WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 4
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 4
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
[0] => 16
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1315
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND wp_posts.post_author IN (16) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 30, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 26890
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-09-07 10:34:21
[post_date_gmt] => 2021-09-07 08:34:21
[post_content] => Een meisje van 2 ½ jaar krijgt een nier van een volwassene getransplanteerd. Helaas treden er complicaties op en het meisje overlijdt 2 maanden na de transplantatie. De ouders stellen het ziekenhuis aansprakelijk.
Het gebeuren
Het meisje moet al vanaf haar geboorte worden gedyaliseerd en komt op de wachtlijst voor niertransplantatie. Uiteindelijk krijgt het meisje een nier van een volwassen man die ook nog gerookt zou hebben. De ouders stellen zich op twee standpunten:
- Zij zouden niet geïnformeerd zijn over het feit dat hun kind een nier van een rokende vijftigjarige man zou krijgen getransplanteerd [informed consent].
- En dat het niet lege artis is dat een nier van een dergelijke donor bij een klein kind wordt getransplanteerd. De arts zou dus een fout hebben begaan door een dergelijke donornier te transplanteren bij hun kind.
Het ziekenhuis ontkent deze stellingen en erkent echter geen aansprakelijkheid. De ouders stappen naar de rechter.
Oordeel rechtbank informed consent
De ouders krijgen gelijk voor wat betreft het standpunt dat zij niet voldoende zijn geïnformeerd over een dergelijke mogelijkheid [het transplanteren van een volwassen donornier]. Dit zou blijken uit de verslagen van het ziekenhuis.
Echter voor aansprakelijkheid is het vervolgens noodzakelijk dat de ouders aannemelijk maken dat zij van de transplantatie hadden afgezien als zij hierover wel volledig waren geïnformeerd.
Dit kunnen de ouders niet voldoende aannemelijk maken, volgens de rechtbank. De gezondheid van het meisje was vóór de transplantatie zorgwekkend, dus de transplantatie was nodig. Daarbij komt nog dat kinderdonornieren heel zeldzaam zijn.
Medische fout
Heeft de arts een fout gemaakt door een dergelijke nier te transplanteren bij een kind van 2 ½ jaar?
De ouders stellen onder meer dat de donornier niet geschikt was voor hun kind vanwege het feit dat hun kind al bestaande longproblemen en zuurstoftekort had. De arts heeft dus onvoldoende rekening gehouden met de overige organen en fragiele toestand van hun kind. Ook nam de donornier veel ruimte in de buik van hun kind. Er moesten spierverslappers worden toegediend om de buik te kunnen sluiten vanwege de grote nier. Het ziekenhuis had moeten afzien van deze transplantatie met de beschikbaar gekomen volwassen nier en heeft, door dat niet te doen, een medische fout begaan waardoor hun kind kwam te overlijden. Aldus de ouders.
Het ziekenhuis ontkent. Zij stelt onder meer dat het kind voldoende gegroeid was om een [kleine] volwassen donornier te krijgen. Er zijn bijna geen kinder- of jong volwassen donoren, waardoor de kans dat het kindje een kinderdonornier zou krijgen uitermate klein was. Het ziekenhuis had al meer transplantaties van volwassen donornieren bij kinderen gedaan. Ondanks de succesvolle transplantatie ontstonden er problemen op andere gebieden die uiteindelijk helaas hebben geleid tot het overlijden van het kind, aldus het ziekenhuis.
De rechtbank heeft behoefte aan voorlichting door een deskundige ten aanzien van het verwijt van de ouders dat er is gehandeld in strijd met de geldende professionele standaard waarbij een dergelijke niertransplantatie is uitgevoerd.
Als vast komt te staan dat het ziekenhuis hier een toerekenbaar verwijt treft zal de deskundige ook moeten onderzoeken of het kind hieraan is overleden.
De rechtbank benoemt een kindernefroloog als deskundige.
Commentaar
Uit deze uitspraak blijkt weer dat alleen het geven van onvoldoende informatie niet voldoende is voor aansprakelijkheid van de arts. De ouders moesten daarnaast ook voldoende aannemelijk maken dat zij bij voldoende informatie de transplantatie niet door hadden laten gaan.
De volgende hobbel die nu genomen moet worden is het aantonen dat er een medische fout is begaan door de transplantatie te verrichten met een dergelijke donornier. Zo ja, dan zal nog vastgesteld moeten worden dat het kind hieraan ook is overleden en niet aan complicaties die ook waren opgetreden als bv een kinderdonornier was getransplanteerd.
Zeer veel hobbels te nemen aldus in deze toch al trieste zaak.
Volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBROT:2020:9245
[post_title] => Klein kind krijgt nier van rokende vijftigjarige getransplanteerd
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => klein-kind-krijgt-nier-van-rokende-vijftigjarige-getransplanteerd
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-11-12 09:40:46
[post_modified_gmt] => 2021-11-12 08:40:46
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26890
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 26785
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-08-24 09:46:28
[post_date_gmt] => 2021-08-24 07:46:28
[post_content] => Vier mannen komen van een voetbalwedstrijd. Zij hebben allen alcohol en cocaïne genuttigd. De voetbalvereniging stelt een busje beschikbaar om naar huis te rijden. Niemand draagt de gordel.
Een van de mannen, de voormalig trainer, wil onderweg afgezet worden. De bestuurder reageert hier echter niet op en de voormalig trainer trekt aan de handrem. Het busje gaat spinnen. Het voertuig raakt een betonnen paal en komt tot stilstand tegen een andere betonnen paal.
Gevolgen
De bestuurder en bijrijder vliegen uit het busje. De bijrijder komt hierbij om het leven. De bestuurder loopt zwaar hersenletsel op. Hij kan niet meer werken en wordt onder bewind gesteld. Hij vordert zijn schade op basis van de WAM verzekering [Wet Aansprakelijkheid Motorrijtuigen]. Ook verzoekt hij om vergoeding op grond van de Schade Verzekering Inzittenden.
De verzekeraar wijst dekking op de WAM verzekering af op grond van art. 4 lid 1 WAM;
“De verzekering behoeft niet de aansprakelijkheid voor schade te dekken toegebracht aan de bestuurder van het motorrijtuig dat het ongeval veroorzaakt.”
