WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 98
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 98
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1312
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 970, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 9947
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-10-07 14:24:49
[post_date_gmt] => 2016-10-07 12:24:49
[post_content] =>
Beeldt u zich de volgende situatie eens in. U bent verantwoordelijk voor medewerkers die bij hun dagelijkse werkzaamheden veelvuldig gebruik maken [ingewikkelde] software. Deze software is vaak ook duur en om die reden is het aantal licenties dat aan medewerkers wordt verleend doorgaans beperkt. Wat nu als een van uw medewerkers zelf een illegale kopie van die software downloadt?
Wat zou u als werkgever dan doen?
Ik stel u deze vragen, omdat het meer en meer voorkomt dat medewerkers dusdanig handig zijn, dan wel beschikken over dusdanige connecties dat zij eenvoudig illegale versies van [dure] softwaretoepassingen in handen krijgen. Een dergelijk geval speelde ook in een recente zaak bij de Rechtbank Rotterdam[1]. De rechter moest oordelen over de aansprakelijkheid van een werkgever, wiens medewerker gebruik had gemaakt van een illegale versie van Siemens software. Siemens stelde de werkgever aansprakelijk en betoogde dat de werkgever op moest draaien voor de schade door het illegale gebruik van de Siemens software. Dat klinkt wellicht raar, maar een werkgever is aansprakelijk voor fouten die een medewerker in de uitoefening van zijn werkzaamheden maakt.
De Rechtbank Rotterdam stelde Siemens in het gelijk en veroordeelde de werkgever om de door Siemens gevorderde schadevergoeding te betalen. Daarbij werd de werkgever veroordeeld om een bedrag ter hoogte van € 13.750,-- te betalen, hetgeen correspondeerde met de waarde van de licentievergoeding, indien de software wel legaal was gebruikt.
Doorslaggevend in kwesties als deze is de vraag of de kans op de fout die de medewerker heeft gemaakt is vergroot door de opdracht tot het verrichten van de opgedragen werkzaamheden. In de situatie bij de Rechtbank Rotterdam was daarvan sprake aangezien de medewerker administratorrechten had, waarmee hij de mogelijkheid had gekregen om het illegale softwareprogramma op zijn laptop te installeren. Daarnaast speelde mee dat een deel van het softwareprogramma ook legaal door andere medewerkers van de werkgever werd gebruikt en dat de illegale kopie van de software werd gebruikt op een laptop die door de werkgever aan de medewerker ter beschikking was gesteld. Dat de medewerker het programma niet nodig had voor zijn eigen werkzaamheden, doet daar overigens niet aan af.
Uit deze uitspraak zijn voor ICT werkgevers twee belangrijke lessen te trekken. Enerzijds is het zo dat de risico aansprakelijkheid van werkgevers zich volgens deze uitspraak dus ook kan uitstrekken tot het illegale downloaden en gebruik van software. Anderzijds is het belangrijk dat de werkgever steeds zo goed mogelijk bijhoudt of de in zijn bedrijf gebruikte software ook daadwerkelijk legaal is. Dan is ook aan te raden aan werkgevers dat zij hun personeel op niet mis te verstane wijze duidelijk maken dat het gebruik van illegale software binnen de onderneming absoluut niet is toegestaan.
Overigens laat de veroordeling van de werkgever in de kwestie bij de Rechtbank Rotterdam natuurlijk niet onverlet dat de werkgever zijn schade op zijn beurt mogelijk weer zal kunnen verhalen op de, inmiddels ex, medewerker. Dat zal ontegenzeggelijk leiden tot extra juridisch getouwtrek en dus was voorkomen, ook hier, beter dan genezen.
[1] Rechtbank Rotterdam 10 augustus 2016, JAR 2016/227
[post_title] => Een medewerker downloadt illegaal, werkgever betaalt de rekening
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => medewerker-downloadt-illegaal-werkgever-betaalt-rekening
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2020-02-12 16:56:30
[post_modified_gmt] => 2020-02-12 15:56:30
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9947
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 9940
[post_author] => 10
[post_date] => 2016-10-06 10:57:27
[post_date_gmt] => 2016-10-06 08:57:27
[post_content] =>
De titel van dit artikel behoeft wat nuancering. De voorliggende vraag is of een aanbestedende dienst een loting als ultimum remedium mag gebruiken om een keuze te maken tussen inschrijvingen die dezelfde [hoogste] score hebben behaald op de toepasselijke gunningscriteria. Anders gezegd, een methodiek waarmee loting eigenlijk als aanvullend gunningscriterium fungeert en waardoor de gunningsbeslissing uiteindelijk [ook] wordt gebaseerd op de uitkomst van de loting.
De Commissie van Aanbestedingsexperts [CvAE] heeft in een advies in oktober vorig jaar aangegeven dat de loting als aanvullende wijze van verdeling [en waarbij de loting onderdeel is van een meer omvattende vergelijkende toets] in strijd is met het aanbestedingsrecht als niet sprake is van het bijzondere geval dat beloning voor bepaalde diensten of de prijzen voor bepaalde leveringen in de nationale wet- en regelgeving zijn vastgelegd. Als zo’n ‘bijzonder geval’ niet aan de orde is moet de aanbestedende dienst op grond van artikel 2.114 en 2.115 Aanbestedingswet 2012 een vergelijkende toets uitvoeren, aldus de CvAE.
De voorzieningenrechter van de Rechtbank 's-Gravenhage heeft in december 2012 in de zaak waarover de CvAE genoemd advies had gegeven, echter een andere oordeel geveld, namelijk dat genoemde artikelen uit de Aanbestedingswet 2012 niet verbieden dat de loting wordt toegepast als onderdeel van een meer omvattende vergelijkende toets, mits eerst de verplichte vergelijking aan de hand van prijs- en/of kwaliteitscriteria heeft plaatsgevonden. De voorzieningenrechter overweegt daarbij dat indien na een deugdelijke vergelijking op prijs- en kwaliteitscriteria, twee of meer inschrijvingen als economisch meest voordelige inschrijvingen worden beoordeeld, de loting dan een passend middel is om tot een uitslag te komen waarbij favoritisme wordt vermeden.
De kern van de vraag hier is hoe [nader genoemde] overweging 93 in de Richtlijn 2014/24/EU moet worden geïnterpreteerd. In deze overweging staat: "Gelet op de talrijke mogelijkheden om de prijs-kwaliteitsverhouding te beoordelen aan de hand van essentiële criteria, moet loting als enig middel voor de gunning van de opdracht moet worden vermeden."
Genoemde overweging 93 heeft betrekking op gevallen waarin de beloning voor bepaalde diensten of de prijzen voor bepaalde leveringen in nationale wet- en regelgeving zijn vastgesteld. De crux is dus of de bewuste zinsnede over de loting in genoemde overweging ook van belang is voor andere gevallen en zo ja welke betekenis daaraan dan moet worden gegeven.
Het feit dat overweging 93 uit de Richtlijn ziet op gevallen waarin de prijs wettelijk is gefixeerd, is van belang dat daarmee prijs dus geen variabele meer kan zijn in het kader van gunning. Gelet hierop kan worden verdedigd dat in die gevallen waarin de prijs niet is gefixeerd, overweging 93 van de Richtlijn geldt als een verplichting voor aanbestedende diensten om inschrijvingen op kwaliteit te vergelijken indien er niet meer kan vergeleken op prijs.
Hieraan kan de conclusie worden verbonden dat een loting kan fungeren als onderdeel van een meer omvattende vergelijkende toets wanneer er eerst een verplichte [en deugdelijke] vergelijking heeft plaatsgevonden aan de hand van prijs- en/of kwaliteitscriteria.
