Blog van medewerkers

WP_Query Object
(
    [query] => Array
        (
            [paged] => 3
            [news-type] => blog
        )

    [query_vars] => Array
        (
            [paged] => 3
            [news-type] => blog
            [error] => 
            [m] => 
            [p] => 0
            [post_parent] => 
            [subpost] => 
            [subpost_id] => 
            [attachment] => 
            [attachment_id] => 0
            [name] => 
            [pagename] => 
            [page_id] => 0
            [second] => 
            [minute] => 
            [hour] => 
            [day] => 0
            [monthnum] => 0
            [year] => 0
            [w] => 0
            [category_name] => 
            [tag] => 
            [cat] => 
            [tag_id] => 
            [author] => 
            [author_name] => 
            [feed] => 
            [tb] => 
            [meta_key] => 
            [meta_value] => 
            [preview] => 
            [s] => 
            [sentence] => 
            [title] => 
            [fields] => 
            [menu_order] => 
            [embed] => 
            [category__in] => Array
                (
                )

            [category__not_in] => Array
                (
                )

            [category__and] => Array
                (
                )

            [post__in] => Array
                (
                )

            [post__not_in] => Array
                (
                )

            [post_name__in] => Array
                (
                )

            [tag__in] => Array
                (
                )

            [tag__not_in] => Array
                (
                )

            [tag__and] => Array
                (
                )

            [tag_slug__in] => Array
                (
                )

            [tag_slug__and] => Array
                (
                )

            [post_parent__in] => Array
                (
                )

            [post_parent__not_in] => Array
                (
                )

            [author__in] => Array
                (
                    [0] => 16
                )

            [author__not_in] => Array
                (
                )

            [search_columns] => Array
                (
                )

            [ignore_sticky_posts] => 
            [suppress_filters] => 
            [cache_results] => 1
            [update_post_term_cache] => 1
            [update_menu_item_cache] => 
            [lazy_load_term_meta] => 1
            [update_post_meta_cache] => 1
            [post_type] => 
            [posts_per_page] => 10
            [nopaging] => 
            [comments_per_page] => 50
            [no_found_rows] => 
            [taxonomy] => news-type
            [term] => blog
            [order] => DESC
        )

    [tax_query] => WP_Tax_Query Object
        (
            [queries] => Array
                (
                    [0] => Array
                        (
                            [taxonomy] => news-type
                            [terms] => Array
                                (
                                    [0] => blog
                                )

                            [field] => slug
                            [operator] => IN
                            [include_children] => 1
                        )

                )

            [relation] => AND
            [table_aliases:protected] => Array
                (
                    [0] => wp_term_relationships
                )

            [queried_terms] => Array
                (
                    [news-type] => Array
                        (
                            [terms] => Array
                                (
                                    [0] => blog
                                )

                            [field] => slug
                        )

                )

            [primary_table] => wp_posts
            [primary_id_column] => ID
        )

    [meta_query] => WP_Meta_Query Object
        (
            [queries] => Array
                (
                )

            [relation] => 
            [meta_table] => 
            [meta_id_column] => 
            [primary_table] => 
            [primary_id_column] => 
            [table_aliases:protected] => Array
                (
                )

            [clauses:protected] => Array
                (
                )

            [has_or_relation:protected] => 
        )

    [date_query] => 
    [queried_object] => WP_Term Object
        (
            [term_id] => 56
            [name] => Blog van medewerkers
            [slug] => blog
            [term_group] => 0
            [term_taxonomy_id] => 56
            [taxonomy] => news-type
            [description] => 
            [parent] => 0
            [count] => 1349
            [filter] => raw
        )

    [queried_object_id] => 56
    [request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS  wp_posts.ID
					 FROM wp_posts  LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT  JOIN wp_icl_translations wpml_translations
							ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
								AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type) 
					 WHERE 1=1  AND ( 
  wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND wp_posts.post_author IN (16)  AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
					wpml_translations.language_code = 'nl'
					AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
					AND ( ( 
			( SELECT COUNT(element_id)
			  FROM wp_icl_translations
			  WHERE trid = wpml_translations.trid
			  AND language_code = 'nl'
			) = 0
			 ) OR ( 
			( SELECT COUNT(element_id)
				FROM wp_icl_translations t2
				JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
				WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
				AND t2.language_code = 'nl'
                AND (
                    p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR 
                    ( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
                )
			) = 0 ) ) 
				) ) AND wp_posts.post_type  IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' )  ) OR wp_posts.post_type  NOT  IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' )  )
					 GROUP BY wp_posts.ID
					 ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
					 LIMIT 20, 10
    [posts] => Array
        (
            [0] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 31724
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2022-08-19 14:59:58
                    [post_date_gmt] => 2022-08-19 12:59:58
                    [post_content] => 
Wat is er gebeurd?
Vier vrienden gaan met de boot naar een recreatiemeer. Zij leggen de boot aan een kade vlakbij een gemarkeerd zwemstrandje. Eén van de mannen neemt een aanloop vanaf de kade en duikt het [ondiepe] water in. Als gevolg van de duik loopt hij een hoge dwarsleasie op. Hij is verlamd vanaf zijn schouders naar beneden en rolstoelafhankelijk. Ten tijde van het ongeval was hij 20 jaar oud.
Aansprakelijkstelling
Het slachtoffer stelt de provincie als beheerder en toezichthouder aansprakelijk. Zij zouden niet hebben voldaan aan hun zorgplicht om voor een veilig zwemwater te zorgen.  En tevens stelt het slachtoffer het recreatieschap Alkmaarder en Uitgeestermeer, RAUM genaamd, aansprakelijk.

Volgens het slachtoffer zijn er onvoldoende maatregelen genomen ter voorkoming van springen en/of duiken in het ondiepe water vanaf de kade waar het ongeval heeft plaatsgevonden. RAUM en de provincie hebben hiermee gevaar scheppend gehandeld.
Standpunten
[De verzekeraar van] RAUM heeft na onderzoek erkend dat er onvoldoende voorzorgsmaatregelen waren getroffen om het ongeval te voorkomen. Zij erkent aansprakelijkheid. Daarbij geeft zij wel aan dat haar vergoedingsplicht niet hoger is dan 50% van de schade. Het slachtoffer zou namelijk ook eigen schuld aan het ongeval hebben gehad. Het slachtoffer is hiermee niet akkoord. De verzekeraar heeft, namens RAUM, nog een minnelijk bod gedaan om 80% van de schade te vergoeden.

Het slachtoffer kan zich echter niet vinden in het eigen schuld verweer en stapt naar de rechter. Hij vordert volledige vergoeding van de schade. Hij stelt hierbij dat zowel RAUM als de provincie hoofdelijk aansprakelijk zijn.
Uitspraak rechter
De rechtbank ziet geen belang  bij een procedure tegen de provincie nu RAUM al aansprakelijkheid heeft erkend. De discussie richt zich op het percentage eigen schuld.

De rechtbank gaat uit van 50%  aansprakelijkheid voor RAUM, echter vanwege de billijkheidscorrectie verhoogt de rechtbank dit met 30%. Geen volledige vergoeding dus zoals was gevorderd.

