkelruimte van de ROZ zoals die in 2008 was opgesteld, nauwelijks gebruik werd gemaakt, heeft de ROZ nu besloten om een huurdersvriendelijker model te publiceren.
Verbeteringen in het model zijn onder andere de keuze die men in het model kan maken om de verhuurder verantwoordelijk te maken voor voorzieningen die nodig zijn voor de bedrijfsvoering van de middenstander. Voorts zijn er meer verlengingsopties en draagt de verhuurder een grote verantwoordelijkheid voor de mogelijke schade aan de inventaris van de huurder ten gevolge van gebreke aan het gehuurde.
Het model kunt u hier vinden.
[post_title] => Nieuw ROZ-model huurovereenkomst winkelruimte!
[post_excerpt] => Iedereen die [bedrijfsmatig] te maken heeft met huur en verhuur kent ze wel: de ROZ-modellen. De raad voor onroerende zaken [ROZ] stelt model- huurovereenkomsten op haar website ter beschikking. Die huurovereenkomsten zijn grotendeels ingestoken vanuit het perspectief van de verhuurder, en dus verhuurdersvriendelijk. Per 2 oktober 2012 is een nieuw model huurovereenkomst winkelruimte gepubliceerd door de ROZ.
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => nieuw-roz-model-huurovereenkomst-winkelruimte
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-23 09:42:01
[post_modified_gmt] => 2015-12-23 09:42:01
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/10/15/nieuw-roz-model-huurovereenkomst-winkelruimte/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 6920
[post_author] => 24
[post_date] => 2012-10-10 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-10-10 00:00:00
[post_content] => Sinds kort stelt een aantal banken de eis aan huiseigenaren dat, indien zij hun woning tijdelijk willen verhuren, zij zich laten bedienen door de bank aan te wijzen deskundigen. Mogen banken zulke eisen stellen?
In vrijwel alle hypotheekakten staat opgenomen dat een huiseigenaar zijn woning pas mag verhuren na verkregen toestemming van de bank. De ratio van die bepaling is natuurlijk dat de bank zicht wil houden op datgene dat er met de woning gebeurt. De bank heeft immers een geldlening verstrekt aan de huiseigenaar, waar tegenover de huiseigenaar zijn woning als zekerheidsobject aan de bank ter beschikking heeft gesteld.
Indien een huiseigenaar een nieuwe woning koopt en betrekt, terwijl hij zijn oude woning nog niet heeft verkocht, kan de huiseigenaar vaak de dubbele hypotheeklasten dragen door de oude woning te verhuren. Hoewel dat als tijdelijke maatregel is bedoeld, wordt de periode van tijdelijke verhuur van de tweede woning in de huidige woningmarkt, steeds langer. De huiseigenaar loopt daarmee grote financiële risico’s, en met de huiseigenaar ook de bank. Als de huiseigenaar immers zijn lasten niet meer kan dragen, loopt de bank mede het financiële risico daarvan. Je zou dan kunnen zeggen dat de bank dus geen belang heeft bij het meewerken aan deze constructie. Dat is echter niet geheel waar. De banken hebben ook belang bij transacties op de woningmarkt en aflossing van de verstrekte geldleningen. Banken willen dus best meewerken aan de tijdelijke verhuur van de tweede woning, zij het dat zij de risico’s daarvan zoveel mogelijk willen, en moeten, inperken.
Terugkomend op de door de bank te verstrekken toestemming voor verhuur van de woning, betekent dat dus dat de bank aan het geven van die toestemming ook voorwaarden mag verbinden. Toestemming kan immers ook geweigerd worden, hetgeen de huiseigenaar niet zal willen.