De verzekeraar kent evenmin dekking op de Schade Verzekering Inzittende toe nu er sprake is van alcoholgebruik. Dit is een van de uitsluitingen op de Schade Verzekering Inzittende polis.
De bestuurder verzoekt vervolgens aan de rechtbank vaststelling van aansprakelijkheid van de WAM verzekeraar van het busje en dekking op de Schade Verzekering Inzittenden.
Oordeel Rechtbank
De rechter oordeelt dat de uitzondering van de WAM artikel 4 lid1 niet opgaat in deze. De man achter het stuur hield namelijk op bestuurder te zijn op het moment dat de voormalig trainer aan de handrem trok. Op dat moment hield de macht over het stuur op voor de bestuurder.
De verzekeraar moet dus dekking verlenen op de WAM verzekering voor de letselschade van de bestuurder.
Het verzoek inzake dekking op de SVI kan niet in een deelgeschil behandeld worden, aldus de rechter.
[In principe is dat thans ook overbodig nu er dekking is op de WAM polis.]
Alcohol/cocaïne gebruik
Het middelengebruik van verzoeker [bestuurder] is niet de oorzaak van het ongeval. Dat is uitsluitend het trekken aan de handrem door de voormalig trainer. Dus het middelengebruik heeft geen gevolg voor de aansprakelijkheid/eigen schuldpercentage.
Geen gordel
Het feit dat verzoeker geen gordel droeg is wel mede oorzaak voor het letsel en de rechter past een korting toe van 25% op de schadevergoeding. Op grond van billijkheid, in verband met het zeer ernstige letsel, wordt deze echter teruggebracht tot 15%.
Conclusie
-De verzekeraar zal aldus 85% van de schade van de bestuurder moeten vergoeden.
-Uit deze uitspraak blijkt dat een bestuurder ophoudt met bestuurder te zijn als een passagier aan de handrem trekt en hierdoor een ongeval wordt veroorzaakt.
-Gebruik van alcohol of verdovende middelen is alleen van belang indien dit gebruik het ongeval heeft veroorzaakt.
De bewijslast wordt veelal wel neergelegd bij degene die de alcohol heeft genuttigd. Hij/zij zal moeten bewijzen dat het ongeval ook was gebeurd als hij/zij geen alcohol en/of verdovende middelen had genomen. In dit geval oordeelt de rechter echter dat al is vast komen te staan dat het ongeval is veroorzaakt door het trekken aan de handrem. Het nuttigen van alcohol of verdovende middelen had geen invloed. Dit bleek ook in de strafprocedure [tegen de voormalig trainer]
Overigens is de voormalig trainer, als veroorzaker van het ongeval door de strafrechter veroordeeld tot 18 maanden cel en drie jaar rij ontzegging.
-Gedeeltelijke eigen schuld vanwege het niet dragen van de gordel kan nog bijgesteld worden als er sprake is van ernstig letsel.
Hier de volledige uitspraak.
[post_title] => Bestuurder of niet?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => bestuurder-of-niet
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-08-24 10:25:32
[post_modified_gmt] => 2021-08-24 08:25:32
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26785
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 26739
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-08-20 09:03:13
[post_date_gmt] => 2021-08-20 07:03:13
[post_content] => Tijdens werkzaamheden van een medewerkster van Action ontploft een confettikanon en loopt de medewerkster ernstig oogletsel op. Is Action aansprakelijk?
Het gebeuren
De werkzaamheden van de medewerkster van Action bestaan onder meer uit het aanvullen en sorteren van producten in de schappen. De medewerkster pakte een confettikanon op uit het schap omdat het daar niet hoorde te liggen. Terwijl zij met het confettikanon in haar handen langs de schappen liep, is het confettikanon tot ontploffing gekomen in haar gezicht en liep zij ernstig oogletsel op.
Arbeidsinspectie
De arbeidsinspecteur heeft partijen gehoord en doet geen nader onderzoek omdat hij het ongeval ziet als een ongelukkige samenloop van omstandigheden.
De medewerkster spreekt haar werkgever aan maar Action erkent geen aansprakelijkheid. De medewerkster is dan ook genoodzaakt naar de rechter te stappen.
Zorgplicht werkgever
Een werkgever is alleen aansprakelijk als hij zijn zorgplicht heeft geschonden. Het is aan de werkgever om te bewijzen dat zij aan haar verplichting om voor een veilige werkplek en arbeidsomstandigheden te zorgen heeft voldaan.
Action stelt dat zij aan haar zorgplicht heeft voldaan. Action stelt dat zij geen maatregelen hoeft te nemen of niet hoeft te waarschuwen voor algemene bekende gevaren/risico’s die bij de werknemer bekend mogen worden verondersteld. Het is een feit van algemene bekendheid dat er een gevaar op letsel ontstaat wanneer iemand een confettikanon met beide handen vasthoudt, op het gezicht richt en door met de handen in tegengestelde richting te draaien het ontploffingsmechanisme activeert, aldus Action. Ook verwijst Action naar de arbeidsinspecteur die spreekt van een ongelukkige samenloop van omstandigheden.
Oordeel rechter
Partijen verschillen van mening over hoe het confettikanon tot ontploffing is gekomen. De medewerkster ontkent dat zij aan het confettikanon heeft gedraaid en volgens haar is het confettikanon spontaan tot ontploffing is gekomen. Action meent te zien op de camerabeelden dat medewerkster haar handen in tegengestelde richting heeft gedraaid.
De rechter heeft de beelden gezien en kan niet concluderen dat hierop te zien is dat de medewerkster een draaiende beweging maakt. Ook geeft de rechter aan dat het geen feit van algemene bekendheid is hoe een confettikanon tot ontploffing gebracht kan worden. Action had maatregelen moeten treffen ter voorkoming van een dergelijk ongeval. Action had moeten waarschuwen voor het gevaar dat gepaard gaat met het werken met confettikanonnen.
Action voert nog aan dat zij duizend artikelen in haar schappen heeft liggen en het ondoenlijk is om haar werknemers hierover te instrueren. De rechter overweegt dat Action er zelf voor kiest een zeer divers en steeds wisselend winkelaanbod te hebben. Dat het ondoenlijk is om voor één enkel product tussen de veelheid van artikelen haar werknemers te instrueren ligt in de risicosfeer van Action en ontslaat haar niet van haar verantwoordelijkheid als werkgever om te zorgen voor een veilige werkomgeving waar dergelijke ongevallen zich niet voor kunnen doen.
