Blog van medewerkers
Tip: Gelet op de ketenregel kan het verstandig zijn om te werken met twee arbeidsovereenkomsten van acht maanden en een arbeidsovereenkomst van zeven maanden [met proeftijd], zodat na 23 maanden de arbeidsovereenkomst van rechtswege eindigt, zonder dat daarbij een transitievergoeding is verschuldigd en ook nog geen arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is ontstaan. |
[post_title] => Ketenregeling [post_excerpt] => [post_status] => publish [comment_status] => open [ping_status] => open [post_password] => [post_name] => ketenregeling [to_ping] => [pinged] => [post_modified] => 2012-04-01 00:00:00 [post_modified_gmt] => 2012-04-01 00:00:00 [post_content_filtered] => [post_parent] => 0 [guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/04/01/ketenregeling/ [menu_order] => 0 [post_type] => post [post_mime_type] => [comment_count] => 0 [filter] => raw ) [3] => WP_Post Object ( [ID] => 7114 [post_author] => 26 [post_date] => 2012-04-01 00:00:00 [post_date_gmt] => 2012-04-01 00:00:00 [post_content] =>
Tot 1 juli 2015 is de werkgever vrij in de keuze tussen het UWV en de kantonrechter. Vanaf 1 juli 2015 is de ontslagroute afhankelijk van de ontslaggrond. De werkgever heeft dus nog wel zelf een keuze, maar de keuze voor een ontslaggrond brengt wel een verplichte procesingang met zich mee.
UWV | Kantonrechter |
|
|
Tips:
|
[post_title] => Route kantonrechter of UWV? Veranderingen per 1 juli 2015 [post_excerpt] => [post_status] => publish [comment_status] => open [ping_status] => open [post_password] => [post_name] => route-kantonrechter-of-uwv-veranderingen-per-1-juli-2015 [to_ping] => [pinged] => [post_modified] => 2012-04-01 00:00:00 [post_modified_gmt] => 2012-04-01 00:00:00 [post_content_filtered] => [post_parent] => 0 [guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/04/01/route-kantonrechter-of-uwv-veranderingen-per-1-juli-2015/ [menu_order] => 0 [post_type] => post [post_mime_type] => [comment_count] => 0 [filter] => raw ) [4] => WP_Post Object ( [ID] => 6887 [post_author] => 26 [post_date] => 2012-03-28 00:00:00 [post_date_gmt] => 2012-03-28 00:00:00 [post_content] =>
Uitspraak vrijdag 23 maart 2012 van de Hoge Raad.
ZZP'er loopt letsel op tijdens werkzaamheden bij zijn opdrachtgever. Opdrachtgever aansprakelijk nu hij onvoldoende veiligheidsmaatregelen had getroffen. Werkgeversaansprakelijkheid strekt zich dus uit tot personen die buiten dienstbetrekking voor opdrachtgever werkzaamheden verricht. Artikel 7:658 lid 4 van toepassing.
Voorwaarde is wel dat het werk dat de ZZP'er verricht overeenkomt met de taken die het personeel in loondienst uitvoert.
Hr 23 maart 2012 LJN: BV0616 10/05217
Uitspraak vrijdag 23 maart 2012 van de Hoge Raad.
ZZP'er loopt letsel op tijdens werkzaamheden bij zijn opdrachtgever. Opdrachtgever aansprakelijk nu hij onvoldoende veiligheidsmaatregelen had getroffen. Werkgeversaansprakelijkheid strekt zich dus uit tot personen die buiten dienstbetrekking voor opdrachtgever werkzaamheden verricht. Artikel 7:658 lid 4 van toepassing.
Voorwaarde is wel dat het werk dat de ZZP'er verricht overeenkomt met de taken die het personeel in loondienst uitvoert.