Een aantal banken stelt sinds kort de voorwaarde dat de huiseigenaar de huurovereenkomst die hij zal aangaan met zijn huurder, laat opstellen of controleren door een deskundige. Dit kan bijvoorbeeld een makelaar of een jurist zijn. Een tweetal kranten berichtte onlangs dat banken soms slechte ervaringen hebben met –bijvoorbeeld- makelaars, die niet of niet volledig op de hoogte zijn van het huurrecht en de mogelijkheden van tijdelijke verhuur –bijvoorbeeld- op basis van de Leegstandswet. Gemeenten kunnen namelijk een vergunning voor tijdelijke verhuur afgeven, die met zich meebrengt dat een huurder geen aanspraak kan maken op huurbescherming. Dat is van belang omdat de woning, zo die op enig moment wel verkocht wordt, ook direct ontruimt moet worden door de huurder, zodat de verkooptransactie ook doorgang kan vinden. Heeft de huiseigenaar dan geen vergunning voor tijdelijk verhuur aangevraagd, dan kan het zo zijn dat een onwelwillende huurder zich beroept op huurbescherming. Zie de huurder er dan maar eens binnen afzienbare tijd uit te krijgen. Andere zaken die goed geregeld moeten worden zijn de melding aan de [opstal]verzekeraar, controle van gegoedheid van de aspirant-huurder, het regelen van een waarborgsom, vooruitbetaling etc. Regelt men dit soort zaken niet, dan loopt de huiseigenaar, en de bank, het risico dat de verkoop geen doorgang vindt, simpelweg omdat de huiseigenaar de koopovereenkomst niet kan nakomen omdat er nog een huurder in de woning verblijft.
Zo is in Eindhoven een Stichting in het leven geroepen, die hieromtrent adviseert. Als banken met een dergelijke deskundige partij goede ervaringen hebben, dan kunnen banken dus de voorwaarde stellen dat de huiseigenaar zich laat bijstaan door een dergelijke deskundige. Dat makelaars zich daardoor wellicht gepasseerd voelen, moge zo zijn. Ik zou zeggen dat er een uitdaging ligt voor de makelaardij om dit gat in de vastgoedmarkt te vullen met deskundig advies op dit gebied. Waar de transactiemarkt op het vlak van de woningen dan wellicht stil ligt, wordt er meer en meer verhuurd. Ook een mooie markt voor de makelaardij om zich op te storten. U kunt zich natuurlijk ook tot uw advocaat wenden.
Advocaat Sectie Vastgoed
[post_title] => Hypotheekverstrekkers die voorwaarden stellen aan tijdelijke verhuur van de eigen woning: terecht of onterecht?
[post_excerpt] => Sinds kort stelt een aantal banken de eis aan huiseigenaren dat, indien zij hun woning tijdelijk willen verhuren, zij zich laten bedienen door de bank aan te wijzen deskundigen. Mogen banken zulke eisen stellen?
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => hypotheekverstrekkers-die-voorwaarden-stellen-aan-tijdelijke-verhuur-van-de-eigen-woning-terecht-of-onterecht
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-23 09:42:19
[post_modified_gmt] => 2015-12-23 09:42:19
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/10/10/hypotheekverstrekkers-die-voorwaarden-stellen-aan-tijdelijke-verhuur-van-de-eigen-woning-terecht-of-onterecht/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 6919
[post_author] => 19
[post_date] => 2012-09-18 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-09-18 00:00:00
[post_content] => Met de komst van de Wabo en het Besluit omgevingsrecht [Bor] is het omgevingsrecht op een aantal punt gewijzigd. Eén van die punten betreft het vergunningsvrij bouwen. Het Bor kent een aantal bijlagen waarin onder meer is opgenomen welke bouwwerken vergunningsvrij zijn. Artikel 2 van bijlage II Bor wijst categorieën van bouwwerken aan die vergunningsvrij zijn ten aanzien van de activiteiten bouwen en gebruiken. Dat betekent dus dat het bestemmingsplan niet in de weg kan staan aan het bouwen van bouwwerken die aan de in dat artikel gestelde eisen voldoen.
Anders is dat ten aanzien van artikel 3 van bijlage II Bor. In die gevallen moet de bouwactiviteit voldoen aan de regels van het bestemmingsplan. Het gaat dan niet alleen om de bouwregels maar ook om de gebruiksregels die daarover in het bestemmingsplan zijn opgenomen. Dat is in de praktijk dus een wezenlijk verschil met artikel 2 van bijlage II Bor.