Aanbestedende diensten mogen bij het opstellen van de aanbestedingsdocumentatie dus enerzijds loting overwegen in geval meerdere inschrijvers de hoogste score hebben behaald maar moeten er anderzijds voor waken dat de scoremethodiek voldoende onderscheidend vermogen heeft zodat deze methodiek er niet toe zal leiden dat de facto wordt aangestuurd op loting omdat dit juist –evident– haaks staat op de eerdergenoemde overweging 93 in de Richtlijn 2014/24/EU.
Zie ook Aanbestedingsrecht
[post_title] => Gunnen door loting, mag dat?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => gunnen-loting-mag
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-10-06 12:02:18
[post_modified_gmt] => 2016-10-06 10:02:18
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9940
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 9736
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-08-04 15:49:01
[post_date_gmt] => 2016-08-04 13:49:01
[post_content] => In het nieuws verschijnen steeds meer berichten over personen die hinder ondervinden van Pokémon Go spelers. Op 3 augustus jl. verscheen het bericht dat een Amerikaan nu de eerste is die een rechtszaak start tegen de makers van het spel.[1] De Amerikaan zou last ondervinden van Pokémonspelers die zich op zijn terrein begeven. In mijn artikel van 15 juli jl. schetste ik al een situatie waarin Pokémon spelers op openbare plaatsen hinder veroorzaken. Ik stelde de vraag wanneer de hinder dusdanig is dat dit ook onrechtmatig wordt. Naar aanleiding van het bericht van de NOS stel ik mij de vraag of Pokémon Go spelers of Niantic Labs, de makers van dit spel, aansprakelijk kunnen worden gesteld als het om overlast op privéterrein gaat.
Openbaar terrein versus privéterrein
Er is eerder sprake van onrechtmatige hinder wanneer de hinder plaatsvindt op eigen terrein dan wanneer het de openbare weg betreft. Als uitgangspunt geldt dat een eigenaar het exclusieve recht heeft om van het eigendom gebruik te maken. Dit betekent dat anderen hem niet mogen storen in het genot van zijn eigendom. Gebeurt dit wel, dan zou dit een onrechtmatige daad kunnen opleveren. Opnieuw rijst dan de vraag of Niantic Labs als maker van het spel, die de Pokémon Go spelers naar de tuin leiden, of de Pokémon Go spelers zelf kunnen worden aangesproken.
Wie is aansprakelijk; de Pokémon Go spelers of Niantic?
In de eerste plaats zijn het natuurlijk de spelers zelf die zich op privéterrein begeven en daarmee de eigenaar storen in het genot. Zeker wanneer de hinder langere tijd blijft voortduren en door dezelfde personen wordt veroorzaakt, zou een mogelijkheid bestaan om hiertegen op te treden. Bovendien stelt artikel 461 van het Wetboek van Strafrecht het betreden van andermans grond strafbaar, wanneer voor de overtreder duidelijk is dat de toegang tot deze grond voor hem verboden was. Het plaatsen van een ‘verboden toegang’ bordje kan dit eens te meer duidelijk maken. Bovendien zou dit spelers ervan kunnen weerhouden om het terrein te betreden.
Dat niet in alle gevallen slechts de daadwerkelijk overlast veroorzakende personen kunnen worden aangesproken, volgt onder meer uit twee zaken uit 2010. Stel je voor dat jouw perceel grenst aan een sportveld van een school en jij met grote regelmaat geconfronteerd wordt met kinderen die in jouw tuin of op jouw garage de ballen, die over de muur zijn gevlogen, ophalen. Zou je hiertegen met succes kunnen optreden? De eigenaren van het perceel meenden van wel en stelden de scholengemeenschap aansprakelijk. De rechtbank stelde de eigenaren in het gelijk en oordeelde dat de ernst van de hinder en de duur dusdanig was, dat de scholengemeenschap hiervoor aansprakelijk moest worden gehouden.[2] In een enigszins vergelijkbare zaak oordeelde de rechtbank dat een gemeente twee voetbalgoaltjes van een trapveldje moest weghalen om de overlast te verminderen.[3]
De zaken leiden tot de vraag of Niantic Labs zich in een vergelijkbare situatie bevindt als de scholengemeenschap of de gemeente, nu Pokémon Go spelers zich op privéterrein gaan begeven. Dit zou naar Nederlands recht zomaar het geval kunnen zijn. Net als de scholengemeenschap en de gemeente heeft Niantic Labs de mogelijkheid in het leven geroepen dat de hinder zou plaatsvinden. Immers zorgt Niantic Labs er ongevraagd voor dat het privéterrein onderdeel wordt van het spel en dat spelers worden gestimuleerd om hiernaartoe te gaan. Evenals de scholengemeenschap en de gemeente kan Niantic Labs er ook voor zorgen dat privéterreinen geen onderdeel uitmaken van het spel. Niantic Labs lijkt dit risico ook in te zien. In de meeste recente versie van het spel worden spelers gewaarschuwd om zich niet op andermans terrein te begeven. De vraag is of Niantic Labs hiermee haar straatje voldoende heeft schoongeveegd. Ook de gemeente had spelregels op het trapveldje geïntroduceerd om de overlast te voorkomen, maar ook deze maatregel was onvoldoende.
Einde van de hype?
Zoals ik in mijn artikel van 15 juli jl. al schetste, hebben we te maken met een hype. In de tussenliggende weken is deze hype alleen maar toegenomen. Ook het aantal mensen dat zich aan het spel en de spelers ergert, lijkt toe te nemen. Wellicht zal op niet al te lange termijn duidelijk worden hoeveel succes er te halen valt met het aansprakelijk stellen van Niantic Labs. Anderen maken liever gebruik van een moreel appèl richting Pokémon Go spelers of Niantic Labs, waar het bijvoorbeeld gaat om herdenkingsmonumenten of begraafplaatsen.[4] Niemand kan voorzien hoe lang de hype voortduurt en hoeveel overlast Pokémon Go nog zal veroorzaken. En daarna? Daarna dient het volgende augmented reality spel zich aan en vormt jouw tuin een opslagplaats voor munitie!
Jelle Beerens
[1] http://nos.nl/artikel/2122880-rechtszaak-tegen-makers-pokemon-go.html
[2] Rb Almelo12 mei 2010 ECLI:NL:RBALM:2010:BM4546
[3] Vzr. Rb. ‘s-Hertogenbosch, 12 mei 2010 ECLI:NL:RBSHE: 2010:BM4247
[4] https://www.theguardian.com/technology/2016/jul/13/pokemon-go-us-holocaust-museum-asks-players-to-stay-away
[post_title] => Pokémon Go, leuk maar niet in mijn tuin
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => pokemon-go-leuk-tuin
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2019-07-26 14:59:20
[post_modified_gmt] => 2019-07-26 12:59:20
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9736
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 9680
[post_author] => 6
[post_date] => 2016-07-28 16:53:10
[post_date_gmt] => 2016-07-28 14:53:10
[post_content] =>
Een food recall komt in de meeste gevallen onverwacht. De aanleiding kan divers zijn; een consument wordt ziek na het product te hebben gegeten, bij een routine controle wordt in een laboratorium een besmetting geconstateerd, een toeleverancier ontdekt een fout bij de productie van een grondstof, bij het verpakken van het product is een verkeerd etiket gebruikt, op een nieuwe etiket is een onjuiste samenstelling van het product vermeld, etc. En dan wordt aan u de vraag gesteld: moeten we het product recallen?
U vraagt zich aan bij wie moet ik wat melden? Hoe kan ik mijn schade beperken? De beslissingen die u nu neemt kunnen later van belang zijn bij het afwikkelen van de schade.
Zes tips wat te doen.
