WP_Query Object
(
[query] => Array
(
[paged] => 40
[news-type] => blog
)
[query_vars] => Array
(
[paged] => 40
[news-type] => blog
[error] =>
[m] =>
[p] => 0
[post_parent] =>
[subpost] =>
[subpost_id] =>
[attachment] =>
[attachment_id] => 0
[name] =>
[pagename] =>
[page_id] => 0
[second] =>
[minute] =>
[hour] =>
[day] => 0
[monthnum] => 0
[year] => 0
[w] => 0
[category_name] =>
[tag] =>
[cat] =>
[tag_id] =>
[author] =>
[author_name] =>
[feed] =>
[tb] =>
[meta_key] =>
[meta_value] =>
[preview] =>
[s] =>
[sentence] =>
[title] =>
[fields] =>
[menu_order] =>
[embed] =>
[category__in] => Array
(
)
[category__not_in] => Array
(
)
[category__and] => Array
(
)
[post__in] => Array
(
)
[post__not_in] => Array
(
)
[post_name__in] => Array
(
)
[tag__in] => Array
(
)
[tag__not_in] => Array
(
)
[tag__and] => Array
(
)
[tag_slug__in] => Array
(
)
[tag_slug__and] => Array
(
)
[post_parent__in] => Array
(
)
[post_parent__not_in] => Array
(
)
[author__in] => Array
(
)
[author__not_in] => Array
(
)
[search_columns] => Array
(
)
[ignore_sticky_posts] =>
[suppress_filters] =>
[cache_results] => 1
[update_post_term_cache] => 1
[update_menu_item_cache] =>
[lazy_load_term_meta] => 1
[update_post_meta_cache] => 1
[post_type] =>
[posts_per_page] => 10
[nopaging] =>
[comments_per_page] => 50
[no_found_rows] =>
[taxonomy] => news-type
[term] => blog
[order] => DESC
)
[tax_query] => WP_Tax_Query Object
(
[queries] => Array
(
[0] => Array
(
[taxonomy] => news-type
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
[operator] => IN
[include_children] => 1
)
)
[relation] => AND
[table_aliases:protected] => Array
(
[0] => wp_term_relationships
)
[queried_terms] => Array
(
[news-type] => Array
(
[terms] => Array
(
[0] => blog
)
[field] => slug
)
)
[primary_table] => wp_posts
[primary_id_column] => ID
)
[meta_query] => WP_Meta_Query Object
(
[queries] => Array
(
)
[relation] =>
[meta_table] =>
[meta_id_column] =>
[primary_table] =>
[primary_id_column] =>
[table_aliases:protected] => Array
(
)
[clauses:protected] => Array
(
)
[has_or_relation:protected] =>
)
[date_query] =>
[queried_object] => WP_Term Object
(
[term_id] => 56
[name] => Blog van medewerkers
[slug] => blog
[term_group] => 0
[term_taxonomy_id] => 56
[taxonomy] => news-type
[description] =>
[parent] => 0
[count] => 1350
[filter] => raw
)
[queried_object_id] => 56
[request] => SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS wp_posts.ID
FROM wp_posts LEFT JOIN wp_term_relationships ON (wp_posts.ID = wp_term_relationships.object_id) LEFT JOIN wp_icl_translations wpml_translations
ON wp_posts.ID = wpml_translations.element_id
AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', wp_posts.post_type)
WHERE 1=1 AND (
wp_term_relationships.term_taxonomy_id IN (56)
) AND ((wp_posts.post_type = 'post' AND (wp_posts.post_status = 'publish' OR wp_posts.post_status = 'acf-disabled' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-success' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-failed' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-schedule' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-pending' OR wp_posts.post_status = 'tribe-ea-draft'))) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'nl' OR (
wpml_translations.language_code = 'nl'
AND wp_posts.post_type IN ( 'attachment' )
AND ( (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations
WHERE trid = wpml_translations.trid
AND language_code = 'nl'
) = 0
) OR (
( SELECT COUNT(element_id)
FROM wp_icl_translations t2
JOIN wp_posts p ON p.id = t2.element_id
WHERE t2.trid = wpml_translations.trid
AND t2.language_code = 'nl'
AND (
p.post_status = 'publish' OR p.post_status = 'private' OR
( p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' )
)
) = 0 ) )
) ) AND wp_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) ) OR wp_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','wp_template','wp_template_part','wp_navigation','our_sector','our_rechtsgebieden','acf-field-group','bwl_advanced_faq','tribe_venue','tribe_organizer','tribe_events','mc4wp-form','slider-data','actualiteiten','accordion','failissementens','advocaten','blogs','seminar','juridisch-medewerker','backoffice','rechtsgebied-detail' ) )
GROUP BY wp_posts.ID
ORDER BY wp_posts.menu_order, wp_posts.post_date DESC
LIMIT 390, 10
[posts] => Array
(
[0] => WP_Post Object
(
[ID] => 31571
[post_author] => 65
[post_date] => 2022-08-08 12:12:20
[post_date_gmt] => 2022-08-08 10:12:20
[post_content] => Van trademark squatting is sprake als een ander jouw merk registreert met het doel om het merk met winst aan jou te verkopen of op jouw succes mee te liften. Dit kan gebeuren als je jouw teken niet registreert als merk of als het teken niet is geregistreerd in een bepaalde jurisdictie.
Louche partijen houden in de gaten of ondernemingen al een merkregistratie hebben én voor welke jurisdictie(s) het is geregistreerd. Als blijkt dat een onderneming de potentie heeft om internationaal te groeien, vragen zij het merk aan in hun eigen (of een andere) jurisdictie. Het gevolg is dat je in die jurisdictie geen waren of diensten kunt aanbieden met teken (merk). Doe je dit toch, dan zal je beticht worden van merkinbreuk.
Tesla en Wendy’s
Tesla Inc. heeft ‘Tesla’ als merk aangevraagd in de Verenigde Staten in 2013. Voordat Tesla Inc. ‘Tesla’ als merk had geregistreerd in China heeft een Chinees zakenman dit zelf gedaan. Het gevolg was dat Tesla een langdurige procedure heeft moeten voeren. Het geschil over het merk is uiteindelijk afgewikkeld door verkoop van het merk aan Tesla Inc. voor een onbekend bedrag.
De Amerikaanse fastfood keten Wendy’s heeft geen Europees merk kunnen aanvragen. Het merk ‘Wendy’s’ was in 1995 al geregistreerd door een snackbareigenaar in Goes als Benelux merk.
Eerste gebruiker of eerste aanvrager
Het is belangrijk om een onderscheid te maken tussen twee leerstukken. Namelijk eerste gebruiker en eerste aanvrager.
Sommige landen hanteren het stelsel van eerste gebruiker, waarbij de partij die het teken voor het eerst daadwerkelijk in het handelsverkeer gebruikt, voorrang toegewezen krijgt voor de registratie in het gebied waar het teken wordt gebruikt. Volgens dit stelsel garandeert het feit dat een teken als eerste wordt aangevraagd niet dat het als merk wordt geregistreerd. Landen die het stelsel van eerste gebruiker hanteren zijn onder andere de Verenigde Staten, Singapore, Nieuw Zeeland, Australië, India en Canada.
De Europese Unie, het Verenigd Koninkrijk, Qatar, China en Rusland zijn onder andere de landen die het stelsel van eerste aanvrager hanteren. Partijen die als eerste hun merkaanvraag indienen en registreren, ongeacht het feitelijke gebruik van het teken door een ander als handelsnaam, krijgen voorrang op de merkregistratie.