In veel bestemmingsplannen is een beperking opgenomen ten aanzien van het toegestane bebouwd oppervlakte van een perceel. Meestal is daar een maximumpercentage aan gesteld. De vraag is nu hoe met deze beperking in de bouwrechtpraktijk moet worden omgesprongen. De Raad van State heeft daarover in augustus 2012 een interessante uitspraak gewezen. De kern van die uitspraak komt erop neer dat bouwwerken die op grond van artikel 2 van Bijlage II Bor vergunningsvrij zijn, niet meetellen bij de vraag of door de bouw van andere categorieën bouwwerken, de maximaal in het bestemmingsplan toegelaten oppervlakte aan bouwwerken wordt overschreden. Uiteraard moet wel voldaan worden aan alle overige vereisten van dat artikel. Zo is in artikel 2 bijlage II Bor bepaald dat niet meer dan 50% van het achtererf mag worden bebouwd. Indien het [op het eerste gezicht vergunningsvrije] bouwwerk dat percentage zou overschrijden, dan voldoet het niet aan de eisen van artikel 2 bijlage II Bor en is het artikel niet van toepassing. Daarmee is het bouwwerk dus ook niet vergunningsvrij.
In het geval van een bouwwerk waarop artikel 3 bijlage II Bor van toepassing is moet wel altijd gekeken worden naar het maximaal toegestane bouwoppervlakte in het bestemmingsplan. Daarin komt het verschil met artikel 2 dus weer tot uitdrukking. Het is dus van belang om dat onderscheid te maken, zeker in het geval op basis van het vigerende bestemmingsplan de maximale bebouwingsmogelijkheden bereikt dreigen te worden. Let dan wel op de overige eisen van artikel 2 bijlage II Bor.
[post_title] => Vergunningvrij bouwen en de berekening van het maximaal toegestane bebouwde oppervlakte; de onduidelijkheid weggenomen!
[post_excerpt] => Met de komst van de Wabo en het Besluit omgevingsrecht [Bor] is het omgevingsrecht op een aantal punt gewijzigd. Eén van die punten betreft het vergunningsvrij bouwen. Het Bor kent een aantal bijlagen waarin onder meer is opgenomen welke bouwwerken vergunningsvrij zijn. Artikel 2 van bijlage II Bor wijst categorieën van bouwwerken aan die vergunningsvrij zijn ten aanzien van de activiteiten bouwen en gebruiken. Dat betekent dus dat het bestemmingsplan niet in de weg kan staan aan het bouwen van bouwwerken die aan de in dat artikel gestelde eisen voldoen.
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => vergunningvrij-bouwen-en-de-berekening-van-het-maximaal-toegestane-bebouwde-oppervlakte-de-onduidelijkheid-weggenomen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-23 09:43:46
[post_modified_gmt] => 2015-12-23 09:43:46
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/09/18/vergunningvrij-bouwen-en-de-berekening-van-het-maximaal-toegestane-bebouwde-oppervlakte-de-onduidelijkheid-weggenomen/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 6917
[post_author] => 24
[post_date] => 2012-08-29 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-08-29 00:00:00
[post_content] => Een commanditaire vennootschap [c.v.] is een samenwerkingsvorm tussen partijen die – net als haar bekendere zusje de vennootschap onder firma – onder gemeenschappelijke naam wordt aangegaan. Het verschil tussen de V.O.F. en de c.v. is dat de V.O.F. vennoten heeft die voor iedereen kenbaar [moeten] zijn. Binnen de c.v. kunnen “beherende” vennoten en “stille” vennoten aanwezig zijn. Vaak is het zo dat de beherende vennoten leiding geven aan de vennootschap. De stille vennoten zijn vaak enkel geldschieter. De geldschieters opereren niet actief binnen de c.v. Met het opgebrachte kapitaal “onderneemt” de c.v.
De constructie wordt gebruikt in het vastgoed. In een c.v. wordt kapitaal bijeen gebracht dat is gefinancierd door afzonderlijke, anoniem blijvende vastgoedbeleggers. Deze noemen we ook wel participanten. De c.v. investeert haar totale kapitaal in een vastgoedproject, met de bedoeling – en de hoop - dat dat vastgoedproject op een later moment winst genereert, in welke winst de c.v. [en haar vennoten] dan meedeelt. Gedurende de periode dat de investering loopt, en er nog geen winst is gegenereerd, ontvangt de c.v. rente. De bovenstaande constructie wordt ook gebruikt in – bijvoorbeeld – de scheepsbouw. Het rendement bij een schip komt vaak voort uit de exploitatie en latere verkoop van het schip.
Op de bovenstaande wijze kunnen vastgoedbeleggers hun kapitaal investeren, zonder dat zij direct traceerbaar zijn. Als schuldeiser van een vastgoedbelegger moet je dan dus maar net weten in welke c.v. de vastgoedbelegger zijn vermogen heeft belegd. Als de schuldeiser hier eenmaal achter is gekomen, kan er uiteraard op dat vermogen beslag worden gelegd.