Conclusie
De werkgever is in deze dus aansprakelijk voor de letselschade opgelopen door haar werkneemster. Het feit dat de arbeidsinspectie heeft geoordeeld dat het een ongelukkige samenloop van omstandigheden was maakt het oordeel van de rechter niet anders.
Ook als de arbeidsinspectie een arbeidsongeval niet verder onderzoekt omdat zij meent dat de werkgever niet in strijd heeft gehandeld met de Arbowet kan een werkgever toch aansprakelijk zijn. Het loont dan ook [als slachtoffer] om zich toch te laten adviseren over de haalbaarheid van een dergelijke zaak.
[post_title] => Confettikanon ontploft in winkel
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => confettikanon-ontploft-in-winkel
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-08-20 09:04:33
[post_modified_gmt] => 2021-08-20 07:04:33
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26739
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 26576
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-08-06 09:06:49
[post_date_gmt] => 2021-08-06 07:06:49
[post_content] => Een patiënte heeft in 2010 en in 2013 knieoperaties ondergaan. Volgens patiënte zijn hierbij fouten gemaakt door de arts waardoor de operaties niet tot het gewenste resultaat hebben geleid. Patiënte stapt naar de rechter. De patiënte onderbouwt haar stelling met een éénzijdig deskundigenrapport. De kliniek bestrijdt dat er fouten zijn gemaakt.
Oordeel rechter éénzijdig rapport
De rechtbank heeft in een tussenvonnis geoordeeld dat het éénzijdige partijrapport van de betreffende patiënte onvoldoende is om te kunnen beoordelen of er sprake is van een medische fout en beslist dat daarom een onafhankelijk deskundigenonderzoek nodig is.
Rechtbank Midden Nederland beslist op 26 mei 2021 over de vraagstelling aan de deskundige.
Feitelijke en/of normatieve vragen aan de deskundige?
Eiseres [patiënte] pleit ervoor dat aan de deskundige alleen vragen worden gesteld die de rechter feitelijke informatie verschaffen over de medische praktijk en het handelen van de betrokken arts en dat aan de deskundige geen normatief oordeel wordt gevraagd. De rechtbank is het hier mee eens en zal aan de deskundige niet met zoveel woorden vragen of is gehandeld zoals van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot mag worden verwacht. Dit is de bekende maatstaf om te kunnen oordelen of er sprake is van een medische fout.
Om te kunnen beoordelen of sprake is van een medische fout is het voor de rechtbank wel noodzakelijk de deskundige te vragen naar de professionele standaard en /of de gangbare inzichten, opvattingen en gebruiken in de beroepsgroep op het moment van de operatie.
De rechter zal met de feitelijke antwoorden van de deskundige het handelen van de arts zelf toetsen aan de [aldus juridische] maatstaf: “is er gehandeld zoals van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot mag worden verwacht”
Vragen over eventuele gevolgen
In dit stadium van de procedure, waar het gaat om de vraag naar aansprakelijkheid, zal de rechtbank geen vragen voorleggen aan de deskundige die toezien op de vraag naar de gevolgen van de eventuele medische fout.
Papieren onderzoek
De rechtbank acht het niet nodig dat de deskundige de eiseres onderzoekt nu in deze zaak vragen worden gesteld aan de deskundige over het medisch handelen. In dit geval laat de rechtbank het aan de deskundige over of hij voor zijn onderzoek nodig vindt eiseres te zien of onderzoeken.
Conclusie
De vraag of er is gehandeld zoals van een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot mag worden verwacht is een juridische vraag en hoor niet thuis bij de deskundige. De deskundige zal wel feitelijke informatie moeten verschaffen waarmee deze juridische vraag [door de rechter] kan worden beantwoord.
De patiënte hoeft in principe niet gezien te worden nu er in dit stadium vragen worden gesteld over het medisch handelen.
Uitspraak; ECLI:NL:RBMNE:2021:2823
[post_title] => Deskundigenonderzoek na vermeende medische fout bij knieoperatie
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => deskundigenonderzoek-na-vermeende-medische-fout-bij-knieoperatie
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-08-06 09:06:49
[post_modified_gmt] => 2021-08-06 07:06:49
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26576
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 25966
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-06-15 08:45:06
[post_date_gmt] => 2021-06-15 06:45:06
[post_content] => Het Centraal Tuchtcollege gezondheidszorg [CTG], de hoogste tuchtrechter, heeft de ‘regiebehandelaar’ geïntroduceerd in een uitspraak inzake een klacht tegen een gynaecoloog d.d. 29 januari 2021.
Klacht tegen gynaecoloog
De dochter van klagers is anderhalve week na de bevalling overleden. De klacht [bestaande uit 27 onderdelen] gaat onder meer over het medisch handelen, de samenwerking tussen de gynaecologen, de dossierinformatie en geheimhoudingsplicht, de nazorg na de bevalling en de afwikkeling van de melding calamiteit. De klachten worden deels gegrond verklaard. O.a. heeft het CTG beslist dat de gynaecoloog als hoofdbehandelaar een grotere rol had moeten nemen bij het bepalen van beleid.
Verschillende zorgverleners bij één patiënt
Het CTG ziet in deze zaak aanleiding de vaste rechtspraak over de taken en verantwoordelijkheden van verschillende zorgverleners bij één patiënt te herformuleren. Voorheen werd gesproken over hoofdbehandelaar. Het CTG spreekt nu over regiebehandelaar vanwege de toegenomen complexiteit van zorg, die soms wordt verleend door zorgverleners van verschillende instellingen.
In gevallen waarbij twee of meer zorgverleners zijn betrokken bij de behandeling van één patiënt moet als uitgangspunt genomen worden dat elke bij die behandeling betrokken zorgverlener een eigen professionele verantwoordelijkheid heeft [en houdt] jegens die patiënt.
Als de aard en/of complexiteit van de behandeling dat nodig maakt, dragen deze [individuele] zorgverleners er steeds zorg voor dat één van hen als regiebehandelaar wordt aangewezen.