Ook de rechter meent dat met de impulsieve duik zonder te kijken er een eigen schuld percentage is voor het slachtoffer. Hij mocht er niet zonder meer vanuit gaan, dat het water overal diep genoeg was om te duiken. Temeer nu het  Alkmaarder- en Uitgeestermeer zo’n 700 hectare beslaat.

Wel meent de rechtbank dat hier plaats is van een correctie op basis van :

 	
Het zeer ernstig letsel op jonge leeftijd
 	
De over en weer gemaakte fouten
 	
Het feit dat RAUM voor dergelijke zaken is verzekerd.

Uiteindelijk komt de rechter op 80% schadevergoeding.
Conclusie
Op grond van billijkheid wordt aldus het percentage schadevergoeding gecorrigeerd, in deze zaak tot 80%.  Hetgeen overigens de verzekeraar ook buitengerechtelijk had aangeboden. Nu het belang van het slachtoffer groot is, is het begrijpelijk dat hij 100% bij de rechter heeft gevorderd.

Eigen schuld speelt echter wel degelijk een rol in dergelijke zaken. Het percentage dat vergoed moet worden aan het slachtoffer kan echter hoger uitvallen dan de mate van aansprakelijkheid en eigen schuld  o.a. vanwege de ernst van het letsel.

Lees hier de volledige uitspraak.


                    [post_title] => Duik in ondiep water met helaas als gevolg een dwarsleasie. Is de schade verhaalbaar of is er sprake van eigen schuld?
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => duik-in-ondiep-water-met-helaas-als-gevolg-een-dwarsleasie-is-de-schade-verhaalbaar-of-is-er-sprake-van-eigen-schuld
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2022-08-29 12:12:38
                    [post_modified_gmt] => 2022-08-29 10:12:38
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=31724
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [1] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 31467
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2022-08-03 08:57:04
                    [post_date_gmt] => 2022-08-03 06:57:04
                    [post_content] => Patiënte verwijt het ziekenhuis dat het ziekenhuis tekort is geschoten in het verstrekken van informatie met betrekking tot de bijwerkingen van een chemokuur na een tumorbehandeling.
Informatieplicht 
Zoals al eerdere geschreven is de zorgverlener wettelijk verplicht informatie te verschaffen over de uit te voeren behandeling. Hierna kunnen de patiënten een weloverwogen keuze maken om wel of niet tot de betreffende behandeling over te gaan.

De zorgverlener moet patiënt op duidelijke wijze inlichten over de voorgenomen behandeling. Hierbij moet de zorgverlener ook letten op het bevattingsvermogen van de patiënt.

De zorgverlener moet zich daarbij laten leiden door wat een patiënt redelijkerwijze moet weten over:

 	
De aard en doel van de behandeling
 	
De risico’s en gevolgen
 	
De alternatieven voor de behandeling
 	
De vooruitzichten t.a.v. de gezondheid

De informatieplicht zal doorgaans toenemen als er sprake is van :

 	
Een niet conventionele ingreep
 	
Er adequate alternatieven van behandelingen zijn
 	
De omvang van de aan de behandeling verbonden risico groter zijn

Casus
In februari 2011 is bij patiënte longkanker geconstateerd. In maart 2011 is een deel van de linkerlong verwijderd. De operatie verliep goed. Er waren geen complicaties. Na de operatie heeft patiënte chemotherapie ondergaan.

Patiënte heeft na het ondergaan van de chemokuur klachten aan haar gehoor, haar benen, alsmede cognitieve en psychische klachten.

Patiënte twijfelde na de eerste kuur om door te gaan met de tweede kuur, gelet op haar vele klachten.

Thans stelt patiënte dat het ziekenhuis haar voor en tijdens het ondergaan van de chemokuur  onvoldoende heeft geïnformeerd. Zij stelt dat zij hierdoor geen weloverwogen keuze heeft kunnen maken. Het ziekenhuis betwist dat zij niet heeft voldaan aan haar informatieplicht. Patiënte gaat naar de rechter.
Uitspraak Rechtbank 6 juli 2022
De Rechtbank komt tot de conclusie dat er geen schending van de informatieplicht is. De rechtbank leidt dit af uit het dossier en uit de getuigenverklaringen van de verpleegkundigen en artsen.

In het medisch dossier staat opgetekend dat er diverse gesprekken zijn geweest met patiënte, waarbij veelal bekenden of familie aanwezig waren. De chemokuur is uitgelegd en patiënte kreeg samen met haar zus in een opvolgend gesprek de bijwerkingen uitgelegd. Patiënte was regelmatig in de war en emotioneel. Zij is diverse malen gerustgesteld door de artsen. Aan de hand van vragen van patiënte heeft patiënte ook extra toelichtingsgesprekken gehad.

Patiënte heeft het toestemmingsformulier ondertekend waarop de volgende mededelingen stonden:

Ik ben over bovengenoemd wetenschappelijk onderzoek geïnformeerd door de arts die dit formulier mede ondertekent.

 	
 Ik heb de schriftelijke informatie die mij is uitgereikt, goed bestudeerd
 	
 Ik ben in de gelegenheid gesteld om vragen over het onderzoek te stellen
 	
 Ik heb voldoende tijd gehad om goed over deelname aan het onderzoek na te denken
 	
 Ik verklaar hierbij vrijwillig deel te nemen aan bovengenoemd onderzoek

Bij het toestemmingsformulier zat ook schriftelijke informatie over de chemotherapeutische middelen.

De rechtbank geeft aan dat er naast mondelinge informatie ook schriftelijke informatie is gegeven. Het was het ziekenhuis bekend dat patiënte de chemokuur als zeer zwaar ervaarde en er vonden dan ook tussentijdse gesprekken plaats.

De rechtbank oordeelt dat er geen sprake is van schending van de informatieplicht gelet op de mondelinge en schriftelijk verstrekte informatie. Daarbij weegt de rechtbank mee dat het ondergaan van de chemokuur de standaardbehandeling is na verwijdering van een longtumor. Dit is volgens de medische professionele standaard de aangewezen route.
Conclusie
In casus waren er voldoende gesprekken geweest waaruit blijkt dat patiënte geïnformeerd zou zijn. Het ziekenhuis heeft dit in het medisch dossier opgetekend. Soms wat summier. Wellicht was dat de reden dat de rechtbank een voorlopig getuigenverhoor gelastte. De betrokken verpleegkundigen en longartsen werden opgeroepen. Gelet op het tijdsverloop [tussen behandeling en rechtszaak 10 jaar] kon niet alles meer gereproduceerd worden. Maar in samenhang met de aantekeningen in het medisch dossier en de schriftelijke toestemming kwam de rechtbank tot het oordeel dat er geen schending van de informatieplicht is geweest.

Ook uit deze uitspraak blijkt dat het van groot belang is om alle gesprekken in het medisch dossier zo uitgebreid mogelijk te vermelden. Het blijft natuurlijk wel lastig voor zorgverleners om in te schatten of de patiënte de informatie daadwerkelijk heeft begrepen en of dit is binnengekomen. Bij twijfel zal een op een later tijdstip toelichtingsgesprek noodzakelijk zijn.