De veelgemaakte fout daarbij is dat men veronderstelt dat het hier derdenbeslag betreft. Het geld van de vastgoedbelegger berust weliswaar in de handen van een derde, de c.v., maar een andere beslagmethode is van toepassing. Binnen de c.v. worden de participaties namelijk uitgegeven op naam. Men moet dus, wil men rechtsgeldig beslag leggen op een participatie in een c.v., de beslagregels rondom het beslag op aandelen op naam volgen, en niet de regels omtrent het derdenbeslag.
Aangezien het investeren op bovenstaande wijze meer en meer usance wordt, is het goed te weten op welke wijze men op dergelijke vermogensbestanddelen beslag moet leggen. Ook het leggen van beslag komt immers – gezien het economische tij – meer en meer voor.
Een ietwat juridisch-technisch verhaal, maar wel goed om te weten. Indien u meer informatie hierover wenst, staan wij tot uw beschikking.
[post_title] => Participant in een commanditaire vennootschap; is uw vastgoedbelegging veilig?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => participant-in-een-commanditaire-vennootschap-is-uw-vastgoedbelegging-veilig
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-23 09:43:56
[post_modified_gmt] => 2015-12-23 09:43:56
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/08/29/participant-in-een-commanditaire-vennootschap-is-uw-vastgoedbelegging-veilig/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 6915
[post_author] => 6
[post_date] => 2012-08-28 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-08-27 22:00:00
[post_content] => Partijen hebben een franchiseovereenkomst gesloten die is opgezegd door de franchisenemer. De overeenkomst ziet op een franchiseformule (Fietsned) waarbij de franchisenemer fietsreparatiediensten verricht. In de franchiseovereenkomst is een concurrentie beding en een relatiebeding opgenomen. Tijdens en gedurende een periode van een jaar na het eindigen van de franchiseovereenkomst mag de "franchisenemer" in het aan hem toegewezen gebied geen concurrerende activiteiten verrichten.
Na het eindigen van de franchiseovereenkomst begint de oud-franchisenemer een concurrerende fietsreparatiedienst. Hij wordt aangesproken op handelen in strijd met de franchiseovereenkomst en het verbeuren van boetes. De kort geding rechter heeft de franchisenemer in het ongelijk gesteld. Van dat vonnis komt hij in beroep.
In kort geding had de franchisenemer gesteld dat het concurrentiebeding strijdig was met het mededingingsrechtelijk. De kort geding rechter overwoog dat gezien de beperkte omvang van het marktaandeel van Fietsned in Nederland, dat minder dan 10% bedraagt, is er geen strijd met het mededingingsrecht.
De eerst vraag is of nog gehandeld wordt in strijd met het concurrentie beding nu het vestigingsadres is gewijzigd. Het hof oordeelt dat het vestigingsgebied en veel minder het precieze vestigingsadres bepalend is voor de vraag waar geen concurrerende activiteiten hoeven te worden geduld. Dit betekent dat de concurrerende activiteiten op grond van het concurrentiebeding in ieder geval niet mogen worden uitgeoefend in het voormalige werkgebied van de franchisenemer.
Franchisenemer stelt verder dat het belang van hem bij vrijstelling van het concurrentiebeding veel groter is dan het belang van Fietsned bij handhaving ervan. Immers, hij zal gedurende een groot aantal maanden verstoken zijn van inkomen. Hij is thans 56 jaar en met de huidige crisis is het uitzicht op een andere baan verre van reëel. Het beding is volgens de franchisenemer onredelijk bezwarend (mede gezien de reikwijdte) en er bestaat geen gerechtvaardigde reden of belang van Fietsned bij handhaving ervan.
Het hof overweegt dat het duidelijk is dat de franchisenemer een belang heeft om zijn activiteiten voort te zetten. Echter evenzeer is duidelijk dat Fietsned een belang heeft om de franchisenemer te weerhouden van het verrichten van concurrerende activiteiten in zijn voormalige werkgebied. De omstandigheid dat de franchisenemer geen mobiele reparatie mag aanbieden of verrichten maakt nog niet dat hij brodeloos wordt (hij kan zijn klanten ook vanuit een vaste werkplaats bedienen), maar bovendien heeft te gelden dat Fietsned een alleszins gerechtvaardigd belang nastreeft. Niet goed valt in te zien waarom onder deze omstandigheden Fietsned een beroep op dit beding zou moeten worden ontzegd. Onaanvaardbaar in de zin van artikel 6:248 lid 2 BW is het zeker niet.
