WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 37
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 37
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] => all
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1472
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 360, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 37457
[post_author] => 73
[post_date] => 2023-05-10 14:58:27
[post_date_gmt] => 2023-05-10 12:58:27
[post_content] => Navigeren door de Verordening Medische Hulpmiddelen (MDR) is een uitdaging voor organisaties in de medische sector. Door de naleving van de MDR kunnen fabrikanten, zorgverleners en andere betrokken partijen ervoor zorgen dat medische hulpmiddelen veilig, effectief en traceerbaar zijn. Het begrijpen van de verplichtingen en het proactief implementeren van de vereisten zijn van cruciaal belang om te voldoen aan de wetgeving en de beste zorg te bieden aan patiënten.
We hebben een flowchart van één pagina gepubliceerd om te helpen bij het navigeren door de MDR. Het geeft de belangrijkste vereisten van de MDR weer.
Heeft u behoefte aan een uitgebreidere uitleg? Maak dan gebruik van onze blogreeks waarin de belangrijkste aspecten van deze verordening in begrijpelijke taal wordt uitgelegd.
De wetgeving is zeer complex. U kunt altijd contact opnemen met een van onze medewerkers voor vragen en advies over uw medische hulpmiddelen.
Lees hier de artikelen uit de blogreeks:
Artikel 1: Wat is de MDR en waarom hebben we regels nodig?
Artikel 2: De vereisten voor veiligheidsbeoordeling
Artikel 3: De verplichte traceerbaarheid
Artikel 4: EUDAMED
Artikel 5: Verplichtingen voor de zorgverlener
Artikel 6: Overgangsperioden
Hierbij de link naar de flowchart
[post_title] => Navigeren door de MDR: Flowchart en blogreeks
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => navigeren-door-de-mdr-flowchart-en-blogreeks
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-07-20 10:14:45
[post_modified_gmt] => 2023-07-20 08:14:45
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=37457
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 36204
[post_author] => 6
[post_date] => 2023-05-08 16:45:16
[post_date_gmt] => 2023-05-08 14:45:16
[post_content] => Het maken van software gaat vaak gepaard met complexe juridische kwesties, zoals auteursrecht, licenties en aansprakelijkheid. Het is essentieel om duidelijke en solide overeenkomsten op te stellen om problemen te voorkomen. In deze blog bespreken we het belang van goede afspraken en hoe ons advocatenkantoor u kan helpen bij het opstellen en controleren van overeenkomsten voor softwareontwikkeling.
Auteursrecht en licenties:
Auteursrecht is een cruciaal aspect van softwareontwikkeling. Het beschermt de intellectuele eigendom van de ontwikkelaar en geeft hen het exclusieve recht om de software te distribueren en te verveelvoudigen. In een softwareontwikkelingsovereenkomst is het belangrijk om duidelijk te definiëren wie de auteursrechten bezit en onder welke voorwaarden de software mag worden gebruikt.
Daarnaast is het essentieel om licentievoorwaarden op te nemen in de overeenkomst. Dit omvat de reikwijdte van de licentie, eventuele beperkingen, sub-licentievoorwaarden en de duur van de licentie. Dit is natuurlijk wel afhankelijk van de vraag of u de software überhaupt in licentie wilt geven, want software kan ook (al dan niet gedeeltelijk) worden overgedragen aan de opdrachtgever/afnemer.
Aansprakelijkheid en garanties:
Softwareontwikkelingsovereenkomsten moeten ook bepalingen bevatten over aansprakelijkheid en garanties. Dit omvat garanties over de prestaties van de software, vrijwaring van inbreuk op intellectuele eigendomsrechten en beperkingen van aansprakelijkheid voor eventuele schade die voortvloeit uit het gebruik van de software.
Vertrouwelijkheid en gegevensbescherming:
Bij het ontwikkelen van software is het vaak noodzakelijk om vertrouwelijke informatie en persoonsgegevens te verwerken. Het is belangrijk om in de overeenkomst duidelijke bepalingen op te nemen over vertrouwelijkheid en gegevensbescherming, zoals de verplichtingen van partijen om gegevens te beveiligen en te voldoen aan de toepasselijke privacywetgeving.
Hoe ons advocatenkantoor u kan helpen
Ons advocatenkantoor is gespecialiseerd in het opstellen en controleren van softwareontwikkelingsovereenkomsten/licentieovereenkomsten. Wij zorgen ervoor dat uw overeenkomsten voldoen aan wetgeving en uw belangen optimaal worden beschermd. Ons team van ervaren advocaten/juristen biedt praktisch, toegankelijk en professioneel juridisch advies, zodat u zich kunt concentreren op uw bedrijf en softwareontwikkeling of op het afnemen van diensten van een softwareontwikkelaar.
Conclusie
Voorkom problemen en bescherm uw bedrijf door samen te werken met ons gespecialiseerde advocatenkantoor. Neem vandaag nog contact op met Jos van der Wijst voor vragen om te ontdekken hoe wij u kunnen helpen bij het opstellen en controleren van overeenkomsten, zodat u met vertrouwen zaken kunt doen.
[post_title] => Bescherm softwareontwikkeling met solide overeenkomsten
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => bescherm-softwareontwikkeling-met-solide-overeenkomsten-2
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-06-03 10:57:13
[post_modified_gmt] => 2024-06-03 08:57:13
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=36204
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 36190
[post_author] => 65
[post_date] => 2023-05-08 14:44:48
[post_date_gmt] => 2023-05-08 12:44:48
[post_content] => In deze blog gaan we dieper in op het gebruik van een merk als metatag en of dit als inbreuk op het merkrecht kan worden beschouwd. Het Europese Hof van Justitie heeft onlangs uitspraak gedaan over de vraag of het gebruik van een merk als metatag als inbreuk op het merkrecht kan worden beschouwd.