Voorkomen van trademark squatting
Om trademark squatting te voorkomen doe je er goed aan om op tijd het teken als merk te registreren. Net zo belangrijk is om onderzoek te doen of het teken geregistreerd kán worden én of het merk al is geregistreerd door een ander.
Een goed moment om dit te doen is voor er geïnvesteerd wordt in het teken. Het is nu mogelijk om tot 75% korting te krijgen op een Benelux-, Europees- of internationaal merkaanvraag.
Meer informatie
Interesse in een merkregistratie of een uitgebreid merkonderzoek? Neem dan vrijblijvend contact met ons op of bekijk onze producten op BG.legal.
[post_title] => Wat is trademark squatting?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wat-is-trademark-squatting
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-08-08 16:55:28
[post_modified_gmt] => 2022-08-08 14:55:28
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31571
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[1] => WP_Post Object
(
[ID] => 31523
[post_author] => 46
[post_date] => 2022-08-08 09:40:54
[post_date_gmt] => 2022-08-08 07:40:54
[post_content] => Tegenwoordig zijn er veel organisaties die vraag en aanbod bij elkaar brengen als dienstverlening. Uber doet dit voor transport, Deliveroo voor eten en Gorillas voor boodschappenbezorging. Op Temper.works kunnen bedrijven zelfs vacatures voor losse diensten zetten, zoals een dienst in de bediening van een restaurant.
Deze bedrijven werken met werknemers of zzp’ers. Eén van de verschillen tussen zzp’ers en werknemers is dat een zelfstandige ondernemer zelf bepaalt welke opdracht ze accepteren en hoe ze die vervolgens uitvoeren. Ze staan niet onder gezag van een bedrijf. Ze zijn eigen baas en autonoom in de uitvoering. Een ander verschil tussen een werknemer en een zelfstandige is de wijze van vergoeding. Werknemers ontvangen namelijk loon en zelfstandigen sturen facturen. Een laatste onderscheid wordt gemaakt in de mogelijkheid van vrije vervanging van een zelfstandige. Een zelfstandige mag zijn werkzaamheden door een ander laten uitvoeren (hoewel dit in de praktijk niet vaak gebeurt).
In dit artikel wordt ingegaan op de aandachtspunten voor werknemers. Een gelijksoortig artikel over zelfstandigen staat hier.
Hoe behoud ik goede arbeidskrachten?
Gezien de huidige krapte op de arbeidsmarkt, hebben bedrijven groot belang bij het behouden van arbeidskrachten. Je wil voorkomen dat goede arbeidskrachten worden weggekaapt door concurrenten. Welke belemmeringen mag een bedrijf opleggen om te voorkomen dat arbeidskrachten overstappen?
Waar moet ik op letten bij een concurrentie- en relatiebeding voor werknemers?
Het is toegestaan om een concurrentie-relatiebeding op te leggen aan werknemers en opdrachtnemers. Dit wil zeggen dat arbeidskrachten niet zomaar voor opdrachtgevers mogen gaan werken buiten het platform om. Let wel op het volgende.
Bij werknemers houdt een relatie- en concurrentiebeding vaak alleen stand bij een contract voor onbepaalde tijd. Een concurrentiebeding in een tijdelijk contract is mogelijk, maar moet aan zware eisen voldoen. In de praktijk houdt dit niet vaak stand.
Is een concurrentie- en relatiebeding mogelijk bij detachering en uitlening aan een ander bedrijf (belemmeringsverbod)?
Als een werknemer wordt gedetacheerd of wordt uitgeleend aan een ander bedrijf, dan mag de arbeidskracht niet worden verboden daar rechtstreeks werkzaamheden voor te gaan verrichten. Het is niet mogelijk arbeidskrachten te verbieden/belemmeren in dienst te treden bij de klant waar zij aan zijn uitgeleend of zijn gedetacheerd. Dit heet het belemmeringsverbod (artikel 9a Waadi).
Het belemmeringsverbod geldt voor werknemers (op basis van een arbeidsovereenkomst, artikel 7:610 BW).
Het belemmeringsverbod staat in de weg aan een concurrentie- en relatiebeding. Als een werknemer bij een ander bedrijf heeft gewerkt onder diens leiding en toezicht geldt een concurrentie- en relatiebeding dus niet.
Op grond van de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (Waadi) mag de arbeidskracht niet na de inlening worden belemmerd om bij de inlener in dienst te treden. Tijdens de inlening mag de werkgever wel verbieden dat de arbeidskracht bij de klant in dienst treedt. Dit kan dus ook in een overeenkomst worden opgenomen. Het is de vraag of een dergelijk beding in de praktijk veel zin heeft, omdat er bijna altijd mogelijkheden bestaan om de opdracht eerder te stoppen. Als de werknemer zijn dienstverband opzegt, staat hem/haar niks in de weg bij het inlenende bedrijf te starten.
Tip: sluit in een concurrentie- en relatiebeding het werken voor inlenende bedrijven uit. Anders is het concurrentie- en relatiebeding mogelijk nietig en gelden deze ook niet meer voor andere bedrijven. Met deze uitzondering geldt het concurrentie- en relatiebeding nog wel voor andere bedrijven.
Mogelijkheden om een overstap van werknemers en opdrachtnemers te beperken
Wat kan dan wel? Er kunnen wel andere acties worden ondernomen om arbeidskrachten zoveel mogelijk aan je te binden. Zo kan je een concurrentie-, relatie- (klanten waarvoor is gewerkt uitgezonderd) en boetebeding opnemen. Let wel op dat in de rechtspraak is bepaald dat een concurrentiebeding niet als doel mag hebben om arbeidskrachten aan je te binden.
Daarnaast kan met de inlener wél worden afgesproken dat een vergoeding moet worden betaald als zij jouw werknemers in dienst nemen.
Binden van werknemers
Werknemers hebben namelijk (vaak) één werkgever. Toch kan een parttimer ook bij een andere werkgever in loondienst zijn. Verder is het mogelijk dat de werknemer, náást de arbeidsovereenkomst, als zelfstandige werkt voor een ander bedrijf. Voor deze gevallen kan een concurrentie-, relatie- en nevenwerkzaamhedenbeding zinvol zijn. Lees voor de nieuwe regels voor nevenwerkzaamheden (per 1 augustus 2022) deze blog. Let op, ook hier geldt de beperking bij detachering of uitzenden van personeel.
Meer weten over het binden van arbeidskrachten?
Marlies Hol is gespecialiseerd advocaat arbeidsrecht in ’s-Hertogenbosch en omgeving.
[post_title] => Alles over detachering en uitlenen van werknemers
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => alles-over-detachering-en-uitlenen-van-werknemers
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-06-14 11:18:00
[post_modified_gmt] => 2023-06-14 09:18:00
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31523
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[2] => WP_Post Object
(
[ID] => 31507
[post_author] => 6
[post_date] => 2022-08-05 10:57:13
[post_date_gmt] => 2022-08-05 08:57:13
[post_content] => De handelsnaam Mr. Jobs (bedrijf in de arbeidsbemiddeling) maakt géén handelsnaaminbreuk op Mister Jobs (ook een bedrijf in arbeidsbemiddeling). Lees hierover mijn eerdere blog. De handelsnaam First Fatfreeze (een bedrijf in schoonheidsbehandelingen) maakt wél handelsnaaminbreuk op de handelsnaam Next Fatfreeze (ook een bedrijf in schoonheidsbehandelingen), zie de uitspraak van de rechtbank Noord-Holland. Hoe zit dit?