De franchisenemer wordt wederom in het ongelijk gesteld.
Conclusie
- partijen worden vaak gehouden aan hetgeen in de overeenkomst staat vermeld. Alleen in bijzondere omstandigheden kan daarvan worden afgeweken. Die bijzondere omstandigheden moeten op overtuigende wijze worden gesteld. Dus moeten partijen voor het tekenen van de overeenkomst de tekst goed lezen en zich bewust zijn van de gevolgen daarvan.
- een rechter respecteert een concurrentiebeding, ook bij oudere werknemers.
Hof 's-Hertogenbosch 21 augustus 2012, zie uitspraak
[post_title] => Concurrentiebeding in franchiseovereenkomst Fietsned niet onredelijk
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => concurrentiebeding-in-franchiseovereenkomst-fietsned-niet-onredelijk
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-05-31 13:27:52
[post_modified_gmt] => 2016-05-31 11:27:52
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/08/28/concurrentiebeding-in-franchiseovereenkomst-fietsned-niet-onredelijk/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 6916
[post_author] => 6
[post_date] => 2012-08-28 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-08-27 22:00:00
[post_content] => Een Poolse en een Nederlandse partij hadden de intentie om met elkaar samen te werken bij het opkweken, promoten en verkopen van aardbeienplanten van twee oude bestaande aardbeienrassen. De Poolse partij houdt zich bezig met de import en export van onder meer fruitplanten en sierplanten. De Nederlandse partij exploiteert een handelskwekerij. Partijen hadden daarvoor de merknamen “Pineberry White Dream” en “Framberry” bedacht. De Nederlandse partij registreert deze merknamen en wordt zodoende houder van de merkrechten. De Poolse partij vordert in kort geding overdracht aan haar van de merkregistraties en de Nederlandse partij te verbieden aardbeienplanten onder deze twee aardbeiennamen te verkopen.
De Poolse partij legt aan haar vordering ten grondslag dat de Nederlandse partij onrechtmatig heeft gehandeld doordat de Nederlandse partij de aardbeiennamen uitsluitend op haar eigen naam en daarmee te kwader trouw heeft gedeponeerd als woordmerk.
De rechter vraagt zich als eerste af welk recht van toepassing is op de rechtsverhouding tussen de Poolse en Nederlandse partij. De vordering van de Poolse partij is deels gebaseerd op de stelling dat de Nederlandse partij onrechtmatig heeft gehandeld en deels op de stelling dat er wanprestatie is gepleegd.
Om te bepalen welk recht van toepassing is ten aanzien van een op een onrechtmatige daad gegronde vordering dient de Nederlandse rechter EG Verordening nr. 864/2007 betreffende het recht dat van toepassing is op niet-contractuele verbintenissen (Rome II-verordening) toe te passen. Om te bepalen welk recht van toepassing is ten aanzien van een op een overeenkomst gegronde vordering dient de Nederlandse rechter EG Verordening nr. 593/2008 betreffende het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst (Rome I-verordening) toe te passen.
De rechter oordeelt dat wat er ook zij van de stellingen van de Poolse partij, de gestelde onrechtmatige daad van de Nederlandse partij kan er niet toe leiden dat de bedoelde merkinschrijvingen door de Nederlandse partij moeten worden overgedragen en op naam van de Poolse partij moet worden gezet. De bedoeling van partijen kan hoogstens geweest zijn dat de merkinschrijvingen van de aardbeiennamen op naam van beide partijen gezamenlijk moesten komen. Dit betekent dat het uitdrukkelijk niet de bedoeling van partijen was dat de merkinschrijvingen uitsluitend op naam van de Poolse partij zouden komen, zodat de vorderingen, die neerkomen op het toekennen van een exclusief recht op de woordmerken/aardbeiennamen aan de Poolse partij niet kunnen worden toegewezen.