Metatag
Eerst even een korte uitleg over metatags: dit zijn sleutelwoorden die aan een webpagina zijn toegevoegd en die zoekmachines helpen om de inhoud van de pagina te begrijpen. Metatags kunnen worden gebruikt om de inhoud van een website te beschrijven, maar ook om bepaalde trefwoorden of merken te identificeren.
Wat ging eraan vooraf?
In de zaak C-720/18 heeft het Hof geoordeeld dat een merk dat als metatag wordt gebruikt, niet als inbreuk op het merkrecht kan worden beschouwd, tenzij het merk wordt gebruikt om verwarring te zaaien bij het publiek.
In de zaak ging het om een bedrijf dat een foto had gepost op een website voor het delen van foto's. De foto had als metatag de naam van een bekend merk dat eigendom was van een ander bedrijf. Het bedrijf dat de foto had geplaatst, werd door het andere bedrijf beschuldigd van merkinbreuk.
Oordeel Hof
Het Hof heeft geoordeeld dat het gebruik van een merk als metatag op een website die onder een generiek topleveldomein valt, niet als inbreuk op het merkrecht kan worden beschouwd, aangezien deze metatags enkel zijn bedoeld om zoekmachines te helpen de inhoud van de website te identificeren en daarmee de toegankelijkheid ervan te verbeteren. Het Hof heeft echter benadrukt dat dit anders kan zijn als het gebruik van het merk als metatag tot verwarring bij het publiek leidt.
Conclusie
Dus, als u een merk als metatag op uw website gebruikt, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat dit niet leidt tot verwarring bij het publiek. Als u twijfelt over het gebruik van een merk als metatag, is het raadzaam om juridisch advies in te winnen.
Bij BG.legal hebben wij specialisten in huis die u kunnen helpen bij alle juridische kwesties rondom merkenrecht en intellectueel eigendom. Neem gerust contact op met Mustafa Kahya.
[post_title] => Geen merkinbreuk door gebruik als metatag
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => geen-merkinbreuk-door-gebruik-als-metatag
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-05-08 15:05:20
[post_modified_gmt] => 2023-05-08 13:05:20
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=36190
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 35715
[post_author] => 67
[post_date] => 2023-05-05 14:00:21
[post_date_gmt] => 2023-05-05 12:00:21
[post_content] => In geval van faillissement kan iedere bestuurder van de failliete vennootschap door de curator aansprakelijk worden gesteld voor het boedeltekort als het bestuur zijn taak kennelijk onbehoorlijk heeft vervuld. Niet alleen het bestuur kan door een curator aansprakelijk worden gesteld, maar ook feitelijke beleidsbepalers. De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 24 maart 2023 (ECLI:NL:HR:2023:445) duidelijkheid gecreëerd over aansprakelijkheid van de feitelijk beleidsbepaler in faillissement, specifiek over de situatie dat het formele bestuur terzijde wordt geschoven. In deze blog bespreek ik het arrest van de Hoge Raad en bespreek ik de consequenties daarvan voor de praktijk.
Bestuursaansprakelijkheid in faillissement
Bestuurders van een rechtspersoon zijn in beginsel niet aansprakelijk voor schulden van die rechtspersoon. Er zijn echter situaties waarin deze beperkte aansprakelijkheid wordt doorbroken. In faillissement kan de curator iedere bestuurder hoofdelijk aansprakelijk stellen voor het gehele tekort in het faillissement als sprake is van kennelijk onbehoorlijk bestuur en aannemelijk is dat dit een belangrijke oorzaak is van het faillissement. Als de boekhoud- of publicatieverplichting van de jaarrekeningen is geschonden, dan staat zelfs vast dat het bestuur zijn taak onbehoorlijk heeft vervuld en wordt vermoed dat dit een belangrijke oorzaak is van het faillissement. Het is dan aan het bestuur om onder andere aannemelijk te maken dat deze onbehoorlijke taakvervulling geen belangrijke oorzaak is van het faillissement. Bovendien kan iedere bestuurder zich disculperen door aan te tonen dat de onbehoorlijke taakvervulling door het bestuur niet aan hem te wijten is en dat hij niet nalatig is geweest in het treffen van maatregelen om de gevolgen van onbehoorlijk bestuur af te wenden.
Feitelijk beleidsbepalers
Niet alleen het bestuur loopt risico om in geval van faillissement aansprakelijk te worden gehouden wegens onbehoorlijk bestuur, maar ook degene die het beleid van de vennootschap heeft bepaald of mede bepaalt, als ware hij bestuurder: de zogenaamde feitelijk beleidsbepalers. De gedachte hierachter is dat iemand zich niet aan aansprakelijkheid moet kunnen onttrekken door zichzelf niet formeel als bestuurder te laten benoemen en, bijvoorbeeld, een katvanger naar voren te schuiven. De vraag is wanneer iemand als feitelijk beleidsbepaler valt aan te merken. Uit lagere rechtspraak volgt dat iemand niet direct als feitelijk beleidsbepaler valt aan te merken als hij/zij slechts (in beperkte mate) invloed uitoefent op de onderneming. Ook is niet vereist dat een feitelijk beleidsbepaler concrete opdrachten geeft aan het formele bestuur. De feitelijk beleidsbepaler zit hier dus ergens tussenin. Uit de parlementaire geschiedenis volgt dat sprake moet zijn van feitelijke terzijdestelling van het formele bestuur om iemand als feitelijk beleidsbepaler aan te merken.
Het arrest van de Hoge Raad
De Hoge Raad heeft zich uitgelaten over de vraag of feitelijke terzijdestelling betekent dat de feitelijk beleidsbepaler in de plaats van en met uitsluiting van het formele bestuur het beleid van de vennootschap heeft bepaald. In de casus die bij de Hoge Raad voorlag ging het om een vennootschap die was opgericht met het doel om een restaurant te exploiteren. Eiseres was bestuurder van een stichting die de vennootschap had opgericht. Na de oprichting bleef zij zich zonder formele bestuursfunctie actief bemoeien met het beleid van het restaurant.