- Stel het gevaar van de besmetting vast. De general food law verplicht ieder levensmiddelenbedrijf om geen levensmiddelen op de markt te brengen die onveilig zijn. Een levensmiddel is onveilig wanneer het schadelijk is voor de gezondheid of wanneer het niet geschikt is voor menselijke consumptie. De eerste taak is dus om vast te stellen of het levensmiddel onveilig is. Door rechters is al bepaald dat de volksgezondheid voorop staat. Dit betekent dat wanneer er aanwijzingen zijn dat een levensmiddel onveilig is, er opgetreden moet worden. Het is daarbij niet nodig dat het onomstotelijk vast staat dat een product onveilig is. Een serieuze aanwijzing kan voldoende zijn om tot actie over te moeten gaan.
Tip: Stel dus als eerste vast of er een serieuze aanwijzing is dat het levensmiddel onveilig is.
- Meld ik het bij de NVWA? Wanneer u heeft vastgesteld dat er een aanwijzing is dat het levensmiddel onveilig is, dan moet u beoordelen tot welke actie u moet overgaan. Of u moet melden bij de NVWA kunt u beoordelen op basis van de meldwijzer op de website van de NVWA. Waarom zou u niet melden? Wanneer de melding onterecht blijkt te zijn heeft u wel de aandacht van de NVWA op u gevestigd. Dat kan leiden tot extra controles of tot het vaststellen van overtredingen van de warenwet(besluiten) die geen verband houden met het mogelijke onveilige levensmiddel. Waarom zou u wel melden? u voorkomt een sanctie omdat u had moeten melden en u kunt gebruik maken van de kennis en ervaring van medewerkers van de NVWA.
Tip: meldt een onveilig voedingsmiddel tijdig bij de NVWA.
- Verzamel bewijs. Nadat een recall heeft plaatsgevonden begint het zwarte pieren en begint het verhalen van schade. Degene aan wie u geleverd heeft zal zijn schade op u willen proberen te verhalen. En u zult uw schade willen proberen te verhalen op degene die u een onveilig voedingsmiddel (of grondstof, verpakking, etc. daarvoor) heeft geleverd. U moet hier ook al aandacht voor hebben tijdens de hectiek van het afwegen of een recall moet worden gehouden en tijdens de recall zelf. U wilt voorkomen dat degene die u later aanspreekt een claim kan afwenden met de stelling: had mij dat maar eerder laten weten dan had ik je schade kunnen beperken door dit of dat. U wilt dus voorkomen dat u niet tijdig heeft geklaagd of niet tijdig de andere partij aansprakelijk heeft gesteld. Daarnaast kan hetgeen wordt besproken, informatie die via mails, telefoon, whatsapp, rapporten wordt gewisseld later van belang zijn wanneer het gaat over wie is waarvoor aansprakelijk.
Tip: maak iemand verantwoordelijk voor het maken van verslagen van hetgeen wordt besproken, hoe en welke afspraken zijn gemaakt, wie wat onderzoekt, wat de uitkomsten van onderzoeken zijn, wie tot welke actie besluit, etc. Dat kan ook betekenen dat voicemail / app berichten of sms berichten worden bewaard. Later kan dat van essentieel belang zijn in de discussie wie waardoor en in welke omvang aansprakelijk is.
- Analyseer uw juridische positie. Na een recall gaat de discussie over wie waarvoor aansprakelijk is en wie wat aan de ander moet betalen. Ook tijdens de (afwegingen voorafgaand aan een) recall is het relevant om te weten wat uw juridische positie is. Een afweging kan anders uitpakken afhankelijk van de vraag of u voor gevolgschade aansprakelijk bent of niet. Uw juridische positie blijkt uit een analyse van de overeenkomsten met uw afnemer (en toeleverancier), zijn in- verkoopvoorwaarden van toepassing waarin aansprakelijkheid is beperkt, zijn deze voorwaarden onderdeel van de overeenkomst geworden (regelmatig worden voorwaarden niet op de juiste wijze van toepassing verklaard en zijn ze dus niet van toepassing), bent u voor een recall verzekerd, wat wordt wel en niet vergoed op basis van uw verzekering ( of de verzekering van uw leverancier), etc.
Tip: breng uw juridische positie zo spoedig mogelijk in kaart zodat u bij het maken van beslissingen over een recall daar rekening mee kunt houden.
- Beperk schade vooraf. Vaak kan schade door een recall vooraf beperkt worden door daar clausules over op te nemen in inkoop-/verkoopvoorwaarden en/of in de overeenkomst zelf. In veel inkoop- en productie overeenkomsten staat tegenwoordig een recallbepaling. Daar worden niet alleen praktische afspraken gemaakt (wie moet wat doen bij een recall), maar worden ook afspraken gemaakt over wie voor welke schade aansprakelijk is. Vaak worden leveranciers geconfronteerd met inkoopvoorwaarden die niet afgewezen kunnen worden. In de praktijk blijkt het vaak wel mogelijk om aanvullend op de inkoopvoorwaarden afspraken te maken die bepalingen in de inkoopvoorwaarden aanpassen, verzachten, aanvullen, etc. Denk daarnaast ook aan uw juridische structuur. Om schade van een recall bij een bepaalde activiteit te beperken kan het soms zinvol zijn deze activiteit in een aparte rechtspersoon onder te brengen.
Tip: beperk schade door een recall door in overeenkomen, inkoop-/verkoopvoorwaarden daar al aandacht aan te besteden. Daarnaast kunt u uw juridische structuur ook zo inrichten dat risicovolle activiteiten in een aparte rechtspersoon worden ondergebracht.
- Schakel deskundig advies in. Tijdens een recall is het zaak ook tijdig deskundig juridisch advies in te schakelen. Dat kan door contact met mij op te nemen. Ik heb ervaring met de voorbereiding, uitvoering en (juridische) afwikkeling van een food recall. Ik ben lid van de Nederlandse Vereniging voor Levensmiddelenrecht en heb diverse presentaties verzorgd over food recall.
Tip: neem contact op met mij op 06-50695916 of wijst@bg.legal.
[post_title] => Help, een food recall, zes tips wat te doen
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => help-food-recall-zes-tips
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-07-28 17:11:42
[post_modified_gmt] => 2016-07-28 15:11:42
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9680
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 9676
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-07-28 16:34:31
[post_date_gmt] => 2016-07-28 14:34:31
[post_content] =>
Met een steeds verder digitaliserende samenleving en de mogelijkheden die dat geeft, ontstaan ook nieuwe gevaren. Een van de grootste gevaren is het gemak waarmee overheid en bedrijven kennis kunnen verzamelen over het privéleven van u en mij. Natuurlijk zijn er al diverse regels die burgers beschermen tegen willekeurige inbreuken op hun grondrecht op privacy, maar dat blijkt in de praktijk vaak niet voldoende. Dit komt voor een groot deel doordat technische ontwikkelingen zo snel gaan dat de (verouderde) wetten daar eigenlijk geen passend antwoord op kunnen geven. Zeker met de komst van nieuwe methoden en technieken om op grote schaal gegevens te analyseren (vaak aangeduid met de term big data) wordt het steeds makkelijker voor overheden en bedrijven om door middel van profiling ook voorspellingen te gaan doen over toekomstig gedrag van mensen (juridisch gezien aangeduid als ‘betrokkenen’). Dat kan natuurlijk nuttig zijn, bijvoorbeeld in de strijd tegen terrorisme, maar heeft ook als belangrijke keerzijde dat de door George Orwell geschetste samenleving in zijn boek ‘Big Brother’, wel erg dichtbij komt.