Nieuwe taken en verantwoordelijkheden regiebehandelaar:
De regiebehandelaar ziet erop toe dat;
- De continuïteit en de samenhang van de zorgverlening aan de patiënt wordt bewaakt en daar waar nodig een aanpassing van de gezamenlijke behandeling in gang wordt gezet;
- Er een adequate informatie-uitwisseling en voldoende overleg is tussen de bij de behandeling van de patiënt betrokken zorgverleners;
- Er één aanspreekpunt is voor de patiënt en diens naasten voor het tijdig beantwoorden van vragen over de behandeling. De regiebehandelaar hoeft niet zelf dat aanspreekpunt te zijn.
- Het aanspreekpunt hoeft niet zèlf alle vragen van de patiënt en naasten te kunnen beantwoorden, maar moet wel de weg naar de antwoorden weten te vinden.
Het CTG geeft aldus een andere invulling van de taken en verantwoordelijkheden van de hoofbehandelaar die nu dus regiebehandelaar wordt genoemd.
De praktijk
De regiebehandelaar moet aldus kritisch zijn op het beleid dat een collega uitzet. Als iets niet lijkt te kloppen dan moet hij in
actie komen. Hoewel de uitvoering van de behandeling gedeeld mag worden moet de regiebehandelaar de regie behouden. Hij/zij moet een adequaat beeld hebben van de patiënt, om te kunnen komen tot een probleemanalyse, een diagnose en een behandelplan.
De regiebehandelaar kan aangesproken worden, naast zijn eigen professionele verantwoordelijkheid, mocht hij zijn taken als regiebehandelaar hebben verzuimd.
[post_title] => Verantwoordelijkheden en taken zorgverleners bij behandeling van 1 patiënt
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => verantwoordelijkheden-en-taken-zorgverleners-bij-behandeling-een-patient
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-06-15 09:13:40
[post_modified_gmt] => 2021-06-15 07:13:40
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25966
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 25943
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-06-14 09:29:47
[post_date_gmt] => 2021-06-14 07:29:47
[post_content] =>
De ouders zijn zelfstandig civielrechtelijk aansprakelijk voor de schade ten gevolge van een moord gepleegd door hun 14-jarige zoon, omdat zij gefaald hebben in de opvoeding.
Het gebeuren
Een aantal jongeren benaderen een 14-jarige jongen om een 15-jarig meisje te vermoorden. De jongen doet dit en de moeder van het meisje treft in de woning haar dochter met ernstige verwondingen aan. Het meisje sterft enkele dagen later in het ziekenhuis in de armen van haar moeder.
De zoon samen met de uitlokkers zijn
strafrechtelijk veroordeeld.
De moeder van het meisje is er psychisch zeer slecht aan toe en vordert in de civiele procedure shockschade.
Civielrecht
Zowel de jongeren als de ouders worden
hoofdelijk veroordeeld € 50.000,00 smartengeld aan de moeder te betalen.
De dader en uitlokkers op basis van onrechtmatige daad [art. 6:162 BW].
De aansprakelijkheid van de dader zal niet gedekt zijn onder zijn aansprakelijkheidsverzekering vanwege
opzet, hetgeen is uitgesloten op aansprakelijkheidsverzekeringen.
Aansprakelijkheid ouders op basis van 6:196 lid 2BW
Uit de wet blijkt dat een ouder van een kind dat de leeftijd van 14 jaar al wel, maar die van 16 jaar nog niet heeft bereikt zelf aansprakelijk is voor de door het kind aan een derde toegebrachte schade, tenzij de ouder niet kan worden verweten dat hij de gedraging van het kind niet heeft belet [art. 6:196 lid 2 BW].
Hieruit blijkt dat ouders aansprakelijk zijn voor de schade aan derden toegebracht door hun 14- en 15-jarige kinderen. Alleen als de ouders kunnen aantonen dat zij niet kunnen worden verweten dat zij de gedraging van hun kind
niet hebben kunnen tegenhouden is er geen aansprakelijkheid voor de ouders.
Verweer ouders in onderhavige zaak
De ouders stellen dat zij het handelen van hun zoon niet hebben kunnen beletten. Immers zij hadden
geen weet van de intentie van de gewelddadige actie van hun zoon, aldus de ouders.
Uitspraak Gerechtshof
Het gerechtshof gaat hier
niet in mee. De jongen had al allerlei moeilijkheden met school en politie. Er was gedwongen hulpverlening. Maar de jongen onttrok zich aan elk toezicht. De ouders gaven de instanties de schuld van de ontsporing van de jongen.
Volgens het Gerechtshof hebben de ouders de ontsporing laten gebeuren en zijn daartegen niet opgetreden. Waar de jongen de dagen voor de moord was wisten de ouders niet. Pas ‘s-avonds laat kwam hij thuis. De jongen onttrok zich aan
ouderlijk toezicht en de ouders maakten geen [nieuwe] melding bij jeugdzorg, MST of bij de politie. Zij hebben hem ook niet zelf gezocht en teruggehaald naar huis.
De ouders zijn aansprakelijk en verplicht de schade te vergoeden, aldus het Gerechtshof.
De
aansprakelijkheid van de ouders is waarschijnlijk
wel gedekt op de aansprakelijkheidsverzekering.
Volledige uitspraak:
ECLI:NL:GHSHE:2020:2026
[post_title] => Ouders aansprakelijk voor schade ten gevolge van een moord door 14 jarige zoon
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => ouders-aansprakelijk-voor-schade-ten-gevolge-van-een-moord-door-14-jarige-zoon
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-06-14 10:41:24
[post_modified_gmt] => 2021-06-14 08:41:24
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25943
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 24706
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-03-26 12:28:56
[post_date_gmt] => 2021-03-26 11:28:56
[post_content] =>
Kan de huisarts een patiënt definitief naar de deur verwijzen? Een huisarts heeft de geneeskundige behandeling die hij had met zijn [ex] patiënte opgezegd. Kan dat zomaar?
De [ex] patiënte heeft zich eerst beklaagd bij de tuchtrechter, tot 2x toe. De [ex]patiënte is vervolgens een
kort gedingprocedure gestart waarin het ging om de vraag of de overeenkomst van geneeskundige behandeling die tussen de huisartsen maatschap en patiënte heeft bestaan en is opgezegd door de huisarts moet worden hersteld.