Het restaurant is binnen een jaar na haar oprichting failliet verklaard. Er bleek te zijn gefraudeerd met bouwfacturen van het bedrijfspand. Eiseres speelde hier een belangrijke rol in. De curator stelde haar vervolgens aansprakelijk voor het gehele boedeltekort wegens onbehoorlijk bestuur omdat zij het beleid van de vennootschap feitelijk had bepaald. Eiseres stelde zich echter op het standpunt dat zij niet was aan te merken als feitelijk beleidsbepaler, omdat het formele bestuur de bestuurstaken is blijven uitvoeren en het bestuur dus niet door haar terzijde is gesteld.
Terzijdestelling van het formele bestuur?
Volgens de Hoge Raad is het afhankelijk van de omstandigheden van het geval of iemand als feitelijk beleidsbepaler kan worden aangemerkt. De Hoge Raad overweegt dat de parlementaire geschiedenis niet zo moet worden uitgelegd dat de feitelijk beleidsbepaler het bestuur volledig terzijde heeft gesteld. Voldoende is dat de feitelijk beleidsbepaler zich ten minste een deel van de bestuursbevoegdheid heeft toegeëigend, en op die manier het beleid heeft bepaald of mede heeft bepaald.
Conclusie
Of iemand is aan te merken als feitelijk beleidsbepaler en daarmee bepaalde aansprakelijkheidsrisico’s loopt is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. In ieder geval is duidelijk geworden dat degene die het beleid mede heeft bepaald en feitelijk een deel van de bestuursbevoegdheid heeft toegeëigend, aangemerkt kan worden als feitelijk beleidsbepaler. Van feitelijke beleidsbepaling kan dus ook sprake zijn als het formele bestuur nog actief is.
Wil u weten of u bent aan te merken als feitelijk beleidsbepaler en zo ja, welke aansprakelijkheidsrisico’s u mogelijk loopt? Wil u weten wat u kunt doen ter voorkoming van aansprakelijkheid? Of bent u bestuurder en wil u weten welke aansprakelijkheidsrisico’s u loopt in geval van faillissement? Neem dan contact op met een van onze insolventiespecialisten.
[post_title] => Aansprakelijkheid van feitelijke beleidsbepalers in faillissement
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => aansprakelijkheid-van-feitelijke-beleidsbepalers-in-faillissement
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-05-05 14:42:18
[post_modified_gmt] => 2023-05-05 12:42:18
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=35715
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 36135
[post_author] => 6
[post_date] => 2023-05-04 16:24:25
[post_date_gmt] => 2023-05-04 14:24:25
[post_content] => Het Hof van Justitie van de Europese Unie (het Hof) heeft op 26 april een opmerkelijke uitspraak gedaan over het delen van geanonimiseerde/gepseudonimiseerde (persoons)gegevens.[1] Het Hof heeft bepaald dat in deze specifieke zaak, gepseudonimiseerde persoonsgegevens die met een derde zijn gedeeld, door deze partij als geanonimiseerd mogen worden beschouwd. De gegevens worden dan niet langer aangemerkt als persoonsgegevens, waardoor de AVG niet meer van toepassing is.
Achtergrond van de rechtszaak
Deze zaak komt door een conflict tussen de Single Resolution Board (SRB) en de European Data Protection Supervisor (EDPS). De SRB heeft als taak om in te grijpen als banken in financiële problemen komen, om zo de impact van een mogelijk faillissement te beperken. In 2017 kwam er een Spaanse bank in de problemen. De SRB heeft het faillissement afgehandeld, maar er waren zorgen dat de werkwijze van SRB had geresulteerd in een benadeling van de aandeelhouders en crediteuren van de bank.
De SRB heeft alle aandeelhouders en crediteuren van de bank de kans gegeven om via een digitaal formulier hun bezwaren kenbaar te maken. De SRB heeft vervolgens aan Deloitte gevraagd om de door de SRB geselecteerde opmerkingen/bezwaren te gebruiken bij de beoordeling óf sprake was van benadeling. De opmerkingen zijn gepseudonimiseerd, alvorens deze werden gedeeld met Deloitte. Meer in het bijzonder kreeg iedere inzending van een aandeelhouder of crediteur een unieke code. Voor zover in een inzending ook identificerende gegevens werden opgenomen, werd deze informatie niet gedeeld met Deloitte.
Procedure
De EDPS heeft meerdere klachten ontvangen over de werkwijze van de SRB. De mogelijkheid tot het delen van informatie met Deloitte zou namelijk niet in het privacystatement van SRB zijn vermeld. De EDPS heeft de zaak beoordeeld en kwam tot de conclusie dat het delen van gepseudonimiseerde gegevens door SRB – zonder daarvan melding te maken in het privacystatement – een schending is van haar informatieplicht. De SRB is echter van mening dat de gepseudonimiseerde gegevens – nadat deze waren gedeeld met Deloitte – niet meer als persoonsgegeven konden worden aangemerkt, waardoor er geen sprake kan zijn van een overtreding van de AVG.
Uitspraak van het Hof
Het Hof zoekt aansluiting bij een eerder door haar gewezen arrest (Beyer/Bundesrepublik Deutschland),[2] waarin het Hof bepaalde dat een IP-adres kan worden aangemerkt als een persoonsgegeven. De internetleverancier van dat IP-adres kan namelijk achterhalen aan wie het IP-adres is gekoppeld, zodat de pseudonimisering kan worden teruggedraaid.