Om hier een evenwicht in te vinden is de Europese algemene verordening gegevensbescherming[1] (privacy verordening) vastgesteld. Deze verordening is in werking getreden op 25 mei 2016 en wordt daadwerkelijk van kracht op 25 mei 2018. Hij zal gaan gelden als een Europese wet die rechtstreeks van toepassing is in de hele Europese Unie en dus ook in Nederland. De verordening brengt een aantal nieuwe verplichtingen met zich mee, welke verplichtingen verder gaan dan de huidige Wet Bescherming Persoonsgegevens in Nederland.
Hoewel de verordening dus pas over iets minder dan twee jaar van kracht wordt, is het wel van belang om binnen uw organisatie nu al vooruit te kijken en stappen die nu al gezet moeten of kunnen worden, te zetten. Om u daarbij te helpen zal ik hierna de 5 belangrijkste wijzigingen beschrijven en aangeven wat u alvast kunt doen.
1. Informatieverstrekking aan betrokkenen
Wanneer de privacy verordening vanaf 2018 van kracht is zal er aan de betrokkenen wiens persoonsgegevens worden verzameld, veel meer informatie verstrekt moeten worden dan voor die tijd nodig was. Bovendien zullen die gegevens door de verwerkingsverantwoordelijke uit eigen beweging verstrekt moeten worden. Naar Nederlands recht is het nu nog zo dat de betrokkene zelf om inzage kan vragen van de gegevens die over hem worden bijgehouden.Onder meer de volgende gegevens zullen aan iedere betrokkene verstrekt moeten worden:
- De identiteit en de contactgegevens van de verwerkingsverantwoordelijke;
- De verwerkingsdoeleinden waarvoor de persoonsgegevens zijn bestemd als ook de rechtsgrond voor de verwerking;
- De gerechtvaardigde belangen van de verwerkingsverantwoordelijke;
- De periode gedurende welke de persoonsgegevens zullen worden opgeslagen;
- Dat de betrokkene het recht heeft te verzoeken om inzage van rectificatie of wissen van de persoonsgegevens.
Concreet betekent dit dat u er goed aan doet om al voor mei 2018 te inventariseren op welke manier u persoonsgegevens verwerkt en wat u daar precies mee doet. Die plicht heeft u nu ook al, maar in de praktijk blijkt dat maar weinig bedrijven en instellingen aan de eisen voldoen.
2. Het recht om vergeten te worden
Een ander belangrijk recht dat de betrokkene vanaf 25 mei 2018 heeft is het zogenaamde ‘recht op vergetelheid’. Concreet komt dit erop neer dat de betrokkene straks het recht heeft om aan de verantwoordelijke voor de gegevensverwerking te verzoeken om alle persoonsgegevens die over die persoon zijn verzameld, te vernietigen binnen een korte termijn. Hoewel ook dit recht eigenlijk al bestaat, kunnen betrokkenen er straks veel nadrukkelijker een beroep op doen. Vooral voor informatie die op internet circuleert kan dit grote gevolgen hebben.Ervaring uit mijn praktijk leert mij dat veel verantwoordelijken voor gegevensverwerking nauwelijks in staat zijn de persoonsgegevens van betrokkenen volledig te verwijderen. Soms komt dat doordat het bestand waarin die gegevens staan dusdanig groot is geworden dat het nauwelijks meer te controleren valt, laat staan te wijzigen, maar het komt ook voor dat ICT-programma’s simpelweg niet de optie hebben om gegevens te verwijderen.U doet er goed aan om vóór 25 mei 2018 te inventariseren of het mogelijk is om persoonsgegevens ook weer te verwijderen. Daarnaast is het verstandig om gegevens die u hebt verzameld maar niet meer gebruikt, al eerder dan in mei 2018 te verwijderen. Immers, u mag die persoonsgegevens nu ook al niet langer bewaren dan nodig is.
3. Register van verwerkingsactiviteiten en dataportabiliteit
Gekoppeld aan de informatie die verstrekt moet worden aan betrokkene, moet ook door de verantwoordelijke een register bijgehouden worden waarin wordt genoteerd welke gegevens van wie worden verzameld en met welk doel. Het is dus niet voldoende om alleen aan het begin van de verwerking van de persoonsgegevens een mededeling te doen aan de betrokkene ten aanzien van de gegevens die worden verwerkt. Nee, deze gegevens moeten ook in een daartoe bestemd (intern) register bewaard worden. Dit register moet ook op eerste verzoek van de Autoriteit Persoonsgegevens verstrekt worden.Naast het register dat intern bijgehouden moet worden, hebben betrokkenen straks ook een veel verdergaand recht op dataportabiliteit. Dat houdt in dat de verwerkingsverantwoordelijke ervoor moet zorgen dat de informatie die over een betrokkene is verzameld, op een gestructureerde, gangbare en machineleesbare wijze naar een andere verwerkingsverantwoordelijke kan worden gestuurd. Anders gezegd, de informatie moet gemakkelijk overdraagbaar zijn.Het is verstandig om nu al te checken of uw systemen in staat zijn om aan deze (technische) verplichtingen te voldoen. Indien u daarmee pas in 2018 begint, dan is de kans groot dat u niet op tijd aan de verordening zult voldoen.
4. Gegevens beschermingseffect beoordeling [privacy impact assessment]
Een nieuwe verplichting die komt te rusten op de verwerkingsverantwoordelijke is om een zogenaamde gegevensbeschermingseffectbeoordeling te doen, voorafgaande aan het verwerken van persoonsgegevens. Dit moet gebeuren in die gevallen dat er, met name waar het een geautomatiseerde verwerking betreft met nieuwe technologie, er waarschijnlijk een hoog risico is voor de rechten en vrijheden van natuurlijke personen.Dat klinkt allemaal vrij cryptisch, maar het komt erop neer dat bij grootschalige verwerking van persoonsgegevens, u een gegevensbeschermingeffectbeoordeling zal moeten doen. Wat dat concreet inhoudt zal de toekomst nog moeten uitwijzen, maar in de basis moet u onderzoeken op welke wijze persoonsgegevens gevaar lopen door een beoogde verwerking en hoe die gevaren zoveel mogelijk worden ingeperkt.Ook ten aanzien van een dergelijke beoordeling, zullen de resultaten getoond moeten worden aan de Autoriteit Persoonsgegevens, indien deze daar om vraagt.
5. Functionaris voor de gegevensbescherming [Privacy Officer]
Een laatste aankomende verantwoordelijkheid is het aanstellen van een functionaris voor de gegevensbescherming, welke persoon ook middels vaak wordt aangeduid met de term Privacy Officer.Het komt er concreet op neer dat in ieder geval overheidsinstellingen, maar ook verwerkingsverantwoordelijken of bewerkers die hoofdzakelijk belast zijn met verwerkingen die vanwege aard, omvang of doeleinden een regelmatige en stelselmatige observatie op grote schaal van betrokkene vereisen (grote bedrijven dus ook), dan moet er een Privacy Officer aangesteld worden.Dit betreft een persoon die al dan niet in dienst van de organisatie, onafhankelijk toezicht kan houden en kan adviseren omtrent allerhande privacy vragen en beleidsbeslissingen. Omdat een dergelijke Privacy Officer in principe vanaf 25 mei 2018 meteen aanwezig moet zijn, verdient het voor veel bedrijven de voorkeur ook hier reeds nu al rekening mee te houden en eventueel te zoeken naar een Privacy Officer.Wees waakzaam!De voorgaande 5 opgesomde verplichtingen zijn slechts een beperkt overzicht van nieuwe plichten die op verwerkingsverantwoordelijke komen te rusten. In de periode voorafgaande aan de daadwerkelijke inwerkingtreding van de privacyverordening vallen er nog de nodige nieuwe ontwikkelingen te verwachten. Uiteraard zal ik daar aandacht aan besteden, maar wees ook zelf bedacht op de snelle ontwikkelingen!Ik wil deze bijdrage afsluiten met de opmerking dat het van belang is dat u de nieuwe verplichtingen serieus neemt, vooral omdat de boetes die opgelegd kunnen worden voor overtredingen, nog vele malen hoger worden dan de boetes die reeds nu met de uitbereiding van de boetebevoegdheid sinds 1 januari 2016 van kracht zijn. De maximale boete die straks opgelegd kan worden betreft € 20.000.000,-- óf 4% van de wereldwijde jaaromzet indien dat laatste bedrag hoger is van € 20.000.000,--. Dat zijn dus substantiële bedragen, welke gelukkig relatief eenvoudig te voorkomen zijn, mits u zich maar bewust bent van de nieuwe rechten en plichten.
Hebt u privacy vragen, neem dan contact op met ondergetekende.
[1] Verordening EU2016/679
[post_title] => De Europese privacy verordening, de 5 dingen die u nu al moet weten!
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => europese-privacy-verordening-5-dingen-nu-al-moet-weten
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-10-18 10:56:59
[post_modified_gmt] => 2016-10-18 08:56:59
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9676
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 9643
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-07-21 11:56:10
[post_date_gmt] => 2016-07-21 09:56:10
[post_content] =>
De Wet Werk en Zekerheid [WWZ] heeft het arbeidsrecht/ontslagrecht ingrijpend gewijzigd. Doel van de WWZ was onder andere dat het arbeidsrecht eenvoudiger, sneller en goedkoper zou worden. Uit onderzoek van de Vereniging van Arbeidsrecht Advocaten Nederland [VAAN] en de Vereniging van Arbeidsrecht [VvA] is gebleken dat niet alle doelstellingen zijn bereikt.
Uit het onderzoek van de VAAN en de VvA blijkt dat de ontbindingsprocedure bij de Rechtbank door het limitatieve grondenstelstel is bemoeilijkt, hetgeen eveneens door de gepubliceerde en niet-gepubliceerde rechtsspraak wordt bevestigd. Zo blijkt uit de niet-gepubliceerde rechtspraak dat voor de WWZ gemiddeld één op de tien ontbindingsverzoeken werd afgewezen, terwijl dit onder de WWZ in gemiddeld vier op de tien het geval is. Uit de niet-gepubliceerde rechtspraak blijkt dat het aantal afwijzingen onder de WWZ is verviervoudigd.
De ontbindingsprocedure is met name bemoeilijkt omdat de mogelijkheid om ontbinding te vragen wegens verschillende onvoldragen redelijke gronden, die tezamen ontbinding van de arbeidsovereenkomst rechtvaardigt ontbreekt. Er is derhalve behoefte aan een algemene restgrond, die meer open is dan de huidige h-grond, hetwelk neer komt op ruimte voor het billijkheidsoordeel van vóór de WWZ.
Voorts is gebleken dat de instroom van nieuwe zaken bij de Rechtbank laag is gebleven, niet in de laatste plaats omdat er [nog] meer schikkingen worden getroffen onder de WWZ. Het groot aantal alsnog ingetrokken ontbindingsverzoeken sluit bij dit beeld aan.
Overigens heeft de wetgever in ieder geval éénvan haar hoofddoelen bereikt, namelijk het verlagen van ontslagvergoedingen. Uit het evaluatieonderzoek volgt dat het stelsel minder kostbaar is voor werkgevers. Daar staat tegenover dat werkgevers onder het oude recht gebruik konden maken van de UWV-ontslagroute, waarbij geen vergoeding werd toegekend, terwijl nu bij elk ontslag in beginsel de transitievergoeding verschuldigd is. Uit het onderzoek blijkt dat bij schikkingen onder de WWZ in vergelijkbare gevallen een lagere vergoeding wordt overeengekomen dan voor de WWZ.
Wij adviseren u graag over mogelijkheden met betrekking tot het ontslagrecht. Via deze
link kunt u het volledige VAAN-VvA evaluatieonderzoek WWZ 2016 lezen.
[post_title] => Evaluatie WWZ: meer afwijzingen, maar wel goedkoper
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => evaluatie-wwz-meer-afwijzingen-wel-goedkoper
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-07-26 17:28:46
[post_modified_gmt] => 2016-07-26 15:28:46
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9643
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 9639
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-07-21 11:33:37
[post_date_gmt] => 2016-07-21 09:33:37
[post_content] =>
Vanaf 1 juli 2016 geldt de Klokkenluiderswet. Deze wet regelt de mogelijkheden en bescherming van werknemers die misstanden willen melden. Hieronder vindt u de belangrijkste punten van de klokkenluidersregeling op een rij.
Alle organisaties waar 50 of meer mensen werken, moeten een klokkenluidersregeling hebben. Hierin staat hoe de werkgever om gaat met meldingen van een vermoeden van misstanden. In de wet staat wat er tenminste in de klokkenluidersregeling moet staan. Wie voor 1 juli 2016 al een klokkenluidersregeling had, moet deze dus aanpassen aan de nieuwe wet.
De Klokkenluiderswet geldt voor werkgevers en werkenden [in loondienst, ZZP’er, vrijwilliger, flexwerkers en stagiaires]. Een werknemer kan een melding doen als hij/zij denkt dat er iets mis is in de organisatie waar hij/zij werkt of heeft gewerkt. Hij kan ook melding doen over een organisatie waarmee hij/zij in aanraking is gekomen via zijn werk. De melder moet dan wel zelf iets weten of bemerkt hebben. Iets melden op basis van geruchten of verhalen van andere kan niet.
De melding moet betrekking hebben op misstanden met een maatschappelijk belang:
- Schending van een wettelijk voorschrift;
- Gevaar voor de volksgezondheid;
- Gevaarlijk voor de veiligheid van personen;
- Gevaar voor de aantasting van het milieu.
Gevaar voor het goed functioneren van overheidsorganisatie of bedrijf als gevolg van een onbehoorlijke wijze van handelen of nalaten.
De werkgever mag de werknemer niet benadelen omdat hij/zij een melding gedaan heeft. De werknemer moet de melding wel op de juiste manier gedaan hebben. Benadeling kan zijn ontslag, maar ook eenzijdige overplaatsing, het weigeren van promotie of pesten inhouden.
Het is natuurlijk zaak om een Klokkenluidersregeling op de organisatie af te stemmen. Mocht u hierover vragen hebben dan kunt u hierover contact met ons opnemen.
[post_title] => Wet Huis voor Klokkenluiders
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wet-huis-klokkenluiders
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-07-26 17:30:48
[post_modified_gmt] => 2016-07-26 15:30:48
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9639
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 9626
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-07-15 17:38:34
[post_date_gmt] => 2016-07-15 15:38:34
[post_content] => Pokémon Go is het eerste augmented reality spel dat een enorme hype is geworden.
[1] Door gebruik te maken van onze echte wereld, worden dit soort spellen een stuk realistischer en daardoor vaak leuker om te spelen.
[2] Stel je eens voor dat in jouw straat een leger klaar staat voor de strijd met de legers van buurtgenoten of dat het huis van de sims bij jou in de tuin staat?
Een spel als Pokémon Go veroorzaakt echter ook onwenselijkheden. In een eerder artikel hebben wij al gewezen op
privacyrisico’s die gepaard kunnen gaan met het spelen van Pokémon Go voordat het in Europa beschikbaar is. Een ander probleem is het volgende. De spelers van het spel komen op bepaalde plaatsen in het dorp of in de stad bijeen. Deze plaatsen hebben in het spel een belangrijke stempel hebben gekregen, zoals het zijn van een ‘gym’, waar pokémon gevechten gehouden kunnen worden, of zogeheten pokéstops, waar attributen verdiend kunnen worden. Met behulp van eerder uitgebrachte games hebben de makers van Pokémon Go, Niantic Labs, informatie ingewonnen over locaties die hiervoor geschikt zijn. Dit zijn meestal markante gebouwen, monumenten of ornamenten, zoals beeldjes of muurschilderingen. De eigenaren of gebruikers worden dag en nacht geconfronteerd met pokémontrainers die voor hun huis staan. Zij hebben er niet voor gekozen hiermee geconfronteerd te worden, maar wat valt hiertegen te doen?
Wordt de hinder veroorzaakt door de mensen voor de deur of de makers van het spel?
Allereerst is goed om na te gaan wie de overlast veroorzaakt. Zijn dat de personen die voor jouw deur staan? Het snelle antwoord hierop zal ‘ja’ luiden, maar elk van deze mensen individueel bezien doet weinig verkeerd. Zij staan immers op een openbare plaats, waar zij simpelweg mogen staan. Een samenscholingsverbod zal ook niet snel worden opgelegd, omdat de openbare orde of veiligheid niet in gedrang komt. Bovendien kunnen zich in één enkele straat al meerdere pokéstops of gyms bevinden en je kunt moeilijk voor elk van deze plaatsen samenscholingsverboden uitvaardigen. De makers van het spel kunnen mijns inziens eerder als veroorzaker worden beschouwd. Zij hebben immers deze locaties bepaald en lokken mensen met dit spel ernaartoe. Maar handelen zij hierdoor onrechtmatig?
Hoe hinderlijk is de hinder?
Nog los van de vraag of het mogelijk is en welke stappen ervoor nodig zijn om een Amerikaanse partij, zoals Niantic Labs, aan te kunnen spreken, biedt de Nederlandse wet wel de mogelijkheid om op te treden tegen een partij die voor hinder zorgt. Als eigenaar van de woning kun je stellen dat de hinder een inbreuk vormt op jouw eigendomsrecht, omdat het genot hierdoor afneemt. Een rechter kan vervolgens bepalen dat de veroorzaker ervoor moet zorgen dat de hinder stopt. De Hoge Raad
[3] heeft in 1972 al bepaald dat de ernst van de hinder en de omstandigheden waaronder deze plaatsvindt, bepalen of er sprake is van een inbreuk op het eigendomsrecht. Dit is een nogal vaag criterium, waaruit niet meer dan de conclusie kan worden getrokken dan dat het mogelijk kan zijn om op te treden als de hinder maar erg genoeg is en lang genoeg duurt.
Hoeveel pokémontrainers moet je dulden voor je huis voordat je ertegen kunt optreden? Hiervan zal niet snel sprake zijn en elk geval zal op zichzelf staand beoordeeld moeten worden. Misschien is het maar het beste om vast te houden aan het idee dat het hier om een hype gaat, die vanzelf weer voorbijgaat. Anderen zijn juist wel blij met het publiek voor de deur, zo denkt Niantic Labs tenminste. Inmiddels verschijnen er namelijk berichten dat Niantic Labs bedrijven juist wil laten betalen om bij wijze van reclame een functie te krijgen in het spel.
[4] Als er maar genoeg bedrijven zijn die hiervoor willen betalen, dan zou daarmee de overlast ook kunnen afnemen.
[1] http://www.nu.nl/games/4293588/13-miljoen-nederlanders-spelen-pokemon-go.html
[2]http://www.wareable.com/vr/virtual-reality-vs-augmented-reality-which-is-the-future
[3] HR 10 maart 1972,
NJ 1927, 178.
[4] https://tweakers.net/nieuws/113543/niantic-wil-geld-verdienen-aan-pokemon-go-met-gesponsorde-locaties.html
[post_title] => Pokémon Go, leuk maar hoe krijg ik die mensen hier weg?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => pokemon-go-leuk-hoe-krijg-mensen-hier-weg
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-26 16:31:09
[post_modified_gmt] => 2022-10-26 14:31:09
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9626
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 9612
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-07-14 15:13:39
[post_date_gmt] => 2016-07-14 13:13:39
[post_content] =>
Alleen wanneer je onder een steen leeft zal de recente smartphonehype Pokémon Go je nog niet hebben bereikt. Even heel kort, Pokémon Go is een smartphonespelletje dat door middel van augmented reality, digitale Pokémon projecteert in de echte wereld. Spelers van Pokémon Go kunnen zich daarmee zelf Pokémontrainers wanen. Iets waar velen ongetwijfeld lang naar uit hebben gekeken.
Vooralsnog is Pokémon Go alleen te downloaden via een APK-bestand voor Android telefoons of via een Amerikaans, Australisch of Nieuw-Zeelands AppleID voor Iphone-gebruikers. In Nederland en de rest van de Europese Unie is de app nog niet te downloaden. Heel veel mensen willen echter niet wachten tot het moment dat de app ook in Europa te downloaden is en zoeken naar mogelijkheden om hem al eerder te downloaden. Die mogelijkheid is er natuurlijk, waardoor ook in Nederland de Pokémon Go hype ook steeds grotere proporties aanneemt
[1].
Natuurlijk ga ik hier niet betogen dat de app op een dergelijke manier verkrijgen dom is, maar ik vind het wel goed om erop te wijzen dat met het downloaden van de app via een ander land, je daarmee een privacy-risico loopt. Dit geldt zeker wanneer van de Amerikaanse appstore gebruik gemaakt wordt. Persoonsgegevens en locatiegegevens zullen opgeslagen worden op Amerikaanse servers. Hierop wijst de ontwikkelaar van het spel ook nadrukkelijk. Nu hoeft ook dat natuurlijk niet meteen een probleem op te leveren, maar het is wel zo dat in de Verenigde Staten een lager niveau van bescherming van persoonsgegevens wordt aangehouden dan in de Europese Unie. Al eerder schreef ik een artikel over de Schrems uitspraak, waarin een Oostenrijker met succes het privacybeleid van Facebook aanvocht.
[2] Dat heeft er zelfs toe geleid dat er een volledig nieuw verdrag gesloten moest worden tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten [het EU-US Privacy Shield] om ervoor te zorgen dat persoonsgegevens van beide zijden uitgewisseld kunnen worden. Mocht het dus een keer fout gaan en door een datalek komen je gegevens op straat te liggen, dan is het heel moeilijk om daar vanuit Nederland in Amerika iets tegen te doen.
Nogmaals, ik wil niet zeggen dat je niet Pokémon Go zou moeten downloaden als je echt niet kan wachten op een Europese download, maar wees ervan bewust dat je persoonsgegevens minder goed beveiligd zijn dan hier in Europa. Zeker als dat wordt gekoppeld aan het voor het spel noodzakelijke doorgeven van de eigen locatie, dan kan ik mij zo voorstellen dat er toch wel zeer waardevolle informatie in handen van de Amerikanen komt. Vind je dat niet erg, laat je dan vooral niet tegenhouden. Heb je daar je bedenkingen bij, dan is het misschien beter om te wachten op een Europese download.
En of je nu al gaat spelen, dan wel nog even wacht, ik wens je in ieder geval veel plezier!
[1] http://www.nu.nl/groningen/4293019/eerste-pokemon-go-bekeuring-uitgedeeld-.html
[2] https://bg.legal/europese-facebook-gegevens-worden-onvoldoende-beschermd-in-amerika
[post_title] => Pokémon Go, leuk maar hoe zit het met de privacy?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => pokemon-go-leuk-hoe-zit-privacy
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-07-14 15:19:06
[post_modified_gmt] => 2016-07-14 13:19:06
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9612
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 9594
[post_author] => 10
[post_date] => 2016-07-12 15:54:33
[post_date_gmt] => 2016-07-12 13:54:33
[post_content] =>
De feiten
Abattoir Amsterdam exploiteert een slachterij die in opdracht van derden voornamelijk runderen en kalveren slacht. Abattoir Amsterdam heeft op een zeker moment 7 kalveren [verder “de 7 kalveren”] geslacht afkomstig van een kalverhouderijbedrijf. In diezelfde periode is door TNO onderzoeks-bureau DUCARES onderzoek gedaan van onder meer urinemonsters en haarmonsters genomen bij kalveren van het bewuste kalverhouderijbedrijf. Het resultaat van dit onderzoek luidde de aanwezigheid van het [verboden] spierversterkende middel Clenbuterol. Het kalverhouderijbedrijf is nog dezelfde dag onder toezicht gesteld.
De Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit [NVWA] op de hoogte gesteld van voornoemd onderzoeksresultaat, heeft Abattoir Amsterdam mondeling medegedeeld dat bij kalveren van het bewuste kalverhouderijbedrijf het gebruik van het middel Clenbuterol was aangetoond en waarop Abattoir Amsterdam vervolgens procedures heeft ingeleid met het oog op het uit de handel nemen van [lichaamsmateriaal van] de 7 kalveren. Naar aanleiding van het onderzoeksresultaat zijn vervolgens zowel bij kalveren uit de stallen van het kalverhouderijbedrijf ten aanzien waarvan aanwezigheid van Clenbuterol was aangetoond, als bij kalveren uit haar stallen waar nog geen monsters waren genomen [in welke laatstbedoelde stallen de 7 kalveren hadden gestaan] diverse monsters genomen ten behoeve van verder onderzoek.
De NVWA bericht Abattoir Amsterdam dat omdat door laatstgenoemde de 7 kalveren afkomstig van het bewuste kalverhouderijbedrijf zijn ontvangen [en geslacht], en welke runderen mogelijk besmet zijn geweest met de verboden stof Clenbuterol, Abattoir Amsterdam op grond van artikel 19 van verordening [EG] nummer 187/2002 [ook wel de General Food Law genoemd], gehouden is onmiddellijk procedures in te leiden om het vlees van de 7 kalveren en de producten ervan uit voorzorg uit de handel te halen. Abattoir Amsterdam moet vervolgens de NVWA een volledige melding doen over de door haar te nemen acties ter voldoening aan voorgenoemde verplichting van de General Food Law. Bij gebreke hiervan zal de NVWA een inspectie bij Abattoir Amsterdam uitvoeren om na te gaan of de bewuste verplichtingen zijn uitgevoerd. Bij onvoldoende stappen ter zake zal de NVWA genoodzaakt zijn maatregelen te nemen.
Uit het eerder genoemde nadere onderzoek volgt later dat in de monsters van kalveren uit de stallen waar de 7 kalveren hadden gestaan, geen Clenbuterol was aangetroffen. Evenmin is in de overige genomen monsters van kalveren van het kalverhouderijbedrijf Clenbuterol aangetroffen. Gelet hierop heeft de NVWA Abattoir Amsterdam aangegeven dat er geen gezondheidsrisico is voor de consument en het geblokkeerde vlees van [onder meer] de 7 kalveren kan worden vrijgegeven.
Overigens, er is [dus] wel aanwezigheid van Clenbuterol aangetoond in andere kalveren van het kalverhouderijbedrijf maar deze kalveren hebben gestaan in een andere stal dan de stal waarin de 7 [door Abattoir Amsterdam geslachte] kalveren hebben gestaan.
Vordering
Abattoir Amsterdam vordert dat de Staat de schade van Abattoir Amsterdam vergoedt ten gevolge van het op grond van wat Abattoir Amsterdam noemt de “recall-vordering”, uit de handel hebben moeten nemen van het vlees van de 7 kalveren, terwijl achteraf gezien de “recall-vordering” onterecht is geweest en waarmee het door de Staat niet willen vergoeden van de schade van Abattoir Amsterdam, onrechtmatig is.
Beoordeling rechtbank
De recall-verplichting op grond van artikel 19 van de General Food Law houdt in dat voor een exploitant van een levensmiddelenbedrijf als Abattoir Amsterdam in geval zij redenen heeft om aan te nemen dat door haar ten behoeve van de consumptie geslacht en verwerkt vlees niet aan de voedselveiligheidsvoorschriften voldoet, de direct werkende verplichting geldt om onmiddellijk procedures te entameren om dit vlees uit de handel te [laten] nemen. Voor het ontstaan van deze recall-verplichting is niet vereist dat definitief is vastgesteld dat sprake is van een werkelijk en onmiddellijk gevaar voor de voedselveiligheid en de volksgezondheid. De [eerste] onderzoeks-resultaten waar de NVWA Abattoir Amsterdam op heeft gewezen, had dus zo wie zo reden voor Abattoir Amsterdam moeten zijn om aan te nemen dat het vlees van de 7 kalveren niet aan de voedselveiligheidsvoorschriften voldeed. De berichtgeving van de NVWA aan Abattoir Amsterdam over de eerste onderzoeksresultaten, was gerechtvaardigd en niet in strijd met enige rechtsnorm en levert geen onrechtmatig handelen van de Staat op.
De rechtbank wijst erop dat de berichtgeving van de NVWA aan Abattoir Amsterdam geen “recall-vordering” is geweest. Met haar mededelingen heeft de NVWA Abattoir Amsterdam terecht gewezen op de recall-verplichting en op de gevolgen van het niet naleven daarvan. De recall-verplichting volgt uit artikel 19 van de General Food Law en voor het ontstaan van de recall-verplichting is dan ook geen vordering van de NVWA noodzakelijk.
Het beroep van Abattoir Amsterdam op nadeelcompensatie omdat de maatregelen achteraf bezien niet nodig waren geweest, wordt ook door de rechtbank afgewezen. Voor een beroep op nadeelcompensatie moet sprake zijn van onevenredig nadelige – dat wil zeggen: buiten het normale maatschappelijke risico of het normale bedrijfsrisico vallende, en op een beperkte groep burgers of instellingen drukkende – gevolgen van een overheidshandeling of overheidsbesluit. Bij de beoordeling of sprake is van normaal bedrijfsrisico dienen de voorzienbaarheid voor de ondernemer van de schade te worden betrokken, de omvang van de schade en de aard van de overheids-handeling.
Niet is in geschil dat in deze zaak geen sprake is van een overheidsbesluit. Als de berichtgeving van de NVWA al als een relevante overheidshandeling dient te worden beschouwd – de recall-verplichting van Abattoir Amsterdam is immers niet het [directe] gevolg van deze berichtgeving, maar volgt uit artikel 19 van de General Food Law – stuit het betoog van Abattoir Amsterdam af op de omstandigheid dat [de beweerdelijke omvang van] de schade voor haar voorzienbaar was en dat de geleden schade dus tot haar normaal bedrijfsrisico behoort.
De rechtbank komt tot de slotsom dat het de Staat geen verwijt treft, en er geen grond is voor schadevergoeding aan Abattoir Amsterdam.
Beschouwing
Welke les kan nu uit deze uitspraak worden getrokken? Welnu, wanneer een exploitant van een levensmiddelenbedrijf redenen heeft [bijvoorbeeld door berichtgeving van de NVWA] aan te nemen dat een levensmiddel dat hij ingevoerd, geproduceerd, verwerkt, vervaardigd of gedistribueerd heeft niet aan de voedselveiligheidsvoorschriften voldoet, heeft hij de verplichting onmiddellijk de procedure in te leiden om het betrokken levensmiddel uit de handel te nemen. De daaraan verbonden kosten zijn voorzienbaar en behoren tot het normaal bedrijfsrisico.
Als achteraf uit nader onderzoek blijkt dat het levensmiddel dat aldus uit de handel is genomen, volgens de NVWA weer kan worden vrijgegeven omdat er geen gezondheidsrisico is voor de consument, levert dit in beginsel dus geen overheidsaansprakelijkheid op.
Een exploitant van een levensmiddelenbedrijf doet er dan ook goed aan om niet alleen de terughaalactie in voldoende mate te nemen om een volledige melding aan de NVWA dienaangaande te kunnen doen [dit ter vermijding van het opgelegd krijgen van een bestuurlijke boete door de NVWA], maar ook om deze actie zo uit te voeren dat de kosten zo beperkt mogelijk blijven en het weer in handel brengen van het levensmiddel zo mogelijk nog kan. Immers, er kan niet [altijd] worden uitgesloten dat geblokkeerde levensmiddelen in een later stadium door de NVWA toch weer worden vrijgegeven zoals deze zaak illustreert. En omdat daarbij de kosten van de recall blijven rusten op de exploitant van het levensmiddelenbedrijf, vormt schadebeperking het devies.
Lees
hier de volledige Uitspraak van de Rechtbank Den Haag van 9 maart 2016
[post_title] => Recall-verplichting leidt niet tot overheidsaansprakelijkheid
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => recall-verplichting-leidt-tot-overheidsaansprakelijkheid
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2016-07-26 17:25:37
[post_modified_gmt] => 2016-07-26 15:25:37
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9594
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 9947
[post_author] => 26
[post_date] => 2016-10-07 14:24:49
[post_date_gmt] => 2016-10-07 12:24:49
[post_content] =>
Beeldt u zich de volgende situatie eens in. U bent verantwoordelijk voor medewerkers die bij hun dagelijkse werkzaamheden veelvuldig gebruik maken [ingewikkelde] software. Deze software is vaak ook duur en om die reden is het aantal licenties dat aan medewerkers wordt verleend doorgaans beperkt. Wat nu als een van uw medewerkers zelf een illegale kopie van die software downloadt?
Wat zou u als werkgever dan doen?
Ik stel u deze vragen, omdat het meer en meer voorkomt dat medewerkers dusdanig handig zijn, dan wel beschikken over dusdanige connecties dat zij eenvoudig illegale versies van [dure] softwaretoepassingen in handen krijgen. Een dergelijk geval speelde ook in een recente zaak bij de Rechtbank Rotterdam
[1]. De rechter moest oordelen over de aansprakelijkheid van een werkgever, wiens medewerker gebruik had gemaakt van een illegale versie van Siemens software. Siemens stelde de werkgever aansprakelijk en betoogde dat de werkgever op moest draaien voor de schade door het illegale gebruik van de Siemens software. Dat klinkt wellicht raar, maar een werkgever is aansprakelijk voor fouten die een medewerker in de uitoefening van zijn werkzaamheden maakt.
De Rechtbank Rotterdam stelde Siemens in het gelijk en veroordeelde de werkgever om de door Siemens gevorderde schadevergoeding te betalen. Daarbij werd de werkgever veroordeeld om een bedrag ter hoogte van € 13.750,-- te betalen, hetgeen correspondeerde met de waarde van de licentievergoeding, indien de software wel legaal was gebruikt.
Doorslaggevend in kwesties als deze is de vraag of de kans op de fout die de medewerker heeft gemaakt is vergroot door de opdracht tot het verrichten van de opgedragen werkzaamheden. In de situatie bij de Rechtbank Rotterdam was daarvan sprake aangezien de medewerker administratorrechten had, waarmee hij de mogelijkheid had gekregen om het illegale softwareprogramma op zijn laptop te installeren. Daarnaast speelde mee dat een deel van het softwareprogramma ook legaal door andere medewerkers van de werkgever werd gebruikt en dat de illegale kopie van de software werd gebruikt op een laptop die door de werkgever aan de medewerker ter beschikking was gesteld. Dat de medewerker het programma niet nodig had voor zijn eigen werkzaamheden, doet daar overigens niet aan af.
Uit deze uitspraak zijn voor ICT werkgevers twee belangrijke lessen te trekken. Enerzijds is het zo dat de risico aansprakelijkheid van werkgevers zich volgens deze uitspraak dus ook kan uitstrekken tot het illegale downloaden en gebruik van software. Anderzijds is het belangrijk dat de werkgever steeds zo goed mogelijk bijhoudt of de in zijn bedrijf gebruikte software ook daadwerkelijk legaal is. Dan is ook aan te raden aan werkgevers dat zij hun personeel op niet mis te verstane wijze duidelijk maken dat het gebruik van illegale software binnen de onderneming absoluut niet is toegestaan.
Overigens laat de veroordeling van de werkgever in de kwestie bij de Rechtbank Rotterdam natuurlijk niet onverlet dat de werkgever zijn schade op zijn beurt mogelijk weer zal kunnen verhalen op de, inmiddels ex, medewerker. Dat zal ontegenzeggelijk leiden tot extra juridisch getouwtrek en dus was voorkomen, ook hier, beter dan genezen.
[1] Rechtbank Rotterdam 10 augustus 2016, JAR 2016/227
[post_title] => Een medewerker downloadt illegaal, werkgever betaalt de rekening
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => medewerker-downloadt-illegaal-werkgever-betaalt-rekening
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2020-02-12 16:56:30
[post_modified_gmt] => 2020-02-12 15:56:30
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => http://bgadvocaten.nl/?p=9947
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 1312
[max_num_pages] => 132
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => 16276edf3807bea037d1667413cf69b6
[query_vars_changed:WP_Query:private] =>
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
Beeldt u zich de volgende situatie eens in. U bent verantwoordelijk voor medewerkers die bij hun dagelijkse werkzaamheden veelvuldig gebruik maken [ingewikkelde] software. Deze software is vaak ook duur...
Lees meer
De titel van dit artikel behoeft wat nuancering. De voorliggende vraag is of een aanbestedende dienst een loting als ultimum remedium mag gebruiken om een keuze te maken tussen...
Lees meer
In het nieuws verschijnen steeds meer berichten over personen die hinder ondervinden van Pokémon Go spelers. Op 3 augustus jl. verscheen het bericht dat een Amerikaan nu de eerste is...
Lees meer
Een food recall komt in de meeste gevallen onverwacht. De aanleiding kan divers zijn; een consument wordt ziek na het product te hebben gegeten, bij een routine controle wordt...
Lees meer
Met een steeds verder digitaliserende samenleving en de mogelijkheden die dat geeft, ontstaan ook nieuwe gevaren. Een van de grootste gevaren is het gemak waarmee overheid en bedrijven kennis...
Lees meer
De Wet Werk en Zekerheid [WWZ] heeft het arbeidsrecht/ontslagrecht ingrijpend gewijzigd. Doel van de WWZ was onder andere dat het arbeidsrecht eenvoudiger, sneller en goedkoper zou worden. Uit onderzoek...
Lees meer
Vanaf 1 juli 2016 geldt de Klokkenluiderswet. Deze wet regelt de mogelijkheden en bescherming van werknemers die misstanden willen melden. Hieronder vindt u de belangrijkste punten van de klokkenluidersregeling...
Lees meer
Pokémon Go is het eerste augmented reality spel dat een enorme hype is geworden.[1] Door gebruik te maken van onze echte wereld, worden dit soort spellen een stuk realistischer en...
Lees meer
Alleen wanneer je onder een steen leeft zal de recente smartphonehype Pokémon Go je nog niet hebben bereikt. Even heel kort, Pokémon Go is een smartphonespelletje dat door middel...
Lees meer
De feiten Abattoir Amsterdam exploiteert een slachterij die in opdracht van derden voornamelijk runderen en kalveren slacht. Abattoir Amsterdam heeft op een zeker moment 7 kalveren [verder “de...
Lees meer