Tuchtcollege
De [ex] patiënte dient een
klacht in bij het tuchtcollege. Onder meer heeft zij gesteld dat de behandelingsovereenkomst ten onrechte is opgezegd en dat de huisarts ten onrechte niet heeft meegewerkt aan correctie van het medisch dossier.
Het tuchtcollege heeft de opzegging getoetst aan de
KNMG richtlijn [Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering van de Geneeskunst]en overweegt:
“Als een arts – zoals in dit geval verweerder – constateert dat de relatie met de patiënt – klaagster – moeizaam is, dat de patiënt haar eigen gang gaat (bijvoorbeeld met betrekking tot de medicatie en het zelf injecteren van pijnstilling) en de adviezen negeert, kan dat voor de arts aanleiding zijn aan te dringen op verandering. De afspraken die daartoe worden gemaakt moeten schriftelijk worden vastgelegd (en hiervan moet aantekening worden gemaakt in het dossier). De arts dient de patiënt – schriftelijk – te waarschuwen dat als het gedrag niet verandert of de plichten niet worden nageleefd, de behandelovereenkomst wordt beëindigd. Als de patiënt het gedrag niet verandert en de arts gaat tot opzegging over dan moet hij daarvoor een redelijke termijn in acht nemen.
Het college stelt vast dat van een herhaaldelijk aandringen of waarschuwen door verweerder niet is gebleken; er is vanuit het niets op 28 november 2017 opgezegd. Een opzegging waar klaagster zich niet op heeft kunnen instellen of voorbereiden en met een opzegtermijn van drie weken (28 november tot 21 november 2017) is een termijn die onder voornoemde omstandigheden niet redelijk te beschouwen is.
Nu verweerder niet aan de in richtlijn genoemde voorwaarden heeft voldaan is dit klachtonderdeel gegrond.’
De klacht over het niet aanpassen van het medisch dossier is door het tuchtcollege
ongegrond verklaard.
De huisarts heeft vervolgens nog eenmalig een herhaalmedicatie voorgeschreven en diverse malen aan [ex]patiënte aangegeven om een andere huisarts te zoeken.
Opnieuw gaat de [ex]patiënte naar de tuchtrechter en verwijt de huisarts dat er sprake is van
zorgweigering omdat de huisarts zijn [voortgezette] zorgplicht jegens haar niet is nagekomen.
Het tuchtcollege maakt hier
korte metten mee. De huisarts heeft nl. de opzegtermijn verlengd en heeft zich voldoende ingespannen voor continuering van de medisch noodzakelijke hulp voor klaagster.
Kort geding
De [ex]patiënte spant vervolgens een kort geding aan. Zij vordert herstel van de behandelingsovereenkomst en hervatten/voorschrijven van de medicatie.
De kort gedingrechter heeft de vorderingen
afgewezen. De kort gedingrechter verwijst naar de uitspraak van de tuchtrechter, die blijkbaar verkeerd is gelezen door de [ex]patiënte. Uit de uitspraak van de tuchtrechter blijkt alleen dat de opzegtermijn niet in acht was genomen door de huisarts.
De kort gedingrechter oordeelt:
- De behandelingsovereenkomst is door de huisarts opgezegd vanwege een vertrouwensbreuk.
- Sinds de opzegging van de behandelingsovereenkomst is een jaar verstreken. In dat jaar heeft de [ex]patiënte ruimschoots de gelegenheid gehad een andere huisarts te zoeken. De [ex]patiënte heeft dat desondanks niet gedaan.
- In deze periode is de relatie tussen partijen verder verslechterd. Er is sprake van een aanzienlijk
verstoorde relatie en een gebrek aan wederzijds vertrouwen.
- Herstel van de behandelingsovereenkomst is daarom niet in het belang van partijen.
- Verder heeft [ex]patiënte ter mondelinge behandeling gesteld dat ‘de huisarts van haar af kan zijn’ door het inwilligen van haar verzoek om het medisch dossier aan te passen. Daaruit kan worden afgeleid dat het de [ex]patiënte ook niet daadwerkelijk te doen is om herstel van de behandelingsovereenkomst.
Ook in hoger beroep van het kort geding worden de vorderingen
niet toegekend.
Conclusie
Een hulpverlener [i.c. de huisarts] kan, behoudens gewichtige redenen, de behandelingsovereenkomst niet opzeggen [ art. 7:460 BW].
Gewichtige redenen zijn o.a. de verstoring van de vertrouwensband als gevolg van ernstige meningsverschillen over de behandeling. Ook het feit dat de patiënt regelmatig over de arts zijn klachten uit kan een reden zijn voor de arts om de behandelingsovereenkomst te beëindigen.
De zorgvuldigheidseisen moeten hierbij in acht worden genomen:
- Tijdig aandringen op ander gedrag en waarschuwen dat anders een opzegging van de behandelingsovereenkomst mogelijk is;
- Het stellen van een redelijke termijn voor de beëindiging en het nog voortzetten van noodzakelijke hulp;
- Zo nodig de patiënt helpen bij het zoeken naar een andere hulpverlener.
Het is dus mogelijk om de behandelingsovereenkomst onder omstandigheden
op te zeggen echter de huisarts zal de zorgvuldigheidseisen in acht moeten nemen en ook ter bewijs hiervan een dossier moeten aanleggen.
Volledige uitspraak, klik
hier.
[post_title] => Kan de huisarts een patiënt definitief naar de deur verwijzen?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => kan-de-huisarts-een-patient-definitief-naar-de-deur-verwijzen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-03-26 12:28:56
[post_modified_gmt] => 2021-03-26 11:28:56
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=24706
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 24570
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-03-19 10:19:45
[post_date_gmt] => 2021-03-19 09:19:45
[post_content] =>
Inzage in het medisch dossier
Patiënten en cliënten hebben recht op inzage in het medisch dossier. Hoever gaat deze inzage? Geldt dit ook voor nabestaanden?
Wet Geneeskundige Behandel Overeenkomst [WGBO]
Het recht op inzage is geregeld in de WGBO. De arts is
verplicht om de patiënt inzage te geven in zijn medisch dossier en eventueel een afschrift hiervan te verstrekken. Dit geldt ook voor informatie die van andere behandelend artsen afkomstig is, zoals verwijsbrieven, ontslagbrieven e.d.
