WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 9
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 9
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1425
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 80, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 42823
[post_author] => 71
[post_date] => 2024-07-12 14:40:36
[post_date_gmt] => 2024-07-12 12:40:36
[post_content] => Auteursrecht voor bedrijven: een kort overzicht
Het auteursrecht is een van de intellectuele eigendomsrechten van een onderneming die helpen om een bedrijf beter te beschermen en sterker te maken. Voor veel bedrijven is dit wel bekend, maar is de vraag hoe dit concreet kan worden toegepast. In deze blog duik ik kort in de basisprincipes van auteursrecht, verkennen we welke rechten het biedt, en bespreken we hoe bedrijven hier in de praktijk van kunnen profiteren.
1. Wat is auteursrecht?
Het auteursrecht, oftewel copyright, valt onder de paraplu van de intellectueel eigendomsrechten en biedt bescherming aan werken die, kort gezegd, kunnen worden aangemerkt als een “eigen, intellectuele schepping”. Dit kunnen literaire werken, muziek, films, beeldende kunst zijn, maar ook software, websites, logo’s en bepaalde bedrijfsdocumenten. Het recht wordt automatisch toegekend zodra een waarneembaar werk is gecreëerd dat voldoet aan de (lage) drempel van vereisten voor auteursrechtelijke bescherming. Voordeel van het auteursrecht is dat het werk niet hoeft te worden ingeschreven om het auteursrecht te verkrijgen. Dit betekent dat zodra je een werk hebt gemaakt dat aan de vereisten voldoet, je werk automatisch beschermd is door het auteursrecht, zonder dat er een formele registratie nodig is. Dit ligt anders bij verschillende andere intellectuele eigendomsrechten, zoals het merkenrecht of octrooirecht, waar inschrijving in de daartoe bestemde registers wèl een vereiste is.
2. Welke rechten biedt het auteursrecht?
Het auteursrecht verleent de houder exclusieve rechten over het gebruik en de exploitatie van zijn of haar werk. Zo kan de rechthebbende (extra) inkomsten generen door (de rechten op) het werk te verkopen, licenties oftewel gebruiksrechten te verlenen, of op andere manieren exploitatievoordelen te behalen.
Het auteursrecht houdt in dat anderen zonder toestemming van de rechthebbende het werk niet mogen:
- Kopiëren: Het werk reproduceren in welke vorm dan ook.
- Verspreiden: Exemplaren van het werk distribueren.
- Publiekelijk weergeven: Het werk publiekelijk tentoonstellen of uitvoeren.
- Verwerken: Afgeleide werken maken, zoals vertalingen, adaptaties of remixes.
- Verhuren: Het werk verhuren, zoals software, boeken of films.
Let er wel op dat dit enkel
de hoofdregels zijn, en dat hier uitzonderingen op bestaan. Daar gaat dit inleidende artikel verder niet op in.
3. Hoe profiteert uw onderneming van auteursrecht?
Wat heeft uw onderneming aan bovenstaande informatie in de praktijk?
Bescherming van het eigen creatieve werk
Bedrijven investeren vaak aanzienlijk in de creatie van content zoals marketingmateriaal, productontwerpen en software. Het auteursrecht kan deze investeringen beschermen doordat u anderen kunt aanspreken op het zonder toestemming kopiëren of gebruiken hiervan.
Inkomsten genereren uit licenties
Bedrijven kunnen inkomsten genereren door licenties te verlenen voor het gebruik van hun auteursrechtelijk beschermde werken. Dit kan bijzonder lucratief zijn voor bedrijven die unieke content of producten ontwikkelen die aantrekkelijk zijn voor derden.
Concurrentievoordeel behouden
Het auteursrecht helpt bedrijven een concurrentievoordeel te behouden door ervoor te zorgen dat hun unieke creaties niet zonder toestemming door concurrenten worden gekopieerd.
4. Toegevoegde waarde bij Mergers en Acquisitions (M&A)
Tijdens fusies en overnames kan auteursrechtelijk beschermd materiaal aanzienlijke waarde toevoegen aan een bedrijf. Bedrijven met sterke intellectuele eigendomsportefeuilles kunnen aantrekkelijker zijn voor potentiële kopers.
Reputatie en herkenning versterken
Door te zorgen voor de bescherming van creatieve werken, kunnen bedrijven hun identiteit op de markt versterken en zo een goede reputatie opbouwen.
Praktische tips
Hier zijn enkele praktische stappen die bedrijven kunnen nemen om hun auteursrechten effectief te beheren en te beschermen:
Identificeer en documenteer alle creatieve werken
- Maak een inventaris van alle door auteursrecht beschermde werken binnen het bedrijf en zorg ervoor dat ze goed gedocumenteerd zijn.
Gebruik watermerken en copyright notities
- Voeg copyrightnotities toe aan content en overweeg watermerken voor afbeeldingen en video's om het eigendom duidelijk te maken. Juridisch gezien is dit niet nodig, maar het heeft wel een afschrikwekkende functie naar derden toe.
Beheer licenties en overeenkomsten
- Laat duidelijke licentieovereenkomsten opstellen wanneer anderen uw werk willen gebruiken en bewaar gedetailleerde registraties van alle licenties.
Controleer regelmatig op inbreuk
- Houd actief toezicht op het internet en andere distributiekanalen om inbreuk op uw auteursrechten te detecteren en aan te pakken.
Investeer in juridische advies
- Raadpleeg een gespecialiseerde jurist om uw auteursrechtelijke strategie te ontwikkelen en te beheren.
Conclusie
Het auteursrecht biedt bedrijven een krachtig middel om hun creatieve investeringen
te beschermen en te benutten. Door de exclusieve rechten die het auteursrecht biedt, kunnen ondernemingen niet alleen hun unieke werken beschermen tegen ongeoorloofd gebruik, maar ook extra inkomsten genereren via licenties en een concurrentievoordeel behouden. Meer weten? Neem contact op met
onze specialisten!
[post_title] => Vrijwel iedere onderneming heeft te maken met auteursrecht
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => vrijwel-iedere-onderneming-heeft-te-maken-met-auteursrecht
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-12 15:00:29
[post_modified_gmt] => 2024-07-12 13:00:29
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42823
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 42816
[post_author] => 60
[post_date] => 2024-07-11 14:46:35
[post_date_gmt] => 2024-07-11 12:46:35
[post_content] => Recentelijk oordeelde de Hoge Raad over de vraag of een partij die onderhandelingen afbreekt verplicht is om (een deel van) de kosten die de wederpartij gemaakt heeft te vergoeden, omdat er sprake is van ongerechtvaardigde verrijking.
Het arrest wordt in deze blog voor u uiteengezet.
De feiten en eerder procesverloop
In 2016 verkopen verweerders (de verkopers) een perceel aan eisers (de kopers). Eisers willen op het perceel een project ontwikkelen waarvoor wijziging van de bestemming en de erfpachtvoorwaarden vereist is. In de koopovereenkomst worden een aantal
ontbindende voorwaarden opgenomen. Op grond van één van deze voorwaarden kan de koopovereenkomst ontbonden worden indien de gemeente binnen 14 maanden geen medewerking verleent aan de ontwikkeling van het project. Ook wordt een uiterste leveringsdatum overeengekomen.
Eind 2016 laat de gemeente weten dat er op het perceel een
voorkeursrecht gevestigd gaat worden. Hierdoor kan de gemeente als eerste aanspraak maken op de koop van het perceel. Begin 2017 wordt door partijen overeenstemming bereikt over de verkoop van een tweede perceel, dat ook valt onder het aangekondigde voorkeursrecht. In deze koopovereenkomst worden dezelfde ontbindende voorwaarden opgenomen. Daarnaast maken beide partijen
bezwaar tegen het aangekondigde voorkeursrecht. Het bezwaar wordt ongegrond verklaard, waardoor de overeengekomen uiterste leveringsdatum niet gehaald kan worden en partijen in onderhandeling treden over uitstel van de levering. Zij sluiten een
verlengingsovereenkomst, waarin ook een nieuwe datum wordt afgesproken waarop de ontbindende voorwaarden in gaan. Voor afloop van de verlengingsperiode dient opnieuw overleg plaats te vinden over mogelijke verdere verlenging van de uiterste leveringsdatum.
De verlengingsperiode loopt ook af, waardoor er opnieuw onderhandeld wordt over verlenging van de uiterste leveringsdatum. Tijdens de onderhandelingen wordt
geen overeenstemming bereikt en verweerders stellen dat zij niet langer aan de koopovereenkomst gebonden zijn. Uiteindelijk worden de percelen tegen een hogere verkoopprijs aan een derde verkocht. Eisers vorderen bij de rechtbank dat de koopovereenkomst alsnog nagekomen wordt of vorderen een
schadevergoeding ter vergoeding van de schade die eisers als beoogde kopers hebben geleden. De rechtbank en het hof wijzen deze vorderingen af.