Conclusie:
- leg tijdig de namen vast waaronder een product later verhandeld gaat worden;
- bij merkregistraties geldt; die het eerst komt, het eerst maalt. Het is altijd nog mogelijk om een merkregistratie aan te passen of een gebruiksrecht (licentie) daarop vast te leggen;
- leg afspraken die in het kader van een samenwerking worden gemaakt vast. Indien er (nog) geen schriftelijke overeenkomst is, zorg dan voor een andere wijze van vastlegging;
- schenk bij internationale samenwerking aandacht aan vragen over welke rechter bevoegd is bij geschillen en welk recht dan moet worden toegepast. Dat voorkomt onaangename verrassingen later. Een procedure is (nog) kostbaarder wanneer ook tijd en energie aan dit soort vraagstukken besteed moet worden;
- in deze procedure zou een vordering om er aan mee te werken dat de merkregistraties mede op naam van de Poolse partij zouden komen te staan, meer kans van slagen hebben gehad. Dit had als een subsidiaire vordering in de procedure aangevoerd kunnen worden.
[post_title] => Samenwerking bij ontwikkeling nieuw aardbeienras eindigt in merkenruzie
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => samenwerking-bij-ontwikkeling-nieuw-aardbeienras-eindigt-in-merkenruzie
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-12-22 15:07:24
[post_modified_gmt] => 2021-12-22 14:07:24
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/08/28/samenwerking-bij-ontwikkeling-nieuw-aardbeienras-eindigt-in-merkenruzie/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 6912
[post_author] => 26
[post_date] => 2012-08-24 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-08-24 00:00:00
[post_content] => Grote namen uit de wereld van de luxe horloges, zoals onder meer Pattek Philippe, Chanel, Chopard, Gucci en Dior hebben dit gevorderd bij de rechtbank Den Haag. Altushost host een groot aantal websites waarop namaakproducten met de merken van eisers worden aangeboden. De domeinnamen staan vaak op naam van een natuurlijk persoon in China of zijn helemaal niet meer herleidbaar. Eisers vorderen dat Altushost daar wat aan moet doen. Altushost verweert zich met de stelling dat de merkhouders ook via een andere weg een procedure had kunnen voeren, doch de Voorzieningenrechter in Den Haag oordeelt dat deze procedure te lang duurt. Ook verweert Altushost zich door te stellen dat de merkhouders maar hadden moeten optreden tegen de domeinnaamhouders zelf. In deze zaak kwam evenwel naar voren dat de merkhouders daar wel tegen hebben opgetreden doch dat de houders van de domeinnamen waaronder fake-horloges werden aangeboden, niet reageerden en zeer lastig aan te pakken zijn.
Conclusie:
Het gevorderde bevel om de hosting van de betreffende websites te staken wordt toegewezen.
Zie
uitspraak
Zie ook
Fashion & Design
[post_title] => Internetprovider Altushost moet groot aantal websites sluiten waarop namaak horloges worden aangeboden!
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => internetprovider-altushost-moet-groot-aantal-websites-sluiten-waarop-namaak-horloges-worden-aangeboden
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-02-08 16:26:31
[post_modified_gmt] => 2022-02-08 15:26:31
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/08/24/internetprovider-altushost-moet-groot-aantal-websites-sluiten-waarop-namaak-horloges-worden-aangeboden/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 6913
[post_author] => 26
[post_date] => 2012-08-24 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-08-24 00:00:00
[post_content] => Het Hof ’s-Hertogenbosch heeft geoordeeld dat de zogenaamde Pliage-tas van Longchamps een auteursrechtelijk beschermd werk is! Door wederpartij Horsten is aangevoerd dat slechts sprake is van een stijl die niet beschermd kan worden. Horsten stelt: wellicht dat de bekende Pliage- tas aanvankelijk ooit auteursrechtelijke bescherming genoot doch dat auteursrecht is inmiddels “verwaterd” , hetgeen betekent dat er thans sprake is van een onbeschermde stijl. Inbreuk is door het Hof aangenomen en dat geldt voor zowel voor de tassen in uitgevouwen, gevulde vorm als in opgevouwen vorm. Horsten heeft nog gesteld dat zij niet heeft ontleend aan de tas van Longchamps [dat wil zeggen: niet heeft nagemaakt] doch de bewijslast daarvan wordt gelegd bij Horsten en Horsten is er niet in geslaagd aan te tonen dat zij niet heeft gekopieerd. Voorts is in deze zaak van belang dat door Longchamps gevorderd is schadevergoeding voor winstderving en schadevergoeding voor waardevermindering door verlies aan exclusiviteit. Ten aanzien van de gevorderde schadevergoeding voor winstderving is de vordering door het Hof afgewezen wegens gebrek aan nadere onderbouwing dat € 30,-- per tas redelijk zou zijn. Ten aanzien van de gevorderde schadevergoeding voor waardevermindering door verlies aan exclusiviteit stelt het Hof dat ze daarvoor meer informatie nodig heeft over het aantal verkochte tassen.