In de zaak Beyer/Bundesrepublik Deutschland ging het dus om een derde (i.e. de internetleverancier) die een natuurlijke persoon kon identificeren aan de hand van een IP-adres. In de onderhavige zaak was het echter alleen voor SRB mogelijk om een natuurlijke persoon te identificeren middels de gepseudonimiseerde gegevens. SRB behoudt dus als enige volledige controle over het al dan niet terugdraaien van de pseudonimisering. Deloitte kan daarvoor geen derde inschakelen (althans, daar heeft het EDPS bij haar besluitvorming geen onderzoek naar gedaan)
Het Hof oordeelt dan ook dat de SRB de AVG niet heeft overtreden, omdat Deloitte enkel geanonimiseerde gegevens heeft ontvangen. De met Deloitte gedeelde gegevens kunnen namelijk enkel met medewerking van de SRB herleidbaar worden gemaakt.
Conclusie
Voor de vraag of er sprake is van geanonimiseerde/gepseudonimiseerde (persoons)gegevens, dient men te kijken naar de data waarover een partij beschikt en de wijze waarop deze door de verstrekkende partij is aangeleverd. Het kan dus zijn dat bepaalde gegevens voor de ontvangende partij anoniem zijn, terwijl deze voor de verstrekkende partij nog herleidbaar zijn (gepseudonimiseerde gegevens).
Heeft u vragen over het anonimiseren, pseudonimiseren en/of delen van persoonsgegevens? Neem dan gerust contact op met Robin Verhoef.
[1] HvJ EU 26 april 2023, ECLI:EU:T:2023:219 (SRB/EDPS).
[2] HvJ EU 19 oktober 2016, ECLI:EU:C:2016:779 (Beyer/Bundesrepublik Deutschland)
[post_title] => Gepseudonimiseerde en geanonimiseerde gegevens
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => gepseudonimiseerde-en-geanonimiseerde-gegevens
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 14:56:15
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 12:56:15
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=36135
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 36093
[post_author] => 73
[post_date] => 2023-05-01 14:07:22
[post_date_gmt] => 2023-05-01 12:07:22
[post_content] => De Wet elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (Wegiz) komt er dan toch echt aan. Dit artikel beschrijft de Wegiz, die onlangs unaniem is aangenomen door de Eerste Kamer na een lang wetgevingsproces. Tevens wordt er stilgestaan bij de veranderingen die te verwachten zijn.
De digitalisering van de zorg heeft geresulteerd in veel nieuwe wetgeving. Zo schreven we eerder al een artikel over de Wet digitale overheid en wat dit voor de zorgaanbieder betekent. In dit artikel wordt stilgestaan bij de nieuwe regels van de Wegiz.
Het doel van de wet is om een vloeiendere uitwisseling van gegevens tussen zorgaanbieders te bewerkstelligen. Door middel van elektronische gegevensuitwisseling komt informatie over de behandeling en zorg voor patiënten sneller beschikbaar en is het risico op fouten kleiner. Tevens worden de administratieve lasten verminderd waardoor zorgverleners meer tijd overhouden voor de patiënt.
Wat regelt de Wegiz?
In de Wegiz staat dat gegevensuitwisseling tussen zorgaanbieders elektronisch moet verlopen. Welke gegevens nodig zijn voor het leveren van goede zorg, is aan de zorgaanbieders zelf en staat in de kwaliteitsstandaarden.
In Nederland worden afspraken over goede zorg vastgelegd in kwaliteitsstandaarden. In kwaliteitsstandaarden maken zorgverleners, patiënten en verzekeraars afspraken over wat goede zorg is. Nieuwe of herziene kwaliteitsstandaarden moeten een informatieparagraaf bevatten. De informatieparagraaf beschrijft gedurende het zorgproces welke informatie wordt vastgelegd, geraadpleegd en gedeeld en welke afspraken hierover zijn gemaakt.
De Wegiz gaat over hoe de gegevens uitgewisseld worden. Zo worden er verschillende eisen gesteld aan taal en techniek. Deze worden vastgelegd in normen die worden ontwikkeld onder regie van NEN. Hierdoor wordt de aansluiting bij Europese en internationale normen geborgd.
Vanuit de normen wordt verwezen naar standaarden, zoals informatiestandaarden. De informatiestandaard beschrijft de technische specificatie van gegevens. Zorgstandaarden of zorgrichtlijnen zoals de kwaliteitsstandaarden worden hierbij als uitgangspunt genomen.
Of gegevens uitgewisseld mogen worden is geregeld in wetgeving als de AVG en de WGBO.
Verplichte elektronische gegevensuitwisseling
Door het ministerie van VWS is een Meerjarenagenda Wegiz opgesteld. Hierin hebben vier soorten gegevensuitwisselingen prioriteit gekregen:
- Medicatieoverdracht,
- Verpleegkundige overdracht,
- Basisgegevensset Zorg,
- Beeldbeschikbaarheid.
Hieraan is vanuit het
Integraal Zorg Akkoord (IZA) een vijfde gegevensuitwisseling, namelijk die in de Acute Zorg, toegevoegd. Zorgaanbieders moeten voor elk type uitwisseling verplicht gebruik gaan maken van gecertificeerde informatiesystemen die werken volgens door NEN vastgelegde normen. Producenten van software zullen er dus rekening mee moeten houden dat de door hen aangeboden informatiesystemen wellicht moeten worden gecertificeerd, indien daarmee de aangewezen gegevensuitwisselingen worden gefaciliteerd.
Conclusie
Met de Wegiz zal de gegevensuitwisseling tussen zorgverleners worden gereguleerd, waardoor niet alleen de vertrouwelijkheid van de gegevensverwerking wordt gewaarborgd, maar ook de administratieve lasten verder afnemen. De Wegiz zorgt er eveneens voor dat
ICT-systemen straks met elkaar kunnen communiceren, zodat gegevens eenvoudig tussen verschillende zorgsystemen kunnen worden uitgewisseld. De Meerjarenagenda Wegiz zal dienen als het startpunt van het implementatie traject.
Heeft u naar aanleiding van dit artikel nog vragen?
Onze advocaten denken graag met u mee.