De Hoge Raad
Door eisers wordt bij de Hoge Raad geklaagd dat verweerders de onderhandelingen ongeoorloofd hebben afgebroken. Daarnaast zijn verweerders
ongerechtvaardigd verrijkt, want door de inspanningen van eisers is de bestemming van het perceel gewijzigd en in waarde gestegen. Daar profiteren verweerders van, waardoor een schadevergoeding voor het
‘negatieve contractsbelang’ gevorderd wordt. Dat zijn de kosten die eisers hebben gemaakt in het kader van de afgebroken onderhandelingen.
Volgens de Hoge Raad moet in het geval van afgebroken onderhandelingen de
driefasenleer toegepast worden. Dat volgt uit
het arrest Plas/Valburg. In de eerste fase staat het partijen vrij om de onderhandelingen af te breken, in de tweede fase mogen de onderhandelingen afgebroken worden indien het ‘negatieve contractsbelang’ wordt vergoed en in de derde fase is afbreken eigenlijk niet meer geoorloofd, waardoor ook het ‘positieve contractsbelang’ kan worden vergoed. De benadeelde partij wordt dan gecompenseerd alsof er wel een contract tot stand zou zijn gekomen.
Als het afbreken van de onderhandelingen naar maatstaven van
redelijkheid en billijkheid niet onaanvaardbaar is, kunnen er wel omstandigheden zijn op grond waarvan de partij die de onderhandelingen afbreekt verplicht is (een deel van) de door de wederpartij gemaakte kosten te
vergoeden. Dat is volgens de Hoge Raad ook het geval indien de partij die de onderhandelingen afbreekt
ongerechtvaardigd is verrijkt door
werkzaamheden die de wederpartij heeft verricht. Het hof heeft deze grondslag ten onrechte niet betrokken bij de beoordeling.
Of de eventuele verrijking van verweerders ongerechtvaardigd is en in hoeverre het redelijk is om hen te verplichten de schade van eisers te vergoeden, hangt af van de inhoud van de koop- en verlengingsovereenkomst. De Hoge Raad vernietigt het arrest van het hof en verwijst de zaak naar een ander hof ter verdere behandeling en beslissing.
Conclusie
In bepaalde gevallen is het afbreken van onderhandelingen in beginsel niet onaanvaardbaar, maar kan er wel sprake zijn van omstandigheden op grond waarvan de partij die de onderhandelingen afbreekt, verplicht is (een deel van) de kosten die de wederpartij heeft gemaakt te vergoeden. Recentelijk
oordeelde de Hoge Raad dat dit ook het geval kan zijn in situaties waarbij de partij die de onderhandelingen afbreekt, ongerechtvaardigd is verrijkt door de werkzaamheden die de wederpartij heeft verricht.
Onderhandelt u zelf al geruime tijd met een wederpartij die hiermee dreigt te stoppen? Neem dan contact op met één van onze
collega's!
[post_title] => Ongerechtvaardigde verrijking vanwege het afbreken van onderhandelingen?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => ongerechtvaardigde-verrijking-vanwege-het-afbreken-van-onderhandelingen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-11 14:46:35
[post_modified_gmt] => 2024-07-11 12:46:35
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42816
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 42801
[post_author] => 84
[post_date] => 2024-07-11 11:36:56
[post_date_gmt] => 2024-07-11 09:36:56
[post_content] => Als verhuurder kom je regelmatig voor verschillende uitdagingen te staan. Eén van de uitdagingen kan het verzoek van een huurder zijn om
camera’s te plaatsen rondom zijn/haar woning. In een
recente uitspraak van de Rechtbank Rotterdam had een huurder zonder toestemming camera’s opgehangen aan de voor- en achterzijde van de woning, die vanwege de gerechtelijke procedure tijdelijk waren verwijderd. De verhuurder eiste dat de camera’s niet opnieuw mochten worden opgehangen. Mag de verhuurder dit eisen? Lees de blog om daarachter te komen.
Wat zegt de wet?
Artikel 7:215 BW: veranderingen aan de woning
Volgens artikel 7:215 Burgerlijk Wetboek (BW) mag een huurder geen veranderingen aanbrengen aan de woning zonder toestemming van de verhuurder, tenzij deze veranderingen zonder noemenswaardige kosten ongedaan gemaakt kunnen worden aan het einde van de huurperiode. Als de verandering de verhuurbaarheid of waarde van de woning niet schaadt, is er over het algemeen geen gegronde reden voor de verhuurder om zijn toestemming niet te verlenen.
In dit geval had de huurder
geen toestemming gevraagd voor het plaatsen van de camera’s. De rechtbank oordeelde echter dat de camera’s geen negatieve invloed hadden op de verhuurbaarheid of de waarde van de woning, waardoor er geen reden was om de toestemming niet te verlenen. Het beroep van de verhuurder op dit artikel slaagde dus niet.
Artikel 7:213 BW: goed huurderschap
De verhuurder betoogde ook dat de huurder zich niet als een goed huurder zou gedragen, volgens artikel 7:213 BW, omdat de camera’s de privacy van omwonenden zouden schenden. De rechter benadrukte dat het enkel plaatsen van camera’s niet automatisch in strijd is met goed huurderschap, maar vanwege de specifieke omstandigheden in deze zaak was daar wel sprake van.
In dit geval erkende de rechtbank het argument van de verhuurder vanwege het conflict dat tussen de huurder en zijn buren speelt. Dat conflict was de aanleiding voor het ophangen van de camera’s. De camera’s werden gebruikt om de buren in de gaten te houden en ‘bewijs te verzamelen’. Het gebruik van de camera’s vormt duidelijk
een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de buren, oftewel hun privacy. Hiermee handelt de huurder in strijd met het goed huurderschap.
De uitspraak
De rechtbank oordeelde dat het belang van de verhuurder om de
privacyschending te voorkomen zwaarder weegt dan het belang dat de huurder heeft bij het plaatsen van de camera’s. Als gevolg wordt de vordering van de huurder afgewezen. De rechtbank verleent hem geen toestemming om de camera’s terug te plaatsen.
De huurder heeft aangegeven dat hij de camera’s niet terug zal hangen als hij geen toestemming zou krijgen. De rechtbank ziet geen reden om aan deze toezegging te twijfelen en legt daarom geen verbod voor het ophangen van de camera's op. Zolang de huurder zich aan deze toezegging houdt, krijgt de verhuurder alsnog de gewenste uitkomst: geen camera’s aan de woning.
Wanneer is er sprake van een privacyschending met camera’s aan de woning?
In dit kader is het voor verhuurders essentieel om te weten wanneer er sprake is van een privacyschending bij het ophangen van camera’s aan een woning. Dit bepaalt namelijk of je als verhuurder het ophangen van camera’s kunt tegengaan, zelfs als dit geen invloed heeft op
de verhuurbaarheid of waarde van de woning.
Om persoonsgegevens te verwerken, zoals bij het filmen met de camera’s rondom een woning gebeurt, moeten de voorwaarden van de AVG worden nageleefd. Dit houdt in dat het cameratoezicht bij de woning noodzakelijk moet zijn en in verhouding moet staan tot de inbreuk op de privacy van de gefilmde personen (art. 6 AVG). Of er in een concreet geval sprake is van een privacyschending door de huurder hangt af van de specifieke omstandigheden. De belangrijkste regel voor camera’s rondom een woning is dat alleen eigen bezittingen van de huurder gefilmd mogen worden. De tuin van de buren of de openbare weg behoren hier (uiteraard) niet toe.
Soms is het onvermijdelijk om een stukje van de openbare weg te filmen, bijvoorbeeld als de voordeur van de woning direct grenst aan de straat. In dat geval moet de privacy van voorbijgangers zoveel mogelijk gerespecteerd worden. Alleen in uitzonderlijke gevallen mag de openbare ruimte bewust gefilmd worden, bijvoorbeeld bij serieuze veiligheidsproblemen zoals veelvuldige inbraken in de buurt. Dan is het cameratoezicht eerder noodzakelijk en staat het waarschijnlijk in verhouding met de inbreuk op de privacy van voorbijgangers.
Wat betekent dit voor verhuurders?
Als verhuurder kan je dus eisen dat een huurder geen camera’s ophangt aan de huurwoning. Dit kan om twee redenen, waarbij de specifieke omstandigheden van elke situatie bepalend zijn:
Aantasting van de waarde of verhuurbaarheid van de woning: Veranderingen aan de woning, zoals het ophangen van camera’s, mogen volgens artikel 7:215 BW geen negatieve invloed hebben op de verhuurbaarheid of de waarde van de woning. Zonder toestemming van de verhuurder zijn dergelijke wijzigingen niet toegestaan, tenzij ze zonder noemenswaardige kosten ongedaan kunnen worden gemaakt. Echter, in de meeste gevallen zal het ophangen van camera’s geen dergelijke aantasting opleveren. Dit betekent dat je als verhuurder niet snel het ophangen van camera’s kan tegengaan op basis van dit artikel.
Schending van goed huurderschap: Volgens artikel 7:213 BW moeten huurders zich als goede huurders gedragen. Dit betekent dat het plaatsen van camera’s niet in strijd mag zijn met de privacyrechten van anderen. Als de camera’s worden gebruikt om bijvoorbeeld buren te observeren, kan de verhuurder eisen dat deze worden verwijderd. Het ophangen van camera’s levert niet automatisch een strijdigheid met goed huurderschap op. Het zal telkens afhangen van de omstandigheden van het geval.