Zie
uitspraak
Zie ook
Fashion & Design
[post_title] => Namaak Longchamps
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => namaak-longchamps
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-02-08 16:26:42
[post_modified_gmt] => 2022-02-08 15:26:42
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/08/24/namaak-longchamps/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 7010
[post_author] => 26
[post_date] => 2012-10-25 00:00:00
[post_date_gmt] => 2012-10-25 00:00:00
[post_content] =>
Als werkgever bent u er ongetwijfeld mee bekend dat wanneer meer dan drie voor bepaalde tijd aangegane arbeidsovereenkomsten elkaar hebben opgevolgd met tussenpozen van niet meer dan drie maanden, de laatste arbeidsovereenkomst [het vierde contract] geldt als aangegaan voor onbepaalde tijd.
Het enkele feit dat u als werkgever met de werknemer overeenkomt dat een werknemer na verloop van drie maanden weer in dienst wordt genomen wordt niet als ontduiking van de wet gekwalificeerd. Dit kan echter anders zijn wanneer er sprake is van een schijnhandeling. De concrete feiten en omstandigheden van het geval bepalen of van zo'n schijnhandeling sprake is.
De navolgende feiten leveren naar de mening van de Kantonrechter te Amsterdam zo'n schijnhandeling op. De werknemer heeft gedurende drie opeenvolgende arbeidscontracten [van zes maanden] goed gefunctioneerd. Voorafgaand aan het einde van het derde contract laat de werkgever weten eigenlijk met de werknemer door te willen maar een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd te willen vermijden. Werkgever stelt voor dat werknemer voor drie maanden uit dienst gaat en voor die periode een WW-uitkering aanvraagt, waarna werknemer weer in dienst kan treden. Werkgever is bereid het verschil tussen het loon van de werknemer en de WW-uitkering te compenseren.
Werknemer slaat het aanbod af. Werkgever stelt daarna dat het derde arbeidscontract van rechtswege is geëindigd. Werknemer vordert in kort geding wedertewerkstelling en doorbetaling van zijn salaris en stelt dat van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd inmiddels sprake is.
De Kantonrechter tilt zwaar aan het feit dat de werkgever aan werknemer het bod heeft gedaan gedurende drie maanden het verlies aan inkomsten ten gevolge van WW, te compenseren. Dit aanbod heeft volgens de Kantonrechter een dubbel karakter. Enerzijds het vermijden van een contract voor onbepaalde tijd en anderzijds de werknemer voor het bedrijf willen behouden. Op basis hiervan en nu van een wezenlijk disfunctioneren van werknemer niet sprake is, oordeelt Kantonrechter dat de werkgever in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onredelijk heeft gehandeld en met het gedane aanbod een schijnhandeling heeft verricht. De arbeidsovereenkomst blijkt vervolgens niet te zijn geëindigd en voor onbepaalde tijd te gelden.
Gelet op deze uitspraak is onduidelijk waar de grens ligt tussen de – op zich toegestane – afspraak werknemer na verloop van drie maanden weer in dienst te nemen en de ongeoorloofde wetsontduiking die afspraak te laten vergezellen van een aanbod tot financiële compensatie in verband met lagere WW.
De juridische moraal van dit verhaal is dat u als werkgever aan het einde van een derde contract voor bepaalde tijd, een duidelijke keuze moet maken. Of u gaat een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd aan of het dienstverband eindigt van rechtswege en dat laatste geval neemt u het risico dat na drie maanden blijkt dat de werknemer zijn of haar heil toch elders zoekt.
En voorkom zoals deze zaak illustreert, dat de werknemer later op enigerlei wijze kan aantonen dat u als werkgever hebt geprobeerd de voor u nadelige gevolgen van die keuze uit de weg te gaan.