[post_title] => Wet elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (Wegiz): Wat regelt de wet?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wet-elektronische-gegevensuitwisseling-in-de-zorg-wegiz-wat-regelt-de-wet
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-06-13 11:45:55
[post_modified_gmt] => 2023-06-13 09:45:55
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=36093
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 36069
[post_author] => 65
[post_date] => 2023-05-01 11:32:06
[post_date_gmt] => 2023-05-01 09:32:06
[post_content] => Het is een steeds vaker voorkomend fenomeen:
nep facturen die worden gestuurd aan partijen die een merk (trademark) hebben aangevraagd. Deze facturen lijken op het eerste gezicht legitiem, maar zijn in werkelijkheid oplichtingspraktijken die bedrijven geld proberen af te troggelen.
Deze nep facturen worden vaak verstuurd door bedrijven die zich voordoen als overheidsinstanties of merkregistratiebureaus. Ze maken gebruik van officieel uitziende briefhoofden en logo's om het vertrouwen van bedrijven te winnen. Bedrijven worden vervolgens gevraagd om een bedrag te betalen om hun
merk te registreren of te vernieuwen. Het gaat hierbij vaak om aanzienlijke bedragen die kunnen oplopen tot duizenden euro's.
Een drietal voorbeelden die we vaker zien voorkomen zijn:
Het is belangrijk om te weten dat deze facturen nep zijn en dat bedrijven hier niet op hoeven te reageren. Merkregistratie wordt namelijk altijd uitgevoerd door officiële instanties en niet door particuliere bedrijven. Bedrijven die een merkregistratie hebben aangevraagd, moeten altijd goed controleren wie de afzender van de factuur is en of deze wel
legitiem is.
Als u twijfelt of u te maken heeft met een nep factuur, is het verstandig om contact op te nemen met uw merkgemachtigde of een specialist. Ook kunt u op
deze webpagina een overzicht vinden van louche partijen die nep facturen toesturen.
In het kort: nep facturen voor merkregistratie zijn een groeiend probleem voor bedrijven. Het is belangrijk om altijd goed te controleren wie de afzender van de factuur is en of deze wel legitiem is. Als u twijfelt, kunt u het beste contact opnemen met een
juridisch specialist. Wij helpen u graag om uw merk te beschermen en eventuele inbreuken hierop te voorkomen.
Bij BG.legal hebben we veel ervaring met merkregistratie en kunnen we u helpen om te bepalen of een factuur wel of niet legitiem is. Bovendien kunnen we u adviseren over de beste manier om uw merk te beschermen en eventuele inbreuken hierop te voorkomen.
Voor vragen of meer informatie, neem vrijblijvend contact op met
Mustafa Kahya (
kahya@bg.legal).
[post_title] => Fake facturen
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => fake-facturen-2
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-06-20 08:54:42
[post_modified_gmt] => 2023-06-20 06:54:42
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=36069
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 36013
[post_author] => 74
[post_date] => 2023-05-01 09:33:36
[post_date_gmt] => 2023-05-01 07:33:36
[post_content] =>
Inleiding
Veel gemeenten hanteren regels voor het verhuren van kamers. Deze regels komen er doorgaans op neer dat voor kamerverhuur één of zelfs meerdere vergunningen
vereist zijn. In dit blog bespreek ik deze vergunningen voor kamerverhuur aan bijvoorbeeld studenten of arbeidsmigranten, zodat u als [potentieel] verhuurder weet op welke vergunningen u moet letten.
Wanneer is er sprake van kamerverhuur?
Van kamerverhuur is sprake als er onzelfstandige woonruimte wordt verhuurd. Met onzelfstandige woonruimte wordt woonruimte bedoeld die
niet zelfstandig door één huishouden kan worden bewoond. Dit omdat de woonruimte geen eigen [voor]deur en belangrijke woonvoorzieningen heeft, zoals een keuken, toilet en/of douche. Een typisch voorbeeld van onzelfstandige woonruimte [en kamerverhuur] is een studentenhuis waar de studerende bewoners [die volgens vaste rechtspraak niet als één huishouden worden gezien] de keuken, toilet en douche met elkaar delen.
Overigens gaat het bij de vraag of sprake is van kamerverhuur om de feitelijke situatie en niet om de situatie zoals deze op papier is gezet. Dat in de huurovereenkomst staat dat een studentenhuis als zelfstandige woonruimte aan een groep studenten wordt verhuurd, neemt niet weg dat feitelijk [en juridisch] gezien sprake is van verhuur van onzelfstandige woonruimte. Ook hier is sprake van kamerverhuur en zijn de daarvoor benodigde vergunningen vereist.
Vergunning[en] voor kamerverhuur
Per gemeente verschilt het of voor kamerverhuur een vergunning vereist is. Iedere gemeente hanteert namelijk eigen regels voor kamerverhuur. Deze regels verschillen niet alleen inhoudelijk van elkaar, maar kennen veelal ook een verschillend juridisch kader en bijbehorende
voorwaarden. Met name in grote gemeenten gelden voor kamerverhuur regels van verschillende juridische kaders naast elkaar waardoor voor kamerverhuur veelal meerdere vergunningen vereist zijn. Als één vergunning ontbreekt dan kan dit betekenen dat kamerverhuur feitelijk niet is toegestaan. Het is van belang om hier als potentieel verhuurder oplettend op te zijn.
Omgevingsvergunning
Kamerverhuur is vaak gereguleerd in het gemeentelijke bestemmingsplan. Het kan zijn dat het ter plaatste geldende bestemmingsplan geen kamerverhuur toestaat, of slechts kamerverhuur aan een maximaal aantal personen. Bijvoorbeeld in de gemeente
Tilburg staan
bestemmingsplannen meestal geen kamerverhuur aan vijf of meer personen toe, maar kamerverhuur aan minder personen is vaak wel toegestaan.