Met deze bepalingen kunnen verhuurders ervoor zorgen dat zowel de waarde van hun eigendommen als de privacy van de huurders en omwonenden worden beschermd. Dit laatste is met name relevant als je als verhuurder meerdere woningen in dezelfde straat of buurt verhuurt, zodat je potentiële conflicten onder de huurders zoveel als mogelijk kan voorkomen.
Heb je juridische vragen over de
AVG of het
huurrecht? Neem dan contact op met een van onze specialisten.
[post_title] => Wat te doen als huurders camera’s willen plaatsen?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wat-te-doen-als-huurders-cameras-willen-plaatsen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-17 12:01:33
[post_modified_gmt] => 2024-07-17 10:01:33
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42801
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 42761
[post_author] => 19
[post_date] => 2024-07-08 10:53:22
[post_date_gmt] => 2024-07-08 08:53:22
[post_content] =>
Inleiding
Voor het zesde deel van onze jurisprudentiereeks over de Omgevingswet bespreken wij weer een aantal uitspraken van de afgelopen weken. Ook deze maand behandelen we zowel inhoudelijke als overgangsrechtelijke zaken. Onder andere aan bod gekomen zijn uitspraken over de beginselplicht tot handhaving en het overgangsrecht bij vernietigde besluiten tot vaststelling van hogere geluidswaarden
.
Inhoudelijk
Schorsing van handhavingsbesluit [ECLI:NL:RBGEL:2024:3458]
Op 4 juni heeft de voorzieningenrechter uitspraak gedaan over een geschil dat gaat over hondenfokkers die handelen in strijd met het Omgevingsplan van hun gemeente. Ze hebben geen omgevingsvergunning, terwijl die wel is vereist voor het bedrijfsmatig fokken van honden. Hierdoor handelen zij in strijd met artikel 5.1 van de Omgevingswet. Het college is daarom bevoegd om handhavend op te treden en heeft een last onder bestuursdwang opgelegd. De hondenfokkers hebben een verzoek om een voorlopige voorziening ingediend om extra tijd te krijgen om de honden te herplaatsen, dit verzoek is toegewezen door de voorzieningenrechter. De verzoekers hebben ook aangevoerd dat er sprake zou zijn van bijzondere omstandigheden waardoor het college niet zou moeten handhaven. Dit wordt afgewezen door de voorzieningenrechter die hiervoor de vaste jurisprudentie herhaalt. Uit de vaste rechtsregel volgt dat bij een overtreding van een wettelijk voorschrift waartegen het bestuursorgaan handhavend kan optreden, dit in beginsel ook moet gebeuren. Dit wordt de beginselplicht tot handhaving genoemd. Alleen in geval van bijzondere omstandigheden kan het bestuursorgaan hiervan afzien. Van bijzondere omstandigheden kan sprake zijn wanneer er concreet zicht is op legalisatie of wanneer handhaving onevenredig is. De voorzieningenrechter oordeelt dat er geen sprake is van bijzondere omstandigheden aangezien er geen concreet zicht is op legalisatie en dat er ook geen sprake is van bijzondere omstandigheden. De vaste jurisprudentie over de beginselplicht tot handhaving is dus doorgetrokken naar de Omgevingswet.
Geluidzones vallen onder tijdelijk deel omgevingsplan [ECLI:NL:RBOBR:2024:1775]
De rechtbank heeft in deze uitspraak vastgesteld dat geluidscontouren die behoren tot een geldend bestemmingsplan onderdeel uitmaken van het tijdelijke deel van het omgevingsplan, dit volgt uit artikel 4.6, eerste lid, onder g, Invoeringswet Omgevingswet.
Geen anticipatie op de Omgevingswet als deze niet van toepassing is [ECLI:NL:RVS:2024:2322]
De ABRvS heeft in deze zaak duidelijk gemaakt dat het beroepen op bepalingen uit de Omgevingswet niet mogelijk is als de Omgevingswet op de zaak niet van toepassing is. De appellanten in deze zaak hadden verschillende beroepsgronden die zien op regels uit de Omgevingswet. Uit het overgangsrecht volgt echter dat de Omgevingswet niet van toepassing is en dus werden de beroepsgronden afgewezen.
Overgangsrecht
Recht van toepassing na vernietiging van besluiten tot vaststelling van hogere waarden [ECLI:NL:RVS:2024:2324]
In deze zaak draait het om een bestemmingsplan waarbij een besluit over de vaststelling van hogere geluidswaarden is genomen, dit bestemmingsplan en het bijbehorende besluit zijn vernietigd. Hierdoor is de rechtsvraag welk recht van toepassing is op het nieuwe besluit dat moet worden genomen over de hogere geluidswaarden.
Met het oog op de rechtsvorming en de rechtspraktijk heeft de ABRvS uiteengezet welk recht van toepassing is nadat een besluit tot vaststelling van hogere waarden is vernietigd.- Het algemene overgangsrecht voor besluiten genomen op grond van de Wet geluidhinder (Wgh) is geregeld in artikel 3.4 van de Aanvullingswet geluid Omgevingswet.
- Specifiek overgangsrecht is geregeld voor besluiten tot het vaststellen van hogere waarden wanneer het gaat om de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting van woningen, geluidsgevoelige gebouwen en geluidsgevoelige terreinen. Hiervoor geldt dat wanneer een aanvraag is ingediend of een ontwerp ter inzage is gelegd vóór het tijdstip van inwerkingtreding van de Aanvullingswet geluid Omgevingswet, de Wgh van toepassing blijft tot dat het besluit onherroepelijk is.
- Wat niet is geregeld onder dit specifieke overgangsrecht is overgangsrecht voor besluiten tot het vaststellen van hogere waarden voor de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting van nog niet geprojecteerde woningen in zones langs wegen of rond industrieterreinen. Dit is de situatie waar het in deze zaak ook om draait. Gelet op de totstandkoming van de Aanvullingswet geluid Omgevingswet vindt de Afdeling het aannemelijk dat ook voor deze situaties overgangsrecht van toepassing is. Dus ook in dit geval is het oude recht van toepassing als de aanvraag is ingediend of het ontwerp ter inzage is gelegd vóór de inwerkingtreding van de Aanvullingswet geluid Omgevingswet, totdat het besluit onherroepelijk is.
Wat valt er onder het ‘oude recht’? [ECLI:NL:RBZWB:2024:4052]
De rechtbank heeft in deze uitspraak bevestigd dat met het ‘oude recht’ dat van toepassing is wanneer de Omgevingswet nog niet van toepassing is ook een omgevingsverordening kan worden bedoeld.
Overgangsrecht MER-beoordeling [ECLI:NL:RBOBR:2024:1709]
Wanneer een verzoek om een besluit over een MER-beoordeling is gedaan vóór de inwerkingtreding van de Omgevingswet is het oude recht van toepassing op grond van artikel 4.3 van de Invoeringswet Omgevingswet.
Dit artikel is geschreven door
Rutger Boogers en
Anne Verberne.
[post_title] => Jurisprudentieoverzicht zesde maand Omgevingswet
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => jurisprudentieoverzicht-zesde-maand-omgevingswet
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-08 11:02:03
[post_modified_gmt] => 2024-07-08 09:02:03
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42761
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 42722
[post_author] => 71
[post_date] => 2024-07-04 12:03:09
[post_date_gmt] => 2024-07-04 10:03:09
[post_content] =>
Het auteursrecht beschermt makers van een werk door hen exclusieve rechten te geven over hun creaties. Dit geldt ook voor beroemde werken zoals de strip "Kuifje" gemaakt door Hergé. Makers, zoals kunstenaars, kunnen echter bij het creëren van een werkook (onbedoeld) inbreuk maken op het auteursrecht van een andere maker. Recentelijk heeft een rechtszaak in Frankrijk veel aandacht getrokken, waarbij het Hof van Beroep van Rennes de kunstenaar Xavier Marabout veroordeelde voor het onrechtmatig gebruik van Kuifje in zijn werk. Hoewel de kwestie naar Frans recht is beslist, kunnen echter veel parallellen getrokken naar het Nederlandse recht. In deze blog zal ik dieper ingaan op deze kwestie.
Wat is auteursrecht?
Het
auteursrecht geeft makers van originele werken, zoals strips, maar ook muziek, schilderijen en films, het exclusieve recht om deze werken te gebruiken en te exploiteren. Dit betekent dat anderen dit werk in beginsel
niet zonder toestemming kunnen kopiëren, distribueren of bewerken. Het auteursrecht beschermt zowel de economische exploitatierechten, zoals het recht om het werk te verkopen, als de persoonlijke/morele rechten, zoals het recht om erkend te worden als de maker en het recht van de maker om zich onder omstandigheden te verzetten tegen vervorming van het werk.