Volledige uitspraak:

ECLI:NL:RBGEL:2022:3340


                    [post_title] => Heeft het ziekenhuis patiënte wel voldoende geïnformeerd over de bijwerkingen van de chemokuur?
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => heeft-het-ziekenhuis-patiente-wel-voldoende-geinformeerd-over-de-bijwerkingen-van-de-chemokuur
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2022-08-03 09:23:21
                    [post_modified_gmt] => 2022-08-03 07:23:21
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=31467
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [2] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 30288
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2022-05-20 09:37:40
                    [post_date_gmt] => 2022-05-20 07:37:40
                    [post_content] => Voor het uitvoeren van een geneeskundige handeling zal de patiënt expliciet toestemming moeten geven op grond van de WGBO [Wet Geneeskundige Behandelings Overeenkomst].

Daarom moet een zorgverlener de patiënt duidelijk informeren over de voorgenomen behandeling. Pas als er toestemming is gegeven kan aangevangen worden met de behandeling.
Welke informatie moet verstrekt worden?
De zorgverlener moet de patiënt informeren over:

 	
de aard en het doel van de behandeling,
 	
diagnose en prognose,
 	
aan de medische behandeling verbonden risico’s,
 	
gevolgen van niet behandelen,
 	
welke eventuele alternatieven er zijn.

Altijd toestemming vereist?
De informatieverstrekking  en toestemmingvereiste is verplicht en wettelijk vastgelegd [art. 7:448 BW en 7: 450BW].

Alleen als het een ingrijpende riskante behandeling is is expliciete toestemming vereist.  De toestemming moet ook in het dossier worden vastgelegd [zgn. informed consent].

Bij minder ingrijpende of noodzakelijke spoedverrichting mag de zorgverlener uitgaan van impliciete of stilzwijgende toestemming.


Kans op ernstige complicaties
Het verdient aanbeveling om in het algemeen de patiënt zo een goed mogelijk inzicht te geven in wat hij/zij te verwachten heeft. Zeker als de complicaties ernstig kunnen zijn.

Echter er bestaat geen rechtsplicht daartoe als de kans op complicaties geringer is dan 1%.  Hoe groot de kans is op  complicaties blijkt uit literatuur, gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.

Zie ook: ECLI NL TGZRGRO2021 45


                    [post_title] => Medische behandeling met risico’s
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => medische-behandeling-met-risicos
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2022-05-20 09:37:40
                    [post_modified_gmt] => 2022-05-20 07:37:40
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=30288
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [3] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 29994
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2022-04-21 11:40:19
                    [post_date_gmt] => 2022-04-21 09:40:19
                    [post_content] => Zou patiënt overlevingskansen hebben gehad indien hij juist was behandeld door zijn artsen?

Onzorgvuldig handelen van de arts staat vast, namelijk het missen van de diagnose longkanker met uitzaaiingen. Maar wat waren de gevolgen hiervan? 

Nabestaanden stellen dat het ziekenhuis gehouden is tot betaling van de overlijdensschade conform het percentage aan overlevingskans. 
Het gebeuren
Zowel de radioloog [op 12 januari 2016] als de internist [op 1 februari 2016] van het ziekenhuis hebben geconstateerd dat  op de CT scan geen lymfkliervergroting te zien was. Achteraf ten onrechte. De patiënt blijkt kanker te hebben. Het ziekenhuis heeft aansprakelijkheid erkend voor de verkeerde uitslag. Vast staat dat de artsen niet hebben gehandeld zoals dat van een redelijk handelend en redelijk bekwaam arts mag worden verwacht. Het geschil gaat hier ook niet over.

De vraag is nu echter welke gevolgen het handelen van de artsen hebben voor de patiënt.
Vragen die van belang zijn:

 	
Om welk soort tumor ging het;
 	
het stadium van de kanker;
 	
het moment waarop, als de medische fout niet was gemaakt, de diagnose gesteld kon worden;
 	
als de medische fout niet was gemaakt welke behandeling dan plaats had kunnen vinden;
 	
wat de overlevingskansen dan waren geweest.

Een gerechtelijk deskundige beoordeelt deze vragen.
Conclusie deskundige 
Het betreft hier een vorm van longkanker en helaas een snelgroeiende tumor. Er was al sprake van uitzaaiingen, stadium IIIb. De diagnose had echter zonder medische fout al gesteld kunnen worden op 4 februari 2016. Nu het om een snelgroeiende tumor ging is de tijd van groot belang. Chemoradiotherapie had al op 4 februari 2016 gestart kunnen worden.
Verwachte resultaat chemoradiotherapie  zonder medische fout 
Helaas is de patiënt op 20 maart 2016 overleden als gevolg van een verstikking. Volgens de deskundige had door een tijdige behandeling dit voorkomen kunnen worden. Immers als de juiste behandeling tijdig was gestart zou de tumor geslonken zijn. Hierdoor zou de tumor ook niet meer drukken op de bloedvaten en luchtwegen.

Volgens de deskundige zou de patiënt ook overlevingskansen hebben gehad als de diagnose gelijk goed was gesteld. De deskundige verwijst naar een tabel waarin de overlevingskansen beschreven staan bij soortgelijke diagnoses.
Beslissing rechtbank
De rechtbank beslist dat indien door de betrokken artsen juist was gehandeld de patiënt:

-later dan op 20 maart 2016 overleden was;

-in de periode tot 20 maart 2016 minder ernstig en minder lang pijn zou hebben geleden;

-niet op 20 maart 2016 aan een verstikkingsdoor zou zijn overleden;

-overlevingskansen zou hebben gehad overeenkomstig de door de deskundigede overlegde tabel.

Het ziekenhuis is daarom gehouden de overlijdensschade aan de nabestaanden te vergoeden.

Het betreft dan een percentage van de schade op basis van de percentages uit, de door de deskundige overlegde, tabel.

Volledige uitspraak: ECLI:NL:RBAMS:2021:7357



 

 
                    [post_title] => Gevolgen gemiste diagnose kanker
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => gevolgen-gemiste-diagnose-kanker
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2022-04-21 12:37:28
                    [post_modified_gmt] => 2022-04-21 10:37:28
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=29994
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [4] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 29234
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2022-03-01 12:35:08
                    [post_date_gmt] => 2022-03-01 11:35:08
                    [post_content] => Zorgverleners hebben uiteraard toestemming van de patiënt nodig voor medische behandelingen. Voor kinderen tot 12 jaar moeten de wettelijk vertegenwoordigers toestemming verlenen. Voor kinderen boven 12 jaar gelden specifieke regels inzake de toestemming. 

Is er ook vervangende toestemming mogelijk voor kinderen boven 12 jaar? 
Van wie is toestemming nodig bij minderjarige kinderen?
De wet onderscheidt naar leeftijd de volgende categorieën;

 	
Kind jonger dan 12 jaar

De arts heeft de toestemming nodig van de wettelijk  vertegenwoordigers. Het kind mag niet beslissen.