Als het bestemmingsplan geen kamerverhuur toestaat dan is een omgevingsvergunning vereist om in afwijking van het bestemmingsplan aan kamerverhuur te doen. De voorwaarden van deze vergunning kunnen in het bestemmingsplan zelf staan. Ook kunnen gemeenten er voor kiezen om voor omgevingsvergunningen voor kamerverhuur een [apart] toetsingskader in
beleidsregels vast te leggen, zoals de gemeente
Eindhoven heeft gedaan.
Vergunning opkoopbescherming
De vergunning opkoopbescherming is relevant voor mensen die van plan zijn een woning te kopen voor kamerverhuur. Steeds meer gemeenten [o.a.
‘s-Hertogenbosch,
Tilburg en
Eindhoven] kiezen er voor om voor hun gehele gemeente [of delen daarvan] de
opkoopbescherming in te voeren waardoor woonruimte tot een bepaalde WOZ-waarde [zonder vergunning opkoopbescherming] niet mag worden verhuurd.
Woonruimte gelegen in een voor de opkoopbescherming aangewezen gebied en een WOZ-waarde binnen het bepaalde bedrag, valt voor een periode van vier jaar na de dag van inschrijving van de leveringsakte onder de opkoopbescherming. Dit tenzij de woonruimte op deze inschrijvingsdatum al meer dan zes maanden werd verhuurd. De opkoopbescherming is dan niet van toepassing; voor het voortzetten van de kamerverhuur is dan ook geen vergunning opkoopbescherming vereist.
Een vergunning opkoopbescherming wordt doorgaans verleend als de woonruimte wordt verhuurd aan eerstegraads of tweedegraadsfamilieleden, de woonruimte voor maximaal 12 maanden wordt verhuurd voor een andere reden dan toeristisch verhuur of u woonruimte verhuurt die onderdeel is van een winkel, kantoor of bedrijfsruimte.
Exploitatievergunning
Sommige gemeenten [bijv. Nissewaard] hebben in hun Algemene Plaatselijke Verordening [APV] regels voor kamerverhuur opgenomen. In deze gemeenten is voor kamerverhuur ook een exploitatievergunning vereist. De toetsingsgronden voor deze vergunningen kunnen in de APV zijn opgenomen of [net als bij de omzettingsvergunning en omgevingsvergunning] in beleidsregels zijn vastgelegd.
Omzettingsvergunning
Met name grote gemeenten hebben een huisvestingsverordening waaronder de gemeenten
‘s-Hertogenbosch,
Tilburg en
Eindhoven. In deze verordening is veelal bepaald dat voor kamerverhuur [ook] een omzettingsvergunning vereist is [ook wel een
onttrekkingsvergunning genoemd]. Dit is een vergunning voor het omzetten van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte [voor kamerverhuur]. De voorwaarden voor verlening van een omzettingsvergunning zijn veelal in de huisvestingsverordening opgenomen, maar kunnen ook zijn opgenomen in [aparte] beleidsregels.
Verhuurdersvergunning
Een aantal gemeenten [o.a. Schiedam en Rotterdam] heeft in hun APV een
vergunningstelsel voor verhuurders van woonruimte opgenomen. Om overtredingen en woonoverlast tegen te gaan, hebben deze gemeente bepaald dat voor verhuur van [aangewezen] woningen [in al dan niet tevens aangewezen gebieden] een verhuurdersvergunning vereist is, welke de verhuurder moet aanvragen.
Conclusie
Voor kamerverhuur zijn vaak één of meerdere vergunningen vereist. Dit overzicht geeft u als [potentieel] verhuurder een idee waar op welke vergunningen u bij kamerverhuur
moet letten. Wilt u kamers gaan verhuren dan kunnen wij u voorzien van
juridisch advies en beoordelen welke vergunningen voor u gelden.
[post_title] => De vergunning[en] voor kamerverhuur
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => de-vergunningen-voor-kamerverhuur
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-06-14 11:47:17
[post_modified_gmt] => 2023-06-14 09:47:17
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=36013
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 36044
[post_author] => 6
[post_date] => 2023-04-28 09:36:21
[post_date_gmt] => 2023-04-28 07:36:21
[post_content] => Wie is
eigenaar van digitale gegevens (data)? Wie is eigenaar van fysieke documenten? Kun je beslag leggen op
data?
Casus
In deze
zaak [1] had een US bedrijf een medicijn ontwikkeld. Zij geeft opdracht aan een Nederlands bedrijf om klinische onderzoeken uit te voeren en daar
data van te verzamelen. De relatie raakt verstoord. Het US bedrijf legt bewijsbeslag onder het Nederlandse bedrijf op alle data waar het Amerikaanse bedrijf eigenaar van was (geworden). Zij vordert afgifte van deze documenten. The Netherlands Commercial Court (NCC) geeft een beslissing in deze zaak.
De Agreement for Clinical Trials Management Services die partijen hebben gesloten bepaalt:
“Ownership of data and intellectual property
All data (including without limitation, written, printed, graphic, video and audio material, and information contained in any computer database or computer readable form) generated by PRA in the course of conducting the Services (the “Data”) and related to the Services will be Sponsor’s property. Any copyrightable work created in connection with performance of the Services and contained in the Data will be considered work made for hire, whether published or unpublished, and all rights therein will be the property of Sponsor as employer, author and owner of copyright in such work.
PRA understands and agrees that the underlying rights to the intellectual property and materials that are the subject of this Agreement, including, without limitation, all intellectual property rights in Sponsor’s drug candidates or products and assays, are owned solely by Sponsor. “
Toepasselijk recht
Partijen hadden in de
overeenkomst gekozen voor het recht van de Staat New York. De rechtbank overweegt dat dat recht van toepassing is op:
- De uitleg van de overeenkomst
- De gevolgen van het niet nakomen van een verplichting uit de overeenkomst (waaronder een beroep op een opschortingsrecht).