Het Amerikaanse kledingmerk Abercrombie & Fitch schijnt werknemers push-ups te laten doen als zij niet naar behoren presteren! Hoe slechter het functioneren, hoe beter de conditie? Deze werkgever neemt de gezagsverhouding wel erg letterlijk! Lees verder
[post_title] => Hoe slechter het functioneren, hoe beter de conditie? [post_excerpt] =>Het Amerikaanse kledingmerk Abercrombie & Fitch schijnt werknemers push-ups te laten doen als zij niet naar behoren presteren! Hoe slechter het functioneren, hoe beter de conditie? Deze werkgever neemt de gezagsverhouding wel erg letterlijk! Lees verder
[post_status] => publish [comment_status] => open [ping_status] => open [post_password] => [post_name] => hoe-slechter-het-functioneren-hoe-beter-de-conditie [to_ping] => [pinged] => [post_modified] => 2012-03-20 00:00:00 [post_modified_gmt] => 2012-03-20 00:00:00 [post_content_filtered] => [post_parent] => 0 [guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/03/20/hoe-slechter-het-functioneren-hoe-beter-de-conditie/ [menu_order] => 0 [post_type] => post [post_mime_type] => [comment_count] => 0 [filter] => raw ) [6] => WP_Post Object ( [ID] => 6885 [post_author] => 26 [post_date] => 2012-03-08 00:00:00 [post_date_gmt] => 2012-03-08 00:00:00 [post_content] =>Dat mode en recht meer overeenkomsten hebben dan een snelle advocaat in maatpak of Ally McBeal op hoge hakken achter een stapel dossiers, blijkt wel weer uit de uitspraak dat aan de winnares van Hollands Next Topmodel het prijzengeld moet worden uitgekeerd! Lees verder
Twee bruggen te ver!
Wie kent er niet de Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden?
Die wet is bedoeld voor de voorkoming, opsporing, vervolging en berechting van strafbare feiten en stelt de officier van Justitie in staat te gelasten dat verplicht DNA van een veroordeelde afgenomen wordt, dat dan levenslang wordt bewaard in een grote databank van justitie. Iedereen denkt daarbij aan het voorkomen van terroristische aanslagen, het opsporen van Al Qaida strijders, en het berechten van zware criminelen. En iedereen denkt dan: terecht, zo’n wet! Laten we dat spul vooral opsporen, berechten en opsluiten.
Maar schijn bedriegt. Want de wet schrijft voor dat DNA afgenomen kan worden voor alle strafbare feiten waarvoor voorlopige hechtenis is toegestaan. En dat is bijna alles! Voorwaarde is natuurlijk wel dat u voor dat strafbare feit veroordeeld moet zijn, maar dat bent u sneller dan u zelf denkt. Een vergrijp als schuldheling bijvoorbeeld is snel gepleegd, en al krijgt u daarvoor maar een kleine taakstraf opgelegd, u bent wel veroordeeld voor een strafbaar feit waar voorlopige hechtenis is toegestaan. Dan kunt u een bevel van de OvJ verwachten om een beetje wangslijmvlies af te komen geven en u bent levenslang gevangen in de willekeur van justitie. Want elke keer als uw DNA aangetroffen wordt op een plaats delict, kunt u op komen draven om uit te leggen hoe dat kan, en waarom u daar aanwezig geweest bent. Een voor de hand liggende gedachte zou zijn: “maar als je niets te verbergen hebt, is het toch niet erg om in die databank voor te komen?” Jawel! Want u wilt niet weten wat er allemaal met uw DNA kan gebeuren bij het oplossen van een ingewikkelde zaak. En het is moeilijk te controleren ook. U kunt dus maar beter uit de databank weg blijven, want het is juist andersom: als u niets kwaad in de zin heeft, hoort u er ook niet in thuis. En het scheelt een heleboel “vergissingen”. Hoe gemakkelijk u er in terecht komt, blijkt uit het volgende praktijkgeval.