[post_title] => Een vierde arbeidscontract [voor onbepaalde tijd] niet gewenst? Voorkom schijnhandelingen!
[post_excerpt] =>
Als werkgever bent u er ongetwijfeld mee bekend dat wanneer meer dan drie voor bepaalde tijd aangegane arbeidsovereenkomsten elkaar hebben opgevolgd met tussenpozen van niet meer dan drie maanden, de laatste arbeidsovereenkomst [het vierde contract] geldt als aangegaan voor onbepaalde tijd.
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => een-vierde-arbeidscontract-voor-onbepaalde-tijd-niet-gewenst-voorkom-schijnhandelingen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2015-12-19 10:48:01
[post_modified_gmt] => 2015-12-19 10:48:01
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/10/25/een-vierde-arbeidscontract-voor-onbepaalde-tijd-niet-gewenst-voorkom-schijnhandelingen/
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 1425
[max_num_pages] => 143
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => e2b27dd1b16f5c8aaf06ab947eeb98a2
[query_vars_changed:WP_Query:private] =>
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
Als werkgever bent u er ongetwijfeld mee bekend dat wanneer meer dan drie voor bepaalde tijd aangegane arbeidsovereenkomsten elkaar hebben opgevolgd met tussenpozen van niet meer dan drie maanden, de laatste arbeidsovereenkomst [het vierde contract] geldt als aangegaan voor onbepaalde tijd.
Lees meer
Veel vastgoedbeleggers en eigenaren van leegstaande huizen en leegstaande panden zonder woonbestemming kunnen wellicht uitzien naar een verruiming van de termijnen voor tijdelijke bewoning.
Lees meer
Iedereen die [bedrijfsmatig] te maken heeft met huur en verhuur kent ze wel: de ROZ-modellen. De raad voor onroerende zaken [ROZ] stelt model- huurovereenkomsten op haar website ter beschikking. Die huurovereenkomsten zijn grotendeels ingestoken vanuit het perspectief van de verhuurder, en dus verhuurdersvriendelijk. Per 2 oktober 2012 is een nieuw model huurovereenkomst winkelruimte gepubliceerd door de ROZ.
Lees meer
Sinds kort stelt een aantal banken de eis aan huiseigenaren dat, indien zij hun woning tijdelijk willen verhuren, zij zich laten bedienen door de bank aan te wijzen deskundigen. Mogen banken zulke eisen stellen?
Lees meer
Met de komst van de Wabo en het Besluit omgevingsrecht [Bor] is het omgevingsrecht op een aantal punt gewijzigd. Eén van die punten betreft het vergunningsvrij bouwen. Het Bor kent een aantal bijlagen waarin onder meer is opgenomen welke bouwwerken vergunningsvrij zijn. Artikel 2 van bijlage II Bor wijst categorieën van bouwwerken aan die vergunningsvrij zijn ten aanzien van de activiteiten bouwen en gebruiken. Dat betekent dus dat het bestemmingsplan niet in de weg kan staan aan het bouwen van bouwwerken die aan de in dat artikel gestelde eisen voldoen.
Lees meer
Een commanditaire vennootschap [c.v.] is een samenwerkingsvorm tussen partijen die – net als haar bekendere zusje de vennootschap onder firma – onder gemeenschappelijke naam wordt aangegaan. Het verschil tussen de...
Lees meer
Partijen hebben een franchiseovereenkomst gesloten die is opgezegd door de franchisenemer. De overeenkomst ziet op een franchiseformule (Fietsned) waarbij de franchisenemer fietsreparatiediensten verricht. In de franchiseovereenkomst is een concurrentie beding...
Lees meer
Een Poolse en een Nederlandse partij hadden de intentie om met elkaar samen te werken bij het opkweken, promoten en verkopen van aardbeienplanten van twee oude bestaande aardbeienrassen. De Poolse...
Lees meer
Grote namen uit de wereld van de luxe horloges, zoals onder meer Pattek Philippe, Chanel, Chopard, Gucci en Dior hebben dit gevorderd bij de rechtbank Den Haag. Altushost host een...
Lees meer
Het Hof ’s-Hertogenbosch heeft geoordeeld dat de zogenaamde Pliage-tas van Longchamps een auteursrechtelijk beschermd werk is! Door wederpartij Horsten is aangevoerd dat slechts sprake is van een stijl die niet...
Lees meer