Zoek de verschillen
Het verschil tussen deze uitspraken zit hem er vermoedelijk in dat Mister Jobs en Mr. Jobs niet in dezelfde stad gevestigd waren en andere diensten aanboden (over dat laatste denk ik overigens anders). De Fatfreeze bedrijven waren allebei in Amsterdam gevestigd en gebruikten een soortgelijk logo en boden dezelfde diensten aan. De kans op verwarring bij het publiek bij de Fatfreeze salons is dan ook groter.
Vrijhoudingsbehoefte beschrijvende handelsnamen?
Ondanks dat de handelsnamen beschrijvend zijn en er rekening gehouden zou moeten worden met een vrijhoudingsbehoefte, geniet de ene beschrijvende handelsnaamnaam dus wel bescherming en de andere niet.
Zo zie je maar weer. Uitspraken over (gedeeltelijk) beschrijvende handelsnamen kunnen nog steeds alle kanten op gaan. Ook na de rechtspraak van de Hoge Raad in DOC Dairy Partners /Dairy Partners.
Bekijk hier de video over handelsnaamrecht:
https://www.youtube.com/watch?v=uH_mIpqfJ8M
Vragen?
Advies nodig over je handelsnaam? Neem vrijblijvend contact op met mij op.
[post_title] => Handelsnaamgeschillen: Kunnen we het nog volgen?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => handelsnaamgeschillen-kunnen-we-het-nog-volgen
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-10-03 10:49:35
[post_modified_gmt] => 2022-10-03 08:49:35
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31507
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[3] => WP_Post Object
(
[ID] => 31471
[post_author] => 46
[post_date] => 2022-08-04 09:41:02
[post_date_gmt] => 2022-08-04 07:41:02
[post_content] => Het Radboudumc wilde de arbeidsovereenkomst met een medisch specialist (oncoloog) ontbinden vanwege een verstoorde arbeidsverhouding. Dat is gelukt. Aan deze ontbinding hing een hoog prijskaartje. Het ziekenhuis moest een billijke vergoeding betalen van € 375.000,-, naast de wettelijke transitievergoeding van ruim € 40.000,-.
De zaak heeft een behoorlijk lange voorgeschiedenis. In dit artikel beperk ik mij tot het (dis)functioneren van de medisch specialist.
Voorgeschiedenis disfunctionerende medisch specialist
Al sinds 2018 probeert werkgever het dienstverband met werknemer ontbonden te krijgen. Eerdere ontslagverzoeken werden afgewezen.
Er waren meerdere klachten over het functioneren van de medewerker. In 2019 is onderzoek verricht en advies uitgebracht over het functioneren. Uit het advies volgt dat sprake is van disfunctioneren. Er is geadviseerd een verbetertraject op te starten. Daarbij werd de kanttekening geplaatst dat sommige punten van het disfunctioneren ‘niet coachbaar’ waren. Verbetering op die punten werd dus niet verwacht.
Een discussie tussen partijen over het functioneren is het gevolg. Tot een verbetertraject komt het niet. De medewerker wordt op non-actief gesteld nadat blijkt dat zij niet (meer) is geregistreerd in het Register van internisten van de Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) en er twijfels zijn over de registratie in het Register Beroepen Individuele Gezondheidszorg (BIG). Voor werkgever reden voor meerdere procedures.
In eerdere procedures heeft werkgever weinig succes. Steeds wordt geoordeeld dat niet vaststaat dat sprake is van disfunctioneren. De kantonrechter sluit in haar recente uitspraak aan bij deze overweging.
Klachten, schadeclaims en tuchtzaken geen reden voor ontslag
Een (ongetwijfeld) dik dossier leidt uiteindelijk tot het oordeel dat sprake is van een verstoorde arbeidsverhouding. De arbeidsovereenkomst wordt beëindigd. Vraag is in hoeverre de werknemer recht heeft op een billijke vergoeding. Hiervoor moet werkgever ernstig verwijtbaar hebben gehandeld. Eén van de factoren die meewegen, is of de medisch specialist disfunctioneerde.
Inmiddels lopen meerdere tuchtzaken en zijn schadeclaims ingediend. De rechtbank laat dit buiten beschouwing. De rechter overweegt dat niet is gebleken dat schadeclaims terecht zijn. Ook zijn de uitkomsten van de tuchtzaken nog niet bekend. Daarop kan volgens de kantonrechter niet worden vooruitgelopen. De kantonrechter merkt daarover nog op dat in het slechtst denkbare scenario het Radboudumc nu een billijke vergoeding moet betalen (vanwege haar handelen binnen de arbeidsrelatie tegen de medisch specialist) en te zijner tijd vast komt te staan dat de oncoloog wel ernstige medische (behandel)fouten heeft gemaakt.
Volgens de rechter is geen sprake van disfunctioneren. Wie het vonnis doorleest, zal zien dat beide partijen een oplossing in de weg hebben gestaan. Wat naar mijn mening zwaar meeweegt, is dat er behoorlijk veel ondersteunend bewijs voor disfunctioneren is. De rechter gaat echter niet mee in het argument ‘waar rook is, is vuur’. Dat er klachten, schadeclaims en tuchtzaken tegen deze medewerker waren ingediend, legde voor de rechtbank namelijk geen gewicht in de schaal.
Dossieropbouw en opvolging bij disfunctioneren
Het feit dat onderzoek loopt naar een medewerker, zoals een tuchtzaak of klacht, is onvoldoende voor disfunctioneren. Pas als de tuchtzaak of klacht gegrond wordt verklaard, kan dat tot disfunctioneren leiden.
Verder moet de werknemer de kans krijgen zijn functioneren te verbeteren. In deze zaak lijkt een verbetertraject niet van de grond te zijn gekomen. Vervolgens kwamen partijen er samen niet meer uit. Dat pakt deze keer in het voordeel van de werknemer uit.
Bekijk hier de video over één van de onderwerpen in het arbeidsrecht, namelijk het ontslag op staande voet:
https://www.youtube.com/watch?v=BhmW0wQl-yg
Wilt u specifiek weten hoe om te gaan met een moeizaam functioneringstraject? Of heeft u vragen over een verstoorde arbeidsverhouding of procedure? Neem dan gerust contact op met mij [Marlies Hol]. Ik ben advocaat arbeidsrecht bij BG.legal in ’s-Hertogenbosch en omgeving.
[post_title] => Lopende tuchtzaak tegen medisch specialist geen reden voor ontslag
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => lopende-tuchtzaak-tegen-medisch-specialist-geen-reden-voor-ontslag
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-06-14 11:18:14
[post_modified_gmt] => 2023-06-14 09:18:14
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31471
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[4] => WP_Post Object
(
[ID] => 31510
[post_author] => 39
[post_date] => 2022-08-03 15:32:51
[post_date_gmt] => 2022-08-03 13:32:51
[post_content] => Het wetvoorstel
Op 9 juni 2022 is het wetsvoorstel ‘Goed verhuurderschap’ ingediend bij de Tweede Kamer. Het wetsvoorstel beoogt huurders te beschermen tegen misstanden bij het huren van woon- of verblijfsruimten. De wetgever wil daartoe gemeenten meer handvaten bieden, door kort gezegd:
- Een norm voor goed verhuurderschap te introduceren;
- Gemeenten de mogelijkheid te bieden een verhuurvergunning verplicht te stellen;
- Een meldpunt te introduceren waar anoniem geklaagd kan worden over misstanden;
- Gemeenten handhavingsinstrumenten te bieden, met als meest verregaand de inbeheername van het verhuurde.