Voor kopieën van de medische gegevens mag de arts/zorgverlener
geen kosten in rekening brengen. Wel mag er een redelijke vergoeding gevraagd worden als de patiënt meer dan alleen een kopie vraagt.
Het recht op inzage in, en een afschrift van het medisch dossier geldt, naast de patiënt, ook voor personen die [op grond van een
machtiging] de patiënt vertegenwoordigen, zoals wettelijk vertegenwoordigers en advocaten.
Uitzonderingen
- De arts of zorgverlener mag het verzoek tot inzage alleen weigeren als de persoonlijke levenssfeer van een ander door de inzage wordt geschaad en als diens belang een overwegend karakter heeft. De arts of zorgverlener zal dus moeten
beoordelen of de persoonlijke levenssfeer van een ander door de inzage wordt geschonden en dit belang groter is dan het belang van de patiënt om zijn dossier in te zien.
- Persoonlijke werkaantekeningen van de arts/zorgverlener behoren niet tot het medisch dossier en vallen dus buiten het
inzagerecht van de patiënt/cliënt.
Uitzonderingen in zorg op basis van Wmo
De zorgverlener hoeft geen inzage aan de betrokkene te geven:
- In situaties van huiselijk geweld of kindermishandeling,
- Als er onderzoek plaatsvindt naar een vermoeden van huiselijk geweld of kindermishandeling.
Nabestaanden
Na het overlijden van de patiënt gaat het inzagerecht niet automatisch over op de nabestaanden. Tot januari 2020 kon een arts/zorgverlener op grond van de WGBO een nabestaande alleen inzage geven in het medisch dossier van een overleden patiënt als de patiënt daarvoor
toestemming had gegeven. Mondelinge toestemming is onvoldoende. De patiënt moet de toestemming schriftelijk vastleggen of bespreken met arts waarna het in zijn
medisch dossier komt te staan.
Vanaf
1 januari is de wet verder uitgewerkt en mag de arts/zorgverlener in de volgende gevallen inzage of afschrift van gegevens aan de nabestaanden verstrekken:
- Door bij leven schriftelijke toestemming door de overleden patiënt.
- Als de nabestaande een mededeling van de arts/zorgverlener ontvangt indien er een incident heeft plaatsgevonden. Op grond van de Wkkgz [Wet kwaliteit, klachten en geschillen] zijn zorgverleners verplicht elk incidente aan de patiënt, vertegenwoordiger dan wel nabestaande van de overleden cliënt te melden. Er wordt alleen inzage gegeven in dat deel van het dossier dat betrekking heeft op het incident.
- Als de nabestaande een zwaarwegend belang heeft bij inzage en er voldoende concrete aanwijzingen zijn dat dit belang wordt geschaad en inzage hierom noodzakelijk is. Een zwaarwegend belang kan bijvoorbeeld het vermoeden van een medische fout zijn.
- De overleden patiënt jonger dan 16 jaar is.
Conclusie en aanbevelingen
Om de persoonlijke levenssfeer van anderen dan de patiënt niet te schenden [bv familie] is het goed om geen informatie van anderen in het dossier van de patiënt op te nemen,
zonder medeweten van patiënt. Personen die informatie over een patiënt verstrekken, en niet willen dat de patiënt dit te weten komt, moeten hierop gewezen worden. Alleen als het noodzakelijk is voor een goede hulpverlening kan de zorgverlener, zonder medeweten van de patiënt, wel informatie van anderen opnemen.
Het inzagerecht voor nabestaanden is per 1 januari 2020 in de WGBO gelukkig uitgebreid. Immers toestemming van de patiënt bij leven is er vaak niet. Een ‘
veronderstelde toestemming’ is [nog] niet opgenomen in de wet.
Het is altijd goed om met een patiënt te bespreken wie welke gegevens uit zijn dossier
mag inzien na zijn overlijden en dit vervolgens vast te leggen in het medisch dossier.
[post_title] => In hoeverre hebben patiënten recht op inzage medisch dossier?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => in-hoeverre-hebben-patienten-recht-op-inzage-medisch-dossier
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-03-19 10:22:06
[post_modified_gmt] => 2021-03-19 09:22:06
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=24570
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 24473
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-03-10 11:15:06
[post_date_gmt] => 2021-03-10 10:15:06
[post_content] =>
Vaccinatie en aansprakelijkheid
Er wordt thans volop gevaccineerd tegen Covid-19 ter voorkoming van nieuwe
Covid-19 slachtoffers. Hopelijk doen deze vaccins hun werk.
Maar wat als het niet de veiligheid biedt die verwacht wordt. Of erger als er vanwege een gebrekkig vaccin (toekomstige) schade wordt opgelopen.
Wie is dan aansprakelijk?
Menig (huis)arts vraagt zich af of hij/zij aansprakelijk kan zijn als blijkt dat het vaccin minder bescherming biedt dan gedacht of zelfs
schade toebrengt.
Bij de beantwoording van de vraag of een arts een beroepsfout heeft gemaakt, komt het erop neer of het handelen van de arts in overeenstemming is geweest met de zorgvuldigheid die een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot in dezelfde omstandigheden zou hebben betracht, waarbij de professionele standaard uitgangspunt is.
Risico's
Als de arts het vaccin op juiste wijze heeft toegediend en er op dat moment geen bijzondere risico’s bekend zijn, heeft de arts voldaan aan de professionele norm. De huisarts is dan dus
niet aansprakelijk.
Het vaccin is een geregistreerd geneesmiddel en door de overheid voldoende veilig geacht. Wel zal de arts de te vaccineren persoon moeten voorlichten over de op dat moment bekende bijwerkingen.
Is de producent/farmaceut aansprakelijk voor schade vanwege een gebrekkig vaccin?
Het is mogelijk om de farmaceut aan te spreken op grond van product aansprakelijkheid (
art. 6:185 BW). Er moet dan wel sprake zijn van een ‘gebrekkig’ product. Het enkele feit dat een vaccin bijwerkingen heeft, is niet voldoende voor een geslaagd beroep op de productaansprakelijkheid.
Er zal aangetoond moeten worden dat het vaccin niet de veiligheid biedt die men daarvan mocht verwachten, op het moment van het
toedienen van het vaccin. Dit wordt beoordeeld aan de hand van de ‘state of the art’. Dus de stand van de wetenschap op het moment dat het
Covid-19 vaccin op de markt beschikbaar was.
Bijwerkingen
Volgens de farmaceuten, maar ook de overheid, hoeft men op dit moment geen rekening te houden met abnormaal ernstige bijwerkingen. Men moet wel enigszins rekening houden met mogelijke
zeldzame bijwerkingen op lange termijn.
Het is natuurlijk wel mogelijk dat door de druk, om zo spoedig mogelijk een vaccin op de markt te brengen, er toch onvoorziene bijwerkingen zijn.
Komt dit dan op het bordje van de farmaceut, of is hier sprake van een uitzonderlijke situatie waarbij ook de overheid haar steentje bij moet dragen? De overheid voert immers druk op het vaccinprogramma. Dit omdat vereist is dat 70% van Nederland gevaccineerd moet worden om te kunnen spreken van een
geslaagd vaccinprogramma.
Schadefonds
Thans wordt er al wel gesproken over een speciaal schadefonds (gefinancierd door overheid en farmaceuten), waar gedupeerden hun eventuele schade kunnen verhalen.
Hopelijk is het vaccin
veilig en hoeft deze discussie in de toekomst niet gevoerd te worden.
[post_title] => Vaccinatie Covid-19: Wie is aansprakelijk?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => vaccinatie-covid-19-wie-is-aansprakelijk
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-03-11 11:46:55
[post_modified_gmt] => 2021-03-11 10:46:55
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=24473
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 22852
[post_author] => 16
[post_date] => 2020-11-23 10:06:44
[post_date_gmt] => 2020-11-23 09:06:44
[post_content] =>
Een 3 jarige veroorzaakt schade aan de auto van een ander. Moet verzekering van de ouders de schade vergoeden?
Wat is er gebeurd?
Het 3 jarig zoontje van een kennis van eiser zat in de auto bij eiser. Eiser gaat tanken en laat de sleutel in het contact. Het zoontje zou zelf de veiligheidsgordel hebben losgemaakt en het panoramadak hebben geopend. Vervolgens heeft hij [al hangend aan het dak] door het geopende dak een blikje naar buiten op de motorkap gegooid. Er is aanzienlijke schade op de motorkap en het panoramadak functioneert niet meer. De moeder van het zoontje meldt de schade op haar verzekering.
Standpunt verzekeraar
De verzekeraar vergoedt de schade
niet. Volgens haar kan de schade nooit zijn ontstaan op de wijze zoals door eiser is gesteld. Uit de expertise volgt:
- het is het vrijwel onmogelijk dat het niet functioneren van het panoramadak is veroorzaakt door de driejarige, de vermoedelijke oorzaak is zeer waarschijnlijk een mechanisch eigen gebrek;
-het is onaannemelijk dat een driejarige de juiste knop voor de bediening van het dak weet te vinden;
-de deuk in de motorkap kan volgens de expert niet zijn ontstaan door een blikje wat uit het dak is gegooid. De afstand van het dak naar de plaats waar de deuk in de motorkap zit kan volgens de expert niet door een 3 jarig kind worden overbrugt.
Tevens beroept de verzekeraar zich op eigen schuld aan de zijde van de eiser.
Eiser stapt naar de rechter.
Oordeel kantonrechter
Het verweer inzake eigen schuld behandelt de rechter eerst en gaat hier blijkbaar uit van de gang van zaken zoals die door eiser is gesteld.
De ouders van het driejarig kind zijn risico
aansprakelijk. Echter de rechter oordeelt dat er eigen schuld is aan de zijde van de eigenaar van de auto. De eigenaar van de auto had de sleutels moeten meenemen bij het verlaten van de auto. Hij heeft echter de sleutels in het contact laten zitten en daarmee het contact aangelaten. Dit terwijl het constructieboekje duidelijk bepaalt:
“
Neem altijd alle voertuigsleutels mee wanneer u het voertuig verlaat. Kinderen of onbevoegden kunnen het voertuig vergrendelen, de motor starten of het contact inschakelen en zo elektrische apparatuur bedienen, zoals bijvoorbeeld de ramen”
Als reden voor het aan laten staan van het contact geeft eiser aan dat de verwarming van de auto aan kon blijven gelet op de wintertemperaturen. Dit weegt echter niet op tegen de gevaarzetting die het aan laten staan van het contact met zich brengt in de situatie dat kleine kinderen zich zonder verder toezicht in de auto bevinden, aldus de kantonrechter.
De schade blijft
geheel voor eigen rekening.
Uitspraak kantonrechter:
ECL:NL:RBMNE:2020:3130
[post_title] => Moet verzekering van ouders de schade van een 3 jarig kind vergoeden?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => moet-verzekering-van-de-ouders-de-schade-van-een-3-jarig-kind-vergoeden
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2020-11-23 10:17:13
[post_modified_gmt] => 2020-11-23 09:17:13
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=22852
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 26890
[post_author] => 16
[post_date] => 2021-09-07 10:34:21
[post_date_gmt] => 2021-09-07 08:34:21
[post_content] => Een meisje van 2 ½ jaar krijgt een nier van een volwassene getransplanteerd. Helaas treden er complicaties op en het meisje overlijdt 2 maanden na de transplantatie. De ouders stellen het ziekenhuis
aansprakelijk.
Het gebeuren
Het meisje moet al vanaf haar geboorte worden gedyaliseerd en komt op de wachtlijst voor niertransplantatie. Uiteindelijk krijgt het meisje een nier van een volwassen man die ook nog gerookt zou hebben. De ouders stellen zich op twee standpunten:
- Zij zouden niet geïnformeerd zijn over het feit dat hun kind een nier van een rokende vijftigjarige man zou krijgen getransplanteerd [informed consent].
- En dat het niet lege artis is dat een nier van een dergelijke donor bij een klein kind wordt getransplanteerd. De arts zou dus een fout hebben begaan door een dergelijke donornier te transplanteren bij hun kind.
Het ziekenhuis
ontkent deze stellingen en erkent echter geen aansprakelijkheid. De ouders stappen naar de rechter.
Oordeel rechtbank informed consent
De ouders krijgen gelijk voor wat betreft het standpunt dat zij niet voldoende zijn geïnformeerd over een dergelijke mogelijkheid [het transplanteren van een volwassen donornier]. Dit zou blijken uit de verslagen van het ziekenhuis.
Echter voor aansprakelijkheid is het vervolgens
noodzakelijk dat de ouders aannemelijk maken dat zij van de transplantatie hadden afgezien als zij hierover wel volledig waren geïnformeerd.
Dit kunnen de ouders niet voldoende aannemelijk maken, volgens de rechtbank. De gezondheid van het meisje was vóór de transplantatie zorgwekkend, dus de transplantatie was nodig. Daarbij komt nog dat kinderdonornieren heel zeldzaam zijn.
Medische fout
Heeft de arts een
fout gemaakt door een dergelijke nier te transplanteren bij een kind van 2 ½ jaar?
De ouders stellen onder meer dat de donornier niet geschikt was voor hun kind vanwege het feit dat hun kind al bestaande longproblemen en zuurstoftekort had. De arts heeft dus
onvoldoende rekening gehouden met de overige organen en fragiele toestand van hun kind. Ook nam de donornier veel ruimte in de buik van hun kind. Er moesten spierverslappers worden toegediend om de buik te kunnen sluiten vanwege de grote nier. Het ziekenhuis had moeten afzien van deze transplantatie met de beschikbaar gekomen volwassen nier en heeft, door dat niet te doen, een medische fout begaan waardoor hun kind kwam te overlijden. Aldus de ouders.
Het ziekenhuis ontkent. Zij stelt onder meer dat het kind voldoende gegroeid was om een [kleine] volwassen donornier te krijgen. Er zijn bijna geen kinder- of jong volwassen donoren, waardoor de kans dat het kindje een kinderdonornier zou krijgen uitermate klein was. Het ziekenhuis had al meer transplantaties van volwassen donornieren bij kinderen gedaan. Ondanks de succesvolle transplantatie ontstonden er problemen op andere gebieden die uiteindelijk helaas hebben geleid tot het overlijden van het kind, aldus het ziekenhuis.
De rechtbank heeft behoefte aan voorlichting door een
deskundige ten aanzien van het verwijt van de ouders dat er is gehandeld in strijd met de geldende professionele standaard waarbij een dergelijke niertransplantatie is uitgevoerd.
Als vast komt te staan dat het ziekenhuis hier een toerekenbaar verwijt treft zal de deskundige ook moeten onderzoeken of het kind hieraan is overleden.
De rechtbank benoemt een kindernefroloog als deskundige.
Commentaar
Uit deze uitspraak blijkt weer dat alleen het geven van onvoldoende informatie
niet voldoende is voor aansprakelijkheid van de arts. De ouders moesten daarnaast ook voldoende aannemelijk maken dat zij bij voldoende informatie de transplantatie niet door hadden laten gaan.
De volgende hobbel die nu genomen moet worden is het aantonen dat er een
medische fout is begaan door de transplantatie te verrichten met een dergelijke donornier. Zo ja, dan zal nog vastgesteld moeten worden dat het kind hieraan ook is overleden en niet aan complicaties die ook waren opgetreden als bv een kinderdonornier was getransplanteerd.
Zeer veel hobbels te nemen aldus in deze toch al trieste zaak.
Volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBROT:2020:9245
[post_title] => Klein kind krijgt nier van rokende vijftigjarige getransplanteerd
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => klein-kind-krijgt-nier-van-rokende-vijftigjarige-getransplanteerd
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-11-12 09:40:46
[post_modified_gmt] => 2021-11-12 08:40:46
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26890
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 62
[max_num_pages] => 7
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => b21f2ef52b40714b06ec78ea403befef
[query_vars_changed:WP_Query:private] => 1
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
Een meisje van 2 ½ jaar krijgt een nier van een volwassene getransplanteerd. Helaas treden er complicaties op en het meisje overlijdt 2 maanden na de transplantatie. De ouders stellen...
Lees meer
Vier mannen komen van een voetbalwedstrijd. Zij hebben allen alcohol en cocaïne genuttigd. De voetbalvereniging stelt een busje beschikbaar om naar huis te rijden. Niemand draagt de gordel. Een van...
Lees meer
Tijdens werkzaamheden van een medewerkster van Action ontploft een confettikanon en loopt de medewerkster ernstig oogletsel op. Is Action aansprakelijk? Het gebeuren De werkzaamheden van de medewerkster van Action bestaan...
Lees meer
Een patiënte heeft in 2010 en in 2013 knieoperaties ondergaan. Volgens patiënte zijn hierbij fouten gemaakt door de arts waardoor de operaties niet tot het gewenste resultaat hebben geleid. Patiënte...
Lees meer
Het Centraal Tuchtcollege gezondheidszorg [CTG], de hoogste tuchtrechter, heeft de ‘regiebehandelaar’ geïntroduceerd in een uitspraak inzake een klacht tegen een gynaecoloog d.d. 29 januari 2021. Klacht tegen gynaecoloog De dochter...
Lees meer
De ouders zijn zelfstandig civielrechtelijk aansprakelijk voor de schade ten gevolge van een moord gepleegd door hun 14-jarige zoon, omdat zij gefaald hebben in de opvoeding. Het gebeuren Een aantal...
Lees meer
Kan de huisarts een patiënt definitief naar de deur verwijzen? Een huisarts heeft de geneeskundige behandeling die hij had met zijn [ex] patiënte opgezegd. Kan dat zomaar? De [ex] patiënte...
Lees meer
Inzage in het medisch dossier Patiënten en cliënten hebben recht op inzage in het medisch dossier. Hoever gaat deze inzage? Geldt dit ook voor nabestaanden? Wet Geneeskundige Behandel Overeenkomst [WGBO]...
Lees meer
Vaccinatie en aansprakelijkheid Er wordt thans volop gevaccineerd tegen Covid-19 ter voorkoming van nieuwe Covid-19 slachtoffers. Hopelijk doen deze vaccins hun werk. Maar wat als het niet de veiligheid biedt...
Lees meer
Een 3 jarige veroorzaakt schade aan de auto van een ander. Moet verzekering van de ouders de schade vergoeden? Wat is er gebeurd? Het 3 jarig zoontje van een kennis...
Lees meer