 	
Kind vanaf 12 jaar t/m 15 jaar

Hiervoor geldt dat het kind mag beslissen over handelingen die algemeen gebruikelijk zijn in het dagelijks leven, bijvoorbeeld het bezoeken van de huisarts of tandarts. Voor andere medische behandelingen is de toestemming van zowel de wettelijk vertegenwoordigers als het kind nodig. Dus dubbele toestemming.

Enkele uitzonderingen hierop :

-De medische behandeling mag zonder toestemming van de ouders plaatsvinden als het ter voorkoming van ernstig nadeel van het kind geboden is.

-De hulpverlener mag toch tot behandeling overgaan zonder toestemming ouders en het kind de behandeling weloverwogen deze behandeling wilt.

-De toestemming is alleen van de ouders nodig als het kind niet in staat is tot redelijke waardering van zijn belangen.

 	
Kind van 16 jaar en ouder

Een 16- of 17 jarige moet op dezelfde wijze worden behandeld als een meerderjarige. Toestemming van de ouders voor een medische behandeling is niet noodzakelijk. Het kind beslist zelf tenzij het kind niet in staat is tot waardering van redelijke belangen.
Toestemming bij gescheiden ouders
Na een echtscheiding houden ouders meestal beiden ouderlijk gezag. Toestemming van beide ouders is dan ook nodig. Ouders dienen hierover te overleggen, ook na de scheiding. Weigert één ouder toestemming dan kan de andere ouder dit meningsverschil voorleggen aan de kantonrechter en vragen om vervangende toestemming.
Wat te doen bij weigering van toestemming?
Een zorgverlener mag zich niet zomaar neerleggen bij een weigering van de toestemming. Dit kan nl. in strijd zijn met zijn verplichting als een goed hulpverlener op te treden. Er zal vervangende toestemming gevraagd moeten worden bij de kantonrechter.
Praktijkvoorbeeld
Drie minderjarige kinderen staan onder toezicht van GGZ instelling bureau Jeugdzorg. De kinderen wonen bij de moeder. Het gezag wordt door beide ouders uitgeoefend.

De vader weigert toestemming voor een medische behandeling. De instelling verzoekt de kantonrechter vervangende toestemming te verlenen voor intensieve behandeling [familietherapie].

In deze zaak gaat het om drie minderjarigen. De medische behandeling is intensieve familietherapie.  Het is dus van belang dat er toestemming komt voor alle kinderen.

Eén minderjarige is jonger dan 12 jaar. De andere minderjarigen zijn ouder dan 12 jaar. De vader weigert toestemming.  Ook één minderjarige [ouder dan 12] weigert toestemming nu hij de behandeling niet nodig vindt.
Uitspraak rechter
De rechter oordeelt dat hier sprake is van een medische behandeling. Tevens oordeelt de rechter dat de behandeling medisch noodzakelijk is gezien de ernst van de problematiek.

De rechter verleent vervangende toestemming. Ook voor het kind dat ouder is dan 12 jaar en zelf de behandeling niet wilt. Naar het oordeel van de rechter is dit kind niet in staat tot een redelijke waardering van zijn belangen.

Gelet op de noodzaak om ernstig gevaar voor de psychische gezondheid van de kinderen af te wenden acht de rechter het noodzakelijk om vervangende toestemming te verlenen.
Conclusie
Ook als een kind ouder is dan 12 jaar en het kind de behandeling zelf niet wil kan vervangende toestemming toegewezen worden. Dit speelt met name als het kind niet in staat is tot redelijke waardering van zijn belangen.

Het ging in het voorbeeld ook om familietherapie. Dit kan alleen ingezet worden als alle minderjarigen deze therapie konden starten. De rechter is dan ook wat praktisch omgegaan met het toestemmingsvereiste.

Voor zorgverleners is nog van belang om zich niet zomaar neer te leggen bij weigering van toestemming. Zij kunnen hiervoor uiteindelijk aansprakelijk gehouden worden. Immers op basis van de wet moeten zij zich als een ‘goed hulpverlener’ gedragen.

Volledige uitspraak: ECLI:NL:RBLIM:2021:9224


                    [post_title] => Wat is vervangende toestemming medische behandeling?
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => wat-is-vervangende-toestemming-medische-behandeling
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2022-03-03 11:26:22
                    [post_modified_gmt] => 2022-03-03 10:26:22
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=29234
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [5] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 28725
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2022-01-28 08:55:31
                    [post_date_gmt] => 2022-01-28 07:55:31
                    [post_content] => Een verpleegkundige verlaat de kamer van een patiënt  in een verpleeghuis. Zij wordt bij het betreden van de gang aangereden door een man in een elektrische rolstoel en loopt hierbij letsel op. Zij spreekt de instelling aan en de verzekeraar van de elektrische rolstoel. 
Het gebeuren
De verpleegkundige stelt dat zij uit een kamer kwam met een dienblad in haar handen en op het moment dat zij de gang opliep werd aangereden. Zij was hierdoor hard op haar knieën terechtgekomen. Een medebewoner heeft het ongeval niet gezien, maar wel gehoord en is naar de plek gegaan waar het geluid vandaan kwam. De betreffende medebewoner heeft de verpleegkundige daar op de grond aangetroffen met de bewoner in de rolstoel ernaast.

Zowel de aangesproken zorginstelling, als de verzekeraar van de rolstoel stellen zich op het standpunt dat de toedracht van het ongeval niet vast staat en dat nadere bewijslevering noodzakelijk is.



 

 

 

 

 

 
Oordeel rechtbank
Aansprakelijkheid zorginstelling

Dit betreft werkgeversaansprakelijkheid. Hierbij hoeft de verpleegkundige de exacte toedracht niet te bewijzen. Het is voldoende duidelijk dat de verpleegkundige ten val is gekomen tijdens de uitvoering van haar werk. Conform eerdere uitspraak van de Hoge Raad kan van de werknemer niet worden verlangd dat de werknemer ook aantoont hoe het ongeval heeft plaatsgevonden of wat daarvan de [exacte] oorzaak is.

De zorginstelling is aansprakelijk voor de schade van de verpleegkundige, tenzij de zorginstelling aantoont dat zij al de maatregelen heeft genomen en al de aanwijzingen heeft gegeven die redelijkerwijs nodig zijn om schade te voorkomen.

Algemene maatregelen niet voldoende 

De zorginstelling heeft aangevoerd dat zij een aantal algemene maatregelen heeft genomen, zoals het laten opstellen van een RI&E. Dit is een Risico Inventarisatie en Evaluatie, voor werkgevers verplicht om de gezondheid en veiligheid op de werkplek te bevorderen.  De zorginstelling heeft een training voor rolstoelgebruikers gegeven en daarbij de medewerkers betrokken.

Ondanks deze algemene maatregelen heeft de zorginstelling niet concreet gemaakt dat zij maatregelen heeft getroffen om een ongeval als het onderhavige te voorkomen, aldus de rechter. Gesteld noch gebleken is dat personeel en de gebruikers van een elektrische rolstoel zijn gewaarschuwd voor het rijden vlak langs openstaande deuren. Evenmin is aangevoerd dat het gebruik van deze rolstoelen, in relatie met de snelheid (tot 10 kilometer per uur) en de beperkte ruimte in de gangen, aan de orde is geweest in het RI&E dan wel bij de genoemde trainingen.

De rechtbank oordeelt aansprakelijkheid aan de zijde van de zorginstelling nu zij niet aan haar zorgplicht heeft voldaan.
Aansprakelijkheid verzekeraar rolstoel
Ten aanzien van de aansprakelijkheid van de verzekeraar van de rolstoel wijst de rechter het verzoek af omdat hiervoor wel onderzoek naar de exacte toedracht moet plaatsvinden.
Conclusie
Uit deze uitspraak blijkt dat zorginstellingen haar rolstoelgebruikers en personeel duidelijk moeten instrueren [en controle uitoefenen op nakoming van de instructies] inzake het gebruik van  de rolstoelen.  Mede gelet op mogelijke smalle gangen, openslaande deuren moeten zorginstellingen een soort van ‘verkeersplan’ maken om dergelijke ongevallen te voorkomen en wettelijk te voldoen aan haar zorgplicht.

Volledige uitspraak: ECLI:NL:RBOVE:2021:56



 

 

 
                    [post_title] => Aanrijding in zorginstelling, wie is aansprakelijk?
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => aanrijding-in-zorginstelling-wie-is-aansprakelijk
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2022-01-28 08:55:31
                    [post_modified_gmt] => 2022-01-28 07:55:31
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=28725
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [6] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 28513
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2022-01-06 16:44:36
                    [post_date_gmt] => 2022-01-06 15:44:36
                    [post_content] => 
Ziekenhuis aansprakelijk, fout OK-medewerkers of gebrekkig hulpmiddel?
In 2017 heeft een patiënte een operatie ondergaan onder algehele narcose. Aan het eind van de operatie, terwijl patiënte nog onder narcose was, is zij van het matras op de grond gevallen en liep hierbij letsel op.
De casus
Patiënte is geopereerd door een orthopedisch chirurg onder algehele narcose. Bij de operatie is gebruik gemaakt van een operatiematras. Een dergelijk matras wordt vacuüm gezogen om de patiënt op de operatietafel te stabiliseren en in de juiste operatiepositie te houden. Na de operatie, terwijl patiënte nog volledig onder narcose was, is zij van de matras gegleden en op de grond terecht gekomen.

Blijkbaar was het operatiematras tijdens de operatie niet vacuüm gebleven en is zacht geworden. Hierdoor verloor het matras de stabiliserende werking.
Aansprakelijkstelling
De patiënte stelt het ziekenhuis aansprakelijk:

 	
Op basis van gebruik van een ondeugdelijk hulpmiddel [het betreffende matras], waarvoor het ziekenhuis risico aansprakelijk is.
 	
Op basis van de stelling dat het matras tijdens de operatie door een handeling van het OK personeel per ongeluk lek is gestoken.

Er zijn aldus 2 scenario's.
Verweer ziekenhuis
Het ziekenhuis stelt:

 	
Er is geen letsel opgelopen.
 	
Toedracht van het incident staat niet vast, nader onderzoek is noodzakelijk.
 	
OK medewerkers hebben gehandeld op een manier die van een redelijk handelend zorgverlener onder gelijke omstandigheden mocht worden verwacht.
 	
Er is een goed en betrekkelijk nieuw matras gebruikt. Dat deze achteraf defect bleek, wat niet op voorhand kon worden gezien, is evenmin een reden om onzorgvuldig handelen aan te nemen.

Beoordeling rechtbank
Dat er discussie is over wel of niet opgelopen letsel staat niet in de weg om tot een oordeel te komen inzake de aansprakelijkheid.

De rechtbank stelt voorop dat er een behandelingsovereenkomst is tussen [de medewerkers van] het ziekenhuis en patiënte. Op het ziekenhuis rust een centrale aansprakelijkheid voor tekortkomingen van haar medewerkers.

Ook al staat de toedracht niet exact vast. De oorzaak van de val is gelegen in het feit dat de operatiematras onbedoeld niet vacuüm is gebleven. De rechtbank behandelt de 2 scenario's.
Scenario A
Indien er sprake is geweest van het scenario dat het matras per ongeluk is lek gestoken is het ziekenhuis aansprakelijk.

Alhoewel niet uit onderzoek blijkt dat het matras lek is geraakt door toedoen van OK medewerkers, bv met een scherp voorwerp per abuis lek gestoken, is de rechtbank van mening dat er sprake is van een toerekenbare tekortkoming van de OK medewerkers. Overigens hebben medewerkers van het ziekenhuis het matras weggegooid zodat onderzoek ook niet [meer] mogelijk is.
Scenario B
Voor gebruik van een ondeugdelijk medisch hulpmiddel is het ziekenhuis aansprakelijk. Het betreffende matras was immers ongeschikt nu het niet voldeed aan de eisen die men daaraan mag stellen [stabilisatie]. De toerekening van het gebruik van het ondeugdelijk operatiematras rekent de rechtbank toe aan het ziekenhuis.

- het ziekenhuis heeft het matras geselecteerd en ingekocht. Het ligt dan ook in haar risicosfeer.
- het ziekenhuis was in staat om het matras op een afdoende manier te controleren.
- het ziekenhuis kan regres halen op de leverancier.
- tevens is van belang dat het ziekenhuis tegen een aansprakelijkheid als het onderhavige zich heeft verzekerd.

Aldus de rechtbank.
Conclusie
Het ziekenhuis is dus linksom of rechtsom aansprakelijk voor eventueel uit het incident voortvloeiende schade, alhoewel scenario A niet vast staat en de rechtbank inzake het gebruik van een ongeschikt hulpmiddel, de patiënt ook naar de producent had kunnen verwijzen conform de uitspraak van de Hoge Raad in 2020 inzake het gebruik van een medisch ongeschikt hulpmiddel.

Volledige uitspraak: ECLI:NL:RBAMS:2021:7281



 

 
                    [post_title] => Val van operatietafel
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => val-van-operatietafel
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2022-01-06 16:44:36
                    [post_modified_gmt] => 2022-01-06 15:44:36
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=28513
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [7] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 28132
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2021-12-15 15:11:05
                    [post_date_gmt] => 2021-12-15 14:11:05
                    [post_content] => Philips heeft apneu apparaten teruggeroepen vanwege mogelijke gezondheidsklachten. Is hier sprake van productaansprakelijkheid dan wel nalatigheid in het nemen van tijdige maatregelen? Wacht Philips een mega claim?

Bij slaapapneu stokt iemands ademhaling tijdens het slapen. Apneu apparaten zorgen ervoor dat de ademhaling voortgezet wordt, het is een medisch hulpmiddel. Philips is veruit de belangrijkste leverancier van apneu apparaten. 

Wereldwijd heeft Philips bepaalde type apneu apparaten teruggeroepen wegens mogelijke gezondheidsrisico’s. 