Aanleiding voor het wetsvoorstel zijn signalen uit de praktijk over misstanden in de huursector en dan met name discriminatie, intimidatie, achterstallig onderhoud en excessieve huurprijzen, aldus de Minister in zijn
toelichting aan de Kamer. Het voorstel beperkt zich overigens niet
enkel tot verhuurder zelf. Ook
verhuurbemiddelaars vallen onder de reikwijdte van het wetsvoorstel.
Goed verhuurderschap
Goed verhuurderschap is een niet in de wet uitgewerkte bepaling. In Afdeling 2 van Titel 4 van Boek 7 BW zijn weliswaar de verplichtingen van de verhuurder opgenomen, maar daar is de verplichting van de verhuurder om zich als goed verhuurder te gedragen niet opgenomen. Ter vergelijking in artikel 7:213 BW is eenzelfde verplichting voor de huurder wél opgenomen.
Uit het wetsvoorstel volgt dat de wetgever ervoor kiest om de in de hiervoor genoemde toelichting van de Minister aangehaalde zaken te reguleren.
Vermeldingswaardig is dat het voor verhuurders verplicht wordt om een
helder en transparant selectieproces te hanteren. In de huidige krappe huurmarkt is steeds vaker het beeld dat huurwoningen niet publiekelijk worden aangeboden, zittende huurders nieuwe huurders voordragen en excessieve bedragen betaald worden voor de overname van de (door de zittende huurder aangebrachte) inventaris.
Recent gaven enkele grote verhuurders zelf al aan af te willen stappen van deze praktijk.
Specifiek ten aanzien van de verhuur aan
arbeidsmigranten geldt dat de verhuurder dan wel verhuurbemiddelaar verplicht is om de huurovereenkomst los van de arbeidsovereenkomst vast te leggen en de huurovereenkomst in een voor de arbeidsmigrant begrijpelijke taal op te stellen met voor de arbeidsmigrant duidelijk omschreven zijn huurrechten en -plichten ten aanzien van het gehuurde.
Meldpunt
Gemeenten dienen een
meldpunt te introduceren waarbij door huurder, of bijvoorbeeld omwonenden, geklaagd kan worden over de bedoelde misstanden in de verhuurpraktijk.
Verhuurvergunning
Met het wetsvoorstel wil de wetgever het voor gemeenten mogelijk maken om in een
verhuurverordening te regelen dat het voor verhuurders zonder benodigde verhuurvergunning niet is toegelaten (i) een in de verordening aangewezen categorie woonruimte binnen (ii) een in de verordening aangewezen gebied te verhuren. Het is gemeenten alleen toegestaan locaties aan te wijzen waar een verhuurvergunning verplicht is, voor zover dit
noodzakelijk en geschikt is voor het behoud van de leefbaarheid. Dit betreft in zoverre een soortgelijke bepaling als opgenomen in artikel 40 lid 1 van de Huisvestingswet 2014, waarin de opkoopbescherming tijdelijk geregeld is, waarover wij eerder
dit blog schreven. De wetgever geeft daarbij de gemeente vrijheid om aan een dergelijke verhuurvergunning voorwaarden te verbinden, waaronder de maximering van de huurprijs en huurprijsindexatie en het opstellen van een onderhoudsplan.
Specifiek voor
arbeidsmigranten geldt dat er bij een dergelijke verhuurvergunning eisen kunnen worden gesteld aan de aard- en inrichting van afzonderlijk afsluitbare verblijfsruimten en minimum
hygiëne-eisen, zoals eisen rondom voedsel en toiletvoorzieningen. Dit geldt overigens alleen voor na inwerkingtreding van de wet in gebruik te nemen ruimten. Voor verblijfsruimten die reeds in gebruik zijn, geldt dat de gemeente alleen de eis kan stellen dat aan deze voorwaarden binnen 10 jaar na inwerkingtreding van de wet wordt voldaan.
Inbeheername
Binnen het instrumentarium aan handhavingsmiddelen zal het voor de gemeente mogelijk zijn om in bepaalde gevallen verhuurders te verplichten het gehuurde
in beheer te laten afgeven aan een beheerder. Dit geldt slechts voor zover de regels omtrent het goed verhuurderschap worden overtreden. Een besluit tot inbeheername is niet alleen mogelijk als verhuurder in vier jaar tijd al twee keer een
bestuurlijke boete opgelegd heeft gekregen, maar ook indien de gemeente een verhuurvergunning (onherroepelijk) heeft geweigerd terwijl de woon- of verblijfsruimte al is verhuurd.
Kritiek
Er is ook
kritiek op het wetsvoorstel, niet in het minst vanuit de adviesrol van de Afdeling advisering van de Raad van State. In zijn
advies merkt de Afdeling onder meer op dat onvoldoende is onderbouwd dat er daadwerkelijk noodzaak is voor de deels ingrijpende maatregelen in het bedoelde wetsvoorstel. Een adequate probleemanalyse ontbreekt. Dit in het bijzonder ook omdat het wetsvoorstel rechten en vrijheden als het eigendomsrecht, privacy en
vrij verkeer van diensten beperkt. De noodzaak, effectiviteit en proportionaliteit blijkt bij gebrek aan een adequate probleemanalyse onvoldoende. Er is ten slotte volgens de Afdeling onvoldoende onderzoek in hoeverre het huurrecht met de daarin al bestaande handhavingsmogelijkheden al dan niet afdoende is.
Wilt u meer advies over uw rechten en verplichtingen als huurder of verhuurder, neemt u dan gerust vrijblijvend
contact op.
[post_title] => Wetsvoorstel goed verhuurderschap ingediend!
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wetsvoorstel-goed-verhuurderschap-ingediend
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-08-03 16:21:29
[post_modified_gmt] => 2022-08-03 14:21:29
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31510
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[5] => WP_Post Object
(
[ID] => 31467
[post_author] => 16
[post_date] => 2022-08-03 08:57:04
[post_date_gmt] => 2022-08-03 06:57:04
[post_content] =>
Patiënte verwijt het ziekenhuis dat het ziekenhuis tekort is geschoten in het verstrekken van informatie met betrekking tot de bijwerkingen van een chemokuur na een tumorbehandeling.
Informatieplicht
Zoals al
eerdere geschreven is de zorgverlener
wettelijk verplicht informatie te verschaffen over de uit te voeren behandeling. Hierna kunnen de patiënten een weloverwogen keuze maken om wel of niet tot de betreffende behandeling over te gaan.
De zorgverlener moet patiënt op duidelijke wijze inlichten over de voorgenomen behandeling. Hierbij moet de zorgverlener ook letten op het bevattingsvermogen van de patiënt.
De zorgverlener moet zich daarbij laten leiden door wat een patiënt redelijkerwijze moet weten over:
- De aard en doel van de behandeling
- De risico’s en gevolgen
- De alternatieven voor de behandeling
- De vooruitzichten t.a.v. de gezondheid
De informatieplicht zal doorgaans toenemen als er sprake is van :
- Een niet conventionele ingreep
- Er adequate alternatieven van behandelingen zijn
- De omvang van de aan de behandeling verbonden risico groter zijn
Casus
In februari 2011 is bij patiënte longkanker geconstateerd. In maart 2011 is een deel van de linkerlong verwijderd. De operatie verliep goed. Er waren geen complicaties. Na de operatie heeft patiënte
chemotherapie ondergaan.
Patiënte heeft na het ondergaan van de chemokuur klachten aan haar gehoor, haar benen, alsmede cognitieve en psychische klachten.
Patiënte twijfelde na de eerste kuur om door te gaan met de tweede kuur, gelet op haar vele klachten.