Opsporing in vogelvlucht
Stel, u koopt een fiets op marktplaats. Het is een oud barrel, zonder licht, bel, standaard en bagagedrager, maar het rijdt. U betaalt voor zo’n oud stuk roest natuurlijk niet meer dan € 25,-. Eenmaal de trotse eigenaar van de fiets krijgt u bezoek van de lokale koddebeier die u van achter zijn snor komt toebrommen dat het ding gestolen is en dat hij in beslag genomen wordt. U baalt, maar komt nog wel over de klap heen. Dat wordt anders als u vervolgens een dagvaarding van de OvJ krijgt omdat u voor de rechter moet verschijnen wegens schuldheling. Omdat de fiets gestolen is en u bent de koper, bent u automatisch heler, ook al wist u niet dat de fiets gestolen was. Dat komt omdat u te weinig voor de fiets betaald heeft want de richtlijn schrijft voor dat alles wat twee wielen heeft en wat rijdt verdacht is als het voor minder dan € 100,- gekocht wordt.
Gewoon, kwestie van richtlijn !!??
Nou bent u goed de sigaar want u heeft door deze schuldheling een strafbaar feit gepleegd waarvoor voorlopige hechtenis is toegestaan, en de rechter veroordeelt u tot een taakstraf van acht uur. U besluit zich ook nog over dit onheil heen te zetten en gaat braaf een zaterdag karretjes duwen in een bejaardentehuis.
Maar dan komt het: u wordt opgeroepen om een stukje van uw wangslijmvlies af te staan voor uw DNA profiel dat vervolgens wordt opgenomen in de databank van justitie. Het enige wat u kunt doen is bezwaar maken, maar rechters zijn onverbiddelijk: eenmaal veroordeeld zult u mee werken. Dat is een veel zwaardere sanctie dan die paar uur werken met bejaarden. U hebt levenslang gekregen en heeft de rest van uw dagen te vrezen dat ergens op een ongeschikte plek uw DNA opduikt of iets wat er op lijkt. Beetje eng allemaal en zwaar over de top voor het soort vergrijpen waar we over praten. Als je het al over een vergrijp kunt hebben, ik zou willen spreken van domme pech.
Ik pleit dan ook voor het onmiddellijk drastisch inperken van deze wet, en de verplichting tot afgifte van DNA te beperken tot misdrijven waarvoor tenminste een paar jaar gevangenisstraf is toegelaten. Zo stimuleer je justitie om achter de echte criminelen aan te gaan voor hun DNA en niets vermoedende brave burgers met rust te laten.
Dit artikel is geplaatst in "Netwerk MB"
[post_title] => DNA opslaan? [post_excerpt] => [post_status] => publish [comment_status] => open [ping_status] => open [post_password] => [post_name] => dna-opslaan [to_ping] => [pinged] => [post_modified] => 2015-12-22 10:22:29 [post_modified_gmt] => 2015-12-22 10:22:29 [post_content_filtered] => [post_parent] => 0 [guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/02/15/dna-opslaan/ [menu_order] => 0 [post_type] => post [post_mime_type] => [comment_count] => 0 [filter] => raw ) [8] => WP_Post Object ( [ID] => 6871 [post_author] => 26 [post_date] => 2012-01-26 00:00:00 [post_date_gmt] => 2012-01-26 00:00:00 [post_content] => Nadat uw onderneming failliet is gegaan, komt er veel op u af. Naast de persoonlijke emoties die bij een faillissement komen kijken, melden zich onder meer diverse, soms niet al te vriendelijke schuldeisers, kan de fiscus komen vervelen en probeert de bank haar vordering op u in privé te verhalen. Naast dit alles komt er ook nog een curator die allerlei zaken van u wilt weten en hebben en een groot deel van uw tijd in beslag neemt. Soms lijkt het dan ook verleidelijk deze curator gewoon maar even te negeren en u te richten op de overige zaken die uw aandacht vragen. Dit laatste kan echter vervelende gevolgen hebben. De bestuurder van een failliete vennootschap heeft op grond van de wet diverse verplichtingen. De eerste verplichting van de bestuurder van de failliete vennootschap is daarbij de verplichting om alle medewerking te verlenen aan de curator. Onder deze verplichting valt onder meer het overleggen van de boekhouding, het verschaffen van alle inlichtingen die de curator vraagt en het