Philips heeft gewaarschuwd voor problemen met het geluiddempend schuim in het apparaat. Dat schuim kan afbrokkelen. Hierdoor kunnen patiënten schuimdeeltjes binnenkrijgen en ook kunnen er chemicaliën vrijkomen. Ook in Nederland zijn ongeveer 50.000 van deze apparaten verkocht [NOS nieuws 28 oktober 2021].
Productaansprakelijkheid
Als een product een gebrek vertoont waardoor de consument schade lijdt, kan de producent [maar ook importeur of merkhouder] aangesproken worden. De zgn. productaansprakelijkheid.

De aansprakelijkheid van de producent kan ook niet ten opzichte van de consument contractueel worden uitgesloten.
Gebrekkig product
Een product is gebrekkig als het niet de veiligheid biedt die een consument redelijkerwijs mag verwachten. Uitgangspunt is dat wat een redelijk gebruiker van het product mag verwachten.

Als een product bij normaal gebruik waarvoor het bestemd is schade teweegbrengt is het product gebrekkig.
Bewijslast
De eiser [benadeelde] zal moeten bewijzen:

 	
dat het product gebrekkig is
 	
dat het gebrekkige product de schade heeft veroorzaakt

Vrijwaring producent
De producent is niet aansprakelijk als het gebrek is ontstaan nadat hij het product op de markt heeft gebracht. De producent is ook niet aansprakelijk als hij kan aantonen dat het op basis van de stand van de wetenschap en de techniek onmogelijk was het gebrek te ontdekken.

Uiteraard moet bij het ontdekken op een later tijdstip [dus na het op de markt brengen] wel de nodige maatregelen genomen worden.
De betreffende Philips apneu apparaten
Voor consumenten is het moeilijk om aan te tonen dat het apneu apparaat gebrekkig is. Philips heeft echter zelf een terugroepactie gedaan en daarbij benoemd dat het geluidsisolerend schuim kan afbrokkelen en uiteindelijk tot ernstig en levensbedreigend letsel kan leiden. Daarnaast heeft Philips ruim 500 miljoen uitgetrokken voor de terugroepactie [Financieel Dagblad d.d. 01.12.2021]. Dit zegt toch wel wat.

Of Philips zich op vrijwaring kan beroepen is niet duidelijk. Philips heeft zelf nog geen uitspraak gedaan over de aansprakelijkheid.

Wel heeft Philips een deel van de apparaten vervangen door een ander type of Philips heeft het  geluidsisolerend schuim vervangen. Dit kost echter tijd en sommige patiënten gebruiken nog steeds de betreffend apneu apparaten omdat zij niet zonder kunnen. Het is een afweging tussen twee kwaden. Beide keuzes kunnen gezondheidsschade opleveren.

De patiënt zal ook moeten aantonen dat de apneu apparaten de gestelde gezondheidsschade hebben veroorzaakt. Dit is niet eenvoudig en daarnaast kan het zijn dat de gezondheidsschade pas veel later zich openbaart.

Als Philips aansprakelijkheid erkent ligt het meer op de weg van Philips om hier [objectief] onderzoek naar te doen.

Voor zover bekend zijn er in Nederland een aantal gebruikers [die stellen last te hebben van hoofdpijn, ademhalingsproblemen of kanker hebben] die Philips aansprakelijk hebben gesteld.
Amerikaanse claims
De Amerikaanse FDA [Food and Drug Association] heeft al onderzoek gedaan voor de Amerikaanse markt. Uit dit onderzoek zou blijken dat de gezondheidsrisico’s latent zeer groot zijn, met name de kans op kanker. Ook zou uit het Amerikaanse onderzoek blijken dat Philips al vanaf 2015 op de hoogte zou zijn geweest maar geen nader onderzoek heeft gedaan. FDA is er allerminst van overtuigd dat Philips alert en adequaat heeft gehandeld. Philips ontkent echter nalatig te zijn geweest.  

Er lopen in Amerika inmiddels talrijke [gebundelde] rechtszaken. Op dit moment is het afwachten tot welk oordeel de rechtbank in Pittsburgh komt.

Deze kwestie krijgt dus nog een vervolg.


                    [post_title] => Philips apneu apparaten
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => philips-apneu-apparaten
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2021-12-15 15:52:25
                    [post_modified_gmt] => 2021-12-15 14:52:25
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=28132
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [8] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 27956
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2021-12-02 15:53:37
                    [post_date_gmt] => 2021-12-02 14:53:37
                    [post_content] => Helaas raakt een geheel onschuldige partij gewond in het verkeer door het haantjesgedrag op de snelweg. Helaas zien we steeds meer ‘korte lontjes’ in het verkeer, met materiële schade als gevolg maar ook vaak letselschade.

De automobilist in deze zaak, die volgens het oordeel van de rechtbank voor 70% aansprakelijk is, is doorgereden en kon niet meer achterhaald worden.
De casus 
Op de snelweg week een bestuurder van de Opel, die op de meest linker rijstrook reed, naar rechts uit nu hij werd gesneden door de bestuurder van een Volvo. Door deze uitwijkmanoeuvre van de Opel werd een Ford Transit geraakt. De bestuurster van deze Ford  kon haar auto onder controle houden, maar liep wel letsel op.
Getuigen
Er zijn veel getuigen nu meerdere auto’s op de snelweg tot stilstand  kwamen vanwege de situatie. Uit de verklaringen blijkt o.a. dat de  bestuurder van de Volvo de bestuurder van de Opel rechts had ingehaald en hierbij de bestuurder van de Opel had gesneden.

Echter de bestuurder van de Opel gaat ook niet vrijuit. Volgens getuigen reed hij met een in ieder geval behoorlijk boven de  toegestane snelheid. Ook was hij eerder aan het bumperkleven op de Volvo.
Oordeel rechter
Op basis van de verklaringen gaat de rechter ervan uit dat de bestuurder van de Volvo een verkeersfout heeft gemaakt door de Opel rechts in te halen, zonder richting aan te geven van rijstrook wisselen en daarbij de Opel heeft gesneden.

Echter ook de bestuurder van de Opel reed te hard en heeft hierdoor ook bijgedragen aan de totstandkoming van het ongeval. Als de bestuurder van de Opel zich aan de maximum snelheid had gehouden zou hij even snel hebben gereden als de bestuurster van de Ford. In dat geval had hij na het afsnijden door de Volvo probleemloos kunnen uitwijken naar de middelste rijstrook. De bestuurster van de Ford zou dan immers voor hem en niet naast hem hebben gereden.

De rechter oordeelt dat de Volvo voor 70% heeft bijgedragen aan het ontstaan van het ongeval en voor 30% heeft de bestuurder van de Opel bijgedragen aan het ongeval.

Nu de bestuurder van de Volvo nooit is achterhaald zal het Waarborgfonds de letselschade van de vrouw regelen, waarbij dus 30% ten laste komt voor de verzekeraar van de bestuurder van de Opel.
Strafrecht
Het is onduidelijk of partijen [in dit geval de bestuurder van de Opel, nu de bestuurder van de Volvo niet meer was te achterhalen] strafrechtelijk zijn vervolgd.

Immers bumperkleven, het te dicht op een voorganger rijden, is strafbaar gesteld [art. 19RVV].

Bij de strafoplegging is de afstand tot de voorganger, maar ook de gereden snelheid relevant voor het bepalen van de strafmaat. Daarnaast speelt ook een rol of er sprake is van het veroorzaken van een ernstig ongeval.

Volledige uitspraak: ECLI:NL:RBDHA:2020:12575


                    [post_title] => Haantjesgedrag op de snelweg veroorzaakt letselschade
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => haantjesgedrag-op-de-snelweg-veroorzaakt-letselschade
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2021-12-02 15:53:37
                    [post_modified_gmt] => 2021-12-02 14:53:37
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=27956
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

            [9] => WP_Post Object
                (
                    [ID] => 27252
                    [post_author] => 16
                    [post_date] => 2021-10-12 09:42:15
                    [post_date_gmt] => 2021-10-12 07:42:15
                    [post_content] => Een studente volgt aan de hogeschool Circus Act en performing Art. Een onderdeel van de opleiding is ‘rope’. Hierbij moet de studente met een banddoek op hoogte een act uitvoeren. De studente kwam tijdens deze oefening op 22 november 2017 ten val naast de valmat en liep letsel op.
Boete opgelegd door staatssecretaris
De podiumkunstenbranche is bijzonder. Hiervoor gelden aanvullende arbo regels. Als (circus)artiest is het juist de bedoeling om uitvoeringen te doen die potentieel gevaarlijk zijn. Dat hoort bij het vak. Risico’s zijn niet volledig uit te sluiten, zelfs niet met de arboregels die binnen de podiumkunsten gelden. Daarom moet de staatssecretaris binnen de podiumkunsten altijd per afzonderlijk geval beoordelen of voor die situatie voldoende is gedaan om het  valgevaar zoveel mogelijk te beperken.

De staatssecretaris van sociale zaken en werkgelegenheid had in deze kwestie een boete opgelegd aan de hogeschool van € 27.000,00. Volgens de staatssecretaris had de hogeschool zich niet aan de arboregels gehouden. Voor de staats secretaris was doorslaggevend de grootte van de valmat.
Afdeling bestuursrechtspraak
Naar het oordeel van de afdeling bestuursrechtspraak heeft de hogeschool alle mogelijke voorzorgsmaatregelen getroffen om een val te voorkomen. De staatssecretaris had juist alle maatregelen die de hogeschool heeft genomen in onderlinge samenhang moeten beoordelen. Dat heeft de staatssecretaris niet gedaan. Ook heeft de staatssecretaris bij zijn beoordeling of er sprake is van een overtreding geen enkel onderzoek gedaan naar wat binnen de branche wat betreft de grootte van een valmat en verdere valbescherming gebruikelijk is bij silkrope acts.

De hogeschool heeft aldus de arboregels niet overtreden en hoeft de boete niet te betalen.

Volledige uitspraak: ECLI:NL:RVS:2021:2226


                    [post_title] => Geen boete voor hogeschool na val van student
                    [post_excerpt] => 
                    [post_status] => publish
                    [comment_status] => open
                    [ping_status] => open
                    [post_password] => 
                    [post_name] => geen-boete-voor-hogeschool-na-val-van-student
                    [to_ping] => 
                    [pinged] => 
                    [post_modified] => 2021-10-12 09:43:32
                    [post_modified_gmt] => 2021-10-12 07:43:32
                    [post_content_filtered] => 
                    [post_parent] => 0
                    [guid] => https://bg.legal/?p=27252
                    [menu_order] => 0
                    [post_type] => post
                    [post_mime_type] => 
                    [comment_count] => 0
                    [filter] => raw
                )

        )

    [post_count] => 10
    [current_post] => -1
    [before_loop] => 1
    [in_the_loop] => 
    [post] => WP_Post Object
        (
            [ID] => 31724
            [post_author] => 16
            [post_date] => 2022-08-19 14:59:58
            [post_date_gmt] => 2022-08-19 12:59:58
            [post_content] => 
Wat is er gebeurd?
Vier vrienden gaan met de boot naar een recreatiemeer. Zij leggen de boot aan een kade vlakbij een gemarkeerd zwemstrandje. Eén van de mannen neemt een aanloop vanaf de kade en duikt het [ondiepe] water in. Als gevolg van de duik loopt hij een hoge dwarsleasie op. Hij is verlamd vanaf zijn schouders naar beneden en rolstoelafhankelijk. Ten tijde van het ongeval was hij 20 jaar oud.
Aansprakelijkstelling
Het slachtoffer stelt de provincie als beheerder en toezichthouder aansprakelijk. Zij zouden niet hebben voldaan aan hun zorgplicht om voor een veilig zwemwater te zorgen.  En tevens stelt het slachtoffer het recreatieschap Alkmaarder en Uitgeestermeer, RAUM genaamd, aansprakelijk.

Volgens het slachtoffer zijn er onvoldoende maatregelen genomen ter voorkoming van springen en/of duiken in het ondiepe water vanaf de kade waar het ongeval heeft plaatsgevonden. RAUM en de provincie hebben hiermee gevaar scheppend gehandeld.
Standpunten
[De verzekeraar van] RAUM heeft na onderzoek erkend dat er onvoldoende voorzorgsmaatregelen waren getroffen om het ongeval te voorkomen. Zij erkent aansprakelijkheid. Daarbij geeft zij wel aan dat haar vergoedingsplicht niet hoger is dan 50% van de schade. Het slachtoffer zou namelijk ook eigen schuld aan het ongeval hebben gehad. Het slachtoffer is hiermee niet akkoord. De verzekeraar heeft, namens RAUM, nog een minnelijk bod gedaan om 80% van de schade te vergoeden.

Het slachtoffer kan zich echter niet vinden in het eigen schuld verweer en stapt naar de rechter. Hij vordert volledige vergoeding van de schade. Hij stelt hierbij dat zowel RAUM als de provincie hoofdelijk aansprakelijk zijn.
Uitspraak rechter
De rechtbank ziet geen belang  bij een procedure tegen de provincie nu RAUM al aansprakelijkheid heeft erkend. De discussie richt zich op het percentage eigen schuld.

De rechtbank gaat uit van 50%  aansprakelijkheid voor RAUM, echter vanwege de billijkheidscorrectie verhoogt de rechtbank dit met 30%. Geen volledige vergoeding dus zoals was gevorderd.

Ook de rechter meent dat met de impulsieve duik zonder te kijken er een eigen schuld percentage is voor het slachtoffer. Hij mocht er niet zonder meer vanuit gaan, dat het water overal diep genoeg was om te duiken. Temeer nu het  Alkmaarder- en Uitgeestermeer zo’n 700 hectare beslaat.

Wel meent de rechtbank dat hier plaats is van een correctie op basis van :

 	
Het zeer ernstig letsel op jonge leeftijd
 	
De over en weer gemaakte fouten
 	
Het feit dat RAUM voor dergelijke zaken is verzekerd.