Thans stelt patiënte dat het ziekenhuis haar voor en tijdens het ondergaan van de chemokuur onvoldoende heeft geïnformeerd. Zij stelt dat zij hierdoor geen weloverwogen keuze heeft kunnen maken. Het ziekenhuis betwist dat zij niet heeft voldaan aan haar informatieplicht. Patiënte gaat naar de rechter.
Uitspraak Rechtbank 6 juli 2022
De Rechtbank komt tot de conclusie dat er geen schending van de
informatieplicht is. De rechtbank leidt dit af uit het dossier en uit de getuigenverklaringen van de verpleegkundigen en artsen.
In het medisch dossier staat opgetekend dat er diverse gesprekken zijn geweest met patiënte, waarbij veelal bekenden of familie aanwezig waren. De chemokuur is uitgelegd en patiënte kreeg samen met haar zus in een opvolgend gesprek de bijwerkingen uitgelegd. Patiënte was regelmatig in de war en emotioneel. Zij is diverse malen gerustgesteld door de artsen. Aan de hand van vragen van patiënte heeft patiënte ook extra
toelichtingsgesprekken gehad.
Patiënte heeft het toestemmingsformulier ondertekend waarop de volgende
mededelingen stonden:
Ik ben over bovengenoemd wetenschappelijk onderzoek geïnformeerd door de arts die dit formulier mede ondertekent.
- Ik heb de schriftelijke informatie die mij is uitgereikt, goed bestudeerd
- Ik ben in de gelegenheid gesteld om vragen over het onderzoek te stellen
- Ik heb voldoende tijd gehad om goed over deelname aan het onderzoek na te denken
- Ik verklaar hierbij vrijwillig deel te nemen aan bovengenoemd onderzoek
Bij het toestemmingsformulier zat ook schriftelijke informatie over de chemotherapeutische middelen.
De rechtbank geeft aan dat er naast mondelinge informatie ook schriftelijke informatie is gegeven. Het was het ziekenhuis bekend dat patiënte de chemokuur als zeer zwaar ervaarde en er vonden dan ook tussentijdse gesprekken plaats.
De rechtbank oordeelt dat er geen sprake is van schending van de informatieplicht gelet op de mondelinge en schriftelijk verstrekte informatie. Daarbij weegt de rechtbank mee dat het ondergaan van de chemokuur de standaardbehandeling is na verwijdering van een longtumor. Dit is volgens de medische professionele standaard de aangewezen route.
Conclusie
In casus waren er voldoende gesprekken geweest waaruit blijkt dat patiënte geïnformeerd zou zijn. Het ziekenhuis heeft dit in het
medisch dossier opgetekend. Soms wat summier. Wellicht was dat de reden dat de rechtbank een voorlopig getuigenverhoor gelastte. De betrokken verpleegkundigen en longartsen werden opgeroepen. Gelet op het tijdsverloop [tussen behandeling en rechtszaak 10 jaar] kon niet alles meer gereproduceerd worden. Maar in samenhang met de aantekeningen in het medisch dossier en de schriftelijke toestemming kwam de rechtbank tot het oordeel dat er geen schending van de informatieplicht is geweest.
Ook uit deze uitspraak blijkt dat het van groot belang is om alle gesprekken in het medisch dossier zo uitgebreid mogelijk te vermelden. Het blijft natuurlijk wel lastig voor zorgverleners om in te schatten of de patiënte de informatie daadwerkelijk heeft begrepen en of dit is binnengekomen. Bij twijfel zal een op een later tijdstip toelichtingsgesprek noodzakelijk zijn.
Volledige uitspraak:
ECLI:NL:RBGEL:2022:3340
[post_title] => Heeft het ziekenhuis patiënte wel voldoende geïnformeerd over de bijwerkingen van de chemokuur?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => heeft-het-ziekenhuis-patiente-wel-voldoende-geinformeerd-over-de-bijwerkingen-van-de-chemokuur
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-08-03 09:23:21
[post_modified_gmt] => 2022-08-03 07:23:21
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31467
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[6] => WP_Post Object
(
[ID] => 31420
[post_author] => 6
[post_date] => 2022-07-28 14:56:22
[post_date_gmt] => 2022-07-28 12:56:22
[post_content] => Veel ondernemers maken gebruik van een nieuwsbrief. Het is een van de beste manieren om producten/diensten aan te prijzen en klanten te binden.
Om ongewenste reclame te voorkomen, worden er in de Algemene Verordening Gegevensbescherming (
AVG) en de Telecommunicatiewet (
Tw) bepaalde voorwaarden verbonden aan het verzenden van nieuwsbrieven. In deze blog worden de meest belangrijke criteria nader toegelicht.
Het verzenden van digitale nieuwsbrieven
In artikel 11.7 Tw worden een aantal situaties omschreven waarin het is toegestaan om een digitale nieuwsbrief te verzenden:
- de ontvanger heeft
toestemming gegeven;
- de ontvanger is een bestaande klant en de inhoud van de nieuwsbrief ziet op
gelijksoortige producten en/of diensten; of
- de ontvanger is een
rechtspersoon en de door haar kenbaar gemaakte contactgegevens zijn bestemd om digitale post en/of nieuwsbrieven te ontvangen.
Iedere situatie zal hierna afzonderlijk worden toegelicht.
(i) toestemming
Het is toegestaan om een nieuwsbrief te versturen, wanneer voorafgaand aan het verzenden van de nieuwsbrief toestemming is gekregen van de persoon aan wie de brief wordt verzonden.
Onder de AVG is pas sprake van (rechts)geldig verkregen toestemming, indien aan de volgende voorwaarden is voldaan:
Vrij: de ontvanger moet een vrije keuze hebben gehad bij het geven van zijn toestemming. Dit betekent dat de ontvanger zich niet gedwongen mag voelen om toestemming te geven, dan wel negatieve gevolgen zal ondervinden indien de ontvanger zijn toestemming weigert te geven of deze intrekt.Specifiek: de ontvanger moet specifiek toestemming hebben gegeven voor het gebruik van zijn (contact)gegevens voor bepaalde doeleinden (e.g. het verzenden van een nieuwsbrief).Geïnformeerd: de ontvanger moet weten waarvoor zijn gegevens worden verzameld (het verzenden van een nieuwsbrief). Daarnaast dient de ontvanger geïnformeerd te worden over het feit dat hij zijn toestemming te allen tijde kan intrekken.Ondubbelzinnige wilsuiting: de ontvanger moet toestemming verlenen middels een actieve handeling of verklaring. Het is dus niet toegestaan om gebruik te maken van een vooraf aangevinkt selectievakje.[1]
(ii) bestaande klant en gelijksoortige producten en/of diensten
Er is geen toestemming nodig voor het verzenden van een nieuwsbrief, wanneer het om een
bestaande klant gaat en de inhoud van de nieuwsbrief ziet op
soortgelijke producten en/of diensten. Bij het verkrijgen van de contactgegevens moet de (toekomstige) ontvanger van de nieuwsbrief de mogelijkheid zijn geboden om
verzet aan te tekenen tegen het gebruik van zijn contactgegevens. Deze mogelijkheid moet eveneens worden geboden in iedere nieuwsbrief die daaropvolgend aan de ontvanger wordt verzonden.
(iii) rechtspersonen
Het is ook toegestaan om een nieuwsbrief naar een
rechtspersoon te versturen, indien de rechtspersoon
bepaalde contactgegevens ter beschikking stelt die daarvoor bestemd zijn. In dergelijke gevallen is geen voorafgaande toestemming nodig en hoeft de rechtspersoon ook niet een bestaande klant te zijn.