De rechtbank overweegt verder dat Nederlands recht van toepassing is op:
- vragen over eigendomsrechten. Immers hier gaat het om documenten en gegevens die zich in Nederland bevinden.
- vragen over overdracht/afgifte van eigendom.
Wie is eigenaar van de documenten en data?
Daarbij moet de rechtbank een viertal vragen beantwoorden:
1. Kan een eigendomsrecht worden gevestigd op data?
Onder verwijzing naar artikel 5.1 juncto artikel 3.2. BW overweegt de rechtbank dat, naar huidig Nederlands recht, er geen eigendom mogelijk is op data. Eigendom kan alleen betrekking hebben op ‘zaken’. En ‘zaken’ zijn ‘voor menselijke beheersing vatbare stoffelijke objecten’. Data / digitale bestanden vallen daar niet onder.
De rechtbank overweegt: “
The Court notes that although it may be desirable in this digital day and age to apply the concept of ownership analogously to digital data, this would be contrary to the “closed” system of Dutch property law in which rights are specifically enumerated. It would also encroach on the domain and prerogatives of the legislative branch. As a result, it is not up to the courts to determine the rights in rem that can be vested in digital data.”
2. Rust er een eigendomsrecht op persoonsgegevens?
De rechtbank overweegt dat er geen eigendomsrecht rust op persoonsgegevens. Een eigendomsrecht zou wel kunnen rusten op het fysieke object waar het persoonsgegeven onderdeel van vormt. Afgifte van de gegevensdrager waar de persoonsgegevens op zijn opgeslagen, vormt een verwerking van persoonsgegevens. De AVG is niet van toepassing op documenten dat geen namen van deelnemers aan de onderzoeken of nummers die te herleiden zijn tot deelnemers, bevat. De rechtbank overweegt dat partijen ‘gezamenlijke verwerkingsverantwoordelijken’ zijn. Het verstrekken van persoonsgegevens door het Nederlandse bedrijf aan de US partij is op zich rechtmatig en valt onder artikel 9(2)(j) AVG. Echter, afgifte van de documenten met persoonsgegevens aan de US partij, is niet toegestaan omdat de US geen passend beschermingsniveau heeft.
3. Welke data valt onder de definitie van data uit de overeenkomst?
De rechtbank past hier het recht van de staat New York toe en kijkt naar de letterlijke tekst van de overeenkomst. Dit betekent dat ‘data’ wordt uitgelegd als alle data gegenereerd door de Nederlandse partij. Dit tenzij de overeenkomst bepaalde data hiervan uitzondert. Dit betekent dat ‘data’ ook omvat de ruwe data, de brondocumenten en de Investigator File. Software en andere data die niet specifiek voor de US partij is ontwikkeld, valt niet onder de definitie van ‘data’.
4. Wie is eigenaar van de fysieke documenten op het moment van creatie?
De Nederlandse partij beroept zich op art. 5:16 (1) BW. Omdat zij eigenaar was van het papier en de inkt, zou zij eigenaar zijn geworden van het fysieke document. De US partij beroept zich op art. 5:16 (2) BW en stelt dat het document in haar opdracht is gemaakt en dat zij dus eigenaar is geworden. De rechtbank overweegt, onder verwijzing naar de overeenkomst, dat het de bedoeling van partijen is geweest dat de US partij, al tijdens de uitvoering van de werkzaamheden en zonder dat een daadwerkelijke ‘levering’ nodig was, eigenaar is geworden van de fysieke documenten.
Dit betekent dat de Nederlandse partij de documenten moet afgeven. De Nederlandse partij beroept zich op een opschortingsrecht omdat de US partij de eindfactuur niet heeft betaald. De rechtbank overweegt dat de eindfactuur nog niet verzonden had mogen worden. Eerst had de Nederlandse partij aan haar laatste verplichting moeten voldoen, zijnde het opsturen van de documenten. En dat weigerde de Nederlandse partij nu juist. Daarom verkeert de US partij niet in gebreke.
Conclusie
De rechtbank verklaart voor recht dat de US partij eigenaar is van
de fysieke documenten. Partijen moeten in overleg met de deurwaarder onderzoeken welke bestanden aan de US partij afgegeven moeten worden.
Wat betekent dit voor de praktijk?
- Omdat eigendom op data niet mogelijk is, zouden partijen in een overeenkomst afspraken moeten maken over wie wat met data mag en wie waar recht op heeft. In een overeenkomst kan een juridische situatie worden gecreëerd die een eigendomsrecht benadert.
- Bij beslag op data moet nauwkeurig worden beschreven wat de inhoud is van bestanden waar beslag op is gelegd.
- Soms kan er sprake zijn van een intellectueel eigendomsrecht op data (auteursrecht of databankenrecht). Dat kan dan een basis bieden om vorderingen of verweren op te baseren.
Vragen over overeenkomsten/discussie/vragen met betrekking tot (juridische aspecten van) data? Vraag het aan mij:
wijst@bg.legal
[1] Rechtbank Amsterdam (NCC), 21 april 2023,
ECLI:NL:RBAMS:2023:2540
[post_title] => Eigendom op data
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => eigendom-op-data-2
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-06-02 09:15:57
[post_modified_gmt] => 2023-06-02 07:15:57
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=36044
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 35979
[post_author] => 65
[post_date] => 2023-04-28 09:24:25
[post_date_gmt] => 2023-04-28 07:24:25
[post_content] => Vanaf 1 juli 2023 moeten producenten van textielproducten in Nederland voldoen aan nieuwe regelgeving voor
uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV). Dit betekent dat producenten verantwoordelijk zijn voor inzameling, recycling en hergebruik van hun producten.
Deze regelgeving geldt voor alle textielproducten, inclusief kleding, schoenen, tassen en huishoudtextiel. Vanaf 2023 moeten producenten jaarlijks een melding doen bij de Nederlandse overheid waarin ze aangeven hoeveel
textiel ze op de markt hebben gebracht en hoe ze van plan zijn het textiel te recyclen of hergebruiken.