Uiteindelijk komt de rechter op 80% schadevergoeding.
Conclusie
Op grond van billijkheid wordt aldus het percentage schadevergoeding gecorrigeerd, in deze zaak tot 80%.  Hetgeen overigens de verzekeraar ook buitengerechtelijk had aangeboden. Nu het belang van het slachtoffer groot is, is het begrijpelijk dat hij 100% bij de rechter heeft gevorderd.

Eigen schuld speelt echter wel degelijk een rol in dergelijke zaken. Het percentage dat vergoed moet worden aan het slachtoffer kan echter hoger uitvallen dan de mate van aansprakelijkheid en eigen schuld  o.a. vanwege de ernst van het letsel.

Lees hier de volledige uitspraak.


            [post_title] => Duik in ondiep water met helaas als gevolg een dwarsleasie. Is de schade verhaalbaar of is er sprake van eigen schuld?
            [post_excerpt] => 
            [post_status] => publish
            [comment_status] => open
            [ping_status] => open
            [post_password] => 
            [post_name] => duik-in-ondiep-water-met-helaas-als-gevolg-een-dwarsleasie-is-de-schade-verhaalbaar-of-is-er-sprake-van-eigen-schuld
            [to_ping] => 
            [pinged] => 
            [post_modified] => 2022-08-29 12:12:38
            [post_modified_gmt] => 2022-08-29 10:12:38
            [post_content_filtered] => 
            [post_parent] => 0
            [guid] => https://bg.legal/?p=31724
            [menu_order] => 0
            [post_type] => post
            [post_mime_type] => 
            [comment_count] => 0
            [filter] => raw
        )

    [comment_count] => 0
    [current_comment] => -1
    [found_posts] => 63
    [max_num_pages] => 7
    [max_num_comment_pages] => 0
    [is_single] => 
    [is_preview] => 
    [is_page] => 
    [is_archive] => 1
    [is_date] => 
    [is_year] => 
    [is_month] => 
    [is_day] => 
    [is_time] => 
    [is_author] => 
    [is_category] => 
    [is_tag] => 
    [is_tax] => 1
    [is_search] => 
    [is_feed] => 
    [is_comment_feed] => 
    [is_trackback] => 
    [is_home] => 
    [is_privacy_policy] => 
    [is_404] => 
    [is_embed] => 
    [is_paged] => 1
    [is_admin] => 
    [is_attachment] => 
    [is_singular] => 
    [is_robots] => 
    [is_favicon] => 
    [is_posts_page] => 
    [is_post_type_archive] => 
    [query_vars_hash:WP_Query:private] => bb4ed372ac5a7fbb31131a8b11aac3ed
    [query_vars_changed:WP_Query:private] => 1
    [thumbnails_cached] => 
    [allow_query_attachment_by_filename:protected] => 
    [stopwords:WP_Query:private] => 
    [compat_fields:WP_Query:private] => Array
        (
            [0] => query_vars_hash
            [1] => query_vars_changed
        )

    [compat_methods:WP_Query:private] => Array
        (
            [0] => init_query_flags
            [1] => parse_tax_query
        )

    [tribe_is_event] => 
    [tribe_is_multi_posttype] => 
    [tribe_is_event_category] => 
    [tribe_is_event_venue] => 
    [tribe_is_event_organizer] => 
    [tribe_is_event_query] => 
    [tribe_is_past] => 
    [tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
        (
            [filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
 *RECURSION*
        )

)

Duik in ondiep water met helaas als gevolg een dwarsleasie. Is de schade verhaalbaar of is er sprake van eigen schuld?

19 aug 2022

Edith de Koning-Witte

Wat is er gebeurd? Vier vrienden gaan met de boot naar een recreatiemeer. Zij leggen de boot aan een kade vlakbij een gemarkeerd zwemstrandje. Eén van de mannen neemt een...

Lees meer

Heeft het ziekenhuis patiënte wel voldoende geïnformeerd over de bijwerkingen van de chemokuur?

03 aug 2022

Edith de Koning-Witte

Patiënte verwijt het ziekenhuis dat het ziekenhuis tekort is geschoten in het verstrekken van informatie met betrekking tot de bijwerkingen van een chemokuur na een tumorbehandeling. Informatieplicht Zoals al eerdere...

Lees meer

Medische behandeling met risico’s

20 mei 2022

Edith de Koning-Witte

Voor het uitvoeren van een geneeskundige handeling zal de patiënt expliciet toestemming moeten geven op grond van de WGBO [Wet Geneeskundige Behandelings Overeenkomst]. Daarom moet een zorgverlener de patiënt duidelijk...

Lees meer

Gevolgen gemiste diagnose kanker

21 apr 2022

Edith de Koning-Witte

Zou patiënt overlevingskansen hebben gehad indien hij juist was behandeld door zijn artsen? Onzorgvuldig handelen van de arts staat vast, namelijk het missen van de diagnose longkanker met uitzaaiingen. Maar...

Lees meer

Wat is vervangende toestemming medische behandeling?

01 mrt 2022

Edith de Koning-Witte

Zorgverleners hebben uiteraard toestemming van de patiënt nodig voor medische behandelingen. Voor kinderen tot 12 jaar moeten de wettelijk vertegenwoordigers toestemming verlenen. Voor kinderen boven 12 jaar gelden specifieke regels...

Lees meer

Aanrijding in zorginstelling, wie is aansprakelijk?

28 jan 2022

Edith de Koning-Witte

Een verpleegkundige verlaat de kamer van een patiënt  in een verpleeghuis. Zij wordt bij het betreden van de gang aangereden door een man in een elektrische rolstoel en loopt hierbij...

Lees meer

Val van operatietafel

06 jan 2022

Edith de Koning-Witte

Ziekenhuis aansprakelijk, fout OK-medewerkers of gebrekkig hulpmiddel? In 2017 heeft een patiënte een operatie ondergaan onder algehele narcose. Aan het eind van de operatie, terwijl patiënte nog onder narcose was,...

Lees meer

Philips apneu apparaten

15 dec 2021

Edith de Koning-Witte

Philips heeft apneu apparaten teruggeroepen vanwege mogelijke gezondheidsklachten. Is hier sprake van productaansprakelijkheid dan wel nalatigheid in het nemen van tijdige maatregelen? Wacht Philips een mega claim? Bij slaapapneu stokt...

Lees meer

Haantjesgedrag op de snelweg veroorzaakt letselschade

02 dec 2021

Edith de Koning-Witte

Helaas raakt een geheel onschuldige partij gewond in het verkeer door het haantjesgedrag op de snelweg. Helaas zien we steeds meer ‘korte lontjes’ in het verkeer, met materiële schade als...

Lees meer

Geen boete voor hogeschool na val van student

12 okt 2021

Edith de Koning-Witte

Een studente volgt aan de hogeschool Circus Act en performing Art. Een onderdeel van de opleiding is ‘rope’. Hierbij moet de studente met een banddoek op hoogte een act uitvoeren....

Lees meer