Conclusie
Er zijn een aantal situaties denkbaar waarin het mogelijk is om (ongevraagd) een digitale nieuwsbrief te verzenden. Om het overzicht te bewaren, is het verstandig om bij iedere
ontvanger in de mailinglijst te vermelden welke situatie op hem/haar van toepassing is. Hierdoor is het mogelijk om snel te handelen wanneer een ontvanger verzet aantekent tegen het gebruik van zijn contactgegevens.
Voor alle ondernemers die nog een eerste stap moeten zetten op het gebied van privacy compliance, bieden wij het
AVG-startpakket aan. Voor een vast bedrag van € 750,- ex btw haal je vrijwel alle documentatie in huis om in overeenstemming te handelen met de geldende privacy wet- en regelgeving. Meer weten? Klik dan
hier.
[1]EDPB, ‘
Richtsnoeren 05/2020 inzake toestemming overeenkomstig Verordening 2016/679’ (v1.1), 4 mei 2020, par. 3.
[post_title] => Digitale nieuwsbrieven en privacy: wat kan wel en niet?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => digitale-nieuwsbrieven-en-privacy-wat-kan-wel-en-niet
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2023-10-25 12:22:05
[post_modified_gmt] => 2023-10-25 10:22:05
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31420
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[7] => WP_Post Object
(
[ID] => 31431
[post_author] => 6
[post_date] => 2022-07-27 16:13:09
[post_date_gmt] => 2022-07-27 14:13:09
[post_content] => Recent heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (
ABRvS) bepaald dat VoetbalTV geen boete hoeft te betalen, omdat het besluit van de Autoriteit Persoonsgegevens op onjuiste gronden is gebaseerd (
AP). De AP stelde zich namelijk op het standpunt dat het uitsluitend commerciële belang van VoetbalTV niet aangemerkt kan worden als een ‘gerechtvaardigd belang’ voor het verwerken van persoonsgegevens. Volgens de ABRvS had VoetbalTV ook nog andere, niet-commerciële belangen die de AP niet heeft meegewogen in haar beoordeling.
In de onderstaande blog wordt
de uitspraak van de ABRvS nader toegelicht.
[1]
Wat ging eraan vooraf?
VoetbalTV is een online videoplatform waarop videobeelden van amateurvoetbalwedstrijden worden verspreid. De beelden van (minderjarige) sporters worden aangemerkt als persoonsgegevens, waardoor het verspreiden van deze beelden gezien kan worden als een verwerkingsactiviteit waarop de Algemene Verordening Gegevensbescherming (
AVG) van toepassing is.
Volgens de AP heeft VoetbalTV de persoonsgegevens van de sporters onrechtmatig verwerkt. De AP is namelijk van mening dat een
uitsluitend commercieel belang niet aangemerkt kan worden als een
gerechtvaardigd belang in de zin van artikel 6 lid 1 sub f AVG. Volgens de AP is er slechts sprake van een gerechtvaardigd belang, indien
dit belang volgt uit de wet. De AP concludeert dan ook dat de verwerkingsactiviteiten van VoetbalTV in strijd zij met de AVG, hetgeen zich heeft vertaald in een boete van € 575.000,-.
VoetbalTV is in beroep gegaan tegen deze boete bij de rechtbank Midden-Nederland, omdat zij van mening is dat de AP
haar belang ten onrechte als zuiver commercieel heeft gekwalificeerd: het belang van VoetbalTV zou ook zijn gelegen in (i) het vergroten van de betrokkenheid en spelplezier van voetballiefhebbers, (ii) het kunnen uitvoeren van technische analyses door trainers van voetbalclubs en (iii) het bieden van de mogelijkheid aan andere geïnteresseerden om wedstrijden op afstand terug te kijken.
Uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland
De rechtbank heeft geoordeeld dat de AP is uitgegaan van een
verkeerde interpretatie van het begrip ‘gerechtvaardigd belang’. Het standpunt dat een gerechtvaardigd belang uit de wet moet volgen is namelijk niet terug te vinden in de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie (
HvJEU) en strookt evenmin met de opinie van WP29 inzake het begrip gerechtvaardigd belang.
[2] Door de verwerkingsactiviteiten van VoetbalTV
niet te toetsen aan de overige voorwaarden van artikel 6 lid 1 sub f AVG, is het besluit niet voldoende zorgvuldig genomen en kan de boeteoplegging derhalve niet in stand blijven.
De AP heeft tegen deze uitspraak hoger beroep ingesteld bij de ABRvS.
Uitspraak van de ABRvS
De ABRvS verwijst naar het Fashion ID arrest van het HvJEU, waarin de drie voorwaarden worden genoemd voor een geslaagd beroep op artikel 6 lid 1 sub f AVG:
[3]
- het belang dat de verwerkingsverantwoordelijke nastreeft moet een
gerechtvaardigd belang zijn;
- de verwerking van persoonsgegevens moet
noodzakelijk zijn voor de behartiging van dat gerechtvaardigde belang, waarbij getoetst moet worden aan de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit; en
- er moet een
afweging plaatsvinden tussen de belangen van de verwerkingsverantwoordelijke en de betrokkenen.
Volgens de ABRvS is het aan de verwerkingsverantwoordelijke (VoetbalTV) om te stellen
wat het belang is bij het verwerken van persoonsgegevens en
waarom dit noodzakelijk is. Het is de taak van de AP om te
controleren welke verwerkingsactiviteiten in dat kader worden verricht en te beoordelen of daarmee de (al dan niet) gerechtvaardigde belangen van de verwerkingsverantwoordelijke worden behartigd.
Gelet op de belangen die door Voetbal TV zijn aangevoerd, is de ABRvS (met de rechtbank) van mening dat
er geen sprake is van een louter commercieel belang. Aangezien de AP deze belangen niet had meegenomen in haar besluitvorming, heeft zij op onjuiste gronden vastgesteld dat VoetbalTV in strijd heeft gehandeld met de AVG, waardoor
de boete niet in stand kan blijven.
De ABRvS geeft tot slot aan dat de rechtbank bij haar beoordeling terecht is gestopt bij stap (i) van de toets, aangezien de AP zelf onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar stappen (ii) en (iii).
De ABRvS bevestigt dan ook de uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland
waarin het boetebesluit van de AP wordt vernietigd.
Conclusie
Deze uitspraak van de ABRvS ligt in de lijn der verwachtingen. In 2020 is de AP al eerder door het Europees Comité voor gegevensbescherming (
European Data Protection Board, ofwel: ‘EDPB’) aangesproken op haar
strikte interpretatie van het begrip gerechtvaardigd belang.
[4] Het is namelijk niet de bedoeling dat lidstaten een beroep op bepaalde (categorieën van) belangen bij voorbaat uitsluiten.
Deze zaak werd met belangstelling gevolgd, omdat er een antwoord zou kunnen komen op de vraag of een uitsluitend commercieel belang aangemerkt kan worden als een gerechtvaardigd belang.
Het antwoord op deze vraag laat echter nog op zich wachten, aangezien de ABRvS van mening was dat VoetbalTV ook niet-commerciële belangen had bij de verwerking van persoonsgegevens.
Vragen naar aanleiding van deze uitspraak? Neem dan contact op met één van onze privacy specialisten.
[1] ABRvS 27 juli 2022, ECLI:NL:RVS:2022:2173
[2] WP29, ‘
Advies 06/2014 over het begrip “gerechtvaardigd belang van de voor de gegevensverwerking verantwoordelijke in artikel 7 van Richtlijn 95/46/EG’ (WP217), 9 april 2014.