Vanaf 2025 moeten producenten daadwerkelijk zorgen voor
recycling of hergebruik van hun producten. Het doel is om 70% van het op de markt gebrachte textiel te recyclen of hergebruiken in 2030. Producenten kunnen hierbij samenwerken in producentenorganisaties om de doelstellingen te halen.
De
nieuwe regelgeving is van belang voor producenten in de textielsector omdat zij verantwoordelijk zijn voor het inzamelen, recyclen en hergebruiken van hun producten. Producenten moeten zich voorbereiden op de nieuwe regelgeving door te zorgen voor een goed recycling- en hergebruiksysteem. Ook moeten ze zich bewust zijn van de meldingsplicht en de doelstellingen voor recycling en hergebruik van textielproducten.
Producenten moeten hierbij rekening houden met de
Europese notificatierichtlijn die de handel tussen lidstaten bevordert. Ook moeten ze oog hebben voor het belang van geharmoniseerde wetgeving in de EU om de lasten voor bedrijven te verminderen en een goed functionerende interne markt te bevorderen.
[post_title] => Nieuwe regelgeving voor producenten in de textielsector in Nederland
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => nieuwe-regelgeving-voor-producenten-in-de-textielsector-in-nederland
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-04-28 09:28:45
[post_modified_gmt] => 2023-04-28 07:28:45
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=35979
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 37457
[post_author] => 73
[post_date] => 2023-05-10 14:58:27
[post_date_gmt] => 2023-05-10 12:58:27
[post_content] => Navigeren door de
Verordening Medische Hulpmiddelen (MDR) is een uitdaging voor organisaties in de medische sector. Door de naleving van de MDR kunnen fabrikanten, zorgverleners en andere betrokken partijen ervoor zorgen dat medische hulpmiddelen veilig, effectief en traceerbaar zijn. Het begrijpen van de verplichtingen en het proactief implementeren van de vereisten zijn van cruciaal belang om te voldoen aan de wetgeving en de beste zorg te bieden aan patiënten.
We hebben een
flowchart van één pagina gepubliceerd om te helpen bij het navigeren door de MDR. Het geeft de belangrijkste vereisten van de MDR weer.
Heeft u behoefte aan een uitgebreidere uitleg? Maak dan gebruik van onze blogreeks waarin de belangrijkste aspecten van deze verordening in begrijpelijke taal wordt uitgelegd.
De wetgeving is zeer complex. U kunt altijd contact opnemen met een van onze medewerkers voor vragen en advies over uw medische hulpmiddelen.
Lees hier de artikelen uit de blogreeks:
Artikel 1: Wat is de MDR en waarom hebben we regels nodig?
Artikel 2: De vereisten voor veiligheidsbeoordeling
Artikel 3: De verplichte traceerbaarheid
Artikel 4: EUDAMED
Artikel 5: Verplichtingen voor de zorgverlener
Artikel 6: Overgangsperioden
Hierbij de link naar de flowchart
[post_title] => Navigeren door de MDR: Flowchart en blogreeks
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => navigeren-door-de-mdr-flowchart-en-blogreeks
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-07-20 10:14:45
[post_modified_gmt] => 2023-07-20 08:14:45
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=37457
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 1472
[max_num_pages] => 148
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => 37f6ff33ca5e49060cc309b274dd4579
[query_vars_changed:WP_Query:private] =>
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[query_cache_key:WP_Query:private] => wp_query:c86167fee74a65fd71cc9b5541203d9c:0.50233600 17541823040.81837800 1754182304
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
Navigeren door de Verordening Medische Hulpmiddelen (MDR) is een uitdaging voor organisaties in de medische sector. Door de naleving van de MDR kunnen fabrikanten, zorgverleners en andere betrokken partijen ervoor...
Lees meer
Het maken van software gaat vaak gepaard met complexe juridische kwesties, zoals auteursrecht, licenties en aansprakelijkheid. Het is essentieel om duidelijke en solide overeenkomsten op te stellen om problemen te...
Lees meer
In deze blog gaan we dieper in op het gebruik van een merk als metatag en of dit als inbreuk op het merkrecht kan worden beschouwd. Het Europese Hof van...
Lees meer
In geval van faillissement kan iedere bestuurder van de failliete vennootschap door de curator aansprakelijk worden gesteld voor het boedeltekort als het bestuur zijn taak kennelijk onbehoorlijk heeft vervuld. Niet...
Lees meer
Het Hof van Justitie van de Europese Unie (het Hof) heeft op 26 april een opmerkelijke uitspraak gedaan over het delen van geanonimiseerde/gepseudonimiseerde (persoons)gegevens.[1] Het Hof heeft bepaald dat in...
Lees meer
De Wet elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (Wegiz) komt er dan toch echt aan. Dit artikel beschrijft de Wegiz, die onlangs unaniem is aangenomen door de Eerste Kamer na een...
Lees meer
Het is een steeds vaker voorkomend fenomeen: nep facturen die worden gestuurd aan partijen die een merk (trademark) hebben aangevraagd. Deze facturen lijken op het eerste gezicht legitiem, maar zijn...
Lees meer
Inleiding Veel gemeenten hanteren regels voor het verhuren van kamers. Deze regels komen er doorgaans op neer dat voor kamerverhuur één of zelfs meerdere vergunningen vereist zijn. In dit blog...
Lees meer
Wie is eigenaar van digitale gegevens (data)? Wie is eigenaar van fysieke documenten? Kun je beslag leggen op data? Casus In deze zaak [1] had een US bedrijf een medicijn...
Lees meer
Vanaf 1 juli 2023 moeten producenten van textielproducten in Nederland voldoen aan nieuwe regelgeving voor uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (UPV). Dit betekent dat producenten verantwoordelijk zijn voor inzameling, recycling en hergebruik van...
Lees meer