verschijnen bij de curator zo vaak als de curator dit verlangt. Bovendien dient de bestuurder ook uit eigen beweging die inlichtingen te verschaffen aan de curator waarvan de bestuurder weet of behoort te weten dat deze van belang zijn. Wat nu als de bestuurder van de failliete vennootschap niet aan zijn inlichtingenverplichting voldoet? De wetgever vindt het meewerken aan de inlichtingenverplichting door de bestuurder erg belangrijk. Daarom kan de curator, in het geval de bestuurder niet de vereiste medewerking verleent, de bestuurder in verzekerde bewaring laten stellen. De bestuurder wordt dan door de politie opgepakt en overgebracht naar het dichtstbijzijnde Huis van Bewaring. Wel dient de curator, alvorens de bestuurder in verzekerde bewaring kan worden gesteld, toestemming te verkrijgen van de rechtbank. Enkel onder bijzondere omstandigheden kan de bestuurder niet aan zijn inlichtingenverplichting worden gehouden. Van deze bijzondere omstandigheden is echter niet snel sprake. De verzekerde bewaring duurt in eerste instantie maximaal 30 dagen, maar kan indien nodig meerdere malen worden verlengd. Uiteraard dient deze verzekerde bewaringstelling niet onnodig lang te duren. Zodra blijkt dat de bestuurder alsnog bereid is zijn medewerking te verlenen kan hij, zo nodig onder bepaalde voorwaarden, uit de inbewaringstelling worden ontslagen. Het is dus van groot belang om alle mogelijke medewerking te verlenen aan de curator als uw vennootschap in staat van faillissement is verklaard. Doet u dit niet, dan kan dat vervelende gevolgen hebben! [post_title] => Failliet, en dan? De inlichtingenplicht van de bestuurder [post_excerpt] =>Nadat uw onderneming failliet is gegaan, komt er veel op u af. Naast de persoonlijke emoties die bij een faillissement komen kijken, melden zich onder meer diverse, soms niet al te vriendelijke schuldeisers, kan de fiscus komen vervelen en probeert de bank haar vordering op u in privé te verhalen. Naast dit alles komt er ook nog een curator die allerlei zaken van u wilt weten en hebben en een groot deel van uw tijd in beslag neemt. Soms lijkt het dan ook verleidelijk deze curator gewoon maar even te negeren en u te richten op de overige zaken die uw aandacht vragen. Dit laatste kan echter vervelende gevolgen hebben.
[post_status] => publish [comment_status] => open [ping_status] => open [post_password] => [post_name] => failliet-en-dan-de-inlichtingenplicht-van-de-bestuurder [to_ping] => [pinged] => [post_modified] => 2023-10-02 10:06:51 [post_modified_gmt] => 2023-10-02 08:06:51 [post_content_filtered] => [post_parent] => 0 [guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/01/26/failliet-en-dan-de-inlichtingenplicht-van-de-bestuurder/ [menu_order] => 0 [post_type] => post [post_mime_type] => [comment_count] => 0 [filter] => raw ) [9] => WP_Post Object ( [ID] => 6870 [post_author] => 26 [post_date] => 2012-01-25 00:00:00 [post_date_gmt] => 2012-01-25 00:00:00 [post_content] =>De rol van de provincie in een bestemmingsplanprocedure is ingrijpend veranderd. Daar waar voorheen de bestemmingsplannen goedgekeurd moesten worden is deze rol voor de provincie nu weggevallen.
Wel bestaat er een afgeleide hiervan: het geven van een reactieve aanwijzing op basis van de Wet ruimtelijke ordening [Wro]. Het provinciebestuur kan een reactie geven op een vastgesteld bestemmingsplan.
Een voorbeeld van een reactieve aanwijzing is:
Wij besluiten op grond van artikel 3.8, lid 6 van de Wro de aanwijzing te geven dat het
bestemmingsplan Buitengebied 2009, zoals vastgesteld door de raad van de gemeente Lente op 18 februari 2010, niet in stand blijft op de volgende onderdelen. Etc etc.
De vraag die nu centraal is hoe de rechtsbescherming eruit ziet.
Op grond van artikel 8.2 lid 1 aanhef onder d Wro kan een belanghebbende bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State beroep instellen tegen een aanwijzingsbesluit als bedoeld in artikel 3.8 lid 6 Wro.
