WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 12
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 12
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
[0] => 6
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1349
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND wp_posts.post_author IN (6) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 110, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 25994
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-06-18 08:50:36
[post_date_gmt] => 2021-06-18 06:50:36
[post_content] => We bedoelen hier uiteraard niet de zoete lekkernij. Maar wat zijn cookies dan wel? Laten we bij het begin beginnen.
Wat zijn cookies?
Cookies zijn kleine tekstbestandjes die een website of webwinkel op de harde schijf van een websitebezoeker plaatst op het moment dat deze wordt bezocht. Op die manier kunnen unieke gebruikers van een website van elkaar worden onderscheiden.
Verschillende cookies
Cookies zijn grofweg onder te verdelen in de volgende groepen: functionele cookies, analytische cookies en tracking cookies.
Functionele cookies
Deze cookies worden geplaatst om een website goed te laten werken. Denk bijvoorbeeld aan een cookie om de inhoud van een winkelwagen in een webshop te onthouden. Ook onthouden deze cookies de voorkeursinstellingen en bijvoorbeeld het wachtwoord van de websitebezoeker. Deze cookies worden doorgaans op iedere website gebruikt.
Analytische cookies
Met analytische cookies kun je beter inzicht krijgen in hoe jouw website functioneert. Deze cookies analyseren dan ook het surfgedrag van websitebezoekers en verbeteren de kwaliteit en effectiviteit van een website. Denk bijvoorbeeld aan informatie als hoe vaak een bepaald product in de webshop is bekeken of bezoekersaantallen.
Tracking cookies
Tracking cookies (ook wel marketing cookies genoemd) worden geplaatst om bezoekers te identificeren op één of meerdere websites. Deze cookies brengen het surfgedrag van een specifieke websitebezoekers als individu in kaart. Omdat door het volgen persoonlijke interesses worden verzameld, kan de websitebezoeker individueel getarget worden en kan er ‘op maat’ gemaakte reclame worden getoond. Vandaar ook de term marketing cookies.
Waarom onderscheid in cookies?
Er wordt onderscheid gemaakt tussen de verschillende cookies, omdat bij sommige soorten cookies persoonsgegevens worden verwerkt. Als er persoonsgegevens worden verwerkt, dan moet er toestemming aan de websitegebruiker worden gevraagd voor het plaatsen van de cookies.
Wel of geen toestemming nodig?
Voor het plaatsen van functionele cookies is géén toestemming nodig.
In het geval van analytische cookies is in beginsel ook geen toestemming nodig als deze cookies enkel worden gebruikt om het aantal bezoekers en klikgedrag te tellen.
Kunnen verschillende websitebezoekers als gevolg van het plaatsen van de analytische cookies verschillend worden behandeld? Dan moet er wél toestemming worden gevraagd. In dat geval kom je namelijk al dichter in de buurt bij het ‘op maat’ behandelen van de individuele websitebezoeker. Een voorbeeld daarvan is het gebruik van Google Analytics. Toestemming voor het gebruik van Google Analytics is overigens weer niet nodig als de cookies zijn geanonimiseerd.
Voor het plaatsen van tracking cookies is altijd toestemming nodig.
Wees hierbij overigens ook alert op het plaatsen van content van derden in jouw webshop, zoals Youtube-filmpjes. Op deze manier worden ook tracking cookies geplaatst. De anonimisering- instellingen die Youtube faciliteert, zijn vaak onvoldoende om de verplichte toestemming te omzeilen.
Hoe vraag ik toestemming?
Doorgaans zul je dus voor het plaatsen van tracking cookies en analytische cookies als gevolg waarvan je websitebezoekers ander kunst behandelen toestemming moeten te vragen aan de websitebezoeker. Maar hoe vraag je deze toestemming?
Dit kan door middel van een Cookie banner. Let wel, dit is iets anders dan een Cookie wall. Het is niet toegestaan een websitebezoeker pas toegang te geven tot een website nadat hij of zij de cookies heeft geaccepteerd.
Maar met een Cookie banner waarin om algemene toestemming wordt gevraagd voor het plaatsen van cookies ben je er ook nog niet. Voor de opmaak van de Cookie banner gelden regels.
Zo mag de toestemming voor het plaatsen van tracking cookies niet vóóraf zijn aangevinkt. Het toestemming geven moet namelijk een ‘actieve handeling’ van de websitebezoeker inhouden. De Autoriteit Persoonsgegevens (de toezichthouder op het gebied van privacy) constateert nog steeds dat dit bij veel websites fout gaat.
Het is dus de bedoeling dat tracking cookies pas worden geplaatst nadat de websitebezoeker toestemming heeft gegeven voor het plaatsen daarvan. Indien de cookie banner wel wordt getoond, maar de websitebezoeker zijn of haar voorkeur niet aanklikt, dan mogen voor dat gehele bezoek géén tracking cookies worden geplaatst.
Informeren websitebezoek over plaatsen cookies
Het is overigens wél altijd verplicht de websitebezoeker te informeren over de functionele, analytische cookies en tracking cookies die worden geplaatst. Daarbij moet onder andere duidelijk worden vermeld welke cookies er worden geplaatst en voor hoe lang deze cookies worden bewaard. Naar deze informatie moet duidelijk worden verwezen in de Cookie banner, zodat de websitebezoeker een geïnformeerd besluit kan nemen over het al dan niet accepteren van de cookies.
Aangezien doorgaans door iedere website en/of webshop cookies worden gebruikt, zal een Cookie statement dan ook op iedere website en/of webshop aanwezig moeten zijn.
Vragen?
Hulp nodig bij het ‘Cookie-compliant’ maken van jouw website of webshop? Neem contact op.
[post_title] => Gebruik van cookies in jouw webshop: Aan welke regels moet ik mij houden?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => gebruik-van-cookies-in-jouw-webshop-aan-welke-regels-moet-ik-mij-houden
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:11:22
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:11:22
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25994
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 25929
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-06-11 10:56:13
[post_date_gmt] => 2021-06-11 08:56:13
[post_content] => Niet te missen, de EK-reclame van Jumbo. Maar de KNVB is hier niet zo blij mee. Jumbo is namelijk níet de hoofdsponsor van de KNVB, maar Albert Heijn. Eerlijkheid gebiedt mij overigens te zeggen dat ik de Albert Heijn reclame pas heb gezien nadat ik dit bericht op RTL Nieuws zag.. dus misschien had Albert Heijn hier (ondanks de beperkingen waaraan zij zegt gebonden te zijn) iets creatiever kunnen zijn.
Argumenten van KNVB
Maar waar struikelt KNVB dan over? KNVB heeft er onder andere problemen mee dat de zanger van de Snollebollekes in de reclame verschijnt en zijn bekende in een EK-jasje gestoken 'van links naar rechts' lied zingt. KNVB stelt dat dit het lijflied is van de Oranjeleeuwinnen. Jumbo gaat hier niet in mee. Terecht lijkt mij, dit lied is namelijk het intellectuele eigendomsrecht van de Snollebollekes en niet van de KNVB.
Waar ligt de grens?
De grens ligt bij het meeliften op andermans merkbekendheid en de suggestie wekken dat er een bepaalde commerciële band is tussen partijen. De vraag is of daar sprake van is.
Mogelijk dat KNVB een beroep zou kunnen doen op haar merkenrecht. De leeuwen die op de juichcapes van Jumbo staan zouden in potentie verward kunnen worden met het logo van de KNVB. Het gebruik van een logo van een ander voor promotie van de eigen producten, dat mag niet zomaar. Een beroep op oneerlijke handelspraktijken zou ook nog mogelijk zijn, maar over het algemeen is het indirecte reclame maken voor of door middel van een bepaald evenement (dat in het geval van het EK overigens ook niet door de KNVB, maar door UEFA wordt georganiseerd) ook niet verboden.
Verwarringsgevaar?
Het risico op verwarring zie ik echter niet zo. Behalve dat ik de dame die was in een wasmachine doet in de Albert Heijn reclame (minuut 0:16) juist weer erg veel op de vrouw van de Jumbo reclame vind lijken. Zo zie je maar, zo kun je overal spoken zien.
KNVB heeft aangegeven er verder geen zaak van te maken. Dus of Jumbo over het randje is gegaan, zullen we nooit weten.
[post_title] => EK-gekte losgebarsten: KNVB vs. Jumbo
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => ek-gekte-losgebarsten-knvb-vs-jumbo
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:12:26
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:12:26
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25929
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 25686
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-05-26 16:39:34
[post_date_gmt] => 2021-05-26 14:39:34
[post_content] => “Dit T-shirt is van biologisch katoen gemaakt” of “Deze jurk is op een duurzame manier geproduceerd”. Zijn dit termen die jij als ondernemer gebruikt bij het maken van reclame voor jouw modeartikelen? Houd dan rekening met de wetgeving voor het gebruik van deze (zogenoemde) duurzaamheidsclaims. Niet alle claims over duurzaamheid mag je zomaar op je kleding plaatsen of gebruiken bij reclame voor kleding.