[3] HvJEU 29 juli 2019, ECLI:EU:C:2019:629 (
Fashion ID).
[4] Brief van de Europese Commissie, directoraat-generaal Justitie en consumentenzaken (DG JUST) d.d. 6 maart 2020, ref. Ares (2020) 1417369.
[post_title] => ABRvS stelt AP in het ongelijk: boete VoetbalTV van tafel
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => abrvs-stelt-ap-in-het-ongelijk-boete-voetbaltv-van-tafel
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2024-06-03 13:52:09
[post_modified_gmt] => 2024-06-03 11:52:09
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31431
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[8] => WP_Post Object
(
[ID] => 31378
[post_author] => 65
[post_date] => 2022-07-22 11:06:30
[post_date_gmt] => 2022-07-22 09:06:30
[post_content] => Fetakaas, een zoute en ietwat zurig smakende kaas. Bekend als kaas afkomstig uit Griekenland. In Europa weten we dat als we Fetakaas kopen het dan ook daadwerkelijk afkomstig is uit Griekenland. Dit komt doordat de Europese Commissie “Feta” de status van een
Beschermend Oorsprongsbenaming (hierna: BOB) heeft toegekend.
BOB is een kwaliteitslabel welke wordt toegekend aan
streekproducten die in een bepaald geografisch gebied geproduceerd, verwerkt én bereid zijn. Tevens moet het streekproduct voldoen aan
productspecificaties om de aanduiding te mogen dragen.
Feta in Denemarken?
De Europese Commissie (hierna: EC) hecht grote waarde aan oorsprongsbenamingen die worden beschermd. Dit blijkt uit een recente
uitspraak van het HvJ tussen de EC en het Koninkrijk Denemarken (hierna: Denemarken). De EC is van mening dat Denemarken haar verplichting volgens de Verordening
[1], namelijk optreden tegen het gebruik van de aanduiding “Feta” op in Denemarken geproduceerde kaas (bestemd voor derde landen) te voorkomen of te stoppen
[2], heeft geschonden.
Echter stelt Denemarken dat de Verordening alleen van toepassing is op producten die worden verkocht binnen de Europese Unie. Het HvJ gaat hier niet in mee. Verwijzend naar verordening nr. 608/2013
[3] stelt het HvJ dat BOB’s onder
intellectuele eigendomsrechten vallen.
Dit betekent dat een product met een BOB aanduiding vervaardigd in de EU, die niet voldoet aan de toepasselijke vereisten, afbreuk doet aan het intellectueel eigendomsrecht dat die BOB uitmaakt in de EU. Óók als dit product bestemd is voor uitvoer naar
derde landen.
Het HvJ concludeert dat Denemarken, door het niet
voorkomen of stoppen van het gebruik van de aanduiding Feta voor de producten geproduceerd in Denemarken, niet heeft voldaan aan haar
verplichtingen die het heeft op grond van de Verordening.
Kortom, gebruik van een Beschermde Oorsprongsbenaming is verboden als het niet voldoet aan de vereisten, ook als het product bestemd is voor de uitvoer naar derde landen.
Voor vragen over het gebruik van oorsprongsbenamingen kunt u terecht bij leden van onze sectie
intellectueel eigendomsrecht.
[1] Verordening nr. 1151/2012
[2] Artikel 13 Verordening nr. 1151/2012
[3] Verordening nr. 608/2013 artikel 2 punt 1 onder d en punt 4 onder a.
[post_title] => Oorsprongsbenamingen op producten voor derde landen ook verboden
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => oorsprongsbenamingen-op-producten-voor-derde-landen-ook-verboden
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-07-22 11:06:30
[post_modified_gmt] => 2022-07-22 09:06:30
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31378
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[9] => WP_Post Object
(
[ID] => 31298
[post_author] => 26
[post_date] => 2022-07-20 13:57:57
[post_date_gmt] => 2022-07-20 11:57:57
[post_content] => Op 7 juni 2022
schreef ik over een belangrijk
advies van de procureur-generaal over de zogenaamde tenzij-bepaling van art. 7:755 BW. In een arrest van 1 juli 2022 heeft de
Hoge Raad duidelijkheid gegeven over de inhoud van de waarschuwingsplicht van de aannemer [opdrachtnemer] bij door de opdrachtgever gewenst
meerwerk en de kosten daarvan.
De opdrachtgever heeft de kwestie voorgelegd aan de
Hoge Raad omdat hij ervan overtuigd blijft dat de vordering moet worden afgewezen omdat hij vooraf geen concrete inzage heeft gehad in de prijsverhoging.
In tegenstelling tot deze overtuiging oordeelt de Hoge Raad dat de opdrachtgever de noodzaak van de prijsverhoging uit zichzelf had moeten begrijpen waarbij het niet van belang is of de opdrachtgever zicht had op de (concreet) te verwachten meerkosten. Volgens de Hoge Raad is bij toepassing van de zogenaamde
tenzij-bepaling niet van belang of de opdrachtgever ook inzicht had in de omvang van de prijsverhoging dan wel de (concreet) te verwachten meerkosten. Het is aan de opdrachtgever om, nadat hij tijdig door de aannemer is gewezen op de
noodzaak van een prijsverhoging of indien hij die noodzaak uit zichzelf had moeten
begrijpen, contact op te nemen met de aannemer over de omvang van de prijsverhoging. Het is na contact met de aannemer ook de taak van de opdrachtgever om vervolgens te beslissen of hij de gewenste toevoegingen of veranderingen in het overeengekomen werk wil
opdragen.
Daarnaast bevestigt de Hoge Raad dat indien het bedrag van de prijsverhoging niet is bepaald of slechts een richtprijs is bepaald, de opdrachtgever aan de aannemer ten aanzien van het meerwerk een redelijke prijs
verschuldigd is.
Conclusie
Uit de uitspraak volgt dat de waarschuwingsplicht niet zover reikt als gedacht werd door de procureur-generaal. Het is
niet de
aannemer maar de
opdrachtgever die de verantwoordelijkheid krijgt om actie te ondernemen indien sprake is van meerwerk. Het is niet vereist dat de opdrachtgever ook inzicht heeft in de omvang van de prijsverhoging.
Dit houdt dus in dat opdrachtgevers
zelf bij de aannemer dienen te informeren naar de omvang van de noodzakelijke prijsverhoging. Indien het voor een aannemer niet mogelijk is om een concrete prijs te noemen, kan een aannemer aanspraak maken op vergoeding van een redelijke prijs.
[post_title] => Duidelijkheid rondom waarschuwingsplicht van de aannemer bij meerwerk
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => duidelijkheid-rondom-waarschuwingsplicht-van-de-aannemer-bij-meerwerk
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-09-01 09:31:21
[post_modified_gmt] => 2022-09-01 07:31:21
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31298
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
)
[post_count] => 10
[current_post] => -1
[before_loop] => 1
[in_the_loop] =>
[post] => WP_Post Object
(
[ID] => 31571
[post_author] => 65
[post_date] => 2022-08-08 12:12:20
[post_date_gmt] => 2022-08-08 10:12:20
[post_content] => Van
trademark squatting is sprake als een ander jouw merk registreert met het doel om het merk met winst aan jou te verkopen of op jouw succes mee te liften. Dit kan gebeuren als je jouw teken
niet registreert als merk of als het teken niet is geregistreerd in een bepaalde jurisdictie.