De zaak Hergé/Marabout
Xavier Marabout, een Franse kunstenaar, creëerde een reeks schilderijen waarin hij personages uit de beroemde stripreeks
"Kuifje" van Hergé gebruikt. Hij plaatst Kuifje, kapitein Haddock en andere personages tegen achtergronden die lijkten op de werken van de beroemde schilder Edward Hopper. Deze schilderijen bevatten scènes waarin Kuifje en andere personages vaak worden omringd door verleidelijke vrouwen, wat sterk afwijkt van de onschuldige en avontuurlijke aard van Hergé's originele werken.
Tintinimaginatio, de organisatie die de rechten van Hergé beheert, beweerde dat Marabouts werken niet alleen inbreuk maakten op het auteursrecht van Hergé, waaronder de persoonlijkheidsrechten, omdat ook de geest van Kuifjes avonturen op deze manier werden beschadigd. Tintinimaginatio voerde aan dat Hergé expliciet geen erotische of aanstootgevende beelden van zijn creaties wilde.
Parodie exceptie
In 2021 oordeelde de Franse rechtbank dat Marabout's werk als parodie kon worden beschouwd. Een parodie is een vorm van vrije expressie waarbij een bestaand werk op
humoristische of kritische wijze wordt nagebootst of vervormd. In veel landen, waaronder Frankrijk maar ook Nederland, kan parodie een legitieme uitzondering op het auteursrecht zijn, zolang het duidelijk is dat het om een humoristische nabootsing gaat en geen echte vervanging of concurrentie voor het originele werk vormt.
Uitspraak
Echter, Hergé ging hiertegen in hoger beroep en in juni besloot het Hof van Beroep anders. Het Hof van Beroep oordeelde dat Marabout's schilderijen verder gingen dan wat redelijkerwijs als
parodie kon worden beschouwd, dat de parodie-exceptie niet van toepassing is en dat hij dus het werk van Hergé alsnog zonder toestemming gebruikte voor commercieel gewin.
In het geval van Hergé’s werk oordeelde het hof dat de erotische aard van Marabout's schilderijen de reputatie van de oorspronkelijke Kuifje-strips aantastte en tegen de expliciete wensen van Hergé en zijn erfgenamen inging. Als gevolg hiervan moet Marabout stoppen met alle vormen van reproductie en exploitatie van Kuifje-personages in zijn schilderijen en een schadevergoeding van 20.000 euro betalen aan Tintinimaginatio.
Wat betekent dit voor makers?
Deze zaak benadrukt dat aspecten van auteursrecht zoals de parodie genuanceerd moeten worden ingezet, vooral wanneer het gaat om beroemde en geliefde werken. Wees je ook als kunstenaar bewust van de risico's van het gebruikmaken van andermans werk.
Ken de grenzen van parodie: Als je van plan bent om een beroemd werk te gebruiken in je kunst, zorg er dan voor dat je duidelijk maakt dat het een parodie is. Dit betekent dat het werk herkenbaar moet zijn als een humoristische of kritische nabootsing en niet als een rechtstreekse concurrent of vervanging voor het originele werk.
Vraag toestemming: Wanneer je elementen van andermans werk wilt gebruiken, is het vaak veiliger om toestemming te vragen aan de rechthebbende. Dit kan juridische problemen voorkomen.
Respecteer persoonlijkheidsrechten: hoewel exploitatierechten overdraagbaar zijn, blijven de persoonlijkheidsrechten altijd bij de maker. Dit betekent dat je het werk niet op een manier mag vervormen of gebruiken die schadelijk zou kunnen zijn voor de reputatie van de maker, zelfs als je toestemming hebt om het te exploiteren.
Heb je vragen over wat jouw
(auteurs)rechten als maker zijn? Neem contact op met
Yvonne Vetjens!
[post_title] => Rechtszaak Hergé vs. Marabout: mag je Kuifje in een verleidelijke omgeving plaatsen?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => rechtszaak-herge-vs-marabout-mag-je-kuifje-in-een-verleidelijke-omgeving-plaatsen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-04 12:03:09
[post_modified_gmt] => 2024-07-04 10:03:09
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42722
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 42736
[post_author] => 39
[post_date] => 2024-07-03 15:16:21
[post_date_gmt] => 2024-07-03 13:16:21
[post_content] => Op 1 juli 2024 treden de
Wet vaste huurcontracten en de
Wet betaalbare huur in werking. Voor deze laatste wet is op dinsdagmiddag 25 juni groen licht gegeven door de Eerste Kamer. In dit artikel zetten wij de veranderingen die deze twee wetten voor huurders en verhuurders brengen op hoofdlijnen voor U uiteen.
Wet vaste huurcontracten
Met de inwerkingtreding van de Wet vaste huurcontracten krijgen nieuwe huurders in beginsel direct een huurcontract voor onbepaalde tijd. Vaste huurcontracten worden dus de norm. Dit moet huurders meer zekerheid over hun woonsituatie bieden, maar op deze regel gelden wel uitzonderingen.
Dit betekent dat de op 1 juli 2016 ingevoerde mogelijkheid om
tijdelijke huurovereenkomsten (van twee respectievelijk vijf jaren) af te sluiten, zonder dat huurders zich bij het einde op huurbescherming kunnen beroepen, in belangrijke mate wordt teruggedraaid.
Dit betekent echter niet dat er helemaal geen tijdelijke huurovereenkomsten meer kunnen worden aangegaan. Als uitzondering op de hoofdregel kunnen bepaalde doelgroepen een huurcontract van bepaalde duur aangeboden krijgen, dit contract is dan voor een duur van maximaal 2 jaar. Deze uitzonderingen zijn opgenomen in het Besluit specifieke groepen tijdelijke huurovereenkomst.
Dit geldt voor de volgende groepen:
- Studenten die voor hun studie huren in een andere plaats dan hun woonplaats.
- Huurders die tijdelijk ergens anders wonen als gevolg van dringende werkzaamheden of een renovatie.
- Personen die uit een maatschappelijke opvang komen of in een sociale noodsituatie verkeren.
- Huurders die een tweede kanscontract aangaan na een beëindigd eerste huurcontract.
- Personen tussen de 16 en 27 jaar die een huurovereenkomst overnemen na overlijden van de ouder/verzorger.
- Ouders die na separatie tijdelijk een woning huren om dichtbij hun minderjarige kinderen te blijven wonen.
- Huurders die werken op de Waddeneilanden en daar niet wonen.
- Vergunninghouders die direct vanuit een COA-opvanglocatie komen en wachten op definitieve huisvesting.
Daarnaast blijven als
uitzondering op de hoofdregel de volgende situaties mogelijk:
- Tijdelijk en onnodig leegstaande woningen mogen met toestemming van de gemeente tijdelijk worden verhuurd via de Leegstandwet.
- Tussenhuur is mogelijk wanneer mensen tijdelijk afwezig zijn, bijvoorbeeld wanneer ze lang op reis zijn.
- Voor huurders die behoren tot een bepaalde doelgroep zijn doelgroepcontracten mogelijk, bijvoorbeeld voor een student waarvan het huurcontract wordt beëindigd wanneer de student stopt met studeren.
- Hospitaverhuur waarbij de hospita en de huurder in dezelfde woning wonen en gemeenschappelijke voorzieningen delen.
- Huurcontracten voor gebruik dat naar zijn aard van korte duur is, bijvoorbeeld de verhuur van een vakantiewoning.
Er is aldus ten dele een overlap met de in artikelen 7:274a tot en met 7:274f genoemde doelgroepen, waarbij als dogmatisch verschil heeft te gelden dat in die gevallen het telkens om huurovereenkomsten voor onbepaalde tijd gaat, met de mogelijkheid deze overeenkomsten, overeenkomstig in de wet bepaalde gevallen tussentijds vanwege ‘dringend eigen gebruik’ op te zeggen.
De Wet vaste huurcontracten introduceert daarnaast
een nieuwe wettelijke opzeggingsgrond voor verhuurders. Na het verlopen van de huurtermijn mag de verhuurder de huur opzeggen om het pand te verkopen. Hiervoor gelden wel een aantal voorwaarden, de verhuurder mag niet meer dan 1 woning verhuren, het moet in de overeenkomst zijn opgenomen en de verhuurder moet minimaal 2 jaar voor de start van de huurovereenkomst zelf in de woning gewoond hebben. Daarnaast is opzeggingsgrond ‘dringend eigen gebruik’ uitgebreid: wanneer het in de huurovereenkomst is opgenomen kan de verhuurder de huur opzeggen na de afgesproken termijn om de woning te laten bewonen door een bloed- of aanverwant in de eerste graad (artikel 7:274g BW).
De wet heeft geen invloed op al lopende tijdelijke huurcontracten, deze lopen gewoon door tot de einddatum. Wanneer het contract verlengd wordt, wordt deze omgezet in een contract voor onbepaalde tijd.
Wet betaalbare huur
Over de Wet betaalbare huur schreven wij eerder een
blog waarin wij het wetsvoorstel voor u uiteen hebben gezet door in te gaan op hoe het huursysteem momenteel werkt, wat er verandert met de wet en wat de gevolgen hiervan zijn voor onder andere kamergewijze verhuur van zelfstandige woonruimtes.
Om een compleet overzicht te geven van de veranderingen in het
huurrecht gaan wij ook in dit blog kort in op de belangrijkste wijzigingen die de Wet betaalbare huur zal brengen. Op hoofdlijnen is de Wet betaalbare huur bedoeld om huurders te beschermen tegen hoge huurprijzen en een groter middenhuursegment te realiseren. Daarnaast is verduurzaming van en investering in de nieuwbouw van woningen een belangrijk doel.
De Wet betaalbare huur zal vooral impact hebben door de creatie van de nieuwe categorie ‘
middenhuur’, hierdoor zal het gereguleerde deel van huurwoningen worden uitgebreid naar huurwoningen met een huurprijs tot € 1.157,95 (niveau van 1 juli 2024). Dit betekent dat woningen die nu nog in de vrije sector vallen met de inwerkingtreding van de Wet betaalbare huur gereguleerd zullen worden. De huurders van woningen die in de categorie middenhuur vallen krijgen hierdoor extra bescherming, er geldt dan een maximale huurprijs en ze krijgen bijvoorbeeld toegang tot de Huurcommissie voor geschillen. Op termijn is verwacht dat de huur van 300.000 woningen hierdoor daalt met gemiddeld €190 per maand. Belangrijk is wel dat dit alleen van toepassing is op huurders die na 1 juli een nieuw huurcontract tekenen. Een uitzondering hierop geldt voor huurders die door de nieuwe wetgeving onder het sociale huursegment te vallen (tot € 879,66, niveau van 1 januari 2024), zij krijgen direct huurkorting.
Het puntensysteem waarop wordt gebaseerd of woningen onder het reguleerde deel of de vrije sector vallen wordt afdwingbaar. Gemeenten krijgen een toezichtrol, hiermee kan de gemeente controleren of verhuurders zich aan het puntensysteem houden en dus niet te hoge huren vragen. Ook verandert met de wet het begrip ‘zelfstandige woning’, hierdoor wordt het begrip duidelijker gemaakt voor de toepassing van het Woningwaarderingsstelsel (WWS).
Op 25 april is het wetsvoorstel aangenomen door de Tweede Kamer en op 3 juni publiceerde de Raad van State een advies, het was alleen nog afwachten op de Eerste Kamer. Op dinsdag 25 juni heeft de ook de Eerste Kamer groen licht gegeven waardoor ook deze wet al op 1 juli in werking is getreden.
Overgangsrecht
Welke gevolgen heeft de inwerkingtreding van de Wet betaalbare huur op u als verhuurder? Hierbij is het puntenstelsel en de vraag of het om een zelfstandige of onzelfstandige woonruimte gaat van belang. Sinds de inwerkingtreding zijn er drie categorieën te onderscheiden:
sociaal, middenhuur en vrije sector.
Op de gereguleerde sector, dat wil zeggen sociale huurwoningen (onder de liberalisatiegrens) én onzelfstandige woonruimten, is de Wet betaalbare huur direct en zonder overgangsrecht van toepassing. Voor huurwoningen die met een huurprijs van boven de liberalisatiegrens, maar die qua puntenaantal (kwaliteit van de woning) hoort in het lage huursegment, geldt een overgangsrecht van één jaar. Voor huurovereenkomsten in de middenhuur of vrije sector geldt dat de Wet betaalbare huur alleen van toepassing is voor nieuwe huurcontracten. Deze regeling laat zich als volgt schematisch weergeven:
De informatieverplichting onder de Wet goed verhuurderschap is uitgebreid, in die zin dat verhuurders bij nieuwe
huurovereenkomsten de huurder inzage moeten bieden in het puntenaantal van het gehuurde. Dit geldt met zoveel woorden ook voor bestaande huurovereenkomsten nu verhuurders de gemeente, indien er handhavend wordt opgetreden, inzicht moeten bieden in het puntenaantal van het gehuurde.
Gevolgen voor huisvesting van arbeidsmigranten
De nieuwe wetgeving heeft in potentie een enorme impact op verhuurders die arbeidsmigranten huisvesten. Zoals in
dit blog reeds beschreven is met de Wet betaalbare huur tevens het begrip ‘
zelfstandige woning’ aangepast tot de volgende definitie:
“[..] wordt een woonruimte verstaan [..] welke wordt bewoond door maximaal twee personen of welke wordt bewoond door drie of meer personen die een duurzame gemeenschappelijke huishouding hebben. [..]”
De definitie sluit aan bij de bestuursrechtelijke context van een huishouden en leidt er in de regel toe dat als er aan meer dan twee arbeidsmigranten verhuurd wordt, het woningwaarderingstelsel voor onzelfstandige woonruimten (WWSO) van toepassing is, hetgeen veelal tot een lagere maximale huurprijs zal leiden.
Uit het voorgaande schema valt af te leiden dat verhuurders direct aan de gewijzigde wetgeving zullen moeten voldoen.
De vele bezwaren op dit vlak zijn door de minister ter zijde geschoven.
Om niet onder de dwingende huur(prijs)bescherming te vallen dient de huurovereenkomst (in de hoofdhuur) te kwalificeren als 7:230a-overige bedrijfsruimte, bijvoorbeeld vanwege een logiesfunctie. Dat ook dit niet zonder risico is beschreven wij eerder in
dit blog.
Concluderend
Per 1 juli zullen er op het gebied van het huurrecht dus impactvolle wijzingen plaatsvinden. Met de inwerkingtreding van de Wet vaste huurcontracten worden huurcontracten voor onbepaalde tijd de norm. Daarnaast zal er door de inwerkingtreding van de Wet betaalbare huur een gereguleerd middenhuursegment komen waarvoor een
maximale huurprijs geldt.
[post_title] => Nieuwe huurwetgeving per 1 juli 2024: Wet vaste huurcontracten en Wet betaalbare huur
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => nieuwe-huurwetgeving-per-1-juli-2024-wet-vaste-huurcontracten-en-wet-betaalbare-huur
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-03 15:23:41
[post_modified_gmt] => 2024-07-03 13:23:41
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42736
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 42674
[post_author] => 43
[post_date] => 2024-07-01 16:38:56
[post_date_gmt] => 2024-07-01 14:38:56
[post_content] =>
Inleiding
Bij een
aandelenoverdracht verkoopt en levert de huidige aandeelhouder (een deel van) zijn aandelen in een vennootschap aan een bestaande of nieuwe aandeelhouder. Deze transactie kan in beginsel niet zomaar ongedaan worden gemaakt. Toch komt het wel eens voor dat partijen de koopovereenkomst sluiten op basis van foutieve informatie. Hiervan kan bijvoorbeeld sprake zijn indien de verkoper verkeerde inlichtingen verstrekt over de financiële status van het bedrijf. In dat geval ontstaat de vraag of de aandelenoverdracht ongedaan kan worden gemaakt. Deze vraag kwam recentelijk aan bod in een
arrest van de Hoge Raad.
De casus
ABC Hekwerk Participatie B.V. (hierna: ABC Hekwerk) neemt eind 2011 de aandelen in Promis Security Systems B.V. (hierna: PSS) over. Eind 2012 verkoopt ABC Hekwerk de aandelen in PSS aan Rookie B.V. (hierna: Rookie). In de koopovereenkomst tussen ABC Hekwerk en Rookie was een bepaling opgenomen over de juistheid van de overnamebalans. Uit de tussentijdse cijfers van 2012 volgde dat PSS dat jaar meer dan €94.000,- winst zou maken. ABC Hekwerk erkende daarbij dat het verstrekken van correcte, nauwkeurige en volledige verklaringen
essentieel was voor het besluit van Rookie om de koopovereenkomst aan te gaan.
Na de aandelenovername blijkt echter dat ABC Hekwerk onjuiste informatie heeft verstrekt over de financiële situatie van PSS. Over 2012 lijdt PSS een verlies van ruim € 100.000,- en niet veel later wordt het bedrijf failliet verklaard.
De rechtbank en het hof
Rookie vernietigt de koopovereenkomst op grond van
dwaling. Uit artikel 6:228 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) volgt namelijk dat een overeenkomst die tot stand is gekomen onder invloed van dwaling
vernietigbaar is. Een beroep op dwaling zou in dit geval mogelijk zijn wanneer de overeenkomst bij een juiste weergave van zaken
niet zou zijn gesloten. Rookie start een gerechtelijke procedure, maar de rechtbank oordeelt dat geen sprake is geweest van dwaling en wijst de vordering tot vernietiging van de koopovereenkomst af. Wel stelt de rechtbank vast dat ABC Hekwerk toerekenbaar tekortgeschoten is door schending van de balansgarantie. Daarvoor moet een
schadevergoeding van ruim € 107.000,- betaald worden.
Vervolgens gaat Rookie in hoger beroep. Volgens het hof slaagt het beroep op dwaling wel, waardoor de aandelenoverdracht in beginsel vernietigd dient te worden. Als gevolg moet Rookie de gekochte aandelen
terugleveren aan ABC Hekwerk. Het hof is echter van mening dat de aandelen niet in exact dezelfde staat kunnen worden teruggegeven, mede vanwege het faillissement van PSS. ABC Hekwerk wordt daarom onredelijk benadeeld indien de volledige koopsom terugbetaald moet worden.
Op grond van artikel 3:53 lid 2 BW kan de partij die bij de ongedaanmaking van een rechtshandeling
onbillijk wordt bevoordeeld, worden verplicht om een vergoeding te betalen aan de tegenpartij. Hiervan is sprake als de enkele ongedaanmaking van een overeenkomst wel mogelijk, maar niet wenselijk is. Er is dan sprake van zogenoemde ‘
bezwaarlijke ongedaanmaking’. De rechter maakt gebruik van deze mogelijkheid door 25% van de door ABC Hekwerk terug te betalen koopprijs voor rekening van Rookie te laten komen.
De Hoge Raad
Volgens Rookie is het oordeel van het hof onjuist, waardoor de zaak bij de Hoge Raad terecht komt. De Hoge Raad bevestigt dat rechters de mogelijkheid hebben om aan de vernietiging van een overeenkomst geheel of ten dele haar werking te
ontzeggen. Dat volgt uit artikel 3:53 BW. Het enkele gegeven dat de aandelen in casu al zijn overgedragen, brengt volgens de Hoge Raad echter nog niet met zich mee dat deze bepaling toegepast dient te worden. Het hof had dan ook uitvoeriger
toe moeten lichten waarom er sprake was van bezwaarlijke ongedaanmaking. Indien sprake zou zijn geweest van bezwaarlijke ongedaanmaking, heeft het hof daarnaast onvoldoende gemotiveerd dat Rookie in dat geval onbillijk zou worden bevoordeeld. Het hof kon de billijke vergoeding daarom niet zomaar toekennen en heeft onjuist gehandeld.
De Hoge Raad concludeert dat de klachten van Rookie slagen en
vernietigt het arrest van het hof. De zaak wordt doorverwezen naar het verwijzingshof voor verdere behandeling en beslissing.
Conclusie
De uitspraak van de Hoge Raad illustreert dat de bezwaarlijke ongedaanmaking van een overeenkomst die tot stand komt onder invloed van dwaling een complexe aangelegenheid is. De ongedaanmaking van een overeenkomst kan bezwaarlijk zijn indien ongedaanmaking van de reeds ingetreden rechtsgevolgen wel mogelijk, maar niet wenselijk is. Dat ongedaanmaking van een aandelenoverdracht bezwaarlijk is, mag volgens de Hoge Raad dan ook niet te snel aangenomen worden. Het enkele feit dat de aandelenoverdracht al heeft plaatsgevonden volstaat niet en vereist nadere motivering. Daarnaast kan niet zomaar worden vastgesteld dat in het geval van bezwaarlijke ongedaanmaking sprake is van onbillijke bevoordeling van de koper.
Heeft u zelf te maken met
een overeenkomst die tot stand gekomen is onder invloed van dwaling en/of heeft u behoefte aan juridisch advies? Neem dan contact op met één van onze specialisten van de
sectie Ondernemingsrecht!
[post_title] => Terugdraaien van een aandelenoverdracht in geval van dwaling: bezwaarlijk of niet?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => terugdraaien-van-een-aandelenoverdracht-in-geval-van-dwaling-bezwaarlijk-of-niet
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 16:38:56
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 14:38:56
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42674
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 42652
[post_author] => 73
[post_date] => 2024-06-28 09:51:43
[post_date_gmt] => 2024-06-28 07:51:43
[post_content] => Eerder schreef ik al
een blog over het wetsvoorstel integere bedrijfsvoering zorg- en jeugdhulpaanbieders (Wibz). Hier ging ik dieper in op de vraag wat het wetsvoorstel voor zorgaanbieders betekent.
Hoe staat het nu met het wetsvoorstel? Daar wordt in deze blog bij stilgestaan.
Aanpassingen na consultatie
Eind 2022 is het wetsvoorstel in
consultatie gegaan. De toen gepubliceerde versie is op een aantal punten aangepast, met name ten aanzien van het tegenstrijdige belang en winstuitkeringen.
De eerdere tegenstrijdigheidsbelangregeling is vervangen door een open norm voor integere bedrijfsvoering. Eventuele details kunnen nog wel bij lagere regelgeving geregeld worden als de open norm onvoldoende duidelijk blijkt.
Ook wordt nu, gelijktijdig met de wet, al lagere regelgeving voorbereid met basisvoorwaarden voor winstuitkering om de onzekerheid voor zorgaanbieders te beperken. Bij signalen van risico's in specifieke sectoren kunnen dan nog wel aanvullende voorwaarden gesteld worden aan winstuitkeringen.
Hoofdpunten wetsvoorstel
De belangrijkste onderdelen van
de Wibz zijn:
- Een introductie van een norm voor integere bedrijfsvoering, waaronder het voorkomen van benadeling van de zorgaanbieder bij tegenstrijdige belangen en het waarborgen van marktconforme voorwaarde bij ‘van betekenis zijnde transacties’;
- Winstuitkeringen blijven mogelijk voor de meeste zorgaanbieders, maar er komt een wettelijke basis om via lagere regelgeving voorwaarden te stellen aan winstuitkering, gekoppeld aan onder meer de kwaliteit en continuïteit van zorg;
- De Wtza-vergunning kan straks geweigerd of ingetrokken worden bij niet-integere bedrijfsvoering;
- De specifieke toestemming die nu nodig is voor vastgoedtransacties wordt geschrapt en meegenomen onder de algemene regels voor ‘van betekenis zijnde transacties’.
Van betekenis zijnde transacties
Van betekenis zijn de transacties die van grote invloed kunnen zijn op de financiële positie van
een zorg- of jeugdhulpaanbieder. Dit soort transacties worden extra gereguleerd, omdat ze significante risico's of voordelen met zich kunnen brengen voor de financiële bedrijfsvoering.
Voorbeelden van dergelijke transacties zijn vastgoedtransacties, grote ICT-projecten, het uitbesteden van administratie en het inhuren van een groot deel van het personeel.
Bij dit soort grote en impactvolle transacties moeten zorg- en jeugdhulpaanbieders volgens de Wibz nagaan of betrokken bestuurders, interne toezichthouders en adviseurs persoonlijke belangen hebben die mogelijk conflicteren met het organisatiebelang. Is dit het geval, dan moet hier zorgvuldig mee omgegaan worden in de besluitvorming.
Het gaat dus om een open norm die zorgaanbieders dwingt goed na te denken over transacties die een grote impact kunnen hebben op de organisatie. Door hier vooraf al zorgvuldigheidseisen aan te stellen, moet voorkomen worden dat persoonlijke belangen de overhand krijgen bij belangrijke deals en beslissingen.
Private equity nog mogelijk?
In de politiek gingen stemmen op om
private equity in de zorg- en jeugdhulpsectoren te verbieden doordat
private equity steeds actiever is geworden op de zorgmarkt. Minister Helder voor Langdurige Zorg en Sport heeft echter recent laten weten dat een dergelijk verbod er niet komt.
Volgens haar ontbreekt de juridische basis hiervoor en zou een verbod op gespannen voet staan met Europese regels over vrij verkeer van kapitaal. Ook waarschuwt ze dat private investeringen soms nodig zijn voor de continuïteit en innovatie in de zorg.
De Wibz is een generieke aanpak van risico’s die kunnen spelen bij investeringen. De Wibz maakt geen onderscheid tussen verschillende typen investeerders, maar kijkt enkel naar het gedrag en de integriteit van de bedrijfsvoering.
Gevolgen voor de praktijk
Zorgaanbieders krijgen dus te maken met aanvullende eisen rondom
integere bedrijfsvoering en winstuitkering. Denk hierbij aan het zorgvuldig omgaan met situaties van (potentieel) tegenstrijdige belangen en het hanteren van marktconforme voorwaarden bij grote transacties.
Ook jeugdhulpaanbieders vallen onder de basisvoorwaarden voor winstuitkering. En voor alle aanbieders moet rekening gehouden worden met de uitgebreidere toets bij de Wtza-vergunning.
Tot slot
Minister Helder streeft er nog steeds naar de wet per 1 januari 2025 in werking te laten treden. Na het advies van de Raad van State volgen nog de behandeling in Tweede en Eerste Kamer. Of de invoeringsdatum gehaald wordt hangt af van het verdere verloop. Het is in elk geval verstandig voor zorg- en jeugdhulpaanbieders om de ontwikkelingen goed te blijven volgen en zich voor te bereiden op de nieuwe eisen.
Mocht u vragen hebben over de nieuwe regels of andere zorgkwesties,
kunt u contact met mij opnemen!
[post_title] => Hoe gaat het nu met het wetsvoorstel integere bedrijfsvoering zorg- en jeugdhulpaanbieders (Wibz)?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => hoe-gaat-het-nu-met-het-wetsvoorstel-integere-bedrijfsvoering-zorg-en-jeugdhulpaanbieders-wibz
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-06-28 10:10:09
[post_modified_gmt] => 2024-06-28 08:10:09
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42652
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 42620
[post_author] => 60
[post_date] => 2024-06-26 09:27:11
[post_date_gmt] => 2024-06-26 07:27:11
[post_content] =>
We kennen in Nederland geen wettelijke regel die banken verplicht om aan ondernemers een zakelijke bankrekening te verstrekken. In 2021 oordeelde de Hoge Raad dat banken onder bijzondere omstandigheden toch verplicht zijn om een zakelijke bankrekening te openen. De afgelopen jaren is over deze kwestie dan ook meermaals geprocedeerd. Zo besliste het hof 26 maart in een kort geding dat SNS Bank een coffeeshophouder een zakelijke rekening moest aanbieden.
Juridisch kader
Op banken rust de verplichting om aan consumenten een bankrekening aan te bieden. Deze wettelijke regel geldt niet voor zakelijke cliënten, waardoor banken
niet verplicht zijn om ondernemers een zakelijke bankrekening aan te bieden. Een zakelijke bankrekening is voor ondernemers echter essentieel om deel te kunnen nemen aan het betalingsverkeer. Onder bepaalde omstandigheden kunnen banken daarom toch verplicht worden om ondernemers een zakelijke bankrekening aan te bieden.
In die gevallen moet er volgens de Hoge Raad een
belangenafweging gemaakt worden. De rechter moet vaststellen of het belang van de ondernemer bij het openen van een bankrekening zwaarder weegt dan het belang van de bank om geen bankrekening aan te bieden. Daarbij weegt zwaar dat het zonder bankrekening vrijwel onmogelijk is om een bedrijf te exploiteren. Dat rechters
terughoudend lijken te zijn in het opleggen van deze verplichting, is te lezen in
deze blog. Recentelijk legde het hof SNS Bank (hierna: SNS) echter wel de verplichting op om een ondernemer een zakelijke bankrekening aan te bieden.
De feiten
De eigenaar van een coffeeshop (hierna: de ondernemer) heeft al tientallen jaren een privérekening bij SNS. Van 2003 tot 2008 heeft hij daarnaast een zakelijke bankrekening bij SNS gehad. SNS heeft deze rekening
opgezegd, omdat de bank geen coffeeshop als cliënt wilde. Vanaf 2008 heeft de ondernemer zijn privérekening daarom ook voor zakelijke betalingen gebruikt. In augustus 2023 zegt SNS de klantrelatie op, omdat zakelijk gebruik van een privérekening in strijd met de voorwaarden is.
De beoordeling
De ondernemer vordert in een kort geding om SNS te veroordelen de klantrelatie en bankrekening in privé voort te zetten. Daarnaast wil de ondernemer dat er een
nieuwe zakelijke klantrelatie met zijn onderneming wordt aangegaan. De voorzieningenrechter wijst deze vorderingen af, waardoor de zaak bij het hof terecht komt.
Het hof erkent dat op banken ook ten aanzien van niet-consumenten de verplichting kan rusten een bankrekening aan te bieden. Daarbij weegt zwaar dat het zonder bankrekening vrijwel onmogelijk is om een bedrijf te exploiteren. Banken kunnen echter wel een
gerechtvaardigd belang hebben om een cliënt te weigeren, bijvoorbeeld vanwege toezichtrechtelijke eisen of integriteitsrisico’s. Dit gerechtvaardigd belang dient te worden afgewogen tegen het belang van de onderneming die een bankrekening aanvraagt.
SNS beroept zich voor de afwijzing op
intern beleid. Dit beleid houdt in dat een onderneming niet voor een zakelijke rekening in aanmerking komt als (o.a.) meer dan 10% van de omzet contant is. Het hof heeft echter twijfels over de consistente toepassing van dit beleid. De ondernemer laat daarbij steeds meer pinbetalingen verrichten en is bereid om zijn contante omzet zo veel mogelijk af te bouwen. Zonder bankrekening is de ondernemer daarnaast genoodzaakt zijn
onderneming te beëindigen, aangezien andere banken hem ook geen zakelijke rekening verstrekken. Uit eerdere rechtspraak volgt dat dit een
belangrijke voorwaarde is op basis waarvan een bank verplicht kan worden een zakelijke bankrekening te openen.
De beslissing
Volgens het hof dient de belangenafweging uit te vallen in het voordeel van de ondernemer. Het vonnis van de rechtbank wordt dus vernietigd en SNS wordt
verplicht om de ondernemer een zakelijke bankrekening aan te bieden. Ook de privérekening van de ondernemer moet voortgezet worden. De ondernemer dient zich volgens het hof wel te houden aan een aantal
voorwaarden. Zo moet het gebruik van de privérekening voor zakelijke doeleinden stoppen en is de ondernemer verplicht om binnen twee maanden na het ingaan van de rekening minstens 90% van zijn omzet via pinbetalingen te laten lopen.
Conclusie
De Hoge Raad oordeelde in 2021 dat banken onder bepaalde omstandigheden verplicht kunnen worden om een zakelijke bankrekening te openen. In dat geval wordt een
belangenafweging gemaakt en toetst de rechter of het belang van de ondernemer bij het openen van een bankrekening zwaarder weegt dan het belang van de bank om geen bankrekening aan te bieden. De afgelopen jaren zijn rechters in beginsel vrij
terughoudend geweest met het opleggen van deze verplichting.
In bovenstaande uitspraak van het hof werd de verplichting om een zakelijke bankrekening te verstrekken echter wel opgelegd. De ondernemer in kwestie was bereid om zijn contante omzet zo veel mogelijk af te bouwen en bovendien kon de ondernemer verder bij geen enkele bank terecht. Omdat er daarnaast twijfels bestonden over de
consistente toepassing van het beleid van SNS, oordeelde het hof dat de belangenafweging in dit geval wel uit moest vallen in het voordeel van de onderneming.
Als de bank weigert om u een zakelijke bankrekening te verstrekken, is het verstandig om dit besluit juridisch te laten toetsen. Neem in dat geval contact op met een van onze
specialisten van de sectie Ondernemingsrecht!
[post_title] => Hof: SNS bank verplicht om zakelijke cliënt bankrekening aan te bieden
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => hof-sns-bank-verplicht-om-zakelijke-client-bankrekening-aan-te-bieden
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-06-26 09:27:11
[post_modified_gmt] => 2024-06-26 07:27:11
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42620
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 42577
[post_author] => 73
[post_date] => 2024-06-19 15:05:43
[post_date_gmt] => 2024-06-19 13:05:43
[post_content] =>
Een recente tuchtrechtuitspraak onderstreept het belang van
zorgvuldige omgang met medische dossiers bij praktijksluiting. In dit artikel ga
ik dieper in op de zaak en wat andere zorgverleners hiervan kunnen leren.
De feiten
De zaak draait om een tandarts die in januari 2022 zijn praktijk beëindigde. Hij had nagelaten patiënten te informeren over de aanstaande sluiting. Ook had hij niet aan zijn patiënten gevraagd naar welke zorgverlener zij hun dossier wilden
laten overdragen.
Toen een patiënte zich bij een nieuwe tandarts meldde, bleek haar dossier te zijn vernietigd door de vorige tandarts. Hiervoor was zij vooraf
niet geïnformeerd, laat staan dat om toestemming was gevraagd. De nieuwe tandarts moest noodgedwongen extra onderzoek doen om de staat van het gebit vast te stellen.
Oordeel tuchtcollege
Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg in 's-Hertogenbosch oordeelde op 5 juni 2024 dat de tandarts
tuchtrechtelijk verwijtbaar had gehandeld. Door het dossier voortijdig te vernietigen had hij de wettelijke bewaartermijn van 20 jaar (art. 7:454 lid 3 BW) geschonden.
Het tuchtcollege legde de maatregel van berisping op. Deze wordt aangetekend in het openbare BIG-register. Ook moet de tandarts de proceskosten van de klagende patiënte vergoeden.
Belang van goede bewaartermijn
Deze zaak illustreert waarom de wettelijke bewaartermijn zo belangrijk is. Een patiëntendossier bevat essentiële medische informatie over uitgevoerde onderzoeken en behandelingen. Dit is cruciaal voor de continuïteit en kwaliteit van zorg.
Ontbreekt het dossier, dan mist de nieuwe zorgverlener de
volledige voorgeschiedenis van de patiënt. Dit kan leiden tot onnodige en belastende extra onderzoeken. Ook kunnen bepaalde gezondheidsrisico's over het hoofd worden gezien.
Verplichtingen bij praktijksluiting
Voor zorgverleners betekent dit dat zij
zeer zorgvuldig moeten omgaan met patiëntendossiers, zeker bij beëindiging van de praktijk. Patiënten moeten tijdig worden geïnformeerd en actief om toestemming worden gevraagd voor eventuele overdracht van hun dossier.
Vernietiging van dossiers binnen de bewaartermijn van 20 jaar is alleen toegestaan in uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld als de patiënt hier zelf uitdrukkelijk om verzoekt. Bij twijfel is het raadzaam juridisch advies in te winnen om kostbare fouten te voorkomen.
Conclusie: zorgvuldige dossieroverdracht loont
Een zorgvuldige omgang met patiëntendossiers bij praktijkbeëindiging kost tijd en moeite, maar is essentieel. Zo voorkomt u niet alleen tuchtrechtelijke maatregelen, maar ook
mogelijke schadeclaims van patiënten. Bovenal is het in het belang van goede zorg en tevreden patiënten.
Heeft u vragen over het medisch dossier of het beëindigen van uw praktijk? Neem gerust contact op!
[post_title] => De gevaren van vroegtijdige vernietiging medisch dossier
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => de-gevaren-van-vroegtijdige-vernietiging-medisch-dossier
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-06-19 15:05:43
[post_modified_gmt] => 2024-06-19 13:05:43
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42577
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 42823
[post_author] => 71
[post_date] => 2024-07-12 14:40:36
[post_date_gmt] => 2024-07-12 12:40:36
[post_content] =>
Auteursrecht voor bedrijven: een kort overzicht
Het auteursrecht is een van de
intellectuele eigendomsrechten van een onderneming die helpen om een bedrijf beter te beschermen en sterker te maken. Voor veel bedrijven is dit wel bekend, maar is de vraag hoe dit concreet kan worden toegepast. In deze blog duik ik kort in de basisprincipes van auteursrecht, verkennen we welke rechten het biedt, en bespreken we hoe bedrijven hier in de praktijk van kunnen profiteren.
1. Wat is auteursrecht?
Het
auteursrecht, oftewel
copyright, valt onder de paraplu van de intellectueel eigendomsrechten en biedt bescherming aan werken die, kort gezegd, kunnen worden aangemerkt als een “eigen, intellectuele schepping”. Dit kunnen literaire werken, muziek, films, beeldende kunst zijn, maar ook software, websites, logo’s en bepaalde bedrijfsdocumenten. Het recht wordt automatisch toegekend zodra een waarneembaar werk is gecreëerd dat voldoet aan de (lage) drempel van vereisten voor auteursrechtelijke bescherming. Voordeel van het auteursrecht is dat het werk niet hoeft te worden ingeschreven om het auteursrecht te verkrijgen. Dit betekent dat zodra je een werk hebt gemaakt dat aan de vereisten voldoet, je werk automatisch beschermd is door het auteursrecht, zonder dat er een formele registratie nodig is. Dit ligt anders bij verschillende andere intellectuele eigendomsrechten, zoals het merkenrecht of octrooirecht, waar inschrijving in de daartoe bestemde registers wèl een vereiste is.
2. Welke rechten biedt het auteursrecht?
Het auteursrecht verleent de houder exclusieve rechten over het gebruik en de exploitatie van zijn of haar werk. Zo kan de rechthebbende (extra) inkomsten generen door (de rechten op) het werk te verkopen, licenties oftewel gebruiksrechten te verlenen, of op andere manieren exploitatievoordelen te behalen.
Het auteursrecht houdt in dat anderen zonder toestemming van de rechthebbende het werk niet mogen:
- Kopiëren: Het werk reproduceren in welke vorm dan ook.
- Verspreiden: Exemplaren van het werk distribueren.
- Publiekelijk weergeven: Het werk publiekelijk tentoonstellen of uitvoeren.
- Verwerken: Afgeleide werken maken, zoals vertalingen, adaptaties of remixes.
- Verhuren: Het werk verhuren, zoals software, boeken of films.
Let er wel op dat dit enkel
de hoofdregels zijn, en dat hier uitzonderingen op bestaan. Daar gaat dit inleidende artikel verder niet op in.
3. Hoe profiteert uw onderneming van auteursrecht?
Wat heeft uw onderneming aan bovenstaande informatie in de praktijk?
Bescherming van het eigen creatieve werk
Bedrijven investeren vaak aanzienlijk in de creatie van content zoals marketingmateriaal, productontwerpen en software. Het auteursrecht kan deze investeringen beschermen doordat u anderen kunt aanspreken op het zonder toestemming kopiëren of gebruiken hiervan.
Inkomsten genereren uit licenties
Bedrijven kunnen inkomsten genereren door licenties te verlenen voor het gebruik van hun auteursrechtelijk beschermde werken. Dit kan bijzonder lucratief zijn voor bedrijven die unieke content of producten ontwikkelen die aantrekkelijk zijn voor derden.
Concurrentievoordeel behouden
Het auteursrecht helpt bedrijven een concurrentievoordeel te behouden door ervoor te zorgen dat hun unieke creaties niet zonder toestemming door concurrenten worden gekopieerd.
4. Toegevoegde waarde bij Mergers en Acquisitions (M&A)
Tijdens fusies en overnames kan auteursrechtelijk beschermd materiaal aanzienlijke waarde toevoegen aan een bedrijf. Bedrijven met sterke intellectuele eigendomsportefeuilles kunnen aantrekkelijker zijn voor potentiële kopers.
Reputatie en herkenning versterken
Door te zorgen voor de bescherming van creatieve werken, kunnen bedrijven hun identiteit op de markt versterken en zo een goede reputatie opbouwen.
Praktische tips
Hier zijn enkele praktische stappen die bedrijven kunnen nemen om hun auteursrechten effectief te beheren en te beschermen:
Identificeer en documenteer alle creatieve werken
- Maak een inventaris van alle door auteursrecht beschermde werken binnen het bedrijf en zorg ervoor dat ze goed gedocumenteerd zijn.
Gebruik watermerken en copyright notities
- Voeg copyrightnotities toe aan content en overweeg watermerken voor afbeeldingen en video's om het eigendom duidelijk te maken. Juridisch gezien is dit niet nodig, maar het heeft wel een afschrikwekkende functie naar derden toe.
Beheer licenties en overeenkomsten
- Laat duidelijke licentieovereenkomsten opstellen wanneer anderen uw werk willen gebruiken en bewaar gedetailleerde registraties van alle licenties.
Controleer regelmatig op inbreuk
- Houd actief toezicht op het internet en andere distributiekanalen om inbreuk op uw auteursrechten te detecteren en aan te pakken.
Investeer in juridische advies
- Raadpleeg een gespecialiseerde jurist om uw auteursrechtelijke strategie te ontwikkelen en te beheren.
Conclusie
Het auteursrecht biedt bedrijven een krachtig middel om hun creatieve investeringen
te beschermen en te benutten. Door de exclusieve rechten die het auteursrecht biedt, kunnen ondernemingen niet alleen hun unieke werken beschermen tegen ongeoorloofd gebruik, maar ook extra inkomsten genereren via licenties en een concurrentievoordeel behouden. Meer weten? Neem contact op met
onze specialisten!
[post_title] => Vrijwel iedere onderneming heeft te maken met auteursrecht
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => vrijwel-iedere-onderneming-heeft-te-maken-met-auteursrecht
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-12 15:00:29
[post_modified_gmt] => 2024-07-12 13:00:29
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=42823
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 1425
[max_num_pages] => 143
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => fd1f1030f361e2181f86fd244dbd118c
[query_vars_changed:WP_Query:private] =>
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
Auteursrecht voor bedrijven: een kort overzicht Het auteursrecht is een van de intellectuele eigendomsrechten van een onderneming die helpen om een bedrijf beter te beschermen en sterker te maken. Voor...
Lees meer
Recentelijk oordeelde de Hoge Raad over de vraag of een partij die onderhandelingen afbreekt verplicht is om (een deel van) de kosten die de wederpartij gemaakt heeft te vergoeden, omdat...
Lees meer
Als verhuurder kom je regelmatig voor verschillende uitdagingen te staan. Eén van de uitdagingen kan het verzoek van een huurder zijn om camera’s te plaatsen rondom zijn/haar woning. In een...
Lees meer
Inleiding Voor het zesde deel van onze jurisprudentiereeks over de Omgevingswet bespreken wij weer een aantal uitspraken van de afgelopen weken. Ook deze maand behandelen we zowel inhoudelijke als overgangsrechtelijke...
Lees meer
Het auteursrecht beschermt makers van een werk door hen exclusieve rechten te geven over hun creaties. Dit geldt ook voor beroemde werken zoals de strip “Kuifje” gemaakt door Hergé. Makers,...
Lees meer
Op 1 juli 2024 treden de Wet vaste huurcontracten en de Wet betaalbare huur in werking. Voor deze laatste wet is op dinsdagmiddag 25 juni groen licht gegeven door de...
Lees meer
Inleiding Bij een aandelenoverdracht verkoopt en levert de huidige aandeelhouder (een deel van) zijn aandelen in een vennootschap aan een bestaande of nieuwe aandeelhouder. Deze transactie kan in beginsel niet...
Lees meer
Eerder schreef ik al een blog over het wetsvoorstel integere bedrijfsvoering zorg- en jeugdhulpaanbieders (Wibz). Hier ging ik dieper in op de vraag wat het wetsvoorstel voor zorgaanbieders betekent. Hoe...
Lees meer
We kennen in Nederland geen wettelijke regel die banken verplicht om aan ondernemers een zakelijke bankrekening te verstrekken. In 2021 oordeelde de Hoge Raad dat banken onder bijzondere omstandigheden toch...
Lees meer
Een recente tuchtrechtuitspraak onderstreept het belang van zorgvuldige omgang met medische dossiers bij praktijksluiting. In dit artikel ga ik dieper in op de zaak en wat andere zorgverleners hiervan kunnen...
Lees meer