WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 11
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 11
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
[0] => 6
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1349
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND wp_posts.post_author IN (6) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 100, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 27113
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-10-01 14:21:23
[post_date_gmt] => 2021-10-01 12:21:23
[post_content] => Het ROC Mondriaan raakte de gegevens van leerlingen kwijt door een hack en nu staan die gegevens online. Ook de webshop Allekabels.nl werd gehackt en raakte al haar persoonsgegevens kwijt. Het aantal datalekken neemt toe in Nederland, maar wat kan je doen als slachtoffer van een datalek? Heb je recht op schadevergoeding of moet je het doen met de mededeling dat je je wachtwoorden moet veranderen en dat de organisatie ‘doet wat binnen hun bereik ligt om de eventuele negatieve gevolgen te beperken’?
Er zijn in Nederland al meerdere uitspraken geweest waarin de rechter heeft moeten beslissen over een schadevergoeding voor schade door een datalek. De AVG bevat namelijk een recht voor betrokkenen op vergoeding van materiele en immateriële schade door een onrechtmatige verwerking van persoonsgegevens. Wat weten we nu over de eisen die rechters stellen aan een geslaagd beroep op dit artikel? In Nederland zijn de volgende uitspraken gewezen:
In een klachtprocedure zijn buiten het weten van de klager (de eiser) om en zonder diens toestemming medische gegevens over hem verstrekt aan een tuchtcollege. Hierin waren strikt vertrouwelijke persoonsgegevens opgenomen. De eiser is op de hoogte gesteld door het tuchtcollege en de gegevens zijn buiten beschouwing gelaten voor de behandeling van de klacht. Deze verwerking van de persoonsgegevens van de eiser was onrechtmatig. De eiser eist een immateriële schadevergoeding op basis van artikel 6:106 BW en vindt de geboden vergoeding van 300 euro te laag. De Afdeling is het met de eiser eens dat het delen van de gegevens in dit geval onrechtmatig was en een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de eiser vormde. De persoon tegen wie de klacht was ingediend, heeft de gegevens ook gedeeld. Aan de andere kant kwam de informatie alleen bij een kleine groep medische professionals terecht. Verder was de inbreuk van korte duur. Op basis van deze factoren, de aard, ernst en duur van de inbreuk oordeelt de Afdeling dat een schadevergoeding van 500 euro passend is.
De gemeente Oldambt heeft bij het publiceren van een vergunningsaanvraag het BSN-nummer, achternaam, voorletter, adresgegevens, telefoonnummer en e-mailadres van de aanvrager van de vergunning (de eiser) gepubliceerd. Voor de publicatie van een deel van deze gegevens had de eiser toestemming gegeven, maar niet voor zijn BSN-nummer, e-mailadres of telefoonnummer. Deze zijn door een fout van een ambtenaar meerdere malen openbaargemaakt. Nadat een journalist de eiser op het datalek had gewezen, heeft de eiser een verzoek ingediend tot het verwijderen van zijn gegevens. Daarnaast vordert hij materiele en immateriële schadevergoeding van de gemeente.
De gelekte gegevens geven voor de rechter geen aanleiding tot de materiele schadevergoeding die de eiser vordert, maar de rechter wijst wel een immateriële schadevergoeding toe op basis van artikel 6:106 BW. Hoewel de eiser geen psychisch letsel kon aantonen, is de rechter wel van oordeel dat de persoonlijke levenssfeer van de eiser meerdere keren is geschonden door het – in strijd met de AVG – delen van gevoelige gegevens. Hierdoor is de eiser ‘anderszins in zijn persoon aangetast.’ De rechter erkent de nadelige gevolgen van het lekken van bijzondere persoonsgegevens. Hierbij heeft de rechter naar de omstandigheden gekeken en in afwezigheid van concrete negatieve gevolgen een schadevergoeding van 500 euro toegewezen, op basis van mogelijke gevolgen zoals fraudepogingen.
Een hacker heeft in mei 2019 toegang gekregen tot de servers van NederWoon en hierbij persoonsgegevens van gebruikers buitgemaakt. De hacker is in Nederland veroordeeld voor het binnendringen van de servers van NederWoon. NederWoon verwerkte de gegevens van woningzoekenden, waaronder kopieën van legitimatiebewijzen, naam, adres en BSN-nummers. PrivacyPunt heeft namens een van de getroffene woningzoekende (de eiser) NederWoon aansprakelijk gesteld voor de schade doordat NederWoon vermoedelijk in strijd met de AVG heeft gehandeld. De rechter oordeelt dat het aan de eiser is om te bewijzen dat NederWoon niet genoeg maatregelen heeft getroffen om een hacker buiten te houden. Het feit dat er een hacker binnen is gekomen is niet genoeg. Voor de eis van immateriële schadevergoeding oordeelt de rechter dat, omdat de gegevens niet zijn gelekt door de hacker, er geen sprake is van (mogelijk) misbruik. De eiser heeft ook geen psychisch letsel aan kunnen tonen. Daarom wordt de vordering afgewezen en dus krijgt de eiser geen schadevergoeding.
Kenmerken voor schadevergoeding
Bij deze drie zaken zijn er verschillende redenen waarom er wel of geen schadevergoeding is toegekend. Ondanks dat de zaken verschillen zijn er wel een aantal kenmerken te ontdekken die de kans op toewijzing van een immateriële schadevergoeding kunnen verhogen.
Het soort gelekte gegevens
Hoewel de gegevens in zaak 1 niet openbaar waren en ook snel weer zijn vernietigd, is er door de gevoeligheid van de gegevens wel een schadevergoeding toegekend. Hoe gevoeliger de gegevens, hoe groter de kans op immateriële schadevergoeding.De openbaarheid van het lek
In zaak 1 waren er persoonsgegevens gelekt naar een kleine groep medische professionals en in zaak 3 heeft alleen de hacker de gegevens gezien, maar in zaak 2 stonden de persoonsgegevens van de eiser inclusief naam en adres in een officiële publicatie van de overheid. Hoe openbaarder de gegevens zijn geweest, hoe groter de kans op schadevergoeding.Onrechtmatigheid
In zaak 1 en 2 oordeelt de rechter dat de verwerking onrechtmatig was omdat er sprake is van een duidelijk schending van de AVG/Wbp terwijl de eiser dat bij NederWoon niet kon bewijzen.Voor een succesvolle vordering tot schadevergoeding op basis van de AVG moet sprake zijn van een inbreuk op de AVG. De verwerkingsverantwoordelijke moet dus gehandeld hebben in strijd met de AVG, bijvoobeeld doorgeen passende beveiligingsmaatregelen te nemen.Schade
In alle drie de zaken is er geen materiele schade toegekend omdat er geen materiele schade bewezen kon worden. Wel oordeelde de rechter in alle drie de zaken dat er sprake was van een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de eiser. Alleen een schending van een fundamenteel recht is echter niet genoeg, de eiser moet ook nadelige gevolgen aan kunnen tonen. In zaak 1 was dit het onrechtmatig delen van de gegevens in een klachtenprocedure door een betrokkene in die procedure. In zaak 2 was dit het openbaren van identiteitsinformatie waardoor er een kans op identiteitsfraude ontstond. In zaak 3 waren er volgens de rechter geen noemenswaardige nadelige gevolgen voor de eiser.
Hoe groter de nadelige gevolgen, hoe hoger de kans op schadevergoeding.Hoogte van de schadevergoeding
In twee van de drie zaken is er een schadevergoeding toegekend, telkens 500 euro. Dit bedrag is niet echt hard onderbouwd en lijkt gewoon een keuze van de rechter te zijn. Er is nu ook een procedure tegen de gemeente Rotterdam gevoerd, waarin de gemeente bijna 10 jaar lang onrechtmatig medische gegevens heeft verwerkt. Als gevolg daarvan waren die gegevens onnodig beschikbaar. De rechtbank heeft in die zaak een schadevergoeding van 2.500 euro toegekend, mede wijzend op de 500 euro die in zaak 1 werd toegekend.