Louche partijen houden in de gaten of ondernemingen al een merkregistratie hebben én voor welke jurisdictie(s) het is geregistreerd. Als blijkt dat een onderneming de potentie heeft om
internationaal te groeien, vragen zij het merk aan in hun eigen (of een andere) jurisdictie. Het gevolg is dat je in die jurisdictie geen waren of diensten kunt aanbieden met teken (merk). Doe je dit toch, dan zal je beticht worden van merkinbreuk.
Tesla en Wendy’s
Tesla Inc. heeft ‘Tesla’ als merk aangevraagd in de Verenigde Staten in 2013. Voordat Tesla Inc. ‘Tesla’ als merk had geregistreerd in China heeft een Chinees zakenman dit zelf gedaan. Het gevolg was dat Tesla een langdurige procedure heeft moeten voeren. Het geschil over het merk is uiteindelijk afgewikkeld door verkoop van het merk aan Tesla Inc. voor een onbekend bedrag.
De Amerikaanse fastfood keten Wendy’s heeft geen Europees merk kunnen aanvragen. Het merk ‘Wendy’s’ was in 1995 al geregistreerd door een snackbareigenaar in Goes als Benelux merk.
Eerste gebruiker of eerste aanvrager
Het is belangrijk om een onderscheid te maken tussen twee leerstukken. Namelijk
eerste gebruiker en
eerste aanvrager.
Sommige landen hanteren het stelsel van eerste gebruiker, waarbij de partij die het teken voor het eerst daadwerkelijk in het handelsverkeer gebruikt, voorrang toegewezen krijgt voor de registratie in het gebied waar het teken wordt gebruikt. Volgens dit stelsel garandeert het feit dat een teken als eerste wordt aangevraagd niet dat het als merk wordt geregistreerd. Landen die het stelsel van eerste gebruiker hanteren zijn onder andere de Verenigde Staten, Singapore, Nieuw Zeeland, Australië, India en Canada.
De Europese Unie, het Verenigd Koninkrijk, Qatar, China en Rusland zijn onder andere de landen die het stelsel van eerste aanvrager hanteren. Partijen die als eerste hun
merkaanvraag indienen en
registreren, ongeacht het feitelijke gebruik van het teken door een ander als handelsnaam, krijgen voorrang op de merkregistratie.
Voorkomen van trademark squatting
Om trademark squatting te
voorkomen doe je er goed aan om op tijd het teken als
merk te registreren. Net zo belangrijk is om
onderzoek te doen of het teken geregistreerd kán worden én of het merk al is geregistreerd door een ander.
Een goed moment om dit te doen is voor er geïnvesteerd wordt in
het teken. Het is nu mogelijk om tot 75%
korting te krijgen op een Benelux-, Europees- of internationaal merkaanvraag.
Meer informatie
Interesse in een merkregistratie of een uitgebreid merkonderzoek? Neem dan vrijblijvend contact met ons op of bekijk onze producten op
BG.legal.
[post_title] => Wat is trademark squatting?
[post_excerpt] =>
[post_status] => publish
[comment_status] => open
[ping_status] => open
[post_password] =>
[post_name] => wat-is-trademark-squatting
[to_ping] =>
[pinged] =>
[post_modified] => 2022-08-08 16:55:28
[post_modified_gmt] => 2022-08-08 14:55:28
[post_content_filtered] =>
[post_parent] => 0
[guid] => https://bg.legal/?p=31571
[menu_order] => 0
[post_type] => post
[post_mime_type] =>
[comment_count] => 0
[filter] => raw
)
[comment_count] => 0
[current_comment] => -1
[found_posts] => 1350
[max_num_pages] => 135
[max_num_comment_pages] => 0
[is_single] =>
[is_preview] =>
[is_page] =>
[is_archive] => 1
[is_date] =>
[is_year] =>
[is_month] =>
[is_day] =>
[is_time] =>
[is_author] =>
[is_category] =>
[is_tag] =>
[is_tax] => 1
[is_search] =>
[is_feed] =>
[is_comment_feed] =>
[is_trackback] =>
[is_home] =>
[is_privacy_policy] =>
[is_404] =>
[is_embed] =>
[is_paged] => 1
[is_admin] =>
[is_attachment] =>
[is_singular] =>
[is_robots] =>
[is_favicon] =>
[is_posts_page] =>
[is_post_type_archive] =>
[query_vars_hash:WP_Query:private] => 485dd009b75479f61562d5e2d57c427b
[query_vars_changed:WP_Query:private] =>
[thumbnails_cached] =>
[allow_query_attachment_by_filename:protected] =>
[stopwords:WP_Query:private] =>
[compat_fields:WP_Query:private] => Array
(
[0] => query_vars_hash
[1] => query_vars_changed
)
[compat_methods:WP_Query:private] => Array
(
[0] => init_query_flags
[1] => parse_tax_query
)
[tribe_is_event] =>
[tribe_is_multi_posttype] =>
[tribe_is_event_category] =>
[tribe_is_event_venue] =>
[tribe_is_event_organizer] =>
[tribe_is_event_query] =>
[tribe_is_past] =>
[tribe_controller] => Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller Object
(
[filtering_query:Tribe\Events\Views\V2\Query\Event_Query_Controller:private] => WP_Query Object
*RECURSION*
)
)
Van trademark squatting is sprake als een ander jouw merk registreert met het doel om het merk met winst aan jou te verkopen of op jouw succes mee te liften....
Lees meer
Tegenwoordig zijn er veel organisaties die vraag en aanbod bij elkaar brengen als dienstverlening. Uber doet dit voor transport, Deliveroo voor eten en Gorillas voor boodschappenbezorging. Op Temper.works kunnen bedrijven...
Lees meer
De handelsnaam Mr. Jobs (bedrijf in de arbeidsbemiddeling) maakt géén handelsnaaminbreuk op Mister Jobs (ook een bedrijf in arbeidsbemiddeling). Lees hierover mijn eerdere blog. De handelsnaam First Fatfreeze (een bedrijf...
Lees meer
Het Radboudumc wilde de arbeidsovereenkomst met een medisch specialist (oncoloog) ontbinden vanwege een verstoorde arbeidsverhouding. Dat is gelukt. Aan deze ontbinding hing een hoog prijskaartje. Het ziekenhuis moest een billijke...
Lees meer
Het wetvoorstel Op 9 juni 2022 is het wetsvoorstel ‘Goed verhuurderschap’ ingediend bij de Tweede Kamer. Het wetsvoorstel beoogt huurders te beschermen tegen misstanden bij het huren van woon- of...
Lees meer
Patiënte verwijt het ziekenhuis dat het ziekenhuis tekort is geschoten in het verstrekken van informatie met betrekking tot de bijwerkingen van een chemokuur na een tumorbehandeling. Informatieplicht Zoals al eerdere...
Lees meer
Veel ondernemers maken gebruik van een nieuwsbrief. Het is een van de beste manieren om producten/diensten aan te prijzen en klanten te binden. Om ongewenste reclame te voorkomen, worden er...
Lees meer
Recent heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRvS) bepaald dat VoetbalTV geen boete hoeft te betalen, omdat het besluit van de Autoriteit Persoonsgegevens op onjuiste gronden is...
Lees meer
Fetakaas, een zoute en ietwat zurig smakende kaas. Bekend als kaas afkomstig uit Griekenland. In Europa weten we dat als we Fetakaas kopen het dan ook daadwerkelijk afkomstig is uit...
Lees meer
Op 7 juni 2022 schreef ik over een belangrijk advies van de procureur-generaal over de zogenaamde tenzij-bepaling van art. 7:755 BW. In een arrest van 1 juli 2022 heeft de...
Lees meer