Publicatie handleiding duurzaamheidsclaims 2021
Begin 2021 heeft de Autoriteit Consument en Markt (ACM), de handhavende instantie voor regels voor consumentenbescherming, een leidraad gepubliceerd. In deze leidraad biedt zij ondernemers handvatten bij het gebruik van duurzaamheidsclaims. Met name om te voorkomen dat er gebruik wordt gemaakt van misleidende duurzaamheidsclaim.
Onderzoek naar duurzaamheidsclaims bij modebedrijven
Vrij vlot na deze publicatie kwam ACM met het bericht dat zij was gestart met onderzoek naar het gebruik van misleidende duurzaamheidsclaims in 3 verschillende sectoren, waaronder de modebranche.
De reden daarvan is dat ACM bij modebedrijven veel misleidende duurzaamheidsclaims voorbij ziet komen. Dit terwijl duurzaamheid bij consumenten een steeds grotere rol gaat spelen. Inmiddels heeft ACM al 70 modebedrijven een brief gestuurd met het verzoek de duurzaamheidsclaims die worden gebruikt bij reclame voor en/of de verkoop van kleding onder de loep te nemen.
Regels duurzaamheidsclaims
Maar wat zijn dan de regels waar je je aan moet houden? ACM heeft in haar handleiding vijf vuistregels geformuleerd waarmee je rekening in ieder geval rekening moet houden bij het gebruik van duurzaamheidsclaims voor zowel online als offline verkopen.
Dit zijn de vuistregels:
- Maak duidelijk welk duurzaamheidsvoordeel het product heeft.
Let op dat niet de indruk wordt gewekt dat een modeartikel duurzamer is dan het daadwerkelijk is.De uiting “dit kledingstuk is van biologisch katoen gemaakt” is bijvoorbeeld niet toegestaan als dat kledingstuk maar voor 50% van biologisch katoen is gemaakt. Om de term “biologisch katoen” te mogen gebruiken moet (op basis van Europese wetgeving) het katoen dat gebruikt is voor meer dan 95% afkomstig zijn uit
gecertificeerde productie. Andere (niet-biologische) materialen in het kledingstuk mogen de voordelen van de biologische productie niet verminderen of tenietdoen. Indien dit percentage minder is, dan moet het juiste percentage biologische materialen worden vermeld op of bij het product, afhankelijk van de offline of online situatie.Termen als “Eerlijk”, “Groen”, “Ethisch”, “Fair”, “Diervriendelijk” of “Eerlijke lonen” worden door ACM gezien als ontoelaatbare “vage” termen als een specifieke toelichting ontbreekt.Ook moet er in webshops bij het zoeken op de term “Duurzaam” rekening worden gehouden dat wordt vermeld waarom de getoonde producten onder dit filter vallen.
- De duurzaamheidsclaim moet actueel zijn en worden onderbouwd met feiten.
Duurzaamheidsclaims
moeten kunnen worden onderbouwd. Ook moet een modebedrijf eens in de zoveel tijd onderzoek of de duurzaamheidsclaim nog klopt.
- Vergelijkingen met producten van andere merken moet eerlijk zijn.
Het moet duidelijk zijn met welk product je jouw product vergelijkt. Indien je jouw producten vergelijkt met een product van een ander bedrijf, houd dan ook rekening met andere facetten van het
reclamerecht. Denk bijvoorbeeld aan regelgeving voor vergelijkende reclame.
- Uitingen over de duurzaamheidsinspanningen van het modebedrijf moeten eerlijk en concreet zijn.
Denk hierbij aan informatie over concrete initiatieven in plaats van kernwaarden van een bedrijf. Duurzaamheidsclaims over toekomstige doelstellingen mogen alleen worden gemaakt als er een duidelijke, concrete en meetbare aanpak is om die doelstellingen te bereiken.Er moet daarnaast
duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen informatie over duurzaamheidsinspanningen van het (mode)bedrijf en informatie over de voordelen van een specifiek product. In reclame voor een specifiek kledingstuk zoals een broek mag niet worden geadverteerd met duurzaamheidsclaims die betrekking hebben op doelstellingen van het berdrijf. Op basis van dergelijke duurzaamheidclaims van het bedrijf an sich kan namelijk niet worden beoordeeld wat de duurzaamheidsvoordelen van die broek zijn.
- Gebruik van visuele claims of keurmerken mag niet verwarrend zijn
Er mogen alleen logo’s of symbolen worden gebruikt die de
duurzaamheidsstandaarden weergeven waarvoor een product officieel gecertificeerd is. Als een duurzaamheidsclaim is gebaseerd op een eigen ontwikkeld duurzaamheidsprogramma, moeten consumenten worden geïnformeerd over dat programma.Let bijvoorbeeld bij het gebruik van het keurmerk “Better Cotton Initiative” (een initiatief dat zich inzet voor duurzame katoenteelt) de consument geïnformeerd wordt dat hij of zij door het kopen van een kledingstuk met dit keurmerk “bijdraagt” aan de productie van duurzame grondstoffen. Dit hoeft niet per definitie te betekenen dat het gekochte kledingstuk zelf op duurzame wijze is geproduceerd. Ook hierover moet de consument worden geïnformeerd.
Wat als ik me niet aan de regels houd?
Indien (mode)bedrijven zich niet aan de wetgeving voor duurzaamheidsclaims houden, kan ACM boetes opleggen. Een boete kan oplopen tot EUR 900.000,= of een percentage van de omzet, per overtreding.
Vragen
Brief ontvangen van ACM? Wij ondersteunen je graag bij de beoordeling van jouw duurzaamheidsclaims.
Geen brief ontvangen? Dit betekent niet dat ACM geen boete (meer) mag opleggen. Ook als je geen brief heeft ontvangen van ACM raden wij je aan om jouw (duurzaamheids-)claims onder de loep te (laten) nemen. Uiteraard ondersteunen we u in dat geval ook graag.
Wilt u meer informatie? Of heeft u andere vragen over het reclamerecht? Neem dan vrijblijvend contact op.
[post_title] => Misleidende duurzaamheidsclaims in de modebranche: Waar moet ik op letten?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => misleidende-duurzaamheidsclaims-in-de-modebranche-waar-moet-ik-op-letten
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:15:42
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:15:42
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25686
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 25560
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-05-21 09:30:11
[post_date_gmt] => 2021-05-21 07:30:11
[post_content] => “De calcium in deze yoghurt is goed voor sterke botten en tanden” of “Van deze vitamines gaan je haren stralen”; het zijn allebei reclameslogans waarin wordt beweerd dat een bepaalde voedingsstof invloed heeft op je gezondheid. Dit worden ook wel gezondheidsclaims genoemd.
Eerder schreven wij al een blog over Gezondheidsclaims in reclame: Do’s en Don’ts. Hierin lichtten wij toe wat een gezondheidsclaim is en waar je op moet letten indien je reclame maakt voor of op jouw producten door middel van een gezondheidsclaim.
Het gebruik van een gezondheidsclaim is echter streng gereguleerd in de Europese wetgeving. Dit is dan ook niet zomaar toegestaan. Een gezondheidsclaim en de wijze waarop deze gebruikt mag worden moet in beginsel zijn opgenomen in een door de Europese Commissie opgestelde lijst.
In deze blog lichten wij toe onder welke voorwaarden het gebruik van een gezondheidsclaim die niet in betreffende lijst is opgenomen toch is toegestaan. Daarbij gaan wij ook nader in op de bewijslast van de gebruiker van de gezondheidsclaim.
Basisvoorwaarden gebruik gezondheidsclaim
In de basis is het gebruik van gezondheidsclaim enkel toegestaan indien;
1. de claim is opgenomen in de lijst van de door de Europese Commissie goedgekeurde gezondheidsclaims (of via de handige zoektool van de Keuringsraad); én
2. het gebruik van de gezondheidsclaim in overeenstemming is met de voorwaarden zoals vastgelegd in voornoemde lijst en de Verordening voedings- en gezondheidsclaims voor levensmiddelen.
Zo mogen claims niet onjuist of misleidend zijn en is het bijvoorbeeld verboden claims te gebruiken waarin de indruk wordt gewekt dat het niet nuttigen daarvan de gezondheid schaadt of die zinspelen op de snelheid of de mate van gewichtsverlies. Ook gelden verschillende (aanvullende) informatieverplichtingen ten aanzien van de gezondheidsclaims. Omwille de omvang van deze blog gaan wij hier niet nader op in. Mocht u hier vragen over hebben, dan kunt u uiteraard contact met ons opnemen.
Uitzonderingen
Indien de gezondheidsclaim niet is opgenomen in de lijst van de Europese Commissie (of juist wél, maar dan als niet-toegestane claim), houdt dit indien beginsel in dat je de gezondheidsclaim niet mag gebruiken.
Hier bestaan echter uitzonderingen op.
1. Algemene gezondheidsclaims
Gezondheidsclaims die verwijzen naar niet-specifieke voordelen van een voedingsstof voor de gezondheid zijn toegestaan, mits dit gepaard gaat met een specifieke gezondheidsclaim die is opgenomen in de lijst van de Europese Commissie.
Een voorbeeld hiervan is de gezondheidsclaim: “Dit product is gezond, want hier zit Kalium in en Kalium draagt bij tot de instandhouding van de normale bloeddruk.”
Hierbij is “Dit product is gezond” het generieke deel en “want hier zit Kalium in en Kalium draagt bij tot de instandhouding van de normale bloeddruk.” het specifieke deel. Zonder het specifieke deel is het gebruik van het generieke deel niet toegestaan.
De wijze waarop je de gezondheidsclaim gebruikt moet óók voldoen aan de overige vereisten in de Verordening.
2. Gedurende de vergunningsaanvraag, mits wetenschappelijk bewijs
Indien een bepaalde gezondheidsclaim zowel niet op de lijst van goedgekeurde als afgekeurde gezondheidsclaim staat, kan er een verzoek worden ingediend bij de Europese Commissie ter goedkeuring van die gezondheidsclaim.
De gezondheidsclaim mag je gedurende de aanvraagprocedure niet gebruiken, tenzij kan worden aangetoond dat het gezondheidseffect ook daadwerkelijk bestaat. Let ook hier op dat je ten aanzien van het gebruik van de gezondheidsclaim moet voldoen aan de overige vereisten in de Verordening.
Het Europese Hof van Justitie oordeelde recent dat de bewijslast voor het gezondheidseffect en daarmee de waarheidsgetrouwheid van de gezondheidsclaim (gedurende de aanvraagprocedure) bij de gebruiker van de gezondheidsclaim ligt en dat dit (1) algemeen aanvaard wetenschappelijk bewijs moet zijn waar (2) voldoende wetenschappelijke overeenstemming over bestaat.
Uitspraak Europese Hof van Justitie
De betreffende kwestie speelde tussen Mezina AB, een Zweedse partij die onder andere voedingssupplementen op de markt brengt, en de Zweedse toezichthouder. Mezin AB gebruikte gezondheidsclaims, waaronder: “Rozenbottel kan helpen om uw gewrichten soepel te houden” en “Gember kan helpen om de gewrichten soepel te houden en om uw energie en vitaliteit op peil te houden”. Volgens de Zweedse autoriteit was dit gebruik in strijd met zowel de nationale wetgeving als de Europese wetgeving, omdat Mezina het geclaimde gezondheidseffect niet had aangetoond.
De Zweedse rechtbank stelde in dat kader een aantal prejudiciële vragen aan het Europese Hof over op wie de bewijslast rustte indien een toezichthouder bezwaar maakt tegen het gebruik van een gezondheidsclaim gedurende de vergunningsaanvraagprocedure. Dit betroffen onder andere de volgende vragen:
1. Dient de partij die de gezondheidsclaim wenst te gaan gebruiken het effect te bewijzen of dient de toezichthouder die het gebruik wil verbieden aan te tonen dat dit effect er niet is? en
2. Wat is het bewijsniveau?
Het Europese Hof van Justitie oordeelde dat de bewijslast (gedurende de vergunningsaanvraagprocedure) bij de gebruiker van gezondheidsclaim ligt. Daarbij geldt het volgende bewijsniveau:
“de gezondheidsclaim mag alleen worden gebruikt wanneer de aanwezigheid van een nutriënt of andere stof waarvoor de claim wordt gedaan, een bewezen heilzaam nutritioneel of fysiologisch (zijnde het effect dat geclaimd werd) effect heeft, dat is vastgesteld aan de hand van algemeen aanvaard wetenschappelijk bewijs. Over dit bewijs moet voldoende wetschappelijke overeenstemming bestaan.”
Afsluiting
Het gebruik van gezondheidsclaims is streng gereguleerd in Europese wetgeving. Let dan ook goed op indien je van plan bent reclame te maken van voor of op je producten door middel van gezondheidsclaims.
Wil je weten of jouw gezondheidsclaim aan de eisen voldoet? Wij toetsen de gezondheidsclaim graag. Neem daarvoor contact op.
[post_title] => Nieuwe gezondheidsclaim: wetenschappelijk bewijs vereist
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => nieuwe-gezondheidsclaim-wetenschappelijk-bewijs-vereist
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:16:31
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:16:31
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25560
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 25349
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-05-10 11:31:49
[post_date_gmt] => 2021-05-10 09:31:49
[post_content] => Met enige regelmaat lezen we dat er door een hack persoonsgegevens in handen van derden zijn gevallen. Wanneer heeft degene van wie de persoonsgegevens zijn gehackt recht op een schadevergoeding en wat is dan schade? Moet schade worden bewezen? Betekent een hack dat er dus is gehandeld in strijd met de privacy regelgeving?
Deze vragen kwamen aan de orde in een zaak die heeft geleid tot een uitspraak van 7 april 2021 van de rechtbank Gelderland[1]. In deze zaak ging het om iemand die zich als woningzoekende had ingeschreven op de website van NederWoon.nl. Bij het aanmaken van een gebruikersaccount had hij persoonsgegevens moeten verstrekken zoals een kopie paspoort (met BSN afgeschermd), loonstroken en bankafschriften. In mei 2019 is het computersysteem van Nederwoon.nl gehackt. De hacker is gepakt en in december 2019 door de rechter veroordeeld voor computervredebreuk. De hacker heeft gedreigd de buit gemaakte persoonsgegevens te openbaren maar heeft dat niet gedaan. In deze procedure stelt degene die het gebruikersaccount had aangemaakt (‘eiser’) NederWoon aansprakelijk voor de schade die veroorzaakt is doordat NederWoon vermoedelijk in strijd heeft gehandeld met de Algemene verordening gegevensbescherming (‘Avg’). De immateriële schade wordt daarbij begroot op € 575,-.
De eiser stelt dat:
- NederWoon in strijd met de Avg zijn persoonsgegevens te lang en
onrechtmatig heeft verwerkt (er was al een huurovereenkomst tot stand gekomen en zijn persoonsgegevens hadden dus niet bewaard hoeven te worden).
- NederWoon geen passende technische en organisatorische maatregelen heeft getroffen om de gegevens te beveiligen.
- Hij heeft te vrezen voor
misbruik van zijn persoonsgegevens, nu er zeer privacygevoelige informatie is gelekt, zoals een kopie van zijn paspoort. Dit leidt tot het ondervinden van distress.
NederWoon betwist met name dat sprake is van schending van de Avg of ander onrechtmatig handelen en betwist dat sprake is van schade bij eiser.
Wettelijk kader
Art. 82 Avg stelt dat eenieder die
materiële of immateriële schade heeft geleden ten gevolge van een inbreuk op de Avg, het recht heeft om van de verwerkingsverantwoordelijke of de verwerker schadevergoeding te ontvangen voor de geleden schade.
De rechter overweegt:
- artikel 5 van de
Avg bepaalt onder andere dat persoonsgegevens moeten worden verwerkt op rechtmatige, behoorlijke en transparante wijze en niet langer mogen worden bewaard dan noodzakelijk is. Ook moeten de gegevens ‘door het nemen van passende technische of organisatorische maatregelen op een dusdanige manier worden verwerkt dat een passende beveiliging ervan gewaarborgd is, en dat zij onder meer beschermd zijn tegen ongeoorloofde of onrechtmatige verwerking en tegen onopzettelijk verlies, vernietiging of beschadiging’.
- uit het enkele feit dat een hacker er in is geslaagd bij de persoonsgegevens te komen, kan nog niet worden afgeleid dat NederWoon in strijd heeft gehandeld met artikel 5 Avg. Immers, ook bij de meest optimale beveiliging zal helaas niet volledig uit te sluiten zijn dat technisch (zeer) bekwame kwaadwillende zich toegang verschaffen.
- Eiser moet stellen en voldoende onderbouwen dat er daadwerkelijk (immateriële) schade geleden is. Anders dan eiser kennelijk meent, is het geen automatisme dat een schending van de Avg leidt tot (immateriële) schade en dus tot schadevergoeding.
- De enkele stelling dat sprake is geweest van ‘distress’ is onvoldoende als
geen onderbouwing wordt gegeven waaruit blijkt dat eiser hier concreet last van heeft gehad of hoe die ‘distress’ zich bij hem heeft geuit. Zo heeft eiser na het bekend worden met de hack niet meteen vragen gesteld aan NederWoon of op andere wijze laten merken bezorgd te zijn.
- Ook speelt een rol dat de hacker de persoonsgegevens (nog) niet aan derden had verkocht of overgedragen zodat de kans dat de gegevens in verkeerde handen komen nihil is.
En dus worden de vorderingen afgewezen.
Wat betekent dit voor de praktijk:
- Het is dus geen automatisme dat de persoon van wie de persoonsgegevens bij een hack zijn buit gemaakt, recht heeft op (immateriële) schadevergoeding. Eiser verwees daarvoor zonder succes naar het arrest van de Hoge Raad van 15 maart 2019[2].
- De partij die een
schadevergoeding vordert moet zijn (immateriële) schade bewijzen. Dit ligt in lijn met eerdere uitspraken, onder meer rechtbank Utrecht, 17 september 2008. Maar er zijn ook andere uitspraken.
- In maart 2021 luidde de Autoriteit Persoonsgegevens nog de noodklok over een explosieve toename van hacks en data
- De IT-dienstverlener krijgt een steeds verdergaande zorgplicht ten aanzien van waarschuwingen voor een niet op orde zijnde beveiliging van de IT systemen. Zoals de uitspraak van 14 november 2018 van rechtbank Amsterdam over een ransomaanval[3]. De beveiliging bij een klant was niet in orde en de IT dienstverlener wordt daarvoor aansprakelijk gehouden.
- De verdergaande zorgplicht van IT-dienstverleners betekent ook dat partijen in
IT overeenkomsten meer zouden moeten vastleggen over wie welke verantwoordelijkheid heeft, wie waarvoor aansprakelijk is en wie waarvoor verzekerd zou moeten zijn.
Wanneer u vragen heeft over
IT,
software contracten (wie heeft welke contractuele verplichtingen), (schade door) een datalek of cybersecurity dan kunt u contact opnemen met
Jos van der Wijst (
wijst@bg.legal).
[1] Rechtbank Gelderland, 7 april 2021, ECLI:NL:RBGEL:2021:1888
[2] Hoge Raad, 15 maart 2019, ECLI:NL:HR:2019:376
[3] Rechtbank Amsterdam, 14 november 2018, ECLI:NL:RBAMS:2018:10124
[post_title] => Schadevergoeding na hack persoonsgegevens?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => schadevergoeding-na-hack-persoonsgegevens
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-05-10 11:31:49
[post_modified_gmt] => 2021-05-10 09:31:49
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25349
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 25151
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-04-30 09:01:32
[post_date_gmt] => 2021-04-30 07:01:32
[post_content] => Software-as-a-service (
SaaS) is software die als online dienst wordt aangeboden. Denk hierbij aan een abonnement: een klant hoeft de
data niet zelf aan te schaffen, maar krijgt toegang door iedere maand een bepaald bedrag te betalen. Veelal zullen zij toegang krijgen tot de data door middel van het dashboard van de aanbieder van de
software. In de praktijk komt het voor dat deze klanten toegang willen tot de data via het dashboard van een derde partij. Het is in deze situatie belangrijk om goede afspraken te maken met deze derde partij:
hoe houd je grip op de data?
In deze blog zal er gekeken worden naar de
technische en juridische mogelijkheden.
Casus
De verschillende mogelijkheden zullen worden besproken aan de hand van een casus.
Kappa BV en Kolos BV (beiden klant van Beta BV) hebben op basis van een
Saas-overeenkomst toegang tot bepaalde data van Beta. Ze krijgen de
data in ruwe vorm aangeleverd, maar zijn daar nog niet tevreden mee. Ze willen namelijk graag meer inzicht in de data die ze ontvangen. Een derde partij, Nano NV geeft aan dat ze wel een dashboard kunnen maken die de data van Beta overzichtelijk weergeeft. In de
SaaS overeenkomst staat echter dat een klant zijn toegangsgegevens niet aan derden mag verstrekken, ook niet voor de uitvoer van verdere diensten. Beta en Nano zijn dus genoodzaakt samen te werken en hieromtrent afspraken te maken. Hierbij is het volgende van belang:
- Beta wil de controle over haar data behouden
- Beta heeft geen problemen met de ontwikkeling van software die haar data kan verrijken
- Nano wil wel samenwerken, maar ook geld kunnen verdienen
Met deze aspecten in het achterhoofd zijn er meerdere oplossingen mogelijk. In de illustratie zijn er twee voor de hand liggende oplossingen al aangegeven. Deze oplossingen verschillen van elkaar doordat in optie 1 het dashboard wel wordt gemaakt door Nano, maar daarna niet door hen wordt beheerd. Hierdoor krijgt Nano geen toegang tot de data die door Kappa opgevraagd wordt. Bij optie 2 wordt het beheer ook door Nano gedaan. Hierdoor zal Nano de data van Beta in ieder geval tijdelijk op moeten slaan om het dashboard te laten werken.
Optie 1: Data naar Kappa en Kolos
Optie 1 houdt in dat de
data uitsluitend wordt gedeeld met de klant. Op deze manier behoudt Beta grip op haar data, ook al staat deze data in het dashboard van Nano. In dit kader is het wel van belang dat Nano het dashboard zo inricht dat deze ofwel op servers van de klant draait, of op de computers van de gebruikers. Hierdoor verandert de stroom van de data dus niet. Nano zal genoegen moeten nemen met een abonnementsmodel voor het dashboard of een eenmalige betaling voor de ontwikkeling en eventueel onderhoud.
Optie 2: Data tijdelijk naar Nano
In het geval van optie 2 wordt het dashboard door Nano
ontwikkeld én beheerd. Hierdoor verwerkt Nano de data van Beta, anders kan het dashboard niet functioneren. Dit kan intern op twee manieren geregeld worden. Nano kan iedere keer de data opvragen die de klant wil gebruiken en vervolgens niet opslaan. Nano kan er ook voor kiezen om de data die door een klant wordt opgevraagd, (tijdelijk) op te slaan zodat er daarna sneller gereageerd kan worden op een nieuwe aanvraag voor dezelfde data. Dit verminderd de communicatie tussen Nano en Beta, hetgeen efficiënter is voor beide bedrijven. De keerzijde is dat Beta de controle over haar data voor een deel verliest. Om dit te voorkomen kan Beta eisen dat Nano de data alleen tijdelijk, bijvoorbeeld voor de duur van de gebruikssessie, op mag slaan en daarna moet verwijderen. Beta zou ook kunnen eisen dat ze inzage krijgt in de code van Nano om te controleren of alle afspraken worden nageleefd.
Optie 3: Data permanent naar Nano
Een derde optie ligt in deze casus
minder voor de hand. Deze optie houdt in dat Beta alle data waar de gebruikers van het dashboard toegang toe hebben, deelt met Nano. Hierdoor worden de servers van Beta niet meer belast door het gebruik van het dashboard van Nano, wat bij optie 2 nog wel het geval is. Hiervoor zou Beta een manier moeten creëren om haar datasets naar Nano te kopiëren. Nano krijgt echter wel uitgebreide toegang, waardoor Beta een deel van haar controle kwijt raakt. Om grip te houden op haar data kan Beta afdwingen dat ze
inzage krijgt in de code van Nano of dat ze de systemen van Nano laat controleren door een
externe partij. Ook kan ze aan de data die ze met Nano deelt bepaalde kenmerken toevoegen waaraan ze de data kan herkennen als die door Nano met externe partijen wordt gedeeld.
Conclusie
Voor Kappa en Kolos zijn optie 2 en 3 het meest
gebruiksvriendelijk en
goedkoop op de korte termijn. Om optie 2 te laten slagen, dienen Beta en Nano
afspraken te maken over de interne behandeling van de data. Zo zou Beta kunnen eisen dat ze inzage krijgt in de code van Nano of dat de data maar voor een korte tijd opgeslagen mag worden bij Nano. In het geval van optie 3 zijn er voor Beta alleen maar nadelen, waardoor de kans minimaal is dat Beta hier aan zal meewerken.
Heeft u vragen? Neem vrijblijvend contact op.
[post_title] => Software as a Service: grip op data
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => software-as-a-service-grip-op-data
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 15:03:14
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 13:03:14
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25151
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 25095
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-04-21 16:49:58
[post_date_gmt] => 2021-04-21 14:49:58
[post_content] => Op 21 april 2021 heeft de Europese Commissie een voorstel gepresenteerd met nieuwe regels voor
Artificial Intelligence (AI/kunstmatige intelligentie).
In dit eerste artikel worden de hoofdlijnen toegelicht.
Waarom nieuwe regels?
AI wordt al breed gebruikt, vaak zonder dat we het zelf in de gaten hebben. De meeste
AI systemen vormen geen risico voor gebruikers. Maar dat geldt niet voor alle AI systemen. De bestaande regelgeving is onvoldoende om de veiligheid van gebruikers en de fundamentele rechten te waarborgen. Daardoor kan het vertrouwen in AI in gevaar komen.
Welke risico categorieën?
De
Europese Commissie stelt een ‘risk-approach’ aanpak voor met vier risiconiveaus:
- onacceptabel risico
Een zeer beperkt aantal AI toepassingen worden aangemerkt als een
onacceptabel risico. Deze gaan in tegen fundamentele rechten en worden om die reden verboden. Als voorbeeld noemt de commissie het sociaal labellen van burgers door overheden en op afstand biometrisch identificeren in de publieke ruimte. Op dit laatste zijn een paar uitzonderingen gemaakt.
- hoog risico
Een iets groter aantal AI toepassingen vormt een
hoog risico. Deze worden beschreven in het voorstel. Zij vormen een hoog risico omdat zij een impact hebben op de fundamentele rechten. De opsomming van deze AI toepassingen kan periodiek worden aangepast.
Deze AI toepassingen moeten aan een aantal verplichte voorwaarden voldoen. Deze voorwaarden omvatten kwaliteitseisen aan de gebruikte dataset, technische documentatie, transparantie en informatieverstrekking aan gebruikers, menselijk toezicht, en robuustheid, accuratesse en cybersecurity. Nationale toezichthouders krijgen hier onderzoeksrechten.
- beperkt risico
Voor een grotere groep AI-toepassingen geldt een
beperkt risico. Hier kan worden volstaan met transparantie. De commissie noemt hier als voorbeeld chatbots. Gebruikers moeten weten dat zij communiceren met een chatbot.
- minimaal risico
Voor alle andere AI toepassingen geldt dat de bestaande wet- en regelgeving
afdoende is. Verreweg de meeste van de huidige AI toepassingen vallen in deze categorie.
Hoe classificeer je AI producten?
De commissie komt met een methodiek om AI toepassingen in te delen in een van de vier risico niveaus. Het doel daarvan is om zekerheid te bieden voor ondernemingen en anderen. Het risico wordt beoordeeld op basis van
het beoogde gebruik. Dit betekent dat gekeken wordt naar:
- het beoogde doel
- het aantal potentieel geraakte personen
- de afhankelijkheid van de uitkomst
- de onomkeerbaarheid van de schade.
Wat zijn de gevolgen voor hoog risico AI systemen?
Voordat deze AI systemen gebruikt mogen worden moet een onderzoek worden uitgevoerd naar het voldoen aan de regelgeving. Uit dat onderzoek moet blijken dat het AI systeem compliant is ten aanzien van de vereisten op het gebied van data kwaliteit, documentatie en traceerbaarheid, transparantie, menselijk toezicht, accuratesse en robuustheid. Voor sommige AI systemen zal een ‘
notified body’ ingeschakeld moeten worden. Voor deze AI systemen moet ook een risk management systeem worden opgezet door de leverancier.
Wie gaat handhaven?
De Lid-Staten zullen een autoriteit moeten aanwijzen die gaan toezien op de naleving.
Gedragscodes
Leveranciers van
high-risk AI systemen kunnen een vrijwillige gedragscode maken voor de veilige toepassing van AI systemen. De commissie stimuleert de industrie om hiermee te komen.
Wie is aansprakelijk bij import van AI systemen?
De importeur in de EU van AI systemen is verantwoordelijk voor het ingevoerde AI systeem. Hij moet ervoor zorgen dat de producent voldoet aan
EU regelgeving en een
CE markering heeft.
Wat is de sanctie?
Het overtreden van deze regelgeving kan worden beboet met een
geldboete van maximaal 6% van de jaaromzet in het voorafgaande kalenderjaar.
Dit was een eerste analyse van het commissievoorstel.
Later volgt een nadere analyse. Later volgt ook een analyse van de voorgestelde nieuwe regeling voor machines.
Voor meer informatie over juridisch/ethische aspecten van AI ontwikkelen wij
LegalAIR. Dit platform gaat praktische informatie en tools geven hoe om te gaan met AI en AI systemen.
Voor meer vragen neemt u contact op met
Jos van der Wijst (
wijst@bg.legal).
[post_title] => Nieuwe Europese regels voor artificial intelligence
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => nieuwe-europese-regels-voor-artificial-intelligence
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-04-21 16:49:58
[post_modified_gmt] => 2021-04-21 14:49:58
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25095
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 24979
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-04-13 10:47:31
[post_date_gmt] => 2021-04-13 08:47:31
[post_content] => In de praktijk komt het veel voor dat partijen machine
data willen
delen. Een van de problemen waar zij tegenaan lopen, is de
vertrouwelijkheid van deze data. Zij willen hun data
beschermen en voorkomen dat concurrenten de machine data naar hen kunnen terug herleiden, aangezien deze data concurrentiegevoelig is. Hoe kan dit juridisch en technisch geregeld worden?
Deze vraag zal beantwoord worden aan de hand van een casus.
Casus
In deze casus nemen wij drie industriële ondernemingen als voorbeeld: Jupiter BV, Mercurius BV en Pluto BV. Zij willen
de data van hun machines met elkaar gaan delen. De reden hierachter is dat zij, door toegang te krijgen tot elkaars data, hun eigen processen kunnen verbeteren en hun machines efficiënter kunnen onderhouden. Ze willen echter niet dat de andere partijen weten dat de data van hen afkomstig is.
De data moet dus geanonimiseerd worden. Er zijn een aantal manieren om dit doel te bereiken.
Mogelijkheden
Er zijn een aantal mogelijkheden voor het veilig en vertrouwelijk delen van data. Deze mogelijkheden zijn:
I. Het creëren van één grote dataset
Als alle bedrijven
dezelfde (soort) machines gebruiken die vergelijkbare data genereren, dan kan een derde partij deze data combineren tot één grote dataset. Hierin zou het voor ieder bedrijf wellicht nog mogelijk zijn haar eigen data te identificeren, maar het wordt moeilijk de data van de andere bedrijven te herkennen. De derde partij die als vertrouwde tussenpersoon handelt, zal wel uitdrukkelijk moeten letten op het feit dat er geen identificerende informatie achterblijft in de dataset. Zo moet men de individuele machines waarschijnlijk nog wel van elkaar kunnen scheiden, maar wanneer alle machines van Jupiter BV worden gemarkeerd met de letter “J”, dan is de data afkomstig van deze machines niet anoniem. Een extra maatregel waarmee het moeilijker wordt om de eigen data terug te vinden is door op alle metingen een onzekerheidsmarge toe te voegen. Hierdoor kan ieder bedrijf niet direct haar eigen data weer isoleren.
II. Het scheiden van de verschillende machines binnen de dataset
Wanneer bedrijven verschillende soorten machines gebruiken, maar wel data willen delen, dan wordt het lastiger dit te doen zonder dat ieder bedrijf te identificeren is. Als het voor het gebruik van de data niet relevant is van welke machine bepaalde data komt, maar alleen dat de data afkomstig is van
verschillende machines, dan kan een derde partij zorgen dat de data van de verschillende machines gescheiden blijven van elkaar. Ook hier kan deze derde partij een mate van onzekerheid aan de gegevens toevoegen om te voorkomen dat men exacte gegevens met concurrenten deelt.
III. Onderling afspraken maken
Wanneer geen sprake is van een van de twee bovenstaande scenario’s, dan is het voor ondernemingen mogelijk om
gezamenlijk af te spreken welk deel van de data zij onderling delen. Dit kunnen zij afspreken in een
Data Sharing Agreement. Hierdoor zal meestal een mate van nauwkeurigheid verloren gaan, zoals de informatie over de individuele machines. Hier staat echter tegenover dat de data moeilijker te herleiden is. Ook hier zal waarschijnlijk wel een derde partij nodig zijn die de data combineert. Omdat de bedrijven slechts een deel van hun data zullen delen, is het belangrijk dat de gecombineerde dataset duidelijk aangeeft welke data ontbreken. Als men bijvoorbeeld alle modelnummers van de verschillende machines weg heeft gehaald, dan is het niet direct duidelijk voor een nieuwe gebruiker van de gecombineerde dataset dat de data afkomstig is van verschillende machines. Als er bij de data een overzicht zit van de informatie die
niet gedeeld wordt, dan kan men daar later rekening mee houden.
Conclusie
Het delen van machine
data klinkt gemakkelijk, maar op het vlak van vertrouwelijkheid kunnen moeilijkheden bestaan. Om de vertrouwelijkheid van data te waarborgen is het belangrijk dat de data geanonimiseerd wordt. Hoe men dit het beste kan doen, is afhankelijk van de soort data die gedeeld zal worden. Wanneer de gedeelde data afkomstig is van vergelijkbare machines, zal het in de regel gemakkelijk zijn deze data in één grote dataset op anonieme wijze te delen. In andere omstandigheden zal misschien niet alle data gedeeld kunnen worden. Voor iedere situatie is het wel van belang dat iedere onderneming die haar data deelt, dezelfde standaarden gebruikt bij het anonimiseren van de data. Ieder identificeerbaar verschil zou namelijk de bron van de data kunnen weggeven.
[post_title] => Het delen van data en vertrouwelijkheid
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => het-delen-van-data-en-vertrouwelijkheid
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 15:15:33
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 13:15:33
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=24979
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 24921
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-04-07 14:39:56
[post_date_gmt] => 2021-04-07 12:39:56
[post_content] => Facebook: tussen de advertenties door zie je soms nog eens een persoonlijk bericht op je tijdlijn. Oké, wellicht wat overdreven maar ik denk dat de meesten weten wat ik bedoel. Het is één van de verdienmodellen van Facebook.
Maar wat als die advertenties inbreuk maken op jouw intellectuele eigendomsrecht? Kun je Facebook dan aansprakelijk stellen? Of als je als ondernemer een advertentie plaatst via Facebook en daarmee inbreuk maakt op rechten van een ander, kan Facebook jouw contactgegevens dan afgeven? De rechtbank Den Haag oordeelde hier recent over.
Aansprakelijkheid tussenpersoon
Op
17 maart 2021 oordeelde de rechtbank Den Haag dat Facebook
NAW-gegevens moet afgeven aan PVH Europe B.V. (eigenaar van het merk Tommy Hilfiger). Het betreft NAW-gegevens van partijen die via Facebook nep-advertenties plaatsen, waarin het
merk en afbeeldingen van producten van Tommy Hilfiger werden (en worden) gebruikt.
In deze procedure probeert PVH in eerste instantie niet de (nep)adverteerder, maar Facebook aansprakelijk te stellen. PVH gooit (ogenschijnlijk in het kader van ‘nooit geschoten is altijd mis’) een arsenaal aan (IE-inbreuk)vorderingen in de strijd tegen Facebook.
Een interessante (30 pagina’s tellende) uitspraak, omdat vele aspecten van inbreuken op
intellectuele eigendom (IE) en
onrechtmatig handelen door een tussenpersoon aan de orde komen. Ook wordt het snijvlak tussen de bescherming van IE en het
privacyrecht door de rechter beoordeeld.
Geen auteursrechtinbreuk
PVH stelt onder andere dat Facebook inbreuk zou maken op het
auteursrecht van Tommy Hilfiger door het gebruik van afbeeldingen van Tommy Hilfiger in de nepadvertenties. De rechter is echter van mening dat hier geen sprake van kan zijn. Door het faciliteren van de advertentieruimte is nog geen sprake is van een “nieuwe mededeling” door Facebook. Het is niet Facebook die de inbreukmakende afbeeldingen plaatst, maar de adverteerder. Facebook is dan ook niet op de hoogte van de inhoud van de advertenties. Indien daar wel sprake van zou zijn geweest, zou Facebook mogelijk wel auteursrechtinbreuk plegen.
Geen merkinbreuk
Ook is er geen sprake van
merkinbreuk door Facebook. Wederom omdat Facebook de merken niet zelf gebruikt voor haar
eigen commerciële activiteiten. Juist de adverteerders gebruiken de merken zonder toestemming van PVH.
Geen onrechtmatig handelen door faciliteren advertentieruimte
Ook het
faciliteren van de advertentieruimte is onvoldoende reden om Facebook aansprakelijk te kunnen houden voor de nepadvertenties. Omdat Facebook volgens de rechter een
neutrale tussenpersoon is, ondanks dat zij advertenties actief screent voor het plaatsen daarvan, komt zij in aanmerking voor de uitsluiting van aansprakelijkheid in artikel
6:196c BW. De rechter oordeelt daarbij dat het feit dat Facebook preventieve maatregelen neemt tegen inbreukmakende content, dit haar niet tegen mag worden geworpen in de zin dat zij
niet zou kwalificeren als neutrale tussenpersoon (hetgeen wel aansprakelijkheid tot gevolg zou kunnen hebben). Bovendien heeft de screening door Facebook geen invloed op de inhoud van de advertenties.
Geen verplichting tot treffen meer maatregelen
Ten slotte wijst de rechter de vordering, dat Facebook meer maatregelen zou moeten nemen om de IE-inbreuken te voorkomen, af. Naar het oordeel van de rechter doet Facebook, in tegenstelling tot het
vonnis van de kort geding rechter te Amsterdam, al voldoende om IE-inbreuken te voorkomen. Dit onder andere door de screenings die Facebook uitvoert voorafgaand aan het plaatsen van een advertentie.
Afgifte NAW-gegevens
PVH stelt ook dat Facebook onrechtmatig gehandeld heeft door het niet afgeven van
de NAW-gegevens van de nep-adverteerders nadat PVH hierom heeft verzocht. Om te beoordelen of er sprake is van onrechtmatig handelen dient eerst beoordeeld te worden of de persoonsgegevens afgegeven dienden te worden. Dit toetst de rechter, ook in deze uitspraak, nog altijd aan de vereisten uit het
Lycos/Pessers-arrest van de Hoge raad uit 2005.
Dit zijn de volgende
vereisten:
- Het is
voldoende aannemelijk dat de content (in dit geval de nep-advertenties) schadelijk is jegens de derde (in dit geval PVH);
- De derde (PVH) heeft een
reëel belang bij de verkrijging van de NAW-gegevens van de inbreukmaker;
- Het is aannemelijk dat er
geen minder ingrijpende mogelijkheid bestaat om de NAW-gegevens te achterhalen; en
- Een
afweging van de betrokken belangen van de derde (PVH), de serviceprovider (Facebook) en de persoon die onrechtmatig handelt brengt mee dat het belang van de derde (PVH) behoort te prevaleren.
In de uitspraak gaat de rechter snel voorbij aan de eerste drie vereisten, aangezien zij het aannemelijk vindt dat hier aan is voldaan. Maar ook aan het vierde vereiste is volgens de rechter voldaan.
Overwegingen rechter verplichting afgifte NAW-gegevens
De rechter overweegt dat vaststaat dat de
adverteerders inbreuk maken op de IE-rechten van PVH. Ook wordt er met de creditcardgegevens, die de adverteerders genereren doordat consumenten op de advertenties klikken en bestellingen plaatsen, creditcardfraude gepleegd. Het gaat hierbij niet om eenmalige inbreuken, maar inbreuken die herhaaldelijk plaatsvinden. Ten slotte heeft Facebook in haar algemene voorwaarden opgenomen dat inbreuk op rechten van derden niet is toegestaan en dat dit kan leiden tot afgifte van de NAW-gegevens. Bij het aanmaken van de advertentie(accounts) is de adverteerder akkoord gegaan met deze
algemene voorwaarden van Facebook. Hier tegenover staat het evidente belang van PVH om de inbreukmakende praktijken een halt toe te roepen.
Op basis van deze belangenafweging is Facebook dan
ook verplicht de NAW-gegevens af te staan.
Lycos Pessers vs. AVG
Opvallend is dat er ook aandacht wordt besteed aan de vraag of de Lycos/Pessers-leer (die dateert uit 2005) nog voldoende actueel is en tegemoetkomt aan de vereisten zoals vastgelegd in de
Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). De rechter gaat bij deze beoordeling mee in de redenering van de
PG Drijber in een recente conclusie bij de Hoge Raad.
Op basis van de AVG moet de rechtmatigheid van het verstrekken van persoonsgegevens (in dit geval het verstrekken van de NAW-gegevens door Facebook aan PVH) worden gebaseerd op één van de zes in de AVG vastgelegde grondslagen (
artikel 6 lid 1 AVG ). Een van deze grondslagen is een “
nationale wettelijke verplichting” (artikel 6 lid 1 sub c AVG). De rechter overweegt in dezen dat een vordering die is gebaseerd op een onrechtmatige daad (wettelijke vastgelegd in artikel 6:162 BW) een dergelijke nationale wettelijke verplichting kan zijn en dus afgifte van NAW-gegevens rechtvaardigt. Bovendien wordt door de belangenafweging in het vierde vereiste in de Lycos/Pessers-leer de lat voldoende hoog gelegd om de privacybelangen van een inbreukmaker te beschermen.
Grondslag afgifte NAW-gegevens PVH vs. Facebook
Echter oordeelt de rechter vervolgens dat de NAW-gegevens mogen worden afgegeven op grond een ander grondslag, namelijk een
gerechtvaardigd belang (artikel 6 lid 1 onder f), en
niet op grond van de nationale wettelijke verplichting (artikel 6 lid 1 onder c) waar zij het eerder over heeft in deze uitspraak. Door het akkoord gaan met de
algemene voorwaarden, is de adverteerder de namelijk geïnformeerd dat de gegevens die van hem of haar worden verzameld ook kunnen worden gebruikt ter bestrijding van IE-inbreuken en voor dat doel kunnen worden afgegeven. Volgens de rechter is de afgifte dan ook
noodzakelijk en
verenigbaar met het doel waarvoor de gegevens zijn verzameld.
In het kader van deze uitspraak is het mij niet volledig duidelijk waarom de redenering van de heer Drijber wordt aangehaald. Dit lijkt niet direct relevant te zijn aangezien de afgifte rechtmatig wordt geacht op basis van een andere grondslag. Te meer doordat de strijdigheid met de AVG geen verweer van Facebook lijkt te zijn tegen de afgifte van de NAW-gegevens. Desalniettemin een interessante passage.
Meer weten?
Frédérique Kuiper is advocaat en gespecialiseerd in het
intellectuele eigendomsrecht en
privacyrecht. Zij houdt zich in de dagelijks praktijk bezig met vragen op het gebied van
IE(-inbreuken). Ook ondersteunt zij ondernemingen bij het
implementatie van de privacywetgeving (de AVG).
Heeft u vragen? Neem vrijblijvend contact op.
[post_title] => Nooit geschoten is altijd mis: Tommy Hilfiger vs. Facebook uiteengezet
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => nooit-geschoten-is-altijd-mis-tommy-hilfiger-vs-facebook-uiteengezet
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:17:37
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:17:37
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=24921
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 24883
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-04-06 13:27:16
[post_date_gmt] => 2021-04-06 11:27:16
[post_content] =>
Intellectueel eigendomsrecht (IE) is voor veel ondernemers in de technologie van
groot belang. Uitvindingen worden beschermd door octrooien, ontwerpen en een broncode door auteursrecht en de herkenbaarheid van jouw merk door handelsnamen en het merkenrecht. Waar moet je als ondernemer op letten om jouw bedrijf en jouw werk te beschermen?
1. Denk aan intellectuele eigendomsrechten
Binnen het intellectuele eigendomsrecht kennen we
verschillende vormen van bescherming. Ieder recht heeft een eigen toepassing. Waar een octrooi een technische uitvinding beschermd, dient het modelrecht juist voor het uiterlijk van een product. Op deze manier zijn er veel mogelijkheden tot bescherming binnen IE.
Voor de technologische sector zijn de volgende IE-rechten van belang:
Octrooien
Octrooien, ook wel patenten genoemd,
beschermen een uitvinding die vernieuwend is. Een octrooi moet geregistreerd worden om geldig te zijn en heeft een beperkt geldigheid van maximaal 20 jaar. Een uitvinding moet een technisch karakter hebben, nieuw zijn, inventief, niet vanzelfsprekend en industrieel toepasbaar. Een octrooi moet aangevraagd worden. Nadat een octrooi goedgekeurd is, wordt het gepubliceerd en heeft de aanvrager een alleenrecht op de uitvinding. Andere mogen de uitvinding dus niet gebruiken. Wel is het mogelijk
licenties uit te geven aan derden.
Auteursrecht
Het
auteursrecht beschermt de
uitwerking van een idee in een letterkundig, wetenschappelijk of kunstzinnig werk. Het auteursrecht is het recht van de maker: het geeft de maker van het werk het exclusieve recht zijn of haar werk te exploiteren, te openbaren en te verveelvoudigen.
Software valt ook onder het auteursrecht. Ten aanzien van software zijn er in de Auteurswet een aantal bijzondere regelingen opgenomen. Zo mag een gebruiker van de software kijken naar de onderliggende broncode om ervoor te zorgen dat twee programma’s goed samenwerken. Deze informatie mag niet voor andere doeleinden worden gebruikt. Ook mag een gebruiker back-ups maken van software als dat nodig is en bijvoorbeeld versturen over een eigen netwerk.
Het auteursrecht ontstaat vanzelf. Hier is géén registratie voor nodig en hier zijn dus ook geen kosten aan verbonden. Nadeel hiervan is dat men zelf moet aantonen dat hij of zij auteursrechthebbende is van het werk vanaf een bepaald moment. Het kan daarom verstandig zijn de datum waarop het werk is gecreëerd, vast te leggen. Dit kan bijvoorbeeld door middel van een
i-depot.
Databankenrecht
Het
databankenrecht beschermt tegen het opvragen of hergebruiken van een groot deel van
de data in de databank. Deze vorm van intellectueel eigendomsrecht ontstaat wanneer er is voldaan aan drie voorwaarden:
- De data dient systematisch geordend te zijn.
- De gegevens in de databank dienen afzonderlijk van elkaar te raadplegen zijn.
- Men moet, bij de samenstelling van de databank, een substantiële investering hebben gedaan.
Wanneer er aan deze vereisten is voldaan, ontstaat het databankenrecht vanzelf. Hier is dus géén registratie voor nodig. Een belangrijk aandachtspunt bij het databankenrecht is het volgende: door middel van dit recht wordt de databank an sich beschermd, niét de data die hierin verwerkt is.
Merkenrecht
Het
merkenrecht ziet op de bescherming van ‘onderscheidingstekens’ voor diensten en waren. Denk hierbij aan
een merknaam of een logo van jouw onderneming of product. Het merkenrecht beschermt tegen identieke of soortgelijke merknamen van bijvoorbeeld concurrenten.
Het merkenrecht ontstaat door registratie, waarbij gekozen dient te worden uit bepaalde klassen. Een merk kan bescherming geven in de Benelux, Europa of in landen buiten de EU.
Handelsnaamrecht
Het
handelsnaamrecht beschermd de
naam van de onderneming. Een goede en herkenbare handelsnaam is van groot belang voor het onderscheidend vermogen van jouw onderneming. Deze vorm van intellectuele eigendom ontstaat doordat de naam feitelijk in het economisch handelsverkeer wordt gebruikt. Er geldt dus geen registratieplicht.
Waar moet de naam dan worden gebruikt? Denk hierbij aan een inschrijving bij de KvK, een social media account, een website, een brochure en advertenties.
Modelrecht
Het
modelrecht beschermt het
uiterlijk van een product. Denk hierbij aan de vorm, kleuren, textuur, etc. Voorwaarden voor het registeren van een modelrecht is dat de vormgeving van het product ‘nieuw’ moet zijn en een ‘eigen karakter’ moet hebben.
Het modelrecht ontstaat door registratie. Ook hier kan gekozen worden uit verschillende beschermingsgebieden. Voor meer informatie over het beschermen van de vorm van een product verwijs ik jullie naar
deze blog van
Jos van der Wijst.
Bedrijfsgeheimen
Een
bedrijfsgeheim is een aparte categorie van het intellectueel eigendomsrecht. Het bedrijfsgeheim wordt nergens geregistreerd. Dit is ook meteen de kracht van deze vorm van bescherming: de
belangrijke knowhow wordt beschermd door geheimhouding daarvan. Om deze reden moet de houder van een bedrijfsgeheim ook maatregelen hebben genomen om de knowhow geheim te houden. Daarnaast dient de knowhow niet algemeen bekend te zijn en handelswaarde te bezitten.
In de praktijk betekent dit concreet dat u moet denken aan geheimhoudingsovereenkomsten met samenwerkingspartijen en werknemers, maar ook aan het (digitaal) beveiligen van de knowhow.
2. Verdeling van rechten
Voor de verdeling van auteursrechten zijn er een aantal standaardregels. De
maker van een werk krijgt in principe het auteursrecht. Als er in een groep wordt gewerkt waarbij er één iemand is die de beslissingen neemt over hoe een werk gemaakt wordt en hoe het eruit komt te zien, dan verkrijgt de deze persoon het auteursrecht. Wordt er echter op gelijke voet samengewerkt, zoals bij een hackaton of bij het oprichten van een startup, dan komt het auteursrecht toe aan iedereen die meegewerkt heeft. In de praktijk kunnen er altijd onderling andere
afspraken worden gemaakt.
Voor
werknemers geldt een andere standaardregel. Alles wat een werknemer in het kader van zijn of haar werk maakt, komt toe aan de werkgever en dus ook de auteursrechten op die werken.
Als men een
gezamenlijk auteursrecht heeft, dan is er unanieme toestemming vereist om het auteursrecht te kunnen gebruiken. Het is daarom zeer aan te raden aan de oprichters van startups om hun intellectueel eigendom over te dragen aan de startup, zodat het bestuur van de startup het laatste woord heeft over het gebruik ervan.
3. Naam van jouw onderneming en product
De naam van jouw onderneming en product is van groot belang: het moet blijven hangen bij de consument en duidelijk weergeven wat jij te bieden hebt. Hier ligt ook direct een lastig probleem. Veel ondernemers willen een naam die in één oogopslag laat zien wat hun onderneming en product inhoudt. Vanuit marketingoogpunt een goed plan.
Vanuit het intellectuele eigendomsrecht blijkt dit juist nadelig te zijn. Namen voor ondernemingen en producten mogen - in het kader van het merkenrecht -
niet beschrijvend van aard zijn. Het woord “SHOELOVE” mag bijvoorbeeld niet voor het product “schoenen” worden ingeschreven. Maar wel voor software die bedoeld is voor de agrosector. In dit geval zou het namelijk niet beschrijvend zijn voor hetgeen waarvoor het merk zal worden gebruikt.
Toch een beschrijvende naam in gedachten? Wellicht dat het
handelsnaamrecht een oplossing biedt. De drempel voor handelsnamen ligt doorgaans lager dan voor merkenrechten. Meer informatie kan je
hier vinden.
4. Betalen voor IE: is het dan ook van mij?
In de praktijk komt het vaak voor dat ondernemers een ontwikkeling van een product
uitbesteden aan een andere partij. Denk hierbij aan het ontwerp of de ontwikkeling ervan. In veel gevallen wordt gedacht dat het
intellectueel eigendom dan bij hen ligt: zij hebben toch immers de opdracht gegeven?
In de praktijk werkt het helaas niet zo. De intellectuele eigendomsrechten die ontstaan bij het ontwerp en ontwikkeling van een bepaald product, gaan altijd naar de “
maker” ervan. Het is dus van groot belang om ervoor te zorgen dat het intellectueel eigendom wordt
overgedragen door middel van een getekende overeenkomst. Belangrijk punt om op te letten dus.
Veel ondernemers zullen hun intellectueel eigendom niet graag afstaan. Gelukkig biedt de wet hier ook mogelijkheden voor. Zij hebben de mogelijkheid om “kopers” een licentie te geven op hun recht: het recht om het intellectuele eigendom te gebruiken. Hierdoor behoudt een ondernemer controle over zijn intellectueel eigendom en kan de koper er ook gebruik van maken. Tegenwoordig wordt bijna alle software geleverd middels een
licentieovereenkomst.
5. ‘Open Source’ is goedkoop, maar niet risicoloos
Open Source software en andere vormen van Open Source Intellectueel Eigendom wordt openbaargemaakt voor iedereen onder
bepaalde voorwaarden. Er is echter geen universele set voorwaarden. Onder bepaalde voorwaarden is het mogelijk om de
software te verkopen, zelfs zonder iets te veranderen, terwijl je bij andere soorten software verplicht wordt om de bewerkte versie weer openbaar te maken. Kijk dus altijd naar de specifieke
licentievoorwaarden die de maker aan zijn auteursrecht heeft verbonden.
Conclusie
Het is dus van groot belang om te letten op de volgende punten:
- Er zijn verschillende soorten intellectuele eigendomsrechten. Ieder intellectueel eigendomsrecht beschermt andere aspecten van een product, naam of logo.
- Let op de verdeling van de intellectuele eigendomsrechten binnen jouw onderneming
- Denk goed na over de bescherming jouw merk en productnaam. Registreer jouw merk zo vroeg mogelijk!
- Als je betaalt voor intellectueel eigendom, betekent dat niet automatisch dat je ook het eigendom heb verkregen.
- Let bij het gebruik van open source software goed op de licentievoorwaarden, want deze kunnen in de praktijk zeer uiteenlopen.
De sectie BG.tech is een team van advocaten en juristen die zich focussen op de juridische aspecten van technologie bedrijven. Denk hierbij aan IT-recht, Intellectueel Eigendomsrecht, Privacy, Contractenrecht, etc. Meer informatie kunt u vinden op onze
website.
[post_title] => Intellectueel eigendom en Tech: waar moet je op letten?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => intellectueel-eigendom-en-tech-waar-moet-je-op-letten
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 15:15:34
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 13:15:34
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=24883
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 25994
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-06-18 08:50:36
[post_date_gmt] => 2021-06-18 06:50:36
[post_content] => We bedoelen hier uiteraard niet de zoete lekkernij. Maar
wat zijn cookies dan wel? Laten we bij het begin beginnen.
Wat zijn cookies?
Cookies zijn kleine tekstbestandjes die een website of
webwinkel op de harde schijf van een websitebezoeker plaatst op het moment dat deze wordt bezocht. Op die manier kunnen unieke gebruikers van een website van elkaar worden onderscheiden.
Verschillende cookies
Cookies zijn grofweg onder te verdelen in de volgende groepen: functionele cookies, analytische cookies en tracking cookies.
Functionele cookies
Deze cookies worden geplaatst om een
website goed te laten werken. Denk bijvoorbeeld aan een cookie om de inhoud van een winkelwagen in een webshop te onthouden. Ook onthouden deze cookies de
voorkeursinstellingen en bijvoorbeeld het wachtwoord van de websitebezoeker. Deze cookies worden doorgaans op iedere website gebruikt.
Analytische cookies
Met analytische cookies kun je beter inzicht krijgen in hoe jouw website
functioneert. Deze cookies analyseren dan ook het
surfgedrag van websitebezoekers en verbeteren de kwaliteit en effectiviteit van een website. Denk bijvoorbeeld aan informatie als hoe vaak een bepaald
product in de webshop is bekeken of
bezoekersaantallen.
Tracking cookies
Tracking cookies (ook wel marketing cookies genoemd) worden geplaatst om bezoekers te identificeren op één of meerdere websites. Deze cookies brengen het surfgedrag van een specifieke
websitebezoekers als individu in kaart. Omdat door het volgen persoonlijke interesses worden verzameld, kan de websitebezoeker individueel getarget worden en kan er ‘op maat’ gemaakte reclame worden getoond. Vandaar ook de term marketing cookies.
Waarom onderscheid in cookies?
Er wordt onderscheid gemaakt tussen de verschillende cookies, omdat bij sommige soorten cookies persoonsgegevens worden verwerkt. Als er persoonsgegevens worden verwerkt, dan moet er toestemming aan de websitegebruiker worden gevraagd voor het plaatsen van de cookies.
Wel of geen toestemming nodig?
Voor het plaatsen van
functionele cookies is
géén toestemming nodig.
In het geval van
analytische cookies is in beginsel
ook geen toestemming nodig als deze cookies enkel worden gebruikt om het aantal bezoekers en klikgedrag te tellen.
Kunnen verschillende websitebezoekers als gevolg van het plaatsen van de analytische cookies verschillend worden behandeld? Dan moet er
wél toestemming worden gevraagd. In dat geval kom je namelijk al dichter in de buurt bij het ‘op maat’ behandelen van de individuele websitebezoeker. Een voorbeeld daarvan is het gebruik van Google Analytics. Toestemming voor het gebruik van Google Analytics is overigens weer niet nodig als de cookies zijn
geanonimiseerd.
Voor het plaatsen van
tracking cookies is
altijd toestemming nodig.
Wees hierbij overigens ook alert op het plaatsen van content van derden in jouw webshop, zoals Youtube-filmpjes. Op deze manier worden ook tracking cookies geplaatst. De anonimisering- instellingen die Youtube faciliteert, zijn vaak onvoldoende om de verplichte toestemming te omzeilen.
Hoe vraag ik toestemming?
Doorgaans zul je dus
voor het plaatsen van tracking cookies en
analytische cookies als gevolg waarvan je websitebezoekers ander kunst behandelen toestemming moeten te vragen aan de websitebezoeker. Maar hoe vraag je deze toestemming?
Dit kan door middel van een
Cookie banner. Let wel, dit is iets anders dan een
Cookie wall. Het is niet toegestaan een websitebezoeker pas toegang te geven tot een website nadat hij of zij de cookies heeft geaccepteerd.
Maar met een Cookie banner waarin om algemene toestemming wordt gevraagd voor het plaatsen van cookies ben je er ook nog niet. Voor de opmaak van de Cookie banner gelden regels.
Zo mag de toestemming voor het plaatsen van tracking cookies
niet vóóraf zijn aangevinkt. Het toestemming geven moet namelijk een ‘actieve handeling’ van de websitebezoeker inhouden. De Autoriteit Persoonsgegevens (de toezichthouder op het gebied van
privacy) constateert nog steeds dat dit bij veel websites
fout gaat.
Het is dus de bedoeling dat tracking cookies pas worden geplaatst nadat de websitebezoeker toestemming heeft gegeven voor het plaatsen daarvan. Indien de cookie banner wel wordt getoond, maar de websitebezoeker zijn of haar voorkeur niet aanklikt, dan mogen voor dat gehele bezoek géén tracking cookies worden geplaatst.
Informeren websitebezoek over plaatsen cookies
Het is overigens wél
altijd verplicht de websitebezoeker te informeren over de functionele, analytische cookies en tracking cookies die worden geplaatst. Daarbij moet onder andere duidelijk worden vermeld welke cookies er worden geplaatst en voor hoe lang deze cookies worden bewaard. Naar deze informatie moet duidelijk worden verwezen in de Cookie banner, zodat de websitebezoeker
een geïnformeerd besluit kan nemen over het al dan niet accepteren van de cookies.
Aangezien doorgaans door iedere website en/of webshop cookies worden gebruikt, zal een
Cookie statement dan ook op iedere website en/of webshop aanwezig moeten zijn.
Vragen?
Hulp nodig bij het ‘
Cookie-compliant’ maken van jouw website of webshop? Neem contact op.
[post_title] => Gebruik van cookies in jouw webshop: Aan welke regels moet ik mij houden?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => gebruik-van-cookies-in-jouw-webshop-aan-welke-regels-moet-ik-mij-houden
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:11:22
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:11:22
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=25994
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 260
[max_num_pages] => 26
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => 55dc213a19ee6542b940e99c52c81ab2
[query_vars_changed:WP_Query:private] => 1
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
We bedoelen hier uiteraard niet de zoete lekkernij. Maar wat zijn cookies dan wel? Laten we bij het begin beginnen. Wat zijn cookies? Cookies zijn kleine tekstbestandjes die een website...
Lees meer
Niet te missen, de EK-reclame van Jumbo. Maar de KNVB is hier niet zo blij mee. Jumbo is namelijk níet de hoofdsponsor van de KNVB, maar Albert Heijn. Eerlijkheid gebiedt...
Lees meer
“Dit T-shirt is van biologisch katoen gemaakt” of “Deze jurk is op een duurzame manier geproduceerd”. Zijn dit termen die jij als ondernemer gebruikt bij het maken van reclame voor...
Lees meer
“De calcium in deze yoghurt is goed voor sterke botten en tanden” of “Van deze vitamines gaan je haren stralen”; het zijn allebei reclameslogans waarin wordt beweerd dat een bepaalde...
Lees meer
Met enige regelmaat lezen we dat er door een hack persoonsgegevens in handen van derden zijn gevallen. Wanneer heeft degene van wie de persoonsgegevens zijn gehackt recht op een schadevergoeding...
Lees meer
Software-as-a-service (SaaS) is software die als online dienst wordt aangeboden. Denk hierbij aan een abonnement: een klant hoeft de data niet zelf aan te schaffen, maar krijgt toegang door iedere...
Lees meer
Op 21 april 2021 heeft de Europese Commissie een voorstel gepresenteerd met nieuwe regels voor Artificial Intelligence (AI/kunstmatige intelligentie). In dit eerste artikel worden de hoofdlijnen toegelicht. Waarom nieuwe regels?...
Lees meer
In de praktijk komt het veel voor dat partijen machine data willen delen. Een van de problemen waar zij tegenaan lopen, is de vertrouwelijkheid van deze data. Zij willen hun...
Lees meer
Facebook: tussen de advertenties door zie je soms nog eens een persoonlijk bericht op je tijdlijn. Oké, wellicht wat overdreven maar ik denk dat de meesten weten wat ik bedoel....
Lees meer
Intellectueel eigendomsrecht (IE) is voor veel ondernemers in de technologie van groot belang. Uitvindingen worden beschermd door octrooien, ontwerpen en een broncode door auteursrecht en de herkenbaarheid van jouw merk...
Lees meer