Op 1 september 2009 is al door de Afdeling geoordeeld dat alleen beroep kan worden ingesteld tegen het geven van een reactieve aanwijzing en dat in het stelsel van de Wro geen beroep openstaat tegen de weigering een reactie aanwijzing te geven. Nu is op 5 oktober 2011 [TBR 2011/184] bepaald dat ook tegen het besluit tot intrekking van een reactieve aanwijzing evenmin beroep openstaat, zo volgt dat uit het stelsel van de Wro aldus de Afdeling.
Dat is op zichzelf genomen ook niet vreemd omdat na de intrekking van een reactieve aanwijzing het College van B&W het besluit tot vaststelling van een bestemmingsplan alsnog bekend moet maken waarna gedurende een termijn van zes weken een beroepschrift kan worden ingediend door een belanghebbende bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Het is derhalve een logische uitspraak; de proceseconomie is ermee gediend om niet tegen elk afzonderlijk besluit apart rechtsbescherming te bieden maar dit waar mogelijk te bundelen.
[post_title] => Rechtsbescherming reactieve aanwijzing provinciebestuur [post_excerpt] =>De rol van de provincie in een bestemmingsplanprocedure is ingrijpend veranderd. Daar waar voorheen de bestemmingsplannen goedgekeurd moesten worden is deze rol voor de provincie nu weggevallen.
Wel bestaat er een afgeleide hiervan: het geven van een reactieve aanwijzing op basis van de Wet ruimtelijke ordening [Wro]. Het provinciebestuur kan een reactie geven op een vastgesteld bestemmingsplan.
[post_status] => publish [comment_status] => open [ping_status] => open [post_password] => [post_name] => rechtsbescherming-reactieve-aanwijzing-provinciebestuur [to_ping] => [pinged] => [post_modified] => 2015-12-23 10:03:04 [post_modified_gmt] => 2015-12-23 10:03:04 [post_content_filtered] => [post_parent] => 0 [guid] => http://bgadvocaten.nl/2012/01/25/rechtsbescherming-reactieve-aanwijzing-provinciebestuur/ [menu_order] => 0 [post_type] => post [post_mime_type] => [comment_count] => 0 [filter] => raw ) ) [post_count] => 10 [current_post] => -1 [before_loop] => 1 [in_the_loop] => [post] => WP_Post Object ( [ID] => 7058 [post_author] => 26 [post_date] => 2012-04-01 00:00:00 [post_date_gmt] => 2012-04-01 00:00:00 [post_content] =>Vanaf 1 juli 2015 is de transitievergoeding verschuldigd, ongeacht de ontslagroute [kantonrechter of UWV].
De transitievergoeding is voor veel werknemers substantieel lager dan de kantonrechtersformule. Daar staat tegenover dat een goed onderbouwd dossier nodig is voor beëindiging van het dienstverband.
Transitievergoeding is verschuldigd voor arbeidsovereenkomsten van twee jaar of langer [dus ook arbeidsovereenkomsten van bepaalde tijd]. Transitievergoeding is ook verschuldigd na afloop van het dienstverband van een arbeidsongeschikte werknemer, ook in het geval dat twee jaar loon door is betaald bij ziekte.
De transitievergoeding is over de eerste 120 maanden van de arbeidsovereenkomst gelijk aan 1/6 van het loon per maand voor elke periode van zes maanden dat de arbeidsovereenkomst heeft geduurd. Dat wil zeggen 1/3 maandsalaris per dienstjaar gedurende de eerste 10 jaren van de arbeidsovereenkomst. Vanaf 10 jaar geldt dat een half maandsalaris per dienstjaar betaald zal moeten worden. De transitievergoeding is gemaximeerd op € 75.000,-, of een bedrag gelijk aan ten hoogste een jaarsalaris, indien dat jaarsalaris hoger is dan € 75.000,-.
Er zijn afwijkingen van deze hoofdregel voor oudere werknemers en voor kleine werkgevers. Daarnaast mag in een cao een alternatieve regeling overeengekomen worden.