Conclusie
Hoewel de individuele schadevergoeding bij een datalek niet hoog zal zijn als er geen directe schade aangetoond kan worden, is het succesvol vorderen van een dergelijke schadevergoeding niet onmogelijk en bij een groot genoeg aantal getroffenen kan dit ook resulteren in een serieuze kostenpost voor een organisatie. Als uw persoonsgegevens zijn gelekt en de organisatie haar beveiliging niet op orde had, hoeft alleen nog maar te worden aangetoond er een mogelijkheid bestaat tot nadelige gevolgen. In dat geval bestaat er een goede kans dat u in aanmerking komt voor immateriële schadevergoeding.
Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Jos van der Wijst (wijst@bg.legal).
Lees hier ook een recente blog.
[post_title] => Wanneer een schadevergoeding na een datalek?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wanneer-een-schadevergoeding-na-een-datalek
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-11-13 11:36:37
[post_modified_gmt] => 2023-11-13 10:36:37
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=27113
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 26926
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-09-13 12:24:21
[post_date_gmt] => 2021-09-13 10:24:21
[post_content] => Wat is een algoritme?
Een algoritme is een stukje software dat als het ware een recept vormt om tot een bepaald eindresultaat te komen. De software zet de stapjes die daarvoor nodig zijn. Het algoritme wordt getraind om met een dataset de beste uitkomst te krijgen. Dat kan met veel data maar soms is dat niet nodig. Bij het trainen van het algoritme wordt de software steeds aangepast. Dit kan met als doel om uiteindelijk een zodanig getraind algoritme te krijgen (een Kunstmatige Intelligentie / Artificial Intelligence toepassing) dat voorspellend kan zijn.
Het trainen van het algoritme is een samenspel tussen mens en computer. Maar ontstaat daardoor een auteursrecht en zo ja, wie is dan de auteur: de mens of de computer?
Wil er auteursrecht ontstaan dan geldt de toets dat het werk een eigen, oorspronkelijk karakter moet hebben en het persoonlijk stempel van de maker moet dragen. Of zoals het later is uitgelegd in het Infopaq arrest van het Europese Hof van Justitie: ‘auteursrecht kan slechts gelden met betrekking tot materiaal dat oorspronkelijk is in die zin dat het gaat om een eigen intellectuele schepping van de auteur ervan’.
Voldoet het maken van een algoritme aan dit criterium? Is er sprake van een eigen intellectuele schepping van de auteur ervan?
Uitspraak Gerechtshof Den Haag
In een recente uitspraak van het Gerechtshof Den Haag wijdt het gerechtshof overwegingen ‘ten overvloede’ aan de vraag of bepaalde software een auteursrechtelijk beschermd werk oplevert. Deze uitspraak zou analoog relevant kunnen zijn voor de vraag of een algoritme een auteursrechtelijk beschermd werk oplevert.
Het hof overweegt dat:
“Om voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking te komen, is vereist dat een werk een eigen, oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt. Het werk moet een eigen intellectuele schepping van de maker zijn die de persoonlijkheid van de maker weerspiegelt, en tot uiting komt door de vrije creatieve keuzes van de maker bij de totstandkoming van het werk. Elementen van het werk die louter een technisch effect dienen of te zeer het resultaat zijn van een door technische uitgangspunten beperkte keuze, zijn van bescherming uitgesloten.”
Bij het maken van een algoritme is de vraag of de keuzes die gemaakt worden ‘louter een technisch effect dienen of te zeer het resultaat zijn van een door technische uitgangspunten beperkte keuze’. Wanneer dat het geval is dan zou er geen sprake zijn van auteursrecht. Of zijn de keuzes aan te merken als de vrije creatieve keuzes van de maker bij de totstandkoming van het werk?
Dit is dus geen ‘nee’ maar ook nog geen ‘ja’.
Waarom is deze vraag relevant?
Een algoritme kan waarde vertegenwoordigen. Er is tijd, energie en kennis gestoken in het maken en trainen van het algoritme. Een maker zou die waarde kunnen willen verzilveren.
Naar Nederlands recht kun je alleen eigenaar zijn van zaken (voor menselijke beheersing vatbare stoffelijke objecten) en rechten. Omdat data hier niet in past kun je geen eigenaar zijn van data. Een algoritme valt niet onder de definitie van een zaak. Onder rechten vallen ook de intellectuele eigendomsrechten. De volgende intellectuele eigendomsrechten komen in aanmerking:
- octrooi: er worden octrooien verleend op algoritmen.
- databankenrecht: een dataset zou met een databankenrecht beschermd kunnen zijn. De drempel is hoog en het beschermt alleen de databank an sich.
- auteursrecht: is sprake van creatieve keuzes van de maker?
Wanneer een auteursrecht op een algoritme ontstaat dan vormt dit een vermogensrecht. Er zou dus zelfs een zekerheidsrecht op gevestigd kunnen worden (pandrecht). Het kan ook worden geëxploiteerd (door middel van een licentie/gebruiksrecht) en het kan worden overgedragen.
Een auteursrecht kan ook worden gehandhaafd. Er kan worden opgetreden tegen inbreukmakers en inbreukmakers, op grond van de auteurswet, schadeplichtig jegens de auteursrechthebbende.
Kortom, relevant voor makers en gebruikers van algoritmen. En voor degenen die algoritmen van anderen gebruiken; heb je daar toestemming voor nodig of niet?
Over de juridische aspecten van data / AI hebben wij verschillende blogs geschreven. Voor meer informatie over juridisch/ethische aspecten van data/ AI ontwikkelen wij ook het kennisplatform legalAIR (www.legalAIR.nl).
BG.legal heeft een team van advocaten, juristen en data scientists die bedrijven en instellingen adviseert over de juridische aspecten van algoritmen, data, en kunstmatige intelligentie.
Voor vragen hierover kunt u contact opnemen met Jos van der Wijst (06-50695916 / wijst@bg.legal).
[post_title] => Kun je een auteursrecht krijgen op een algoritme?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => kun-je-een-auteursrecht-krijgen-op-een-algoritme
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-09-14 16:18:52
[post_modified_gmt] => 2021-09-14 14:18:52
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26926
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 26913
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-09-13 10:32:04
[post_date_gmt] => 2021-09-13 08:32:04
[post_content] => Wanneer na een ransomwareaanval schade ontstaat is de ICT-dienstverlener daar dan aansprakelijk voor? Bijvoorbeeld wanneer backupbestanden ontbreken of er een lek zit in de beveiliging. Wie heeft welke verantwoordelijkheid op het gebied van veiligheid?
Door de hoeveelheid aan aanvallen op ICT-systemen, waarbij bestanden (soms met persoonsgegevens) worden gekopieerd of versleuteld, en de schade die daardoor ontstaat, neemt het aantal juridische procedures hierover ook toe. Zoals de zaak waarbij de klant de ICT-dienstverlener verwijt dat deze niet voor voldoende veiligheid van het ICT-systeem heeft zorggedragen. Als gevolg hiervan heeft de ransomware het systeem binnen kunnen dringen. Daarbij is ook software van een softwareleverancier verdwenen. De klant heeft een adviseur een rapport laten opstellen waarin de adviseur concludeert dat ‘een ernstige verstoring zoals de ransomwareaanval, slechts een kwestie van tijd was, gezien de staat van de ICT-omgeving’.
Wie is waarvoor aansprakelijk?
De rechtbank overweegt in deze uitspraak [1]dat de vraag ‘wat tussen partijen is overeengekomen afhankelijk (is) van hetgeen partijen over en weer hebben verklaard en uit elkaars verklaringen hebben afgeleid en in de gegeven omstandigheden redelijkerwijs mochten afleiden’. Op basis van de uitleg van de overeenkomst en hetgeen partijen daar over hebben verklaard, overweegt de rechtbank dat de overeenkomst tussen partijen inhield dat ook in de nieuwe situatie de ICT-dienstverlener verantwoordelijk was voor de “24/7 monitoring van servers, backups en netwerk” binnen de ICT-omgeving van de klant.
De klant kon niks met de gemaakte backups. De vraag was wie daarvoor verantwoordelijk was. De rechtbank komt hier zelf niet uit. De rechtbank benoemt daarom een deskundige die ‘de oorzaak moet onderzoeken van de omstandigheid dat ten tijde van de ransomaanval, dus in het voorjaar van 2018, bepaalde onderdelen binnen de ICT-omgeving van de klant niet binnen de (periodieke) back-ups vielen en de vraag beantwoorden of de ICT-dienstverlener op grond van communicatie met softwareleverancier ervan mocht uitgaan dat de map SQLBackup door deze werd gevuld’.
Veiligheid
De klant verwijt de ICT-dienstverlener verder dat zij niet voor voldoende veiligheid van het ICT-systeem heeft zorggedragen. Als gevolg hiervan heeft de ransomware het systeem binnen kunnen dringen, aldus de klant. De ICT-dienstverlener betwist dat zij niet voor voldoende veiligheid binnen het ICT-systeem van de klant heeft zorggedragen. Het ICT-systeem van de klant was bijvoorbeeld voorzien van firewalls. De ransomware besmetting was het gevolg van een menselijke fout van een medewerker van de klant en had niets te maken met het niveau van beveiliging. Een medewerker kan op een e-mail met bijlage hebben geklikt en die bijlage blijkt nadien een virus te bevatten dat zich in het systeem nestelt, aldus de ICT-dienstverlener. Dit kan zelfs de beste beveiliging niet tegenhouden, aldus de ICT-dienstverlener.
Ook hier komt de rechtbank zelf niet uit. De rechtbank wil ook hier een deskundige voor gaan benoemen en hem de volgende vragen laten beantwoorden:
- Wat is de oorzaak van het niet aanwezig zijn van de door de softwareontwikkelaar gemaakte software en andere data op de vanaf juli 2017 tot 12 april 2018 gemaakte (periodieke) back-ups? Als het antwoord op die vraag luidt dat de oorzaak is dat de map SQLBackups niet periodiek werd gevuld met actuele data/nieuwe software, kan worden vastgesteld of de ICT-dienstverlener hiervoor verantwoordelijkheid droeg?
- Wat is de oorzaak van de ransomwarebesmetting?
- Welke rol speelt de beveiliging van het ICT-systeem door de ICT-dienstverlener hierbij?
Nadat de deskundige de vragen heeft beantwoord, zal de rechtbank een eindvonnis wijzen. Daarin zal weer meer duidelijk worden over wie waarvoor aansprakelijk is en hoever die aansprakelijkheid reikt.
Over de aansprakelijkheid voor schade door een hack van persoonsgegevens, zie mijn eerder blog hierover.
BG.legal heeft een team van advocaten, juristen en data scientists die bedrijven en instellingen bijstaat wanneer zij te maken krijgen met een datalek. Wij adviseren ook de ICT bedrijven die hiervoor aansprakelijk worden gehouden. Een van de eerste vragen bij een datalek is of er mogelijk persoonsgegevens zijn gehackt en of er dus een melding bij de Autoriteit Persoonsgegevens gedaan moet worden (door de verwerkingsverantwoordelijke).
Voor vragen hierover kunt u contact opnemen met Jos van der Wijst (06-50695916 / wijst@bg.legal).
[1] Rechtbank Rotterdam 14-07-2021, ECLI:NL:RBROT:2021:8109
[post_title] => Wie is aansprakelijk bij een ransomaanval?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wie-is-aansprakelijk-bij-een-ransomaanval
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2021-09-14 16:23:51
[post_modified_gmt] => 2021-09-14 14:23:51
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26913
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 26843
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-08-30 10:57:18
[post_date_gmt] => 2021-08-30 08:57:18
[post_content] => Een slechtziende judoka die meedoet aan de Paralympische Spelen in Tokyo is aangereden door een elektrische zelfrijdende bus. Hij is met hersenletsel opgenomen in de kliniek van het Paralympische dorp. De zelfrijdende bussen van Toyota werden ook al gebruikt op de Olympische spelen, maar na het ongeluk is het gebruik stilgelegd. De twee bestuurders van de bus die op het rijgedrag moesten letten hadden de judoka wel gezien maar ze gingen ervanuit dat hij wel zou stoppen voor de bus. Het is waarschijnlijk dat hij de bus niet heeft opgemerkt omdat deze elektrisch is en daardoor weinig geluid maakt. Een Japanse krant meldt dat de bus zelf wel stopte voor een andere voetganger, maar dat de bestuurders vervolgens weer op de startknop hebben gedrukt omdat ze dachten dat de judoka wel zou stoppen.
Het is in dit geval niet direct duidelijk wie er hier een fout heeft begaan. Als het inderdaad het geval is dat de bus wel gestopt is maar de bestuurders aangaven dat hij weer mocht rijden, dan kan Toyota er niet zo veel aan doen. Wat wel duidelijk is, is dat zelfs een menselijke bestuurder fouten maakt en dat ontwikkelingen als elektrische voertuigen zorgen dat bestuurders beter op moeten letten om opgemerkt te worden.
[post_title] => Paralympier aangereden door zelfrijdende bus
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => paralympier-aangereden-door-zelfrijdende-bus
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 15:01:39
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 13:01:39
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26843
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 26824
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-08-27 09:34:30
[post_date_gmt] => 2021-08-27 07:34:30
[post_content] => Ben je net (of al enige tijd geleden) een onderneming begonnen? Vergeet dan niet de naam waaronder jij je producten verkoopt en/of je bedrijfsnaam als merk te (laten) registreren. Enkel de registratie van jouw handelsnaam bij de Kamer van Koophandel is onvoldoende.
Doe je dit niet? Dan gaat iemand anders mogelijk aan de haal met jouw merknaam. De mogelijkheden om daar op dat moment nog iets tegen te doen, zijn beperkt.
Uit de praktijk: IndoMedia vs. MIMM
Zo viste Stichting IndoMedia achter het net toen zij Media Investerings- en Management Maatschappij B.V. (hierna MIMM) wilde verbieden ‘haar merknaam’ te gebruiken.
Wat was er gebeurd? IndoMedia en MIMM waren in 2019 een samenwerking aangegaan met als doel het uitbrengen van een magazine. Dit magazine werd in 2019 uitgebracht onder de naam PINDA*. Vanwege het succes werd de samenwerking voorgezet. In 2020 werd wederom een magazine uitgebracht, dit keer onder de naam ‘PINDAH*’. Daarna ontstonden tussen IndoMedia en MIMM discussies over de samenwerking en de daarmee samenhangende financiële afspraken.
Bij de rechter: IndoMedia merkhouder?
Deze discussies hebben tot gevolg gehad dat IndoMedia naar de rechter stapte en een verbod van het gebruik van de naam PINDAH* door MIMM vorderde. IndoMedia was namelijk van mening dat indirect uit de samenwerkingsovereenkomst tussen IndoMedia en MIMM zou blijken dat IndoMedia eigenaar, c.q. merkhouder was van de merknaam. Als merkhouder zou zij andere partijen mogen verbieden haar merknaam PINDAH* te gebruiken. Dat laatste is in principe correct, maar de rechter ging niet mee met de gedachtegang van Indomedia dát Indomedia merkhouder was.
De rechter overwoog namelijk dat uit het merkenregister bleek dat MIMM het merk PINDAH* had geregistreerd. Het merkenregister zou volgens de rechter leidend zijn, niet de overeenkomst tussen IndoMedia en MIMM. IndoMedia is dus géén merkhouder aangezien dit niet uit het merkenregister blijkt. IndoMedia kan dus, ondanks dat tussen partijen indirect zou zijn afgesproken dat IndoMedia merkhouder zou zijn van de naam ‘PINDAH*’, MIMM niet verbieden de naam PINDAH* te gebruiken.
Moraal van het verhaal
Zorg dat je tijdig een merkregistratie aanvraagt voor jouw product (of bedrijf). Als iemand anders aan de haal gaat met jouw merk en/of jouw merk zelfs eerder registreert dan jij, zijn de middelen om hier tegen op te treden zeer beperkt.
Geen (on)mogelijkheden
Dat betekent overigens niet dat er geen mogelijkheden zijn. Bedrijven die dezelfde bedrijfsnaam als jij gebruiken, zou je kunnen aanspreken op basis van jouw handelsnaamrecht. Ook biedt het auteursrecht mogelijkheden. Bescherming van jouw merk op grond van het handelsnaamrecht en auteursrecht is in veel gevallen veel beperkter dan een merkrecht.
Ook bestaan er mogelijkheden om op te treden tegen copycats die jouw merknaam eerder hebben geregistreerd. Jij zal dan echter wel moeten aantonen dat de andere partij al bekend was met jouw merknaam en dat de registratie zogezegd ‘te kwader trouw’ is gedaan. Dit is niet altijd gemakkelijk.
Investeren in de toekomst
Om jezelf deze onzekerheid te besparen, is het dan ook slim om zo vroeg mogelijk bij de start van jouw bedrijf en de ontwikkeling van jouw producten een merkregistratie aan te vragen. Met deze (zeker bij een Benelux merkregistratie) relatief lage investering kun je je doorgaans goed wapenen tegen (toekomstige) copycats.
Merk registreren?
Wil je je merk (laten) registreren? Wij helpen jou bij jouw merkaanvraag tegen een vast tarief.
Last van copycats, maar geen merkregistratie? Ook dan kunnen wij jou helpen.
Voor meer informatie, neem vrijblijvend contact op.
[post_title] => Wapenen tegen copycats? Registreer je merk!
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wapenen-tegen-copycats-registreer-je-merk
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:09:54
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:09:54
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26824
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 26798
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-08-24 14:02:37
[post_date_gmt] => 2021-08-24 12:02:37
[post_content] => Vorige week kwam het nieuws naar buiten dat de recepten die Sonja Bakker op haar social media pagina’s plaatste niet van haar zouden zijn. Deze zou zij hebben ‘gekopieerd’ van andere foodbloggers.
Kunnen de foodbloggers hier iets tegen doen?
Als je iemand wilt aanspreken op het onrechtmatig kopiëren van jouw werk, kan je een beroep doen op het auteursrecht. Om hier een beroep op te kunnen doen, dan moet je wel éérst een auteursrecht hebben op jouw eigen werk. Hier hoef je in principe niets voor te doen, deze rechten ontstaan vanzelf. Heb je dit auteursrecht en kopieert iemand jouw foodblog? Dan kan je mogelijk iets doen tegen dit kopieergedrag op basis van het auteursrecht.
Ook zou je de ander nog aan kunnen spreken op basis van plagiaat. Dit is geen officiële wettelijke term, maar houdt in dat als iemand jouw werk (een-op-een) gebruikt en doet alsof dit werk van hem of haar is, dit onrechtmatig en zelfs strafbaar kan zijn.
Auteursrechtelijke bescherming van een foodblog
Je hebt (mogelijk) een auteursrecht op jouw foodblog als jij bij het schrijven van jouw foodblog creatieve keuzes hebt gemaakt en het werk voldoende origineel is. Het gaat hierbij nadrukkelijk om de tekst van de foodblog zelf en/of de foto van het gerecht dat je hebt gemaakt. Een (idee) van een recept kan (in beginsel) niet worden beschermd.
Dit komt doordat smaak in beginsel niet auteursrechtelijk kan worden beschermd, aldus het Europese Hof van Justitie in 2018. Een werk moet voldoende objectief en voldoende nauwkeurig kunnen worden geïdentificeerd om te kunnen beoordelen of er sprake is van een auteursrecht. Dat is uiteraard lastig, want ja.. smaken verschillen.
Voorbeeld
Bescherming ziet dus op teksten van je recept en/of foto’s voor zover deze creatief en (voldoende) origineel zijn.
Oftewel, als je een blog schrijft waarbij je de ingrediënten en bereidingswijze van een Spaghetti Bolognese op een simpele en gangbare manier opsomt is de kans klein dat je hier auteursrechtelijke bescherming op hebt. Doorgaans zullen anderen deze tekst van jouw recept wél mogen kopiëren.
Hoe creatiever je het recept opschrijft, hoe groter de kans is dat je wel een auteursrecht krijgt op de manier waarop jij het recept hebt opgeschreven. Een ander mag (de tekst van) dat recept dan niet zomaar een-op-een kopiëren.
Geen een-op-een kopie
Maar je voelt hem al aankomen. Wat als er niet een-op-een wordt gekopieerd, maar het er wel héél veel op lijkt? Dan zal er gekeken moeten worden of de totaalindrukken van de foodblogs overeenkomstig zijn. Is dit het geval? Dan is er mogelijk toch sprake van een auteursrechtinbreuk. Dit is een lastige (en veelal subjectieve) beoordeling die twee kanten op kan vallen. Een rechter zal hierover moeten beslissen.
Sonja Bakker
Zoals wij opmaken uit de beelden die door RTL Nieuws naar buiten zijn gebracht, zijn de foto’s van de gerechten een-op-een overgenomen. De kans dat Sonja Bakker auteursrechtinbreuk heeft gepleegd ten aanzien van de foto’s is dan ook groot. Ook is de kans aanwezig dat er sprake is van plagiaat, aangezien Sonja Bakker doet voorkomen alsof deze foto’s van haarzelf zijn.
Voor wat betreft de tekst van de recepten zie je wel degelijk verschillen. De teksten van de recepten lijken niet een-op-een te zijn gekopieerd. Van plagiaat kan in mijn optiek dan ook geen sprake zijn. Ook vraag ik me af of er sprake is van auteursrechtinbreuk, omdat Sonja bij het opstellen van teksten mogelijk voldoende afstand heeft genomen van de ‘originele’ foodblog door de ingrediënten ‘simpel’ op te sommen.
Het gaat hier overigens om een beoordeling naar Nederlands recht. Mocht ander recht van toepassing zijn, dan zou de beoordeling anders uit kunnen vallen.
Vragen?
Denk je dat iemand jouw (food)blog heeft gekopieerd en wil je hier iets tegen doen? Of heeft iemand anders jou aangesproken omdat hij of zij van mening is dat jij zijn of haar (food)blog hebt gekopieerd? Wij kunnen jou hierover adviseren.
Wil je weten wat wij voor jou kunnen beteken? Neem vrijblijvend contact op.
[post_title] => Recept en foto’s gekopieerd door Sonja Bakker: plagiaat of auteursrechtinbreuk?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => recept-en-fotos-gekopieerd-door-sonja-bakker-plagiaat-of-auteursrechtinbreuk
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 11:10:33
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 09:10:33
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26798
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 26663
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-08-16 09:46:54
[post_date_gmt] => 2021-08-16 07:46:54
[post_content] => De overheid is steeds meer bezig met proactief informatie delen en ook op EU niveau wordt hier al jaren aan gewerkt. De Open Data richtlijn van 2019 (de richtlijn) over deze overheidsinformatie moest in juli al geïmplementeerd zijn bij de lidstaten. Hoewel dit in Nederland nog niet is gebeurd, is het al wel mogelijk om de te verwachte veranderingen te bekijken. Zo heeft de VNG al de mogelijke impact van de richtlijn op overheden geanalyseerd.
Wat is overheidsinformatie?
Onder overheidsinformatie die gedeeld moet worden valt alle informatie die door openbare lichamen wordt verzameld, gemaakt en gebruikt voor het uitvoeren van hun publieke taak. Gevoelige informatie, informatie waar rechten van derden of wettelijke beperkingen op rusten, hoeft niet gedeeld te worden. De specifieke definitie is te vinden in artikel 1 van de richtlijn.
Wat verandert er?
Data die bij onderzoek door of voor overheden wordt gebruikt of verzameld, moet beschikbaar worden gesteld aan de overheidsorganisatie. De overheidsorganisatie kan daarna deze gegevens op verzoek beschikbaar stellen voor hergebruik.- Als er informatie wordt gedeeld, moet dit gebeuren op een wijze die zo veel mogelijk voldoet aan
open standaarden. De gebruikte formaten van de documenten moet ook machine leesbaar zijn. Hier mag van worden afgeweken als dit een onevenredige inspanning zou vereisen.
- Gegevens die vaak veranderen, zoals sensormetingen, moeten direct beschikbaar worden gesteld via een
Application Programming Interface (API) en daarna ook in grotere bulkbestanden. Hier mag alleen van afgeweken worden als de uitvoering een financiële of technische onevenredige inspanning zou vereisen.
- Vroeger mochten overheden nog kosten in rekening brengen voor het hergebruik, maar in de richtlijn is dat niet meer toegestaan. Alleen
de kosten van het vermenigvuldigen, verstrekken en verspreiden mogen in rekening gebracht worden. Ook maatregelen zoals het anonimiseren van gegevens zijn kosten die teruggevorderd kunnen worden bij een opvragende partij. Deze regels gelden echter niet voor overheidsorganisaties die verplicht zelf een deel van hun inkomsten moeten genereren, zoals musea, bibliotheken en archieven.
- Het is toegestaan voor overheden om bepaalde data alleen aan
een partij te leveren, mits deze afspraken transparant zijn, het in ieder geval bekend is welke informatie er wordt gedeeld en wat de kosten zijn. Daarnaast heeft iedere overeenkomst een maximale duur van 3 jaar.
- Er komt een lijst van hoogwaardige
datasets: de Europese High Value Datasets List (HVDL). Deze datasets moeten door overheden kosteloos, in een machine leesbaar formaat en met API’s en bulkdownloads beschikbaar worden gesteld. De lijst specifieke lijst zal later door de Europese Commissie vast worden gesteld, maar er is al wel een lijst met thematische categorieën die waarschijnlijk meegenomen gaan worden:
a. Geospatiale data;
b. Aardobservatie en milieu;
c. Meteorologische data;
d. Statistiek;
e. Bedrijven en eigendom van bedrijven;
f. Mobiliteit.
Wat betekent dit voor openbare lichamen?
Na de implementatie van deze richtlijn zullen openbare lichamen meer informatie moeten gaan voorbereiden om te kunnen delen. Dit zal leiden tot een toename in kosten. De VNG geeft in haar impactanalyse aan dat de mate van impact afhangt van de manier waarop de richtlijn wordt geïmplementeerd. Het opzetten en onderhouden van API’s voor alle dynamische data zal voor lang niet alle organisaties vanzelfsprekend zijn.
Wat kunnen organisaties en burgers hiermee?
De overheid zal meer informatie gaan delen waarmee organisaties en burgers aan de slag kunnen. Bedrijven kunnen de informatie gebruiken in hun producten terwijl journalisten en onderzoeksgroepen meer kunnen leren over Nederland. Ook burgers kunnen meer leren over de nationale en lokale overheden, zeker als de HVDL eenmaal bekend is.
Als u vragen heeft over hoe u overheidsdata kunt hergebruiken en welke informatie u op kunt vragen, dan kunt u contact opnemen met Jos van der Wijst (wijst@bg.legal).
[post_title] => Inwerkingtreding van EU Open Data richtlijn
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => inwerkingtreding-van-eu-open-data-richtlijn
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 15:02:19
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 13:02:19
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26663
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 26689
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-08-16 09:00:43
[post_date_gmt] => 2021-08-16 07:00:43
[post_content] => Zonder dat we het vaak weten, gebruiken we dagelijks producten en diensten waar kunstmatige intelligentie (artificial intelligence: “AI”) is toegepast. Zoals bijvoorbeeld spraakherkenning in de auto, chatbots op websites, diagnose van kankercellen en het geautomatiseerd nemen van beslissingen. Omdat steeds meer partijen, zowel commerciële partijen als overheden, meer data ter beschikking krijgen, kan deze worden ingezet om een model te maken waarbij voorspellingen gedaan kunnen worden. Voor het maken van dat model wordt AI toegepast.
Voor ontwikkelaars van AI toepassingen, opdrachtgevers van het maken van AI toepassingen en degene die AI toepassingen gebruiken, is de vraag dan aan welke wet- en regelgeving een AI toepassing moet voldoen. Waar wordt een risico gelopen, hoe groot of klein is dat risico en hoe kan een risico worden beperkt of weggenomen? Maar ook vragen over Intellectuele Eigendom aspecten (is de AI toepassing of het resultaat van de AI toepassing beschermd door een Intellectueel Eigendomsrecht /bedrijfsgeheim), mededingingsaspecten (mag je een AI toepassing weigeren te delen met concurrenten), aansprakelijkheidsvragen (wie is aansprakelijk voor schade door/met een AI toepassing) en ‘civielrechtelijke vragen’ (wie is ‘eigenaar' van de (bestaande/nieuwe) data, wie mag wat met de data, wat gebeurt er met de data/het algoritme na het einde van een AI toepassing, kan ik een pandrecht vestigen op een algoritme/AI toepassing/data set).
BG.legal kan daarvoor een AI risico check (“AI Risk Assessment”) uitvoeren en met advies komen hoe eventuele risico’s te beperken of weg te nemen.
Wat houdt het precies in?
Vaak is er voor AI toepassingen al wet- en regelgeving die van toepassing is. Zoals bijvoorbeeld de Algemene Verordening Persoonsgegevens, de Wet Medisch Hulpmiddel, de Grondwet/Europees Handvest en product aansprakelijkheidsregelgeving. Maar voor veel aspecten is er nog geen regelgeving. Deze is wel in de maak met het voorstel voor een Europese AI Verordening. Zie ons blog over dit voorstel.
In een AI Risk Assessment analyseren we voor een bepaalde AI toepassing of deze voldoet aan huidige wet- en regelgeving en aan het voorstel EU AI Verordening. Dit betekent dat we toetsen aan de drie componenten:
- wettig – wordt aan alle toepasselijke wet- en regelgeving voldaan;
- ethisch – worden ethische beginselen en waarden gerespecteerd;
- robuust – is de AI toepassing robuust zowel vanuit technisch (cyber security) als sociaal oogpunt
In het concrete advies geven we aan hoe risico’s weggenomen of beperkt kunnen worden.
Hoe werkt het
Voor het uitvoeren van de AI Risk Assessment hanteren wij een model waarbij we de volgende stappen zetten:
- uitvoeren pre-test: is het uitvoeren van een AI Risk Assessment wel nodig? Wanneer de risico’s zeer beperkt zijn, dan zou afgezien kunnen worden van het uitvoeren van een AI Risk Assessment.
- Uitvoeren Risk Assessment: met de opdrachtgever bepalen we vooraf het team van de opdrachtgever met wie we het assessment uitvoeren, hoe we het gaan uitvoeren, of er externe partijen deel gaan uitmaken van het team (ethici, informatiebeveiligingsdeskundigen, etc.).
- Na afloop van het assessment ontvangt de opdrachtgever een rapport waarin we de risico’s van de betreffende AI toepassing in kaart hebben gebracht met aanbevelingen hoe risico’s gemitigeerd kunnen worden.
- Nadat maatregelen zijn getroffen waarbij risico’s zijn gemitigeerd kunnen we de AI Risk Assessment opnieuw uitvoeren en een nieuw rapport uitbrengen.
Het rapport kan gedeeld worden met externe partijen zoals (potentiële) opdrachtgevers.
Waarom uit laten voeren door BG.legal?
BG.legal heeft een team dat bestaat uit advocaten, juristen en een data scientist, dat zich toelegt op de juridische aspecten van data/AI. Wij adviseren opdrachtgevers al verschillende jaren over deze onderwerpen. Onze opdrachtgevers zijn bedrijven (startups, scale-ups en MKB), overheden en kennisinstellingen. Soms ontwikkelen zij AI toepassingen en soms geven zij opdracht voor de ontwikkeling van de AI toepassing of zijn zij afnemer/gebruiker van een AI toepassing.
BG.legal heeft het kennisplatform legalAIR (www.legalair.nl) ontwikkeld. Jos van der Wijst, head van het BG.tech team, coördineert voor de Nederlandse AI coalitie de activiteiten op het gebied van juridische aspecten van AI. Hij is onderdeel van het kernteam Mensgerichte AI van de NL AIC.
BG.legal heeft de kennis en ervaring in huis om een AI Riks Assessment uit te voeren.
Wat kost het?
De kosten voor het uitvoeren van een AI Risk Assessment zijn afhankelijk van de aard en omvang van de AI toepassing. Na een eerste gesprek maken we hier een offerte voor.
Meer informatie?
Voor meer informatie neemt u contact op met Jos van der Wijst:
M : 0650695916
E : wijst@bg.legal
Gerelateerde Artikelen/blogs:
[post_title] => Risico check voor AI toepassingen
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => risico-check-voor-ai-toepassingen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-05-02 10:48:11
[post_modified_gmt] => 2022-05-02 08:48:11
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26689
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 26648
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-08-13 10:01:06
[post_date_gmt] => 2021-08-13 08:01:06
[post_content] => Er wordt door juristen al langer een discussie gevoerd over de vraag of
een AI-systeem de uitvinder van een octrooi kan zijn. Prof. Ryan Abbott is van mening dat dit
mogelijk zou moeten zijn en dat de wet hier tekort schiet. Geen enkel land heeft hier namelijk een specifieke wettelijk regeling voor. In samenwerking met dr. Stephen Thaler zijn er twee
octrooiaanvragen ingediend voor uitvindingen die zijn gedaan door
DABUS, een gepatenteerd AI-systeem dat nieuwe ideeën bedenkt en beoordeelt. De eerste uitvinding is een fractale verpakking en de tweede uitvinding is een systeem dat de aandacht van mensen of machines trekt. De octrooiaanvragen zijn onder andere gedaan in
Australië, de EU en Zuid-Afrika. De complete lijst van aanvragen en resultaten is te volgen op de website van
het Artificial Inventor project. Tot nu toe is het volgende al duidelijk.
De EU
De
European Patent Office (EPO) heeft de aanvragen afgewezen. De EPO stelt namelijk dat een AI-systeem geen geldige uitvinder is en accepteert het ook niet dat er alleen een aanvrager wordt opgegeven. Tegen dit besluit is beroep aangetekend.
Zuid-Afrika
In Zuid-Afrika is het gelukt om een octrooi te krijgen voor de
fractale verpakking. Het octrooirecht is toegekend aan dr. Thaler en DABUS wordt erkend als uitvinder. In Zuid-Afrika wordt er dus niet beoordeeld of de uitvinder zelf het octrooirecht zou kunnen krijgen.
Australië
De meest interessante procedure loopt in Australie. De octrooiaanvraag (voor de verpakking) was in eerste instantie afgewezen. De
Deputy Commissioner of Patents (de Commissaris) van de
Australian Patent Office (APO) besloot namelijk dat
DABUS niet de uitvinder kon zijn op de octrooiaanvraag. De Commissaris was van mening dat alleen een mens een uitvinder kon zijn en dat de uitvinder in staat moet zijn om het octrooirecht over te dragen. Dr. Thaler heeft een beoordeling van de beslissing aangevraagd bij de
Federal Court of Australia (FCoA). De
FCoA oordeelde dat de beslissing van de Commissaris opzijgezet moet worden vanwege meerdere redenen:
- Inventor moet gezien worden als een agent. Dit kan een persoon zijn of een ding dat uitvindingen doet;
- De beslissing is niet in overeenstemming met de realiteit dat er uitvindingen worden gedaan die niet aan mensen toe te kennen zijn;
- In de Australian Patents Act (APA) bevat geen bepaling die het besluit van de Commissaris ondersteunt.
DABUS
In het bijzonder stelt het hof dat het niet erkennen van DABUS als uitvinder ingaat tegen het doel van de AOA om ‘een octrooisysteem op te zetten dat economische welzijn te bevorderen door middel van technische innovatie en de verspreiding van technologie.’ Als systemen als DABUS erkend worden als uitvinders zou dit namelijk de ontwikkeling van deze systemen bevorderen en zekerheid creëren voor hun ontwikkelaars en gebruikers.
Naast een beoordeling van het doel van de AOA geeft het hof aan dat de eisen op basis waarvan DABUS was geweigerd als
uitvinder alleen van toepassing zijn op de ontvanger van het octrooirecht. Die moet namelijk wel een persoon zijn, natuurlijk of juridisch. In dit geval is het duidelijk dat dr. Thaler door zijn auteursrecht op de code van DABUS, zijn patent op DABUS en zijn eigenaarschap van de computer waar DABUS op functioneert de persoon is aan wie het octrooirecht toekomt.
De volgende stap in Australië is nu dat de APO een nieuw besluit moet gaan nemen.
Conclusie
De eerste stappen om AI-systemen te erkennen als uitvinders zijn genomen. In Zuid-Afrika is het octrooi toegekend en in Australië zal dat binnenkort ook gaan gebeuren. De EU lijkt er echter (nog) niet klaar voor te zijn en ook in andere landen lopen er bezwaarprocedures tegen afgewezen patentaanvragen.
Heeft u vragen over een
octrooiaanvraag dan kunt u contact opnemen met Jos van der Wijst (
wijst@bg.legal).
[post_title] => AI-systeem als uitvinder?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => ai-systeem-als-uitvinder
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 15:02:31
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 13:02:31
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26648
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 26479
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-07-23 16:44:07
[post_date_gmt] => 2021-07-23 14:44:07
[post_content] => Tegenwoordig is het niet meer raar om in de stad meerdere
maaltijdbezorgers tegen te komen die een blauwe, roze, groene of oranje tas op hun rug hebben. Deliveroo is één van de platformen die bezorgdiensten aanbiedt aan restaurants zodat zij alleen de maaltijd hoeven te maken en zich niet druk hoeven te maken om de bezorging. In eerste instantie hadden de bezorgers van Deliveroo een
arbeidsovereenkomst waarin een minimumloon was opgenomen, maar per februari 2018 besloot Deliveroo om alle overeenkomsten niet meer te verlengen. In plaats daarvan moesten bezorgers zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel met een eenmanszaak. Ze kregen dan van Deliveroo een overeenkomst van opdracht. FNV is hierop een rechtszaak begonnen tegen Deliveroo om een verklaring voor recht te krijgen dat deze overeenkomst van opdracht eigenlijk een arbeidsovereenkomst is. De kantonrechter gaf FNV gelijk en ook in hoger beroep
kreeg FNV van het gerechtshof Amsterdam gelijk. De uitspraak vond plaats op 16 februari 2021. De uitspraak bevat een interessante toelichting op de drie eisen voor het bestaan van een arbeidsovereenkomst: het gedurende een zekere tijd verrichten persoonlijke arbeid, het bestaan van een gezagsverhouding en het ontvangen van loon.
Het AI-systeem van Deliveroo: Frank
Om de overwegingen van het hof te begrijpen, is belangrijk om eerst te bekijken hoe de bezorgers van Deliveroo aangestuurd worden. Deliveroo heeft een systeem, genaamd
Frank, dat alle maaltijdbezorgingen plant en de betalingen regelt. Dit gebeurt op basis van onder andere
de locatie van de bezorger ten opzichte van het restaurant,
het voertuigtype van de bezorger en de geschatte
bezorgtijd. Als een bezorger inlogt, kan Frank hem een bezorging aanbieden. Een bezorger kan een aanbod weigeren en zich in theorie ook laten vervangen door een ander, als de bezorging maar op tijd gebeurt. Deliveroo geeft aan dat Frank cruciaal is voor het functioneren van haar organisatie en voor veel bezorgers geldt dat ze meer interactie met Frank hebben dan met een medewerker van Deliveroo.
Naast het toewijzen van bezorgingen, verzamelt Frank ook de locatiegegevens van bezorgers om deze te delen met de klant en het restaurant.
Gezagsverhouding
Het hof oordeelt dat, anders dan Deliveroo beweert, maaltijdbezorging een kernactiviteit van
Deliveroo is. Dat is een relatief eenvoudige activiteit waarbij weinig specifieke aanwijzingen nodig zijn. Wel houdt Deliveroo de huidige locaties van al haar bezorgers bij. Ook is er
een maximumtijd voor iedere bezorging, meestal 30 minuten, waardoor de bezorger wordt gedwongen om de kortste route te nemen. Door dit tijdslimiet is het praktisch gezien onmogelijk om je te laten vervangen door een ander. Verder wijzigt Deliveroo de relatie tussen haarzelf en haar bezorgers bijna eenzijdig, op basis van
take it or leave it, en ook het systeem voor het verdelen van bezorgingen wordt eenzijdig veranderd. Dit wijst volgens het hof op het bestaan van een arbeidsrelatie.
Loon
Om te zorgen dat bezorgers geen btw af hoeven te dragen, is er een
maximum inkomen opgenomen in de reguliere overeenkomst van opdracht. Hierdoor mogen ze niet meer dan 40% van het minimumloon verdienen. Er is ook een specifieke overeenkomst, de onbeperkte overeenkomst van opdracht, waarmee wel meer gewerkt mag worden. Er moet dan wel btw worden afgedragen door de bezorger.
Niet alleen bepaalt Deliveroo hoeveel bezorgers per maand mogen verdienen, ook past ze regelmatig de beloning per bezorgde maaltijd aan. Vanaf 2019 betaalde Deliveroo € 3,90 of € 4,80 per bezorging. De bezorgers die
geen BTW afdroegen verdiende gemiddeld tussen de € 11,- en € 13,- per gewerkt uur en zijn voor de belastingdienst geen ondernemers. Standaard krijgen de bezorgers van Deliveroo eens in de twee weken automatisch het verschuldigde bedrag uitbetaald zonder daarvoor een factuur te hoeven sturen. Het hof oordeelt dat de reguliere overeenkomst wijst op de aanwezigheid van een arbeidsovereenkomst aangezien de wijze van de loonbetaling veel weg heeft van een arbeidsovereenkomst.
Persoonlijke arbeid
Deliveroo stelt dat geen sprake is van een verplichting tot
persoonlijke arbeid, omdat bezorgers de bezorging door een ander uit mogen laten voeren. Het hof gaat hier niet volledig in mee. Hoewel het hof constateert dat bezorgingen soms door een ander worden uitgevoerd, mag een bezorger desondanks maar één maaltijd per keer bezorgen. Het is dus niet mogelijk om een opdracht uit te besteden en daarnaast een tweede opdracht te accepteren of opdrachten zelf te herverdelen binnen een groep. Daarom oordeelt het hof dat dit geen sterke indicatie is om het bestaan van een arbeidsovereenkomst uit te sluiten.
Conclusie
Zowel de kantonrechter als het hof geven
FNV gelijk. Dat betekent dat alle bezorgers met een
‘regular’ overeenkomst in ieder geval werken op basis van een arbeidsovereenkomst. Het was geen vereiste dat de bezorgers specifieke instructies ontvingen van een medewerker van Deliveroo, de opdrachten van Frank en de eisen die aan bezorgingen werden gesteld waren voldoende om te spreken van werkgeversgezag. De uitbetaling van het loon van de bezorgers wees ook op het bestaan van een arbeidsrelatie. Hoewel geen sprake is van een strikte verplichting tot persoonlijke arbeid, oordeelde het hof toch dat de mogelijkheden tot vervanging zodanig beperkt waren dat dit een arbeidsovereenkomst niet onmogelijk maakte.
Uit deze uitspraak blijkt dat sprake kan zijn van een gezagsverhouding als een persoon via
een digitaal platform opdrachten accepteert en vervolgens zelf weinig keuzeruimte heeft bij het uitvoeren van de opdracht. Het is voor het vereiste van gezag dus niet nodig dat een mens de opdrachten aan de werknemers geeft. Hierdoor kan een AI-systeem dus als het ware een leidinggevende worden.
AI en arbeidsrecht
Dit artikel is geschreven door
Robin Verhoef in overleg met
Marlies Hol van de sectie arbeidsrecht. Deze uitspraak is een mooi voorbeeld van de combinatie van arbeidsrecht en technologie. Eerder schreef Marlies Hol een
interessant artikel over het intellectuele eigendom bij een arbeidsverhouding. Binnenkort volgen meer artikelen over deze combinatie.
[post_title] => Een AI-systeem als baas?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => een-ai-systeem-als-baas
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-07-01 15:15:31
[post_modified_gmt] => 2024-07-01 13:15:31
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=26479
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 27113
[post_author] => 6
[post_date] => 2021-10-01 14:21:23
[post_date_gmt] => 2021-10-01 12:21:23
[post_content] => Het ROC Mondriaan raakte de gegevens van leerlingen kwijt door een
hack en nu staan die gegevens online. Ook de webshop Allekabels.nl werd gehackt en raakte al haar persoonsgegevens kwijt. Het aantal
datalekken neemt toe in Nederland, maar wat kan je doen als slachtoffer van een datalek? Heb je recht op schadevergoeding of moet je het doen met de mededeling dat je je wachtwoorden moet veranderen en dat de organisatie ‘doet wat binnen hun bereik ligt om de eventuele negatieve gevolgen te beperken’?
Er zijn in Nederland al meerdere uitspraken geweest waarin de rechter heeft moeten beslissen over een
schadevergoeding voor schade door een datalek. De AVG bevat namelijk een recht voor betrokkenen op vergoeding van materiele en immateriële schade door een onrechtmatige verwerking van persoonsgegevens. Wat weten we nu over de eisen die rechters stellen aan een geslaagd beroep op dit artikel? In Nederland zijn de volgende uitspraken gewezen:
In een
klachtprocedure zijn buiten het weten van de klager (de eiser) om en zonder diens toestemming medische gegevens over hem verstrekt aan een tuchtcollege. Hierin waren strikt vertrouwelijke
persoonsgegevens opgenomen. De eiser is op de hoogte gesteld door het tuchtcollege en de gegevens zijn buiten beschouwing gelaten voor de behandeling van de klacht. Deze verwerking van de persoonsgegevens van de eiser was onrechtmatig. De eiser eist een immateriële schadevergoeding op basis van artikel 6:106 BW en vindt de geboden vergoeding van 300 euro te laag. De Afdeling is het met de eiser eens dat het delen van de gegevens in dit geval onrechtmatig was en een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de eiser vormde. De persoon tegen wie de klacht was ingediend, heeft de gegevens ook gedeeld. Aan de andere kant kwam de informatie alleen bij een kleine groep medische professionals terecht. Verder was de inbreuk van korte duur. Op basis van deze factoren, de aard, ernst en duur van de inbreuk oordeelt de Afdeling dat een schadevergoeding van 500 euro passend is.
De gemeente Oldambt heeft bij het publiceren van een
vergunningsaanvraag het BSN-nummer, achternaam, voorletter, adresgegevens, telefoonnummer en e-mailadres van de aanvrager van de vergunning (de eiser) gepubliceerd. Voor de publicatie van een deel van deze gegevens had de eiser toestemming gegeven, maar niet voor zijn BSN-nummer, e-mailadres of telefoonnummer. Deze zijn door een fout van een ambtenaar meerdere malen openbaargemaakt. Nadat een journalist de eiser op het datalek had gewezen, heeft de eiser een verzoek ingediend tot het verwijderen van zijn gegevens. Daarnaast vordert hij materiele en immateriële schadevergoeding van de gemeente.
De
gelekte gegevens geven voor de rechter geen aanleiding tot de materiele schadevergoeding die de eiser vordert, maar de rechter wijst wel een immateriële schadevergoeding toe op basis van artikel 6:106 BW. Hoewel de eiser geen psychisch letsel kon aantonen, is de rechter wel van oordeel dat de persoonlijke levenssfeer van de eiser meerdere keren is geschonden door het – in strijd met de AVG – delen van gevoelige gegevens. Hierdoor is de eiser ‘anderszins in zijn persoon aangetast.’ De rechter erkent de nadelige gevolgen van het lekken van bijzondere persoonsgegevens. Hierbij heeft de rechter naar de omstandigheden gekeken en in afwezigheid van concrete negatieve gevolgen een schadevergoeding van 500 euro toegewezen, op basis van mogelijke gevolgen zoals fraudepogingen.
Een hacker heeft in mei 2019 toegang gekregen tot de
servers van NederWoon en hierbij persoonsgegevens van gebruikers buitgemaakt. De hacker is in Nederland veroordeeld voor het binnendringen van de servers van NederWoon. NederWoon verwerkte de gegevens van woningzoekenden, waaronder kopieën van legitimatiebewijzen, naam, adres en BSN-nummers. PrivacyPunt heeft namens een van de getroffene woningzoekende (de eiser) NederWoon aansprakelijk gesteld voor de schade doordat NederWoon vermoedelijk in strijd met de AVG heeft gehandeld. De rechter oordeelt dat het aan de eiser is om te bewijzen dat NederWoon niet genoeg maatregelen heeft getroffen om een hacker buiten te houden. Het feit dat er een hacker binnen is gekomen is niet genoeg. Voor de eis van immateriële schadevergoeding oordeelt de rechter dat, omdat de gegevens niet zijn gelekt door de hacker, er geen sprake is van (mogelijk) misbruik. De eiser heeft ook geen psychisch letsel aan kunnen tonen. Daarom wordt de vordering afgewezen en dus krijgt de eiser geen schadevergoeding.
Kenmerken voor schadevergoeding
Bij deze drie zaken zijn er verschillende redenen waarom er wel of geen schadevergoeding is toegekend. Ondanks dat de zaken verschillen zijn er wel een aantal kenmerken te ontdekken die de kans op toewijzing van een immateriële schadevergoeding kunnen verhogen.
Het soort gelekte gegevens
Hoewel de gegevens in zaak 1 niet openbaar waren en ook snel weer zijn vernietigd, is er door de gevoeligheid van de gegevens wel een schadevergoeding toegekend. Hoe gevoeliger de gegevens, hoe groter de kans op immateriële schadevergoeding.De openbaarheid van het lek
In zaak 1 waren er persoonsgegevens gelekt naar een kleine groep medische professionals en in zaak 3 heeft alleen de hacker de gegevens gezien, maar in zaak 2 stonden de persoonsgegevens van de eiser inclusief naam en adres in een officiële publicatie van de overheid. Hoe openbaarder de gegevens zijn geweest, hoe groter de kans op schadevergoeding.Onrechtmatigheid
In zaak 1 en 2 oordeelt de rechter dat de verwerking onrechtmatig was omdat er sprake is van een duidelijk schending van de AVG/Wbp terwijl de eiser dat bij NederWoon niet kon bewijzen.Voor een succesvolle vordering tot schadevergoeding op basis van de AVG moet sprake zijn van een inbreuk op de AVG. De verwerkingsverantwoordelijke moet dus gehandeld hebben in strijd met de AVG, bijvoobeeld doorgeen passende beveiligingsmaatregelen te nemen.Schade
In alle drie de zaken is er geen materiele schade toegekend omdat er geen materiele schade bewezen kon worden. Wel oordeelde de rechter in alle drie de zaken dat er sprake was van een inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de eiser. Alleen een schending van een fundamenteel recht is echter niet genoeg, de eiser moet ook nadelige gevolgen aan kunnen tonen. In zaak 1 was dit het onrechtmatig delen van de gegevens in een klachtenprocedure door een betrokkene in die procedure. In zaak 2 was dit het openbaren van identiteitsinformatie waardoor er een kans op identiteitsfraude ontstond. In zaak 3 waren er volgens de rechter geen noemenswaardige nadelige gevolgen voor de eiser.
Hoe groter de nadelige gevolgen, hoe hoger de kans op schadevergoeding.Hoogte van de schadevergoeding
In twee van de drie zaken is er een schadevergoeding toegekend, telkens 500 euro. Dit bedrag is niet echt hard onderbouwd en lijkt gewoon een keuze van de rechter te zijn. Er is nu ook een procedure tegen de gemeente Rotterdam gevoerd, waarin de gemeente bijna 10 jaar lang onrechtmatig medische gegevens heeft verwerkt. Als gevolg daarvan waren die gegevens onnodig beschikbaar. De rechtbank heeft in die zaak een schadevergoeding van 2.500 euro toegekend, mede wijzend op de 500 euro die in zaak 1 werd toegekend.
Conclusie
Hoewel de individuele schadevergoeding bij een datalek niet hoog zal zijn als er geen directe schade aangetoond kan worden, is het succesvol vorderen van een dergelijke schadevergoeding niet onmogelijk en bij een groot genoeg aantal getroffenen kan dit ook resulteren in een serieuze kostenpost voor een organisatie. Als uw persoonsgegevens zijn gelekt en de organisatie haar beveiliging niet op orde had, hoeft alleen nog maar te worden aangetoond er een mogelijkheid bestaat tot nadelige gevolgen. In dat geval bestaat er een goede kans dat u in aanmerking komt voor immateriële schadevergoeding.
Voor
meer informatie over dit onderwerp kunt u contact opnemen met
Jos van der Wijst (wijst@bg.legal).
Lees hier ook een recente blog.
[post_title] => Wanneer een schadevergoeding na een datalek?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wanneer-een-schadevergoeding-na-een-datalek
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-11-13 11:36:37
[post_modified_gmt] => 2023-11-13 10:36:37
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=27113
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 260
[max_num_pages] => 26
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => 5d59593b5109a31c2461b011e53fae2d
[query_vars_changed:WP_Query:private] => 1
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
Het ROC Mondriaan raakte de gegevens van leerlingen kwijt door een hack en nu staan die gegevens online. Ook de webshop Allekabels.nl werd gehackt en raakte al haar persoonsgegevens kwijt....
Lees meer
Wat is een algoritme? Een algoritme is een stukje software dat als het ware een recept vormt om tot een bepaald eindresultaat te komen. De software zet de stapjes die...
Lees meer
Wanneer na een ransomwareaanval schade ontstaat is de ICT-dienstverlener daar dan aansprakelijk voor? Bijvoorbeeld wanneer backupbestanden ontbreken of er een lek zit in de beveiliging. Wie heeft welke verantwoordelijkheid op...
Lees meer
Een slechtziende judoka die meedoet aan de Paralympische Spelen in Tokyo is aangereden door een elektrische zelfrijdende bus. Hij is met hersenletsel opgenomen in de kliniek van het Paralympische dorp....
Lees meer
Ben je net (of al enige tijd geleden) een onderneming begonnen? Vergeet dan niet de naam waaronder jij je producten verkoopt en/of je bedrijfsnaam als merk te (laten) registreren. Enkel...
Lees meer
Vorige week kwam het nieuws naar buiten dat de recepten die Sonja Bakker op haar social media pagina’s plaatste niet van haar zouden zijn. Deze zou zij hebben ‘gekopieerd’ van...
Lees meer
De overheid is steeds meer bezig met proactief informatie delen en ook op EU niveau wordt hier al jaren aan gewerkt. De Open Data richtlijn van 2019 (de richtlijn) over...
Lees meer
Zonder dat we het vaak weten, gebruiken we dagelijks producten en diensten waar kunstmatige intelligentie (artificial intelligence: “AI”) is toegepast. Zoals bijvoorbeeld spraakherkenning in de auto, chatbots op websites, diagnose...
Lees meer
Er wordt door juristen al langer een discussie gevoerd over de vraag of een AI-systeem de uitvinder van een octrooi kan zijn. Prof. Ryan Abbott is van mening dat dit...
Lees meer
Tegenwoordig is het niet meer raar om in de stad meerdere maaltijdbezorgers tegen te komen die een blauwe, roze, groene of oranje tas op hun rug hebben. Deliveroo is één...
Lees